Baby Bag

გასაბერი საცურაო ჟილეტით ცურვა ბავშვისთვის უსაფრთხო არ არის

გასაბერი საცურაო ჟილეტით ცურვა ბავშვისთვის უსაფრთხო არ არის

თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენებით მშობლებს შვილების უსაფრთხოებაზე ზრუნვა გაუმარტივდათ. მიუხედავად ამისა, ბავშვი სრულად დაცული არასდროს არის. ყველაზე სანდო პროდუქტებიც კი, რომელთა შეძენა მარტივად შეგვიძლია, შესაძლოა, არც ისე უსაფრთხო აღმოჩნდეს, როგორც ველოდით.

ტრაგიკულად დაღუპული პატარა ჯუდა ბრაუნის დედა მშობლებს მეტი სიფრთხილისკენ მოუწოდებს. ბავშვი ცურვის დროს დაიღუპა. ჯუდას წყალში ყოფნის დროს დედა ყოველთვის მშვიდად იყო, რადგან მის შვილს გასაბერი საცურაო ჟილეტი ეკეთა, რომელიც მშობლის წარმოდგენაში წყალში ბავშვის უსაფრთხოების გარანტს წარმოადგენდა. კრისტი ბრაუნი მშობლებს ურჩევს, მცდარი წარმოდგენები არ შეიქმნან და არ ჩათვალონ, რომ ბავშვი წყალში უსაფრთხოდ არის, როდესაც მას საცურაო ჟილეტი უკეთია.

კრისტი ბრაუნმა სპეციალური პროექტი შექმნა, რომელიც მშობლებს ცურვის დროს უსაფრთხოების წესების დაცვას ასწავლის და ბავშვების დაცულობის მაღალი ხარისხის შექმნაზეა ორიენტირებული. წყალში ყოველწლიურად არაერთი ბავშვი იღუპება, რაც გაუფრთხილებლობით და უსაფრთხოების წესების არცოდნით არის გამოწვეული.

კრისტი ბრაუნმა შვილისთვის გასაბერი საცურაო ჟილეტი შეიძინა. აუზზე წასვლისას ის პატარა ჯუდას ჟილეტის ღვედს საგულდაგულოდ უკრავდა. კრისტი ბრაუნი დარწმუნებული იყო, რომ ვიდრე ბავშვი ცურვას არ ისწავლიდა, ის ჟილეტის დახმარებით წყალში უსაფრთხოდ ყოფნას შეძლებდა.

საცურაო ჟილეტის გამოყენების დროს პატარა ჯუდას მცდარი განცდა გაუჩნდა, რომ მას ცურვა შეეძლო. პიკნიკზე ყოფნის დროს ის მშობლებს გაეპარა და რამდენიმე წუთით გაუჩინარდა. ბავშვი წყალში დამხრჩვალი იპოვეს. შვილის გარდაცვალების შემდეგ კრისტიმ აღმოაჩინა, რომ საცურაო ჟილეტის მოხმარების დროს ბავშვები წყალში ვერტიკალურად დგომას სწავლობენ, აღნიშნული პოზა ჩაძირვის საფრთხეს ზრდის. კრისტის მიერ დაარსებულ საქველმოქმედო ორგანიზაციაში ბავშვებს ზურგზე ცურვას და წყალში შესვენებას ასწავლიან.

საცურაო გასაბერი ჟილეტები ბავშვს წყალთან ადაპტაციაში ეხმარება, მაგრამ ის პატარებს უსაფრთხოების მცდარ განცდასაც უქმნის. კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვების უმრავლესობა, რომელიც წყალში იხრჩობა, საცურაო ჟილეტებს აქტიურად იყენებს. ცურვის დროს უსაფრთხოების სტანდარტების დაცვა უმნიშვნელოვანესია. საცურაო ჟილეტები გარკვეულ ვითარებაში ბავშვის სიცოცხლეს იცავს, მაგრამ მას გვერდითი ეფექტებიც აქვს, რომელთა შესახებ მშობლებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ. მშობლები უნდა დარწმუნდნენ, რომ ბავშვი უსაფრთხოდ არის, რათა შემდგომ მოულოდნელი ტრაგედიის წინაშე არ აღმოჩნდნენ.

მომზადებულია ​moms.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე​ დედების ჯგუფი“)

რატომ არის გასაბერი აუზი ბავშვის სიცოცხლისთვის სახიფათო?
ზაფხულში მშობლები ბავშვების გასაგრილებლად გასაბერ საცურაო აუზებს ხშირად ყიდულობენ. პედიატრები ფიქრობენ, რომ პატარა აუზები ბავშვების სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველია და უფროსებს ურჩევენ მათი შეძენისგან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად