Baby Bag

„როდესაც რაღაც ცუდი ხდება, ყოველთვის სჯობს, რომ ბავშვმა იცოდეს სიმართლე, მან ცხოვრებასთან ადაპტაცია უნდა ისწავლოს,“ - ფსიქოლოგი მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოლოგი მზიკო დალაქიშვილი„სხვა შუადღეში“ ბავშვისთვის ნეგატიური ინფორმაციის სწორად მიწოდების წესებზე საუბრობს:

„ბავშვისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, არ დაკარგოს უსაფრთხოებისა და ნდობის განცდა. რა უქმნის ბავშვს უსაფრთხოების განცდას? რასაკვირველია, მშობლები და ოჯახი. ეს ოჯახი იქნება სრულფასოვანი, თუ იქნება მხოლოდ დედა ამაზე არ არის საუბარი. მთავარია იყოს ვინმე, ვისთანაც ის თავს გრძნობს უსაფრთხოდ და სანდოდ. ბავშვი უარყოფით ინფორმაციას სადღაც აუცილებლად შეხვდება. მშობლებს უნდა გვახსოვდეს, რომ ბავშვები გამომძიებლები არიან, მათ დიდი ინტერესი აქვთ, თუ რა ხდება. ბევრ მშობელს ახასიათებს, რომ ბავშვს კითხვას არ ასრულებინებს, ცდილობს თემიდან გადახვევას და უმტკივნეულო პასუხებს ეძებს. მშობელი ბავშვს ყურადღებას გადაატანინებს. ბავშვი კვლავ ამ კითხვით რჩება და ფიქრობს, რომ დედამ თუ არ უპასუხა, მეზობელი უპასუხებს. ვინ რას უპასუხებს, ეს ცალკე ამბავია. მშობლებმა ძალა უნდა მოვიკრიბოთ და ჩვენს შვილებს ნებისმიერ საკითხზე ვესაუბროთ.“

მზიკო დალაქიშვილის თქმით, მშობელმა ბავშვს ყოველთვის სიმართლე უნდა უთხრას:

„დავუშვათ მოხდა რაღაც ცუდი, მაგ. ცხოველი გარდაეცვალა ბავშვს. ეს მისთვის მძიმე გადასატანია. როგორ უნდა მოიქცეს ამ დროს მშობელი, უნდა მოატყუოს თუ არა შვილს? ყოველთვის სჯობს, რომ ბავშვმა იცოდეს სიმართლე. ბავშვს თქვენი ემოცია ზემოდან არ დაუმატოთ. თქვენ უნდა იყოთ ის უსაფრთხო ზონა, სადაც ბავშვი თავის ემოციას გამოხატავს. თუ მშობლები შორდებიან, მე ორივე მშობელს ვურჩევ, რომ ამ გადაწყვეტილების მიღებისთვის მოემზადონ. თუ თქვენ მსგავს გადაწყვეტილებას იღებთ, საჩხუბარი აღარაფერია, უკეთესად უნდა იყოთ. თუ მშობლები გამუდმებით ჩხუბობენ და გადაწყვეტენ, რომ შორდებიან, ჩემი აზრით, ეს ბავშვისთვის მისალოცი ამბავია, რადგან აღარ იქნება ჩხუბი და აყალმაყალი. მას ცალკეული მშობელი, დედაც და მამაც ეყოლება ბედნიერი.“

მზიკო დალაქიშვილი აღნიშნავს, რომ პრობლემებთან გამკლავება ბავშვს ცხოვრებასთან ადაპტაციაში ეხმარება:

„ყოველთვის უნდა გამოვიდეთ ბავშვის ინტერესებიდან. მის კითხვებს გულწრფელად ვუპასუხოთ. ჩვენ ხომ ერთ მშვენიერ დღეს არ ვხდებით დიდები. ჩვენ ვიზრდებით პატარ-პატარა პრობლემებთან შეხვედრისა და მათთან გამკლავების გზით. როდესაც ბავშვს ვეტყვით, რომ ფისო ან ლეკვი აღარ არის, ნორმალურია, რომ მან ეს განიცადოს. ბავშვმა ცხოვრებასთან ადაპტაცია უნდა ისწავლოს. ბავშვებს აქვთ გამკლავების მექანიზმი, ისინი ჩვენზე მალე გამოვლენ ამ სტრესიდან, თუ ჩვენ არ შევუშლით ხელს, თუ არ მოვატყუებთ. მძიმე მოვლენის შემდეგ მშობელსაც აქვს უფლება იყოს სევდიანი, ეს ბავშვს ეხმარება, რადგან ის მარტო არ არის თავის სევდასთან. თუ მშობელი იწყებს მოთქმას და ტირილს ბავშვის წინ, ბავშვი დედაზეც ნერვიულობს და სტრესი ემატება.“

„მნიშვნელოვანია ბავშვს მივცეთ გლოვის, წუხილის, ემოციის გამომჟღავნების საშუალება. თუ ბავშვი ადეკვატურად აღიქვამს მოვლენებს და სვამს კითხვას, თუ სად არის ბებო, რატომ აღარ არის, მისი კითხვა აუცილებლად უნდა დავაკმაყოფილოთ. მე ასეთი პასუხი მაქვს ხოლმე მსგავს კითხვებზე. ბავშვს ვეუბნები, რომ ადამიანები, რომლებიც გვიყვარს და აქ აღარ არიან, ისევ ცოცხლობენ, მაგრამ სხვაგან, თუმცა არ ვიცი სად. იმასაც ვეუბნები, რომ აუცილებლად ისევ ვნახავთ ამ ადამიანებს და ძალიან საინტერესოა, სად ან როდის შევხვდებით. ბავშვმაც იცის, რომ ის, ვინც გარდაიცვალა ცოცხალია, რადგან ესიზმრება და ახსოვს. როდესაც ბავშვს მსგავს სიტყვებს ეუბნებით, ისინი მშვიდდებიან და თქვენც მშვიდდებით,“ - აღნიშნავს მზიკო დალაქიშვილი.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

„ბავშვთან ურთიერთობა თანხმობას უნდა ემყარებოდეს და არა მართვას...“
„აღზრდაში მართვის ფსიქოლოგია კრახს განიცდის. რაც უფრო მეტს მართავ ბავშვს, ბავშვი ამას გრძნობს და უფრო განზე გადის შენგან... ბავშვთან ურთიერთობა თანხმობას უნდა ემყარებოდეს და არა მართვას,“ - აღნიშნულის...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს უკვე სეზონური გრიპივით არის: სექტემბრის ბოლოს ან ოქტომბრის დასაწყისში იწყება ხოლმე აჟიოტაჟი,“ - საბავშვო მწერალი ვასილ გულეური

„ეს უკვე სეზონური გრიპივით არის:  სექტემბრის ბოლოს ან ოქტომბრის დასაწყისში იწყება ხოლმე აჟიოტაჟი,“ - საბავშვო მწერალი ვასილ გულეური

საბავშო ლექსების ავტორი ვასილ გულეური სოციალურ ქსელში მისი ლექსების აგრესიულ კრიტიკას გამოეხმაურა:

„ეს ყველაფერი დაიწყო 2018 წლიდან. ​რეალურად ეს იყო სახელმძღვანელოს წინააღმდეგ აგორებული კამპანია. ამისთვის მათ სჭრიდებოდათ რაღაც საბაბის პოვნა. ვიცი, რომ ჩემი ლექსები ბავშვებს ძალიან უყვართ და მოსწონთ. ჩემი ლექსიდან იყო ორი სტროფი ამოღებული, ატრიალებდნენ ფრაზას, სადაც გამოვიყენე სიტყვა „დღემურა.“ ეს მოგონილი სიტყვაა. ამაზე იყო კომენტარები: „რა არის ეს დღემურა? რას ასწავლიან ბავშვებს? სად არის გოგებაშვილის „დედა ენა?“ ისიც არ იციან, თავად გოგებაშვილი რამდენჯერ ამუშავებდა სახელმძღვანელოს, 33-ჯერ გამოიცა მის სიცოცხლეში. დღეს თვითონ ბევრ რამეს შეცვლიდა იმ „დედა ენაშიც.“ ამან ჩემზე ძალიან იმოქმება პირველ წელს.“

ვასილ გულეურის თქმით, კრიტიკამ სეზონური გრიპის სახე მიიღო და სკოლის დაწყებისას აქტიურდება:

„ეს უკვე სეზონური გრიპივით არის. სექტემბრის ბოლოს ან ოქტომბრის დასაწყისში იწყება ხოლმე ეს აჟიოტაჟი. როდესაც ბავშვები სწავლობენ ამ ლექსს, ეტყობა, მშობლები მაშინ უგდებენ ყურს. ​ის კატეგორია, ვფიქრობ, საერთოდ არ კითხულობს მანამდე წიგნს. წელს შემაშფოთა არა იმან, რომ ჩემს მიმართ ლანძღვაა, არამედ იმან, რომ ამ ადამიანების უმეტესობა ზრდის ბავშვებს. გამოდის, რომ ისინი ბავშვებს ასწავლიან აგრესიას ყველაფრის მიმართ.“

„თუ ცუდი ლექსია და არ მოგწონს, გამოხატე აზრი, გააკრიტიკე, ეს აბსოლუტურად მისაღებია. ეს აგრესია და ლანძღვა არის ერთ-ერთი მაჩვენებელი იმისა, რაც ხდება ქვეყანაში. ვიღაცას სცემენ იმის გამო, რომ გრძელი თმა აქვს, ვიღაცას სცემენ იმის გამო, რომ ფერადი ტანსაცმელი აცვია. ეს ადამიანები ასე უყურებენ ყველაფერს განსხვავებულს. ეს არის საშიში,“ - აღნიშნულ საკითხზე ვასილ გულეურმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

წაიკითხეთ სრულად