Baby Bag

რატომ უნდა ჩავეხუტოთ შვილებს ყოველდღიურად?

რატომ უნდა ჩავეხუტოთ შვილებს ყოველდღიურად?

ყველასთვის ცნობილია, რომ ჩახუტება ადამიანებს აბედნიერებს. პატარებს სითბოს მიღება და გაცემა ძალიან უყვართ. როგორც აღმოჩნდა, ჩახუტება ბავშვის განვითარებაზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. სიკეთის, დადებითი ენერგიისა და პოზიტიური განწყობის გაზიარება თუ გიყვართ, თქვენს შვილებს რაც შეიძლება ხშირად ჩაეხუტეთ.

  • ჩახუტება ბავშვს აბედნიერებს

ჩახუტება ბავშვის ფსიქიკაზე დადებითად ზემოქმედებს. ის პატარებს არამხოლოდ თავდაჯერებით ავსებს, არამედ მათ ოპტიმისტ ადამიანებად ჩამოყალიბებაშიც ეხმარება. როდესაც ბავშვი მშობლისგან სიყვარულს გრძნობს, ის სტრესს მარტივად უმკლავდება და ყოველთვის ბედნიერია.

  • ჩახუტება ბავშვებს ემპათიის განცდას უვითარებს

შვილს ჩახუტებით ძალიან ბევრ რამეს ასწავლით. როდესაც ბავშვს მშობელთან თბილი დამოკიდებულება აკავშირებს, ის მასთან ძლიერ ემოციურ და ფსიქოლოგიურ კავშირს ამყარებს. დადებით ენერგიათა ურთიერთგაცვლა თქვენს შვილს ემპათიის მნიშვნელობის გაცნობიერებაში ეხმარება. თუ ბავშვს ხშირად ეხუტებით, ის სხვების განცდების გაზიარების უნარს მარტივად შეიძენს. აუცილებელია, რომ შვილს თანაგრძნობა და სითბოს გამოხატვა ადრეული ასაკიდანვე ასწავლოთ.

  • ჩახუტება ტანტრუმის შეჩერებაში გეხმარებათ

მშობლები ემოციური აფეთქების შემდეგ ბავშვების მოფერებას ერიდებიან, რათა ბავშვის ჭირვეული ქცევა არ წაახალისონ, თუმცა ეს სწორი მიდგომა ნამდვილად არ არის. ჩახუტება ბავშვს საკუთარი ემოციების გაკონტროლებაში დაეხმარება. როდესაც ბავშვს ეხუტებით, მის ორგანიზმში სიყვარულის ჰორმონი გამომუშავდება, რომელიც მას შფოთვის დამარცხებაში ეხმარება.

  • ჩახუტება ბავშვს გონებრივი შესაძლებლობების განვითარებაში ეხმარება

ბავშვებს განვითარებისთვის სხვადასხვა სახის სენსორული სტიმულაცია სჭირდებათ. სწორედ ამიტომ, ფიზიკურ შეხებას მათთვის უდიდესი მნიშვნელობა აქვს. ბავშვთა სახლში მცხოვრებ და სრულფასოვან ოჯახში გაზრდილ ბავშვებს შორის ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ პატარები, რომლებიც მშობლებთან არ ცხოვრობენ, განვითარების დონით მნიშვნელოვნად ჩამორჩებიან იმ ბავშვებს, რომლებსაც მშობლები ზრდიან. კვლევამ ასევე აჩვენა, რომ დღის განმავლობაში 15 წუთიანი ტაქტილური სტიმულაცია ბავშვთა სახლში მცხოვრებ პატარებს განვითარებაში მნიშვნელოვნად ეხმარებოდა.

  • ჩახუტება ბავშვის სიმაღლეში ზრდას უწყობს ხელს

მართალია, დაუჯერებლად ჟღერს, მაგრამ ჩახუტება ბავშვის სიმაღლეში ზრდას ნამდვილად ასტიმულირებს. კვლევებით დასტურდება, რომ პატარების ფიზიკური ზრდა ჩახუტების გარეშე მნიშვნელოვან შეფერხებებს განიცდის. თუ ბავშვს სითბო აკლია, მას ზრდაში ვერც ვიტამინებისა და მინერალების მიღება ეხმარება. როდესაც ბავშვს ეხუტებით, მის სხეულში ჰორმონი ოქსიტოცინი გამომუშავდება. აღნიშნულ ჰორმონს ორგანიზმისთვის ძალიან ბევრი სარგებელი მოაქვს. ის ბავშვის ფიზიკურ ზრდასაც უწყობს ხელს. ოქსიტოცინის დონის მატება ორგანიზმში ზრდის ჰორმონის გამომუშავებას აჩქარებს, შესაბამისად, როდესაც თქვენს შვილს ჩახუტებით ხშირად ანებივრებთ, ის სიმაღლეში სწრაფად იზრდება.

  • ჩახუტება ბავშვს ჯანმრთელობის შენარჩუნებაში ეხმარება

ჰორმონი ოქსიტოცინი, რომელიც ბავშვის ორგანიზმში ჩახუტების დროს გამომუშავდება, ანთებით პროცესებს წარმატებით ებრძვის. ის ორგანიზმს ჯანმრთელობის შენარჩუნებაში ეხმარება.

  • ჩახუტება შვილსა და მშობელს შორის მყარ ურთიერთკავშირს ქმნის

ჩახუტება შვილსა და მშობელს ერთმანეთის მიმართ ნდობით განაწყობს. ოქსიტოცინი შიშის გრძნობას ამცირებს და ადამიანებს გამბედავი ქმედებებისკენ უბიძგებს. როდესაც ბავშვი მშობელს ეხუტება, ის თავს დაცულად გრძნობს. თუ გსურთ, რომ თქვენი შვილი მამაცი და უშიშარი ადამიანი იყოს, მას ხშირად უნდა ჩაეხუტოთ.

მომზადებულია Brightside.me-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი ​მცოდნე დედები​

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვის სწორად განვითარებას უშლის თუ არა ხელს, ხშირი შექება ან პირიქით კრიტიკა მშობლების მხრიდან და როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი?

ბავშვის სწორად განვითარებას უშლის თუ არა ხელს, ხშირი შექება ან პირიქით კრიტიკა მშობლების მხრიდან და როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი?
ბავშვის სწორად განვითარებას უშლის თუ არა ხელს, ხშირი შექება ან პირიქით კრიტიკა მშობლების მხრიდან და როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი ნანა ფაცაცია.

- მშობლების მხრიდან შექებაზე მეტად ბავშვების გაკრიტიკება რამდენად ცუდია მათი ფსიქიკისთვის და უშლის თუ არა ხელს განვითარებაში?

- ზოგადად, ძალიან მნიშვნელოვანია ადეკვატური უკუკავშირი მშობლების მხრიდან ბავშვის ქცევაზე. რა თქმა უნდა, უმჯობესია აქცენტი დადებითზე გაკეთდეს, რათა უფრო მეტად განვამტკიცოთ მოზარდის პოზიტიური ქცევა. თუმცა, თუ ბავშვი იქცევა ისე, რომ მშობელს ან უფროს ადამიანს ეს არ მოსწონს, საჭიროა ფაქიზად მივცეთ უკუკავშირი, რასაც, მოდი, კრიტიკას ნუ დავარქმევთ. ავუხსნათ ბავშვს, რატომ არ არის ესა თუ ის ქცევა მისაღები მშობლისთვის, ანუ შედეგზე უნდა იყოს ორიენტირებული ჩვენი უკუკავშირი. მშობლის მხრიდან ყველაზე მნიშვნელოვანია ადეკვატური უკუკავშირი. ჩვენს რეალობაში ხშირად გვესმის მშობლებისგან, გადატვირთული გრაფიკის გამო, გადაღლილებს აღარ ჰყოფნით ენერგია ახსნისთვის, თუმცა აუცილებელია გამოვნახოთ დრო და რესურსი, რომ ბავშვებს კრიტიკის ნაცვლად, ადეკვატური უკუკავშირი მივცეთ. ის, რაც არ მოგვწონს, კი არ გავუკრიტიკოთ, არამედ ვუთხრათ, რატომ არის საზიანო კონკრეტული ქმედება მათთვის და რა შედეგს მისცემს. ამით არჩევანის წინაშე დავაყენებთ, თავად აირჩიონ ქცევა, რომელიც ნაკლებად საფრთხის შემცველი იქნება.

- თუ პირიქით, მეტად აქებენ და ნაკლებად აძლევენ შენიშვნებს, ხომ არ მოვადუნებთ მათ და დავუკარგავთ მოტივაციას, კრიტიკულად შეხედონ საკუთარ თავს?

- ამ შემთხვევაშიც, როდესაც ვამბობთ მეტად შექებას ან მეტად გაკრიტიკებას, ისევ არაადეკვატურ უკუკავშირთან გვაქვს საქმე. მნიშვნელოვანია, რისთვის ვაქებთ ბავშვს. ხშირად იმისთვის ვაქებთ, რაშიც წვლილი არ მიუძღვის, მაგალითად, სილამაზე. იქ, სადაც იზრდებიან ესმით ფრაზები: „რა კარგი ხარ, პრინცესა“, „რა ლამაზი ხარ“ და ა.შ. როდესაც იზრდებიან და გადადიან მიკროსოციუმიდან მაკროსოციუმში (ბაღი, სკოლა და ა.შ.) იქ უკვე იქმნება პრობლემები, რადგან იგივე უკუკავშირს საზოგადოების მხრიდან ვეღარ ხედავენ, რამაც დიდი ზეგავლენა შეიძლება მოახდინოს მათ თვითშეფასებაზე. ბავშვებს აუცილებელია დადებითი უკუკავშირი მივცეთ რაღაცის კეთებისთვის, ეს იქნება სწავლა თუ სხვა რამ. მეტად ან ზედმეტად შექება არასწორია, ყოველთვის მიზანშეწონილია ჩარჩოში, ზომიერების ფარგლებში ადეკვატური რეაქციები.

- როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი, შექებასა და კრიტიკას შორის?

- მშობლები კვალდაკვალ უნდა მივყვებოდეთ შვილების ქმედებებს. იმას, რაც ჩვენთვის მიუღებელია და მივუთითებთ, ახსნაც უნდა მოჰყვებოდეს, ეს კი მათ შედეგების გაანალიზების საშუალებას მისცემს. მნიშვნელოვანია ფრაზები, რომლებსაც მშობელი იყენებს კომუნიკაციის დროს. თუ ჩვენ მოკლე ფრაზებს ვიყენებთ, მაგალითად, „არ შეიძლება“, ბავშვს კითხვა უჩნდება, რატომ არ შეიძლება, აუცილებელია დასაბუთებულად ავუხსნათ. ასევე სიტყვა „რატომ“, რომელსაც იყენებენ მშობლები. ხშირად ბავშვს უნდა კონკრეტული რამ, თუმცა არ იცის, რატომ უნდა, შესაბამისად, ამაზე პასუხს ვერ გაგვცემს და მეტ გაუგებრობას შეუქმნის ბავშვს. ასე რომ, არსებობს ფრაზები ეფექტური კომუნიკაციისთვის, რაც მშობლებს დაეხმარება დაიჭირონ ოქროს შუალედი. ჩვენ უნდა ვიყოთ ადეკვატური ანარეკლი შვილების ქმედების.

​- რას ურჩევდით მშობლებს, როგორ ასწავლონ შვილებს იყვნენ თავდაჯერებულები და ამასთანავე არ შეწყვიტონ განვითარებაზე ზრუნვა?

- მნიშვნელოვანია ბავშვს და ზოგადად ნებისმიერი ასაკობრივი ჯგუფის ადამიანს, ჰქონდეს ადეკვატური თვითშეფასება. ჯერ დავიწყოთ იმით, თუ რა არის თვითშეფასება, ვინაიდან თავდაჯერებულობა პირდაპირ კავშირშია ამასთან. თვითშეფასება არის ინდივიდის სუბიექტური წარმოდგენა საკუთარ თავზე, უნარებზე, თვისებებზე. ეს ყალიბდება ზუსტად იმ უკუკავშირებით, რაზეც ზემოთ ვისაუბრეთ, ეს იქნება საკუთარი თავისგან, ოჯახისგან, მეგობრებისგან, თუ ნებისმიერი იმ სოციუმისგან მიღებული უკუკავშირი, სადაც უწევს ყოფნა, ასე ყალიბდება ადამიანის თვითშეფასება. შესაბამისად, ადრეული ასაკიდან უნდა ჩაეყაროს საფუძველი ბავშვის ადეკვატური თვითშეფასების ჩამოყალიბებას მისი ჯანსაღი განვითარებისთვის. ერიქსონის თეორიას გავიხსენებ, სადაც ის გამოყოფს ყველაზე მნიშვნელოვან პერიოდს თვითშეფასების ჩამოყალიბების პროცესში, 18 თვიდან 3 წლამდე. ამ დროს ძალიან დიდი როლი აქვთ მშობლებს. ეს ერთ-ერთი კრიზისის გადალახვის პერიოდია, როდესაც ბავშვი სწავლობს თვითონ კვებას, ჩაცმას, ნაბიჯების გადადგმას. ამ დროს თუ მშობელი იქნება მხარდამჭერი და ბავშვის ნებისმიერი ინიციატივა იქნება სწორად მხარდაჭერილი, ბავშვი სწავლობს თავდაჯერებულობას, საკუთარი ძალების რწმენას, ხოლო კრიზისი ილახება ჯანსაღად. თუ მშობელი ზემზრუნველია, ანუ არ აძლევს საშუალებას თვითონ გააკეთოს რამე, ასეთ დროს პატარას უყალიბდება ეჭვის განცდა საკუთარ თავის და შესაძლებლობების მიმართ. ამით შესაძლოა, საფუძველი ჩაეყაროს დაბალ თვითშეფასებას, რაც თავდაჯერებულობას უშლის ხელს. თუ 3 წლამდე კრიზისი ჯანსაღად გადაილახა, შემდეგი კრიზისის გადალახვა უფრო მარტივი იქნება მოზარდებისთვის, აქ უკვე შემოდის სკოლა, სადაც დიდი როლი აქვთ პედაგოგებს, თანატოლებთან ურთიერთობას.

ასევე მინდა აღვნიშნო, რომ თავდაჯერებულობა ფსიქიკური განვითარების პროცესში ძალიან მნიშვნელოვანია. ადეკვატური თვითშეფასება ეს არის სუიციდის საუკეთესო პრევენცია. თუ მშობლები (ოჯახის წევრები) და სააღმზრდელო დაწესებულებები სწორი უკუკავშირით ხელს შევუწყობთ, შვილები ჩამოყალიბდნენ თავდაჯერებულ პიროვნებებად, ეს მათთვის წარმატების საწინდარი იქნება. თავდაჯერებულობა გულისხმობს მუდმივ სწრაფვას თვითგანვითარებისკენ და თვითრეალიზაციისკენ.

წაიკითხეთ სრულად