Baby Bag

„არ აქვს მნიშვნელობა, რა გზა გამოიარეთ და როგორ ცხოვრობთ, ერთმანეთისგან განსხვავებულ ოჯახებს და მშობლებს ძალიან ბევრი საერთო სატანჯველი, სირთულე და ოცნება აქვთ" - ქეით მიდლტონის გულახდილი ინტერვიუ

„არ აქვს მნიშვნელობა, რა გზა გამოიარეთ და როგორ ცხოვრობთ, ერთმანეთისგან განსხვავებულ ოჯახებს და მშობლებს ძალიან ბევრი საერთო სატანჯველი, სირთულე და ოცნება აქვთ" - ქეით მიდლტონის გულახდილი ინტერვიუ
ჯოვანა ფლეტჩერთან 35 წუთიან ინტერვიუში ქეით მიდლტონმა საკუთარი ორსულობებისა და დედობის რთული გამოცდილების შესახებ გულახდილად ისაუბრა. კემბრიჯის ჰერცოგინიამ აღიარა, რომ ის გამუდმებით განიცდის დანაშაულის გრძნობას, როდესაც შვილებთან ერთად არ არის. ქეით მიდლტონის თქმით, მსგავს ვითარებაში შვილების წინაშე ნებისმიერი დედა თავს დამნაშავედ გრძნობს და ვინც ამას არ აღიარებს, ცრუობს.

კემბრიჯის ჰერცოგინიამ, რომელიც სამი შვილის დედაა, ასევე აღნიშნა, რომ მან გამოცდილი დედების, ბებიაქალების და მეცნიერების დახმარებით ძალიან ბევრი რამ ისწავლა. ქეით მიდლტონი კარგად აცნობიერებს, თუ რა ზეგავლენას ახდენს დედის ფიზიკური და ფსიქიკური სიჯანსაღე შვილების კეთილდღეობაზე.

„ის, რაც უკანასკნელი წლების მანძილზე ვისწავლე, გასაოცარია. შესაძლებლობა რომ მქონდეს, ბევრ რამეს სხვანაირად გავაკეთებდი, მათ შორის, ორსულობების დროსაც. ახლა, როდესაც ვაცნობიერებ, თუ რამხელა მნიშვნელობა აქვს ბავშვის ცხოვრების პირველ წლებს მისი შემდგომი განვითარებისთვის, ყველაფერს სხვაგვარად ვუყურებ.“ - გულახდილად აღიარა ქეითმა.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Moms.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ქეით მიდლტონის ინიციატივით დიდი ბრიტანეთის მასშტაბით ფართომასშტაბიანი კვლევა ტარდება სახელწოდებით: „5 მთავარი შეკითხვა ხუთ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის.“ გამოკითხვა ანონიმურია და მიზნად ისახავს მშობლების მთავარი გამოწვევების გამოვლენას მცირეწლოვან შვილებთან ურთიერთობაში. ქეით მიდლტონი იმედოვნებს, რომ აღნიშნული კვლევის დახმარებით დიდ ბრიტანეთში მომავალი თაობებისთვის ბედნიერი მომავლის შექმნა შესაძლებელი გახდება.

„სამივე ორსულობის დროს ძალიან მაწუხებდა ორსულთა ტოქსიკოზი, ვერ ვიტყვი, რომ ამ მხრივ ძალიან გამიმართლა. თუმცა ბევრ ქალს გაცილებით მძიმე სიმპტომები აქვს. ორსულობის ეტაპზე ძალიან დასუსტებული და გამოფიტული ვიყავი, რაც ჩემთვის და ჩემი ახლობლებისთვის საკმაოდ სერიოზული გამოწვევა იყო.“ - აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.

საკუთარ ორსულობებზე რეფლექსიისას ქეით მიდლტონი თავის მძიმე მდგომარეობას გადაჭარბებით ნამდვილად არ აფასებს. ცნობილია, რომ მას ექიმებმა ორსულთა ჰიპერემეზისის დიაგნოზი დაუსვეს. დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრის განმარტებაში ვკითხულობთ: „ორსულთა ჰიპერემეზისი ძლიერი და განმეორებადი პირღებინებითა და გულისრევით ხასიათდება. როგორც წესი, მას ბევრად მწვავე სიმპტომები ახასიათებს, ვიდრე ორსულთა ტოქსიკოზს. ორსულთა ჰიპერემეზისი წონის კლებასა და დეჰიდრატაციას იწვევს.

„ჰიპერემეზისი იყო მთავარი მიზეზი, რის გამოც ჰიპნომშობიარობა ვცადე. მჯეროდა, რომ გონებას სხეულზე უდიდესი გავლენის მოხდენა შეუძლია. მე ყველაფერი უნდა მეცადა, რათა საკუთარი თავი მძიმე მდგომარეობიდან გამომეყვანა.“- განაცხადა ქეით მიდლტონმა. Parents.com-ის მიხედვით, ჰიპნომშობიარობა საგანმანათლებლო კურსის გავლას გულისხმობს, რომელიც მომავალ დედებს თვითჰიპნოზის ტექნიკების დასწავლაში ეხმარება. აღნიშნული ტექნიკების გამოყენებით მშობიარე ქალები ტკივილისა და შიშის დაძლევას მარტივად ახერხებენ.

საკუთარ მშობიარობაზე საუბრისას ქეითმა გულახდილად აღნიშნა: „არ გეტყვით, რომ უილიამი ჩემთან ერთად იყო და ტკბილი სიტყვებით მანუგეშებდა. მე მინდოდა, რომ ეს თავად გამეკეთებინა. ვიგრძენი, რომ ეს მნიშვნელოვანი იყო. მშობიარობის დროს მივხვდი, რომ შემეძლო ბევრი რამ გამეკონტროლებინა, რამაც უდიდესი ძალა მაგრძნობინა.“ ჰერცოგინიამ ასევე აღნიშნა, რომ მძიმე ორსულობების შემდეგ მას მშობიარობა მარტივად ეჩვენებოდა და მოსწონდა კიდეც, რადგან სირთულეების დასასრული ახლოვდებოდა.

ქეით მიდლტონმა ასევე აღნიშნა, რომ მიუხედავად ცხოვრებისეული სირთულეებისა, ადამიანის საოცარი ორგანიზმი ყველაფერს უძლებს. კემბრიჯის ჰერცოგინიამ ის დაუვიწყარი წუთებიც გაიხსენა, როდესაც პატარა ჯორჯი პირველად დაიჭირა ხელში. მისი თქმით, მან და უილიამმა ბავშვის სქესი არ იცოდნენ, რის გამოც ჯორჯის დაბადება მათთვის ნამდვილი სიუპრიზი იყო. მიუხედავად დიდი ბედნიერებისა, მშობიარობას საკმაოდ სტრესული დღეები მოჰყვა. ქეით მიდლტონის თქმით, ის გაოცდა, როდესაც გაიგო, რომ ახალშობილთან ერთად საავადმყოფოს კიბეებზე სპეციალურ ფოტოსესიაში უნდა მიეღო მონაწილეობა. „ყველა ძალიან დიდ მხარდაჭერას გვიცხადებდა. მე და უილიამი ვაცნობიერებდით, რომ ადამიანებს გულწრფელად აღაფრთოვანებდათ ის, რაც ხდებოდა. ჩვენ დღემდე მადლიერები ვართ იმ თანადგომისთვის, რომელიც საზოგადოებისგან ვიგრძენით. მართალია, ეს ყველაფერი ჩვენც აღგვაფრთოვანებდა, მაგრამ ახალშობილი შვილი გვყავდა და გამოუცდელი მშობლები ვიყავით, რაც ორივესთვის სტრესული იყო.“ - აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.

ქეით მიდლტონისთვის 2013 წლის ივლისის იმ დღის გახსენება, როდესაც პრინცი ჯორჯი ქვეყანას მოევლინა, საკმაოდ ამაღელვებელია. ჰერცოგინიას თქმით, ჯორჯის დაბადების დღე საკმაოდ ქაოსური იყო, რადგან მას ერთდროულად ბევრი განსხვავებული ემოცია დაატყდა თავს. „საავადმყოფოში ყოფნა არ მინდოდა, რადგან ყველა ის დღე მახსენდებოდა, რომელიც იმავე გარემოში ცუდად ყოფნის გამო გავატარე. სახლში დაბრუნებაზე ვოცნებობდი. ცხოვრების ჩვეულ რიტმში გაგრძელება მსურდა.“ - განაცხადა ქეით მიდლტონმა.

„მე და უილიამი ვერ ვაცნობიერებდით, თუ რამდენად შეცვლიდა ჩვენს ცხოვრებას ბავშვის დაბადება. ჩვენ მშობლობისთვის აქტიურად ვემზადებოდით, მაგრამ ყველაფერი ისე არასდროს ხდება, როგორც ჩვენ ველით.“ - ღიმილით აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.

მიუხედავად იმისა, რომ ქეით მიდლტონი ძალიან ბევრ მშობელს და ექსპერტს ესაუბრებოდა ორსულობისა და მშობიარობის შესახებ, ინტერვიუში მან დარწმუნებით განაცხადა: „ყველა ორსულობა ერთმანეთისგან განსხვავებულია, არც ერთი მშობიარობა ერთმანეთს არ ჰგავს.“ ჰერცოგინიას თქმით, მშობლები შვილებთან ურთიერთობაში წინასწარ განწყობას იქმნიან და ცდილობენ ყველაფერი ისე იყოს, როგორც მათ სურთ, რაც იმედგაცრუებას იწვევს. ქეითმა აღნიშნა, რომ მშობლობის მძიმე ტვირთთან გასამკლავებლად სიმარტივე საუკეთესო გზაა. „თანამედროვე ცხოვრება ისეთი გადატვირთული და დამთრგუნველია. მე წვიმიან ამინდში ცეცხლის ყურებაც კი მამშვიდებს და განტვირთვაში მეხმარება. ყოველთვის ძალიან მიყვარდა მარტივი აქტივობები. ბავშვობაში მშობლებთან ერთად ფეხით სეირნობა ძალიან მაბედნიერებდა.“ - განაცხადა ქეით მიდლტონმა.

„უბრალო, ყოველდღიურ მოვლენებს ყველაფრის შეცვლა შეუძლია. შვილებთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარება ძალიან მნიშვნელოვანია. აუცილებელი არ არის, რომ ყველაფერი თქვენს თავზე იტვირთოთ. მთავარია, რომ შვილებს ყურადღებით მოუსმინოთ და მათთან ერთად დაუვიწყარი დრო გაატაროთ.“ - აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.


ქეით მიდლტონის თქმით, ადამიანებისთვის ერთიანობის განცდას საოცარი ძალა აქვს. „არ აქვს მნიშვნელობა, რა გზა გამოიარეთ და როგორ ცხოვრობთ. ერთმანეთისგან განსხვავებულ ოჯახებს და მშობლებს ძალიან ბევრი საერთო სატანჯველი, სირთულე და ოცნება აქვთ.“ - განაცხადა ქეით მიდლტონმა. კემბრიჯის ჰერცოგინია სხვა მშობლებს ხშირად ხვდება, მათ ყურადღებით უსმენს და მათთან ერთად რთული გამოწვევების წინააღმდეგ ბრძოლას აქტიურად ცდილობს. 

მომზადებულია ​today.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

როდის არის ბავშვის ფეხის წვერებზე სიარული საშიში და რა შემთხვევაში უნდა მივმართოთ ექიმს?

როდის არის ბავშვის ფეხის წვერებზე სიარული საშიში და რა შემთხვევაში უნდა მივმართოთ ექიმს?

ბავშვები სიარულის სწავლისას ფეხის წვერებზე ხშირად დადიან. მოგვიანებით, როდესაც ისინი დამოუკიდებლად გადაადგილებას ახერხებენ, მიწაზე ტერფს სრულად დგამენ და თავისუფლად მოძრაობენ. მცირეწლოვანი ბავშვების უდიდესი ნაწილი იატაკზე ფეხის სრულფასოვნად დადგმას 3 წლის ასაკიდან იწყებს. მანამდე ისინი გადაადგილებისას ტერფს მთლიანად არ იყენებენ. თუ ბავშვი სამი წლის ხდება, მაგრამ ის მაინც ვერ ახერხებს სრულფასოვნად სიარულს და ტერფის მიწაზე დადგმას, მშობელმა დახმარებისთვის პედიატრს უნდა მიმართოს.

თითის წვერებზე სიარული, შესაძლოა, სხვადასხვა მიზეზით იყოს გამოწვეული. ერთ-ერთია ნევროლოგიური დაზიანებები, მაგ. ცერებრული დამბლა ან კუნთოვანი დისტროფია, რომელიც გენის მუტაციის შედეგად ვითარდება. როდესაც ბავშვს მსგავსი ტიპის დარღვევები აქვს, ის ვერ ახერხებს, რომ ტერფი გადაადგილებისთვის გამოიყენოს, რის გამოც იძულებულია თითის წვერებს დაებჯინოს და ისე იმოძრაოს.

ფეხის წვერებზე სიარულს ხშირად ორთოპედიული დეფექტებიც იწვევს, მაგ. ტერფის დეფორმაცია ან კალკანუსის აპოფიზიტი. ფეხის არეში სტრუქტურული ცვლილებები ბავშვს ხელს უშლის, რომ ფეხი მიწაზე ბოლომდე დადგას, რადგან ეს მისთვის ძალიან მტკივნეულია.

ზოგიერთი ბავშვი, რომელსაც ფიზიოლოგიურად შეუძლია ფეხი იატაკს ბოლომდე დააბჯინოს, ამჯობინებს, რომ თითის წვერებზე იაროს. როგორც წესი, ასეთ ბავშვებს სხვადასხვა ქცევითი თავისებურებაც ახასიათებთ. შესაძლოა, ისინი რიტუალურ ქცევას ხშირად ახორციელებდნენ ან გამოწვევებთან გამკლავებას უფრთხოდნენ. ასეთ შემთხვევაში, შესაძლოა, თითის წვერებზე სიარული აუტიზმის ან განვითარების დარღვევის მანიშნებელიც იყოს.

ხშირად ჯანმრთელი ბავშვებიც, რომლებსაც სამედიცინო ჩვენება არ აქვთ, ფეხის წვერებზე დადიან. ეს ჩვევაა და არა დაავადება. როდესაც ექიმი თითის წვერებზე სიარულის გამომწვევ ყველა შესაძლო სამედიცინო პრობლემას გამორიცხავს, ის აუცილებლად გეტყვით, რომ ბავშვს ჩვევაში აქვს ფეხის წვერებზე სიარული. ზოგიერთი კვლევით დგინდება, რომ ბავშვები სიარულის მსგავს ჩვევას მემკვიდრეობითაც იძენენ. აღმოჩნდა, რომ იმ ჯანმრთელი ბავშვების მშობლების დიდი ნაწილი, რომლებსაც თითის წვერებით გადაადგილება მოსწონთ, მცირეწლოვან ასაკში თავადაც ფეხის წვერებზე დადიოდა.

ჯანმრთელი ბავშვების 5-12 %-ს ფეხის წვერებზე სიარული ახასიათებს, თუმცა მედიკოსები გადაადგილების თავისებურების მიზეზის დადგენას დღემდე ვერ ახერხებენ. შესაძლოა, მიზეზი გენეტიკური იყოს. რამდენიმე კვლევით ასევე დადგინდა, რომ ბავშვებს, რომლებსაც ფეხის ტერფის იატაკზე დადგმა უჭირთ, მეტყველების პრობლემებიც აქვთ, მათ მოტორული და სენსორული უნარების განვითარებაც უძნელდებათ.

ბავშვებს, რომლებსაც ჩვევაში აქვთ ფეხის წვერებზე სიარული წვივის კუნთები ეჭიმებათ. მათ დროსთან ერთად უფრო უჭირთ ქუსლის მიწაზე დადგმა და სპორტული აქტივობებით დაკავებისას ფიზიკურ ტკივილს განიცდიან.

ბავშვის იდიოპათიური სიარული, როდესაც მას ჩვევაში აქვს ფეხის წვერებზე დგომა, კონკრეტული საშუალებებით არ იკურნება. ამ შემთხვევაში საუკეთესო მკურნალი დროა. ბავშვი დროსთან ერთად დამძიმდება, მისი სხეულის მასა მოიმატებს, რის გამოც მას გაუჭირდება გადაადგილების ჩვეული სტილის ერთგულება.

ბავშვს ხშირად შეახსენეთ, რომ ტერფი სრულად დადგას იატაკზე, მას გაწელვის ვარჯიშები შეასრულებინეთ, ეცადეთ, შვილს შედარებით მძიმე ფეხსაცმელი ჩააცვათ, კარგია, თუ პატარას ორთოპედიული ფეხსაცმლით ატარებთ. როდესაც ბავშვს წვივის კუნთები მეტისმეტად ეძაბება და მას გადაადგილება უჭირს, შესაძლოა, ქირურგიული ჩარევა გახდეს საჭირო. არსებობს შემთხვევები, როდესაც ბავშვები ქირურგიული ჩარევის შემდეგ 13 წლის მანძილზე აგრძელებდნენ ფეხის წვერებზე სიარულს.

ფეხის წვერებზე მოსიარულე ბავშვების მშობლებისთვის მკურნალობის მეთოდებთან დაკავშირებით რჩევის მიცემა ექიმებსაც უჭირთ. მთავარია, რომ სამ წლამდე ასაკის ბავშვი, რომელიც თითის წვერებზე დადის, პროფესიონალს დროულად აჩვენოთ, რათა მკურნალობა და დახმარება დაგვიანებული არ აღმოჩნდეს.

მომზადებულია ​theconversation.com- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად