Baby Bag

„არ აქვს მნიშვნელობა, რა გზა გამოიარეთ და როგორ ცხოვრობთ, ერთმანეთისგან განსხვავებულ ოჯახებს და მშობლებს ძალიან ბევრი საერთო სატანჯველი, სირთულე და ოცნება აქვთ" - ქეით მიდლტონის გულახდილი ინტერვიუ

„არ აქვს მნიშვნელობა, რა გზა გამოიარეთ და როგორ ცხოვრობთ, ერთმანეთისგან განსხვავებულ ოჯახებს და მშობლებს ძალიან ბევრი საერთო სატანჯველი, სირთულე და ოცნება აქვთ" - ქეით მიდლტონის გულახდილი ინტერვიუ
ჯოვანა ფლეტჩერთან 35 წუთიან ინტერვიუში ქეით მიდლტონმა საკუთარი ორსულობებისა და დედობის რთული გამოცდილების შესახებ გულახდილად ისაუბრა. კემბრიჯის ჰერცოგინიამ აღიარა, რომ ის გამუდმებით განიცდის დანაშაულის გრძნობას, როდესაც შვილებთან ერთად არ არის. ქეით მიდლტონის თქმით, მსგავს ვითარებაში შვილების წინაშე ნებისმიერი დედა თავს დამნაშავედ გრძნობს და ვინც ამას არ აღიარებს, ცრუობს.

კემბრიჯის ჰერცოგინიამ, რომელიც სამი შვილის დედაა, ასევე აღნიშნა, რომ მან გამოცდილი დედების, ბებიაქალების და მეცნიერების დახმარებით ძალიან ბევრი რამ ისწავლა. ქეით მიდლტონი კარგად აცნობიერებს, თუ რა ზეგავლენას ახდენს დედის ფიზიკური და ფსიქიკური სიჯანსაღე შვილების კეთილდღეობაზე.

„ის, რაც უკანასკნელი წლების მანძილზე ვისწავლე, გასაოცარია. შესაძლებლობა რომ მქონდეს, ბევრ რამეს სხვანაირად გავაკეთებდი, მათ შორის, ორსულობების დროსაც. ახლა, როდესაც ვაცნობიერებ, თუ რამხელა მნიშვნელობა აქვს ბავშვის ცხოვრების პირველ წლებს მისი შემდგომი განვითარებისთვის, ყველაფერს სხვაგვარად ვუყურებ.“ - გულახდილად აღიარა ქეითმა.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Moms.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ქეით მიდლტონის ინიციატივით დიდი ბრიტანეთის მასშტაბით ფართომასშტაბიანი კვლევა ტარდება სახელწოდებით: „5 მთავარი შეკითხვა ხუთ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის.“ გამოკითხვა ანონიმურია და მიზნად ისახავს მშობლების მთავარი გამოწვევების გამოვლენას მცირეწლოვან შვილებთან ურთიერთობაში. ქეით მიდლტონი იმედოვნებს, რომ აღნიშნული კვლევის დახმარებით დიდ ბრიტანეთში მომავალი თაობებისთვის ბედნიერი მომავლის შექმნა შესაძლებელი გახდება.

„სამივე ორსულობის დროს ძალიან მაწუხებდა ორსულთა ტოქსიკოზი, ვერ ვიტყვი, რომ ამ მხრივ ძალიან გამიმართლა. თუმცა ბევრ ქალს გაცილებით მძიმე სიმპტომები აქვს. ორსულობის ეტაპზე ძალიან დასუსტებული და გამოფიტული ვიყავი, რაც ჩემთვის და ჩემი ახლობლებისთვის საკმაოდ სერიოზული გამოწვევა იყო.“ - აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.

საკუთარ ორსულობებზე რეფლექსიისას ქეით მიდლტონი თავის მძიმე მდგომარეობას გადაჭარბებით ნამდვილად არ აფასებს. ცნობილია, რომ მას ექიმებმა ორსულთა ჰიპერემეზისის დიაგნოზი დაუსვეს. დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრის განმარტებაში ვკითხულობთ: „ორსულთა ჰიპერემეზისი ძლიერი და განმეორებადი პირღებინებითა და გულისრევით ხასიათდება. როგორც წესი, მას ბევრად მწვავე სიმპტომები ახასიათებს, ვიდრე ორსულთა ტოქსიკოზს. ორსულთა ჰიპერემეზისი წონის კლებასა და დეჰიდრატაციას იწვევს.

„ჰიპერემეზისი იყო მთავარი მიზეზი, რის გამოც ჰიპნომშობიარობა ვცადე. მჯეროდა, რომ გონებას სხეულზე უდიდესი გავლენის მოხდენა შეუძლია. მე ყველაფერი უნდა მეცადა, რათა საკუთარი თავი მძიმე მდგომარეობიდან გამომეყვანა.“- განაცხადა ქეით მიდლტონმა. Parents.com-ის მიხედვით, ჰიპნომშობიარობა საგანმანათლებლო კურსის გავლას გულისხმობს, რომელიც მომავალ დედებს თვითჰიპნოზის ტექნიკების დასწავლაში ეხმარება. აღნიშნული ტექნიკების გამოყენებით მშობიარე ქალები ტკივილისა და შიშის დაძლევას მარტივად ახერხებენ.

საკუთარ მშობიარობაზე საუბრისას ქეითმა გულახდილად აღნიშნა: „არ გეტყვით, რომ უილიამი ჩემთან ერთად იყო და ტკბილი სიტყვებით მანუგეშებდა. მე მინდოდა, რომ ეს თავად გამეკეთებინა. ვიგრძენი, რომ ეს მნიშვნელოვანი იყო. მშობიარობის დროს მივხვდი, რომ შემეძლო ბევრი რამ გამეკონტროლებინა, რამაც უდიდესი ძალა მაგრძნობინა.“ ჰერცოგინიამ ასევე აღნიშნა, რომ მძიმე ორსულობების შემდეგ მას მშობიარობა მარტივად ეჩვენებოდა და მოსწონდა კიდეც, რადგან სირთულეების დასასრული ახლოვდებოდა.

ქეით მიდლტონმა ასევე აღნიშნა, რომ მიუხედავად ცხოვრებისეული სირთულეებისა, ადამიანის საოცარი ორგანიზმი ყველაფერს უძლებს. კემბრიჯის ჰერცოგინიამ ის დაუვიწყარი წუთებიც გაიხსენა, როდესაც პატარა ჯორჯი პირველად დაიჭირა ხელში. მისი თქმით, მან და უილიამმა ბავშვის სქესი არ იცოდნენ, რის გამოც ჯორჯის დაბადება მათთვის ნამდვილი სიუპრიზი იყო. მიუხედავად დიდი ბედნიერებისა, მშობიარობას საკმაოდ სტრესული დღეები მოჰყვა. ქეით მიდლტონის თქმით, ის გაოცდა, როდესაც გაიგო, რომ ახალშობილთან ერთად საავადმყოფოს კიბეებზე სპეციალურ ფოტოსესიაში უნდა მიეღო მონაწილეობა. „ყველა ძალიან დიდ მხარდაჭერას გვიცხადებდა. მე და უილიამი ვაცნობიერებდით, რომ ადამიანებს გულწრფელად აღაფრთოვანებდათ ის, რაც ხდებოდა. ჩვენ დღემდე მადლიერები ვართ იმ თანადგომისთვის, რომელიც საზოგადოებისგან ვიგრძენით. მართალია, ეს ყველაფერი ჩვენც აღგვაფრთოვანებდა, მაგრამ ახალშობილი შვილი გვყავდა და გამოუცდელი მშობლები ვიყავით, რაც ორივესთვის სტრესული იყო.“ - აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.

ქეით მიდლტონისთვის 2013 წლის ივლისის იმ დღის გახსენება, როდესაც პრინცი ჯორჯი ქვეყანას მოევლინა, საკმაოდ ამაღელვებელია. ჰერცოგინიას თქმით, ჯორჯის დაბადების დღე საკმაოდ ქაოსური იყო, რადგან მას ერთდროულად ბევრი განსხვავებული ემოცია დაატყდა თავს. „საავადმყოფოში ყოფნა არ მინდოდა, რადგან ყველა ის დღე მახსენდებოდა, რომელიც იმავე გარემოში ცუდად ყოფნის გამო გავატარე. სახლში დაბრუნებაზე ვოცნებობდი. ცხოვრების ჩვეულ რიტმში გაგრძელება მსურდა.“ - განაცხადა ქეით მიდლტონმა.

„მე და უილიამი ვერ ვაცნობიერებდით, თუ რამდენად შეცვლიდა ჩვენს ცხოვრებას ბავშვის დაბადება. ჩვენ მშობლობისთვის აქტიურად ვემზადებოდით, მაგრამ ყველაფერი ისე არასდროს ხდება, როგორც ჩვენ ველით.“ - ღიმილით აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.

მიუხედავად იმისა, რომ ქეით მიდლტონი ძალიან ბევრ მშობელს და ექსპერტს ესაუბრებოდა ორსულობისა და მშობიარობის შესახებ, ინტერვიუში მან დარწმუნებით განაცხადა: „ყველა ორსულობა ერთმანეთისგან განსხვავებულია, არც ერთი მშობიარობა ერთმანეთს არ ჰგავს.“ ჰერცოგინიას თქმით, მშობლები შვილებთან ურთიერთობაში წინასწარ განწყობას იქმნიან და ცდილობენ ყველაფერი ისე იყოს, როგორც მათ სურთ, რაც იმედგაცრუებას იწვევს. ქეითმა აღნიშნა, რომ მშობლობის მძიმე ტვირთთან გასამკლავებლად სიმარტივე საუკეთესო გზაა. „თანამედროვე ცხოვრება ისეთი გადატვირთული და დამთრგუნველია. მე წვიმიან ამინდში ცეცხლის ყურებაც კი მამშვიდებს და განტვირთვაში მეხმარება. ყოველთვის ძალიან მიყვარდა მარტივი აქტივობები. ბავშვობაში მშობლებთან ერთად ფეხით სეირნობა ძალიან მაბედნიერებდა.“ - განაცხადა ქეით მიდლტონმა.

„უბრალო, ყოველდღიურ მოვლენებს ყველაფრის შეცვლა შეუძლია. შვილებთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარება ძალიან მნიშვნელოვანია. აუცილებელი არ არის, რომ ყველაფერი თქვენს თავზე იტვირთოთ. მთავარია, რომ შვილებს ყურადღებით მოუსმინოთ და მათთან ერთად დაუვიწყარი დრო გაატაროთ.“ - აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.


ქეით მიდლტონის თქმით, ადამიანებისთვის ერთიანობის განცდას საოცარი ძალა აქვს. „არ აქვს მნიშვნელობა, რა გზა გამოიარეთ და როგორ ცხოვრობთ. ერთმანეთისგან განსხვავებულ ოჯახებს და მშობლებს ძალიან ბევრი საერთო სატანჯველი, სირთულე და ოცნება აქვთ.“ - განაცხადა ქეით მიდლტონმა. კემბრიჯის ჰერცოგინია სხვა მშობლებს ხშირად ხვდება, მათ ყურადღებით უსმენს და მათთან ერთად რთული გამოწვევების წინააღმდეგ ბრძოლას აქტიურად ცდილობს. 

მომზადებულია ​today.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

ფსიქოლოგმა თინათინ ჭინჭარაულმა ბავშვისთვის კონკრეტული ქცევის დასწავლის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, უფროსებს თუ სურთ, რომ ბავშვისგან რაღაც ქცევა დაინახონ, მათ ეს ქცევა ბავშვს თავად უნდა ასწავლონ:

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ბავშვისგან დავინახოთ რაღაც ტიპის ქცევა, გამოდის, რომ ეს ქცევა უნდა ვასწავლოთ. ვასწავლოთ რა თვალსაზრისით? ყვირილზე როდის გადადიხართ ხოლმე? როდესაც ბავშვი რაღაცას ვერ აკეთებს, ​წყნარად ვერ ვაგებინებთ, ძალა არ გვაქვს და ვყვირივართ. შეიძლება ბავშვი მოვიდა, მოგქაჩა, შენ სხვა რაღაცით ხარ დაკავებული. მერე ძლიერად მოგქაჩა, უცებ „ბახ“ რაღაც გატყდა. მომენტალურად იქ ხარ. ყვირილი ხშირ შემთხვევაში ასრულებს კომუნიკაციის ფუნქციას.“

თინათინ ჭინჭარაულმა აღნიშნა, რომ ყვირილი კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგია არ არის და მის ნაცვლად ურთიერთობის სხვა ფორმა უნდა გამოვნახოთ:

„დიდები ვიწყებთ გარკვევას, გვინდა აღმოვაჩინოთ კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგიები. ​თვითონ ვაცნობიერებთ, რომ ყვირილი არ არის ის ფორმა, რომლითაც გარესამყაროსთან უნდა ვურთიერთობდე. ჩვენ თვითონ ვიწყებთ მოძებნას რაღაც ახალი ეფექტიანი სტრატეგიების. ბავშვების შემთხვევაში ყვირილი არის ჩვენთან კომუნიკაციის ფორმა. უფროსების პასუხისმგებლობაა ვასწავლოთ მათ ჩვენთვის უფრო გასაგები ენით გაგებინება.“

თინათინ ჭინჭარაულის თქმით, ბავშვს ყურადღება მაშინ უნდა მივაქციოთ, როდესაც ის მოსაწონ ქცევას ავლენს და არაფერს აშავებს:

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა. დაშავების პროცესი ხმამაღალია ხოლმე. სრული სიჩუმე ნიშნავს, რომ ბავშვი რაღაცით ერთობა. ​სიჩუმე უნდა იყოს უფრო მნიშვნელოვანი ინდიკატორი ჩემ მიერ ყურადღების ბავშვისკენ წარმართვის, ვიდრე ყვირილი. ამ შემთხვევაში ბავშვი სწავლობს, რომ ყვირილი კი არ იპყრობს ადამიანების ყურადღებას, არამედ სხვა რაღაც. მე ვასწავლი ბავშვს იმ კანონზომიერებას, რომ როდესაც რაღაცას კარგად აკეთებს, მე ამას ვხედავ. როდესაც ბავშვი ხატავს, უნდა ვიპოვო რა არის იქ ლამაზი და ეს წავახალისო.“

„როდესაც ვხედავ, რომ ბავშვს პირველად აქვს მცდელობა და თვითონ იწყებს დამოუკიდებლად კოვზით ჭამას, პირველად გამობაჯბაჯდება თავისი საძინებლიდან უცნაურად, მაგრამ დამოუკიდებლად ჩაცმული, უნდა წავახალისო. მას უნდა ჰქონდეს ჩვენი მხარდაჭერა, რომ ახალი ნაბიჯები გადადგას. ​ეს გაცილებით მეტ ძალისხმევად მოითხოვს ხოლმე ოჯახის წევრებისგან, მაგრამ საბოლოო შედეგი არის ჩვენთვის ბევრად უფრო სასიხარულო. მშობლები 12-14 წლის ასაკში არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად არ ჭამს ბავშვი. ისინი არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად ჩაცმა არ შეუძლია ბავშვს,“ - აღნიშნა თინათინ ჭინჭარაულმა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად