Baby Bag

დედის ყოველდღიური შრომა სპორტდარბაზში ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის ტოლფასია

დედის ყოველდღიური შრომა სპორტდარბაზში ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის ტოლფასია
ადამიანები, რომლებიც ჯანსაღი ცხოვრების სტილის მიმდევრები არიან, ყოველდღიურად ითვლიან მიღებული და დახარჯული კალორიების რაოდენობას. ისინი სპეციალური აპლიკაციების გამოყენებით ამოწმებენ, რამდენ ნაბიჯს დგამენ დღის განმავლობაში. თუ თქვენ მცირეწლოვანი შვილი გყავთ და მისი აღზრდით ხართ დაკავებული, ალბათ, ყოველდღიურად უზღვავ ენერგიას ხარჯავთ. როდესაც გაღიზიანებული ბავშვის დასამშვიდებლად სხვადასხვა აქტივობებში ერთვებით ან მოუსვენარი პატარას მანქანის სავარძელში გაჩერებას ცდილობთ, თქვენ იმაზე მეტ კალორიას წვავთ, ვიდრე წარმოგიდგენიათ.

ბავშვის აღზრდის პროცესი მშობლისთვის საკმაოდ დამღლელია. უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ დედები, რომლებიც თავიანთ შვილებზე ყოველდღიურად ზრუნავენ, თვის განმავლობაში 50 884 კალორიას წვავენ. თუ დედა ხართ და დარბაზში წასვლა ძალიან გეზარებათ, სახლში დარჩენა თამამად შეგიძლიათ, რადგან ბავშვის მოვლის პროცედურებით ყოველდღიური დატვირთვა დარბაზში ვარჯიშზე ნაკლებ ენერგიას და ძალისხმევას ნამდვილად არ მოითხოვს.
ბავშვის მოვლის ისეთი რეგულარული პროცედურები, როგორიცაა მაგ. საფენების გამოცვლა, თვის განმავლობაში 1 478 კალორიის დაწვაში გეხმარებათ. კვლევებში სულ 1 000 რესპოდენტი მონაწილეობდა, მათ მიერ ნაჩვენები შედეგები კი იდენტური იყო.
მშობლისა და დიასახლისის როლის შეთავსება ქალბატონებისგან უდიდესი ენერგიის მობილიზებას მოითხოვს. ხშირად დედები ძალიან განიცდიან, რომ ვარჯიშს სათანადო დროს არ უთმობენ და ჯანსაღი ცხოვრების სტილის უგულებელყოფა უხდებათ, თუმცა ისინი საკუთარ ყოველდღიურ აქტივობებს ნაკლებ ყურადღებას აქცევენ. მშობლის მოვალეობების პირნათლად შესრულება და საოჯახო საქმეებზე ზრუნვა ქალბატონებს გამუდმებით ფორმაში ყოფნას აიძულებს და ზედმეტი კალორიებისგან გათავისუფლებაშიც ეხმარება.
კვლევებით დგინდება, რომ საოჯახო საქმეების შესრულებისას ყველაზე მეტ კალორიას ქალბატონები იატაკის წმენდისას წვავენ (405 კალორია 138 წუთში), ყველაზე ნაკლებს კი ტანსაცმლის რეცხვისას (202 კალორია 77 წუთში). დედები, რომლებიც მცირეწლოვან ბავშვებს ზრდიან, დღის განმავლობაში წარმოუდგენლად ბევრ კალორიას წვავენ. ჩვილი ბავშვის ხელით ტარება 108 წუთში 259 კალორიის დაწვაში გეხმარებათ. ბავშვის პაწაწინა ტანსაცმლის დაკეცვითა და დალაგებით კი 27 წუთში 41 კალორიას წვავთ.

დედები ხშირად ვერც კი წარმოიდგენენ, რამხელა ენერგიას ხარჯავენ საოჯახო საქმეების შესრულებისას. მეცნიერების ახალი აღმოჩენა ცხადყოფს, რომ დედის ყოველდღიური შრომა სპორტდარბაზში ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის ტოლფასია. თუ მცირეწლოვან ბავშვს ზრდით, ფიტნესით რეგულარულად დაკავებულ ადამიანებზე ნაკლებად არ იტვირთებით.

მომზადებულია: ​moms.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ნუ დაამცირებთ თქვენს შვილებს, ნურც პატარაობისას და ნურც დიდობაში, დაბადებიდანვე პიროვნებად აღიქვით, სიყვარულის და ადამიანობის მაგალითი მიეცით“

„ნუ დაამცირებთ თქვენს შვილებს, ნურც პატარაობისას და ნურც დიდობაში, დაბადებიდანვე პიროვნებად აღიქვით, სიყვარულის და ადამიანობის მაგალითი მიეცით“

თეოლოგი გიორგი ტიგინაშვილი ბავშვთა მიმართ ძალადობის პრობლემას ​ეხმიანება. იგი სოციალურ ქსელში ნამდვილ ამბავს წერს, რომელიც მას რამდენიმე დღის წინ გადახდა თავს. 

გთავაზობთ მის ჩანაწერს სიტვა-სიტყვით:

ამას წინათ, ერთ სოფელში (სახელწოდებას განზრახ არ ვამბობ) მოვხვდი პირად საქმეზე. მასპინძლის მეზობლად ოჯახური სუფრა იყო საკარმიდამო ეზოში და როგორც კი შემნიშნეს, რომ თბილისიდან ვიყავი, მაშინვე გადამიპატიჟეს. გაღიმებული და უაღრესად კეთილგანწყობილი გადავედი სუფრაზე, ყველას გულთბილად მივესალმე და დავჯექი. მოვიკითხე ოჯახი და გავეცანი. იქვე ბავშვები დარბოდნენ, დავუძახე (ორი გოგო და ერთი ბიჭი იყო, იქნებოდნენ ასე (7-8-9) წლისები დაახლოებით. მოვეფერე და უცებ ყველაზე პატარა და რაღაცნაირად, აი გულისამაჩუყებლად მორცხვი და სევდიანი ბიჭუნა მეუბნება:

- აუ, ნაყინს ვერ მიყიდი?
- კი, როგორ არა, მოდი ფულს მოგცემ (10 ლარიანი მქონდა და სიხარულით მივეცი, რაღაცნაირად გული ამევსო და მესიამოვნა კიდეც, რომ მთხოვა) და ჩუმად იყიდე, იმათაც მოუტანე, კაი?
- კაი, მადლობა!

მეგონა ეს საუბარი ჩვენ შორის დაბალ ხმაზე გაიმართა, ისე, რომ თითქოს ვერც შეგვამჩნია ვერავინ, მაგრამ უცებ სუფრიდან წამოხტა ვიღაც კაცი (მასპინძელთაგანი) და იმ ბავშვს რაღაც საშინელი აგრესიით დაუღრიალა:
- "მოდი აქ შე ნაბიჭვარო! სად მიეთრევი, მოიტა აქ ეგ ფული შენი დედა... ამას უყურე ამ ახვარს!"

ძალიან ცუდად გავხდი, სული ჩამწყდა... პატარა ბიჭს გავხედე და გაფითრებული, მოღუშული, უსუსური და უკიდურესად გულმოკლული იყო, იმ სახეს დღემდე ვერ ვივიწყებ და ვიტანჯები, ყოველ გახსენებაზე... იმ მომენტში თითქოს დრო გაჩერდა, ტანში დამცხა აუტანლობისგან, საცოდაობამ გამამწარა და თავალებში ცრემლები ჩამიგუბდა. ბოლოს ვეღარ მოვითმინე, წამოვხტი და იმ ტიპს ხმამაღლა მივმართე:
- რა იყო, მოერიე და ძალა მიჩვენე თუ ბელადი ხარ ოჯახში? ბავშვს როგორ ელაპარაკები, არ გრცხვენია? ღმერთის არ გრწამს?

-ღმერთი რა შუაშია ძმაო, მამა ვარ და როგორც მინდა ისე დაველაპარაკები!
- ბოდიში, მაგრამ დღეს როგორც არასდროს ისე შემეცოდა ყველა უშვილო და ბუნებით კეთილშობილი, თბილი ადამიანი, შენ კი შვილი გყავს და როგორ ექცევი? არ გეწყინოს ძმაო, ჭკუას არ გარიგებ, მაგრამ ფშაურად გეტყვი, რომ უპატივცემულოდ საკუთარ კაცობას და ღირსებას მოექეცი, მერე ჩვენებურ ტრადიციას და შეგნებას. შენს ადგილზე პატიებას ვთხოვდი! ეხლა ისღა დამრჩენია მანდილოსნებთან ბოდიში მე მოვიხადო და წავიდე, იცოდე, რომ გული მომიკალი ვიღაცა ხარ!..

ხმა აღარ ამოუღია, დავტუქსე ისე, რომ რაღაც საოცარ ძალას ვგრძნობდი, არც შემშინებია და არც რიდი მქონია, კორექტულად მაგრამ ხისტად ავუხსენი, რომ მამობის პატივს არ აფასებდა, ბავშვს ჩაგრავდა და ტრავმას აყენებდა. არასდროს კაცი არ მიცემია, მარა რამე, რომ ეთქვა უეჭველად მაგრად დავარტყავდი კიდეც!

წამოსვლისას პატარა დათოსთან მივედი და გულში ჩავიკარი საბრალო. იმ წუთას მინდოდა მეშვილა, ამის უფლება, რომ მქონოდა...

ეს მცირე ისტორია იმიტომ მოგიყევით, რომ დღემდე ვდარდობ ამ ტრაგიზმს და მას შემდეგ არ გასულა ღამე, რომ არ მეფიქრა იმ ბავშვზე და პოტენციურად კიდევ ყველა უპატრონო ოჯახსა და ძალადობის ქვეშ მყოფ პატარაზე, რომელსაც ადრეული ასაკიდანვე ღირსებას ულახავენ, ეუზრდელებიან, ფსიქიკას უმახინჯებენ და არაადამიანურად ეპყრობიან...

მინდა ყველას გთხოვოთ, რომ ნურასოდეს დაკომპლექსდებით და გავეშდებით ქაჯური სიამაყისგან, ნუ დაამცირებთ თქვენს შვილებს, ნურც პატარაობისას და ნურც დიდობაში და დაბადებიდანვე პიროვნებად აღიქვით, სიყვარულის და ადამიანობის მაგალითი მიეცით, პატივისცემა ასწავლეთ საქმით და არ მოერიოთ...

მანადგურებს იმაზე ფიქრი, რომ სადღაც ბავშვი შიშისგან ტირის, ღარიბია, მარტოსული და დაჩაგრული. ასეთი ბავშვები ალბათ პირდაპირ სასუფევლის მოქალაქეები არიან აქედანვე, რადგან ჯოჯოხეთი უკვე გამოვლილი აქვთ...

უფალმა დალოცოს და უპატრონოს ყველა პატარას მთელს მსოფლიოში!

გემუდარებით:
მოეფერეთ! - ნუ დაჩაგრავთ!
ამხიარულეთ! - ნუ ატირებთ!
ემსახურეთ! - ნუ დაიმონებთ!
ემეგობრეთ! - ნუ ეუფროსებით!“

წაიკითხეთ სრულად