Baby Bag

როგორ მივაჩვიოთ ბავშვი მარტო დაძინებას?

როგორ მივაჩვიოთ ბავშვი მარტო დაძინებას?
შფოთვის, დაუცველობის შეგრძნების და შიშის განცდის გამო ბავშვებს მარტო დაძინება ხშირად ძალიან უძნელდებათ, რის გამოც ისინი მშობლებთან ძილს არჩევენ და საკუთარ საძინებელში დარჩენა ​არ სურთ. თუ თქვენს შვილსაც მსგავსი პრობლემა აწუხებს, ყურადღებით გაეცანით ჩვენს სტატიას. ჩვენ მიერ შემოთავაზებული სპეციალური სტრატეგიების გამოყენებით ბავშვს შფოთვისა და შიშის დაძლევაში დაეხმარებით.

ღამით ბავშვის ოთახში სიჩუმე და სიმშვიდე უნდა სუფევდეს

ბავშვის საძინებელი კომპიუტერის, ტელევიზორის, სმარტფონების და ელექტრონული მოწყობილობებისგან უნდა გაათავისუფლოთ. პატარას ოთახში ძილისთვის ხელსაყრელი და კომფორტული ატმოსფერო უნდა შექმნათ. კომპიუტერის, ტელევიზორის ან სმარტფონის გამოსხივება ბავშვს ჩაძინებაში ხელს შეუშლის. თქვენს შვილს ღამით ოთახს მხოლოდ ნათურის სუსტი შუქი უნდა უნათებდეს, ისიც მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ბავშვს სიბნელეში დაძინება აშინებს.

ბავშვი ძილის წინ ჩასატარებელ ჰიგიენურ პროცედურებს უნდა მიაჩვიოთ

თბილი აბაზანის მიღება, ღამის პერანგის ჩაცმა, კბილების გახეხვა და ძილის წინ ზღაპრების კითხვა ყოველდღიურ რუტინად უნდა აქციოთ. ჰიგიენური პროცედურების რეგულარულად ჩატარება ბავშვს ძილისადმი უფრო დადებითად განაწყობს, ამასთან ის თავს მეტად დაცულად და უსაფრთხოდაც იგრძნობს. აღნიშნული რუტინა ბავშვს შფოთვის დაძლევაში ეხმარება. პატარები, რომლებიც ძილის წინ ჰიგიენურ პროცედურებს რეგულარულად იტარებენ, ჩაძინებას მარტივად ახერხებენ.

ბავშვის ოთახში დიდხანს ნუ დარჩებით

ბავშვის საძინებელი იქამდე უნდა დატოვოთ, ვიდრე მას ჩაეძინება. პატარა თქვენზე დამოკიდებული არ უნდა იყოს. მან დაძინება თქვენს გარეშე უნდა შეძლოს. თუ ბავშვი მარტო დარჩენაზე უარს აცხადებს, მის საწოლზე ნუ ჩამოჯდებით, ნუ ეცდებით პატარას გართობას. ეცადეთ ბავშვის საწოლისგან მოშორებით დადგეთ. ყოველდღიურად თქვენსა და ბავშვს შორის არსებული მანძილი ნელ-ნელა უნდა გაზარდოთ, რათა პატარა დამოუკიდებლად ჩაძინებას მიეჩვიოს.

ბავშვი ოთახში თავს დაცულად უნდა გრძნობდეს

მარტო დარჩენილი პატარა საძინებელში თავს უსაფრთხოდ უნდა გრძნობდეს. „საშინელმა მონსტრებმა“ და „მოჩვენებებმა“ მისი დაშინება რომ ვერ შეძლონ, ბავშვს საწოლში საყვარელი სათამაშო ჩაუწვინეთ, რათა თავი მარტოდ არ იგრძნოს.

იყავით თანმიმდევრული და პრინციპული

თუ თქვენი შვილი შუაღამით საძინებელში შემოდის და თქვენს საწოლში დაწოლას ითხოვს, ის თავის ოთახში უნდა დააბრუნოთ. გზად ბავშვის გართობას ნუ შეეცდებით. დაამშვიდეთ პატარა და თავის საწოლში ჩააწვინეთ. აუცილებელია, რომ მის თხოვნას ყოველთვის ამგვარი ქცევით უპასუხოთ. თუ ბავშვს ერთხელ მაინც მისცემთ ნებას, რომ თქვენს საწოლში დარჩეს, ის თავის ოთახში დაბრუნებას აღარ მოისურვებს.

ბავშვი კარგი ქცევისთვის ხშირად დაასაჩუქრეთ


თუ პატარა ღამით ტირის და არ იძინებს, მის ამგვარ ქცევას ყურადღება არ მიაქციოთ. თუ ის მარტო დაძინებაზე უარს არ ამბობს და თავის საძინებელში რჩება, მეორე დღეს საყვარელი ტკბილეულით დაასაჩუქრეთ. ბავშვი გააცნობიერებს, რომ მის სიმამაცეს მშობლების მხრიდან სათანადო ჯილდო და აღიარება მოყვება. 

ავტორი: ია ნაროუშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ჩვენ ქრისტიანულ დებულებებს მივმართავთ, ნაკლებად დაგვჭირდება ძალადობა,“ - შალვა ამონაშვილი

„თუ ჩვენ ქრისტიანულ დებულებებს მივმართავთ, ნაკლებად დაგვჭირდება ძალადობა,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის სახარებისეულ საწყისებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ კლასიკური პედაგოგიკა ახალი აღთქმის საფუძველზეა შექმნილი:

„მთელი კლასიკური პედაგოგიკა, მათ შორის იაკობ გოგებაშვილიც, ახალი აღთქმის საფუძველზე შეიქმნა. მართლმადიდებლური კულტურა აღზრდის ერთ-ერთი უძვირფასესი საფუძველია. არსებობს ტერმინი „ჰუმანური.“ სახარებაში ყველაფერია ჩადებული იმისთვის, რომ ჩვენ ჰუმანური პედაგოგიკა გამოვიყენოთ ბავშვებთან. ​არ გვჭირდება ჩვენ დასჯა, არ გვჭირდება მუქარები. ჩვენ გვჭირდება უმწიკვლო სიყვარული ბავშვის მიმართ. ახალი აღთქმა მოგვიწოდებს მოთმინებისკენ. მოვითმინოთ ბავშვის გადახრები, იმიტომ, რომ ის იზრდება. ჰუმანური აღზრდის ძირითადი აზრი იმაში მდგომარეობს, რომ ბავშვის სულს უნდა ჩავწვდეთ.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, წმინდა წერილი პედაგოგიკის საწყისია:

„წმინდა წერილი ჩემთვის პედაგოგიკის საწყისია. იქ არის ნათქვამი: მშობლებო, ნუ გააღიზიანებთ ბავშვებს. მამებს მიმართავენ, ნუ გააღიზიანებთ ბავშვსო. როდის ხდება დასჯა? როდესაც ბავშვი გაღიზიანებულია, განერვიულებულია, ჩვენც გავღიზიანდით. თუ ბავშვს არ გავაღიზიანებთ ხელოვნურად, არც დასჯა დაგვჭირდება. უნდა მოვნახოთ სიამტკბილობის გზა, დათმობების გზა. თუ ჩვენ ბავშვს უსამართლოდ დავსჯით, მაშინ ვინ არის უფრო დასასჯელი: ბავშვი თუ დიდი? ყოველგვარი გაღიზიანების დროს წყდება აღზრდის პროცესი. ​თუ ჩვენ ქრისტიანულ დებულებებს მივმართავთ, ნაკლებად დაგვჭირდება ძალადობა. გიყვართ ბავშვი ხომ? დაინახეთ მასში ღვთის ნაპერწკალი და ამ ნაპერწკალს ეცით პატივი.“

შალვა ამონაშვილმა აღნიშნა, რომ თუ ბავშვი კარგად არ იქცევა, მშობელს შეუძლია მას დროებით გაებუტოს:

„გაბუტვა შეიძლება. ბავშვმა რაღაც ისეთი ჩაიდინა, რაც მას არ აეკადრება.​ არ დავუყვირე, უბრალოდ შევწყვიტე ურთიერთობა, ნაწყენობა გავითამაშე. აღზრდა ხელოვნებაა. ბავშვს ვაგრძნობინებ ჩემს გულისტკივილს, ჩემს ნაწყენობას. მერე, რა თქმა უნდა, შევურიგდები და ისიც ბედნიერია, მეც. ამ ნაწყენობის პერიოდში ბავშვმა რაღაც განიცადა. ეს განცდა იყო აღზრდის პროცესი.“

„ქვეყანას უნდა მივცეთ აღზრდილი ადამიანი და მერე ნასწავლი. ეს დავიხსომოთ: ​სამშობლოს მოყვარული, მშობლების მოყვარული, ადამიანთა მოყვარული ადამიანი, მზრუნველი მომავალზე და ამას შევურწყათ ცოდნები. ახლა ბევრია მცოდნე, მაგრამ მხოლოდ მომხვეჭელი, თავის თავზე მზრუნველი. ასეთი აღზრდა ძალიან ძნელად შეიძლება ჩაითვალოს მოქალაქეობრივ აღზრდად,“ - აღნიშნულ საკითხებზე შალვა ამონაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“


წაიკითხეთ სრულად