Baby Bag

როგორ მივაჩვიოთ ბავშვი მარტო დაძინებას?

როგორ მივაჩვიოთ ბავშვი მარტო დაძინებას?
შფოთვის, დაუცველობის შეგრძნების და შიშის განცდის გამო ბავშვებს მარტო დაძინება ხშირად ძალიან უძნელდებათ, რის გამოც ისინი მშობლებთან ძილს არჩევენ და საკუთარ საძინებელში დარჩენა ​არ სურთ. თუ თქვენს შვილსაც მსგავსი პრობლემა აწუხებს, ყურადღებით გაეცანით ჩვენს სტატიას. ჩვენ მიერ შემოთავაზებული სპეციალური სტრატეგიების გამოყენებით ბავშვს შფოთვისა და შიშის დაძლევაში დაეხმარებით.

ღამით ბავშვის ოთახში სიჩუმე და სიმშვიდე უნდა სუფევდეს

ბავშვის საძინებელი კომპიუტერის, ტელევიზორის, სმარტფონების და ელექტრონული მოწყობილობებისგან უნდა გაათავისუფლოთ. პატარას ოთახში ძილისთვის ხელსაყრელი და კომფორტული ატმოსფერო უნდა შექმნათ. კომპიუტერის, ტელევიზორის ან სმარტფონის გამოსხივება ბავშვს ჩაძინებაში ხელს შეუშლის. თქვენს შვილს ღამით ოთახს მხოლოდ ნათურის სუსტი შუქი უნდა უნათებდეს, ისიც მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ბავშვს სიბნელეში დაძინება აშინებს.

ბავშვი ძილის წინ ჩასატარებელ ჰიგიენურ პროცედურებს უნდა მიაჩვიოთ

თბილი აბაზანის მიღება, ღამის პერანგის ჩაცმა, კბილების გახეხვა და ძილის წინ ზღაპრების კითხვა ყოველდღიურ რუტინად უნდა აქციოთ. ჰიგიენური პროცედურების რეგულარულად ჩატარება ბავშვს ძილისადმი უფრო დადებითად განაწყობს, ამასთან ის თავს მეტად დაცულად და უსაფრთხოდაც იგრძნობს. აღნიშნული რუტინა ბავშვს შფოთვის დაძლევაში ეხმარება. პატარები, რომლებიც ძილის წინ ჰიგიენურ პროცედურებს რეგულარულად იტარებენ, ჩაძინებას მარტივად ახერხებენ.

ბავშვის ოთახში დიდხანს ნუ დარჩებით

ბავშვის საძინებელი იქამდე უნდა დატოვოთ, ვიდრე მას ჩაეძინება. პატარა თქვენზე დამოკიდებული არ უნდა იყოს. მან დაძინება თქვენს გარეშე უნდა შეძლოს. თუ ბავშვი მარტო დარჩენაზე უარს აცხადებს, მის საწოლზე ნუ ჩამოჯდებით, ნუ ეცდებით პატარას გართობას. ეცადეთ ბავშვის საწოლისგან მოშორებით დადგეთ. ყოველდღიურად თქვენსა და ბავშვს შორის არსებული მანძილი ნელ-ნელა უნდა გაზარდოთ, რათა პატარა დამოუკიდებლად ჩაძინებას მიეჩვიოს.

ბავშვი ოთახში თავს დაცულად უნდა გრძნობდეს

მარტო დარჩენილი პატარა საძინებელში თავს უსაფრთხოდ უნდა გრძნობდეს. „საშინელმა მონსტრებმა“ და „მოჩვენებებმა“ მისი დაშინება რომ ვერ შეძლონ, ბავშვს საწოლში საყვარელი სათამაშო ჩაუწვინეთ, რათა თავი მარტოდ არ იგრძნოს.

იყავით თანმიმდევრული და პრინციპული

თუ თქვენი შვილი შუაღამით საძინებელში შემოდის და თქვენს საწოლში დაწოლას ითხოვს, ის თავის ოთახში უნდა დააბრუნოთ. გზად ბავშვის გართობას ნუ შეეცდებით. დაამშვიდეთ პატარა და თავის საწოლში ჩააწვინეთ. აუცილებელია, რომ მის თხოვნას ყოველთვის ამგვარი ქცევით უპასუხოთ. თუ ბავშვს ერთხელ მაინც მისცემთ ნებას, რომ თქვენს საწოლში დარჩეს, ის თავის ოთახში დაბრუნებას აღარ მოისურვებს.

ბავშვი კარგი ქცევისთვის ხშირად დაასაჩუქრეთ


თუ პატარა ღამით ტირის და არ იძინებს, მის ამგვარ ქცევას ყურადღება არ მიაქციოთ. თუ ის მარტო დაძინებაზე უარს არ ამბობს და თავის საძინებელში რჩება, მეორე დღეს საყვარელი ტკბილეულით დაასაჩუქრეთ. ბავშვი გააცნობიერებს, რომ მის სიმამაცეს მშობლების მხრიდან სათანადო ჯილდო და აღიარება მოყვება. 

ავტორი: ია ნაროუშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გვითხრეს ბავშვს სახლში აცადეთ მშვიდად სიკვდილიო და გამოგვიშვეს... ნიკას გადარჩენის შანსი 1 პროცენტი იყო,“- ნათია გელაშვილი შვილის სასწაულებრივი გადარჩენის შესახებ

„გვითხრეს ბავშვს სახლში აცადეთ მშვიდად სიკვდილიო და გამოგვიშვეს... ნიკას გადარჩენის შანსი 1 პროცენტი იყო,“- ნათია გელაშვილი შვილის სასწაულებრივი გადარჩენის შესახებ

ქართველმა დედამ ნათია გელაშვილმა ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „სიკეთე მარტივია“ შვილის სასწაულებრივი გადარჩენისა და გამოჯანმრთელების შესახებ ისაუბრა:

„შვიდი თვის ორსული ვიყავი, როდესაც გავიგეთ, რომ ბავშვის ზურგის ტვინში იყო თიაქარი ან ტერატომა, რომელიც არის სიმსივნის ფორმა. ექიმმა მირჩია, სამშობიაროში წავსულიყავი და ბავშვის მოშორება სჯობდა. ამ დიაგნოზით მსოფლიოში ხუთი ბავშვი თუ არის და მძიმედ მიდის ამ პრობლემასთან გამკლავებაო. წინა ღამეს სიზმარი ვნახე, ბავშვი იყო ორჯერ გადაჭრილი. ექიმს ჩაწერის გარეშე მივადექი. ყველა ვარიანტში მოშორებას მირჩევდნენ. მაშინ 18 წლის ვიყავი. მთელი ორსულობა იდეალურად მიდიოდა. მეუბნებოდნენ: „წადი, მოიშორე, ახალგაზრდა ხარ, მეორე გეყოლება. ყველა თანახმა იყო საახლობლოში, რომ ასე მომხდარიყო. ექიმს ვუთხარი, ეს არ გაბედო-მეთქი.“

ნათია გელაშვილის თქმით, ბავშვის მძიმე მდგომარეობასთან შეგუება მისთვის რთული აღმოჩნდა:

„ტერატომაზე რომ ვკითხულობდი ინფორმაციას, მშობიარობამდე რამოდენიმეჯერ გულიც კი წამსვლია. ბავშვი რომ დაიბადა და ფეხები დაკიდებული ჰქონდა, ვაიმე ფეხები-მეთქი, დავიძახე და დამაძინეს მაშინვე. რამოდენიმე ოპერაცია გაუკეთდა. სამი თვის იყო ნიკა, გვითხრეს ეს ბავშვი ერთ თვეზე მეტს ვერ იცოცხლებს. სახლში აცადეთ ბავშვს მშვიდად სიკვდილიო და გამომიშვეს ასე.“

ნათია გელაშვილმა აღნიშნა, რომ ნიკოლოზი თურქმა ექიმებმა გადაარჩინეს:

„ნიკოლოზი თურქეთში გადაგვირჩინეს. ის დღეს 8 წლის, სიცოცხლითსავსე ბავშვია. როდესაც იქ ჩავედით, თარჯიმანმა გვითხრა, რომ ბავშვის გადარჩენის შანსი 1% იყო. ბავშვს ხალათი რომ ჩავაცვით, პატარა მანქანა ეჭირა ხელში. ასე შევიდა. 14 საათი რომ გავიდა, ექიმი ცრემლიანი თვალებით გამოვიდა. გვეუბნება: ხელები ამიწევია, ასეთი რამ პრაქტიკაში არ მქონია. ბავშვს, რომელიც 14 საათი ნარკოზში იყო, სათამაშო ხელიდან არ გაუშვია.“

„ყველა უფლის მოშიშები ვართ მეტ-ნაკლებად. მე ვიფიქრე, რომ უფალი ისეთს არაფერს მომივლენდა, რომ ვერ შევძლებდი. არავინ არ ელოდებოდა, რომ ნიკა ცოცხალია და კარგადაა. მეუბნებოდნენ, ბავშვი ვერასდროს ვერ დაჯდება, ვერ ილაპარაკებს, გონებრივადაც პრობლემები ექნებაო. დღეს ნიკოლოზი მეორე კლასელია, არაჩვეულებრივად სწავლობს, არაჩვეულებრივი განვითარება აქვს, ხოხავს. ახლა მუხლებით სიარულს ვასწავლით. ორი წლის წინ მარჯვენა ფეხი აუმოძრავდა ნიკოლოზს. წავედით თურქეთში. ექიმები გაოცებულები დარჩნენ, ეს ყველაფერი თეორიულად შეუძლებელია. ნიკოლოზი ოცნებობს, რომ გაივლის, თანატოლებთან ერთად ირბენს. სანამ პირში სული მიდგას, ყველანაირად ვეცდები, რომ ეს ოცნება ავუსრულო,“ - აღნიშნა ნათია გელაშვილმა.

წყარო: ​„სიკეთე მარტივია“

წაიკითხეთ სრულად