Baby Bag

როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები ყვირილისა და მუქარის გარეშე

როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები ყვირილისა და მუქარის გარეშე
არ არსებობს რაიმე მკაცრად განსაზღვრული წესი, რომელსაც ყველა მშობელი უნდა იცავდეს. ბევრი ჩვენგანი ფიქრობს, რომ ახალ დღეს ახალი გამოცდილება მოაქვს, თუმცა ისიც ფაქტია, რომ ძალიან გამოცდილ მშობლებსაც კი კრიტიკულ სიტუაციებში უჭირთ ემოციების მოთოკვა და სიმშვიდის შენარჩუნება. ყვირილისა და მუქარის შედაგად ისევ მშობლები ზარალდებიან დანაშაულის შეგრძნების გამო. ეს არასასაიმოვნო შემთხვევები რომ თავიდან აირიდოთ, შემოგთავაზებთ რამდენიმე რჩევას.

დატოვეთ კონფლიქტური სიტუაცია

ბავშვების ცუდად მოქცევის გამო ბევრი მშობელი ბრზადება და კარგავს თავს. სამწუხაროდ, ლანძღვა და ყვირილი ცუდად აისახება როგორც ბავშვის, ისე თქვენს ფსიქიკაზე. ამიტომ საუკეთესო გამოსავალი სიტუაციისგან თავის გარიდებაა. დატოვეთ ბავშვი მარტო, გადაინაცვლეთ სხვა ოთახში და მოიმზადეთ ფინჯანი ყავა. ამრიგად, შეძლებთ სიტუაციის განეიტრალებას და მდგომარეობის მწყობრში მოყვანას.

მოაყოლეთ ბავშვებს მათ გრძნობებზე

ყველა ურთიერთობის გასაღები სწორად შერჩეული კომუნიკაციაა. თუ თქვენი პატარები მოწყენილი არიან კარგი იქნება თუ ალაპარაკებთ მათსავე გრძნობებზე. ხოლო როდესაც თქვენ იგრძნობთ თავს ცუდად, ასევე მოიქეცით - ელაპარაკეთ ბავშვებს თქვენს ემოციებზე და მათ გამომწვევ მიზეზებზე. ამ ჟესტით აგრძნობინებთ რომ ცუდად ყოფნა სავსებით ნორმალურია და უარყოფითი ემოციებისგან დაცლა ყველა ასაკში საჭიროა.

გამოიყენეთ ბავშვის უარყოფითი ქცევა პოზიტიური ეფექტის შესაქმნელად

ბავშვის დასჯა, გარეთ გასვლის აკრძალვა, დატუქსვა ძალიან მარტივია. თუმცა ამის შემდეგ დაზარალებული კვლავ ბავშვი რჩება. ამიტომ, უნდა შეეცადოთ სწორად მომართოთ იგი ფსიქოლოგიურად. უპირველესად უნდა იფიქროთ, როგორც ბავშვმა, ამისათვის კი უნდა დაეშვათ მის დონემდე. მავნებლური ბუნება მეტნაკლებად ვლინდება ბავშვებში და ამაში ცუდი არაფერია. ღრმად ჩაისუნთქეთ და აუხსენით ბავშვებს, თუ რატომ არის მათი ქცევა მიუღებელი.

დაივიწყეთ მუქარა და ორიენტირდით შედეგზე

ბავშვებთან მიმართებით მუქარის გამოყენება ყოვლად დაუშვებელია, უმჯობესია ესაუბროთ შედეგზე ან ცალსახად აჩვენოთ იგი. მაგალითად, თუ თქვენი პატარა არ აძლევს თანატოლს თავისი სათამოშოს გამოყენების უფლებას, აუხსენით მას, რომ თუ სათამაშოს სხვასაც ათხოვებს ის ზრუნვას გამოავლენს, რაც კარგი თვისებაა. თუ ბავშვი მაინც იმავე აზრზე დარჩება, ჩამოართვით სათამაშო და ამ გზით მიეცით უფლება გაიაზროს დანაშაული.

თუ პატარას უყვირებთ, ითხოვეთ პატიება

იდეალური არავინაა. ბავშვებს უნდა ესმოდეთ, რომ ყვირილი სავსებით ადამიანური თვისებაა და მას გამოსწორება სჭირდება. ამიტომ მოუხადეთ პატარებს ბოდიში და უთხარით, რომ სწუხართ მომხდარის გამო. თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მათ ეპატიებათ ცუდად მოქცევა. გახსოვდეთ, რომ ბავშვები ზედმიწევნით ემსგავსებიან მშობლებს და მოექეცით მათ ისე, როგორც გინდათ, რომ იქცეოდნენ ისინი.

მომზადებულია moms.com-ის მიხედვით

ავტორი: მარიამ კვეტენაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე არ ვარ მომხრე, რომ ჩვენ დავაძალოთ ბავშვებს ლექსის სწავლა. თუ არ სწავლობს ბავშვი ლექსს, ნუ ისწავლის, არ არის ეს პრობლემა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში ლექსის დასწავლის სირთულეების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, მშობლებისა და აღმზრდელების გადაჭარბებული მოთხოვნილება, რომ ბავშვებს ლექსები ასწავლონ, არ არის სწორი მიდგომა:

„ძალიან ხშირად მშობლებსაც და საბავშვო ბაღის აღმზრდელებსაც აქვთ განსაკუთრებული მოთხოვნილება, რომ ბავშვებს ასწავლონ ლექსები. ლექსის სწავლა არაფერს არ მატებს ჩვენს ტვინს, გარდა იმისა, რომ ბავშვებს ისედაც აქვთ კარგი მეხსიერება. თუ არ სწავლობს ბავშვი ამ ლექსს, ნუ ისწავლის, არ არის ეს პრობლემა. პრობლემა იმაშია, რომ ლექსის რითმი თანმიმდევრობას გულისხმობს, ამ თანმიმდევრობის დახსომება ჯერ ბავშვისთვის არ არის მისაწვდომი. ეს არის კავშირში ფონოლოგიურ უნარებთან. მას შეიძლება არ ჰქონდეს იმ ასაკისთვის ​კარგად მომწიფებული ფონოლოგიური მეხსიერება, რაც სპეციფიკური მეხსიერებაა. ეს არ არის კატასტროფა. ეს არის განვითარებადი. მე არ ვარ მომხრე, რომ ჩვენ დავაძალოთ ბავშვებს მაინცდამაინც ლექსის სწავლა. ბავშვებს ძალიან კარგი მეხსიერება აქვთ. როდესაც ბავშვს ლექსის მიმართ პროტესტი აქვს, ეს არის მიმანიშნებელი, რომ ამ ტიპის, ​ასე დალაგებული ინფორმაციის აღქმა და შენახვა, ჯერ კიდევ ნაკლებად მისაწვდომია. ეს არ არის პრობლემა. ეს არის გავარჯიშებადი, ოღონდ არა ლექსების სწავლით ან ძალადობით, მოთხოვნით, რომ ისწავლოს და დაიზეპიროს.“

​თამარ გაგოშიძემ დასწავლის უნარის დაქვეითების შესახებაც ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ხშირად აღნიშნული პრობლემა საზოგადოების მეტისმეტად მკაცრი მოთხოვნებით არის გამოწვეული:

„დასწავლის უნარის დაქვეითება ხშირად აქვთ ბავშვებს, რომლებსაც არაფერი სხვა პრობლემა არ აქვთ. ვერ უპოვის ექიმი დასწავლის უნარის დაქვეითების მქონე ბავშვს ვერაფერს.​ ძალიან ხშირად, როდესაც ბავშვის უნარების რეალიზება ვერ მოახდინეს საკლასო სიტუაციაში, არის დასწავლული უსუსურობა. ძალიან ხშირად ვხვდებით ბავშვებს, რომლებიც თვლიან, რომ არ შეუძლიათ, ვერ გააკეთებენ. ეს არის ნამდვილი კატასტროფა. ქართულ საზოგადოებაში ეს ძალიან მნიშვნელოვანია, შეცდომის უფლება არ გაქვს, წარუმატებლობის უფლება არ გაქვს. უნდა იყო სულ ფორმაში, კითხვა არ უნდა დასვა, არასდროს არაფერი არ უნდა შეგეშალოს. ეს არის კატასტროფა. ეს აფერხებს განვითარებასაც, სწავლასაც და ყველაფერსაც.“

„ბავშვი თავისი ბუნებით არის ძალიან კრეატიული. ის სწავლობს გამოძიებით. თუ ბავშვმა გამოძიებით არ ისწავლა, დაზეპირებული როგორც დაიზეპირა, ისე გაქრება მისი მეხსიერებიდან. როდესაც ნიჭიერებაზე ვსაუბრობთ, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ პიროვნებას ვზრდით. ​ჩვენ ექსპლუატაცია არ უნდა გავუწიოთ ბავშვის ნიჭსა და უნარებს. აი, ეს არის მთავარი,“ - აღნიშნულ თემებზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად