ლეგო, რომელიც ბავშვებს სიკვდილის აღქმაში დაეხმარებათ

​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა განათლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანის განათლებულობას დიპლომის ქონა არ განსაზღვრავს:

„ვიტყვით ხოლმე განათლებული ადამიანიო. ჩემმა ბებიამ წერა-კითხვა არ იცოდა, მაგრამ იმაზე განათლებულ ადამიანს ნუ დამისახელებთ, თუ შეიძლება. რატომ იცით? გული ჰქონდა ძალიან კეთილი, უყვარდა ყველა და ყველაფერი. იმიტომ ვარ მეც ამ სოფელში, იმიტომ ავიშენე აქ ყველაფერი, რომ ბებია აქ მზრდიდა, ამ სოფელში, რომ ჩამოვიდოდი ხოლმე. რატომ იყო ის განათლებული? არ ვიცი ვინმე მიეშველა, მორწყო მის გრაალის თასში ღვთის მარცვლები, თუ თვითონ გააკეთა ეს, მაგრამ ეს აღმოცენდა მასში. გახდა ქალი ბრძენი, უკეთილშობილესი, მოყვარული, თავდადებული. მთელი სოფელი მოდიოდა მასთან: „მაშო, რა ვქნათ? მაშო, ქმარი! მაშო, შვილი! მაშო, ცომი როგორ მოვზილოთ?“ ვეკითხებოდი, ბები, რა უნდათ შენგან-მეთქი. მპასუხობდა, არ ვიციო.

განათლებული ვინ არის, იცით? ვისაც ეს მარცვლები აღმოუცენდება. თქვენს დიპლომებს არ ენდოთ, თქვენი ჭირიმე. თქვენი დიპლომები არაფერს არ ნიშნავს. თქვენი დიპლომები ამბობენ იცით რას?! მე საპატიო დოქტორი ვარ, ხომ? იმათ რაღაც დაინახეს ჩემი ერთი ნაწილი და იმ ნაწილს მიანიჭეს საპატიო დოქტორობა. მე მართლა საპატიო ვარ თუ არა, ეს მე შინაგანად თვითონ ვიცი. ჩვენი დიპლომები არაფერს არ ამბობენ. ამბობენ მარტო იმას, რომ ამ ვიწრო ცოდნაში მე სიტყვა შეიძლება ვთქვა, თუ კარგად ვისწავლე. ჩვენი დიპლომები არაფერს არ ამბობენ ჩვენს განათლებულობაზე. მაშ რა ლაპარაკობს ჩვენს განათლებულობაზე? აღმოცენებული თესლები, რომელიც გულში ჩაგვიდგა ღმერთმა. თუ 2-3- თესლი მაინც აღმოცენდა, სიყვარულის თესლი მაინც თუ აღმოცენდა, მიყვარს მარტო შვილი, ცოლი და ქმარი კი არა, ქვეყანა მიყვარს, წინასწარ მიყვარხართ, თუმცა არ მინახიხართ თვალით, თუ ეს სიყვარული აღმოიზარდა, ეს არის ღმერთის სიყვარული,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“