Baby Bag

საბავშვო ბაღ ,,ლარდის'' ყველაზე პატარები და მამაცები სტუმრად კონტაკტურ ზოოპარკში იმყოფებოდნენ

საბავშვო ბაღ ,,ლარდის'' ყველაზე პატარები და მამაცები სტუმრად კონტაკტურ ზოოპარკში იმყოფებოდნენ

კვლევებით დადასტურებულია, რომ ადრეულ ასაკში ბავშვების ცხოველებთან ინტერაქციას აქვს, როგორც საგანმანათლებლო, ისე სოციალური-ემოციური სარგებელი.

თამაშით სწავლა ერთ-ერთი საუკეთესო მეთოდია სწავლის პროცესის შესაყვარებლად. ბავშვებს უყვართ ცხოველებთან ურთიერთობა და სწავლობენ მათ ქცევებსა და ჩვევებს.

ისინი ცხოველებთან ურთიერთობის დროს ავითარებენ თანაგრძნობას და ემპათიას – ბავშვები სწავლობენ თუ რამდენად მნიშვნელოვანია ფრთხილად/სათუთად მოეპყრონ ცხოველებს და არ მიაყენონ მათ ზიანი. მსგავსი ინფორმაციის მიღებით ისინი ავითარებენ ისეთ მნიშვნელოვან ემოციურ უნარებს, როგორებიც არის სხვების მიმართ თანაგრძნობა და ემპათია.

იმის მიუხედავად თუ რა ზომის და სახეობის არის ცხოველი, ის არის ცოცხალი არსება, რომელიც ქმნის ემოციურ ჯაჭვს ადამიანთან.
უმეტესად, ადამიანები შინაურ ცხოველს მიიჩნევენ ოჯახის წევრადაც კი.


როგორც ოჯახის წევრებს, შინაურ ცხოველებსაც დიდი გავლენა აქვთ ბავშვის სოციალურ-ემოციურ და მოტორულ უნარებზე.

განაგრძეთ კითხვა Lardi.ge-ზე

R.

საბავშვო ბაღ ,,ლარდი”- ში საშემოდგომო ფესტივალი ჩატარდა
საბავშვო ბაღ ,,ლარდი”- ში საშემოდგომო ფესტივალი ჩატარდა. ღონისძიებაზე წარმოდგენილი იყო ბაღის აღსაზრდელების ხელნაკეთი ნივთების და ბაღის პარტნიორი კომპანიების პროდუქციის გამოფენა-გაყიდვა. შემოსული...
,,პიჟამა ფართი'' - მორიგი დასამახსოვრებელი დღე ლარდელებისთვის
ვინ თქვა, რომ პიჟამა მხოლოდ სახლში და ლოგინში ჩასაცმელი სამოსია? საბავშო ბაღ ,,ლარდიში'' ისედაც სახლურ გარემოს, კიდევ უფრო შინაურული იერი ჰქონდა, რადგან ლარდელებმა მთელი დღე პიჟამოებში გაატარეს. ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თანამედროვე ბავშვების აზროვნება უფრო დაწინაურებულია, ამათ უფრო მეტი ნიჭიერება მოაქვთ, ვიდრე ჩემმა თაობამ მოიტანა,“ - შალვა ამონაშვილი

პედაგოგი და ფსიქოლოგი შალვა ამონაშვილი „იმედის დღეში“ თანამედროვე ბავშვებთან ურთიერთობის და მათთან გამოყენებული სწავლების ახალი მეთოდების შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ ბავშვებს ფიქრი არ უყვართ და ისინი დაფიქრებას უნდა მივაჩვიოთ:

„ბავშვის წესი ასეთია: არ ფიქრობს და ამბობს. კითხვას რომ აძლევს მასწავლებელი, ბავშვს არც ესმის რა იკითხა და ხელს იწევს უკვე, განსაკუთრებით პირველ კლასში. მას ხელის აწევა უფრო მნიშვნელოვნად მიაჩნია. ბავშვი ხომ უნდა შევაჩვიოთ, რომ ჯერ მოიფიქროს. ბავშვს თითებს ვუჩვენებ, ჯერ ერთს, მერე ორს, მერე ისევ ორს, ის კი სამს იძახის. შემდეგ ვაფრთხილებ, რომ ჯერ დაინახოს და მერე თქვას, მაგრამ სწრაფად. ენა არ უნდა გისწრებდეს. ჩვენი ცხოვრების მრავალი შეცდომა ენით არის გამოწვეული.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, როდესაც მასწავლებელი კითხვას სვამს, ბავშვებმა მას პასუხები ჩუმად უნდა გასცენ, რათა კლასმა მოტივაცია არ დაკარგოს:

„როდესაც პასუხი უნდა მივიღოთ, თუ ერთი ბავშვი ხმამაღლა იტყვის, სხვა ბავშვებისთვის ეს ამოცანა დაკარგავს მნიშვნელობას. თუ ბავშვი მოდის ჩემთან და სწორ პასუხს ჩურჩულით მეტყვის, მივხვდები, რომ ის ძლიერია. ამიტომ, უნდა დავაბნიო ბავშვი, უფრო მეტ სიძნელეს შევაჭიდო. ვეტყვი, რომ არ არის მართალი და კიდევ გადაამოწმოს, ასე ავუმაღლებ თამასას. თუ ვინმეს უჭირს და მეჩურჩულება, მას მისახვედრ კითხვას მივცემ. ასე გამოვა, რომ ერთი გაკვეთილი ყველასთვის ცალ-ცალკე გაკვეთილია.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, მთავარია, რომ ბავშვს აზროვნების წესი განვუვითაროთ:

„თუ ჩვენ ბავშვს არ განვუვითარეთ აზროვნების წესი, ის ბევრს ვერაფერს მოიგებს ცხოვრებაში. მიხვედრა, განცდა, სწრაფად ამოხსნა, ძლიერი ინტერესის გაჩენა, ეს ყველაფერი აზროვნების ატრიბუტიკაა. ამას ვცდილობ ბავშვებთან. ასეთი გაკვეთილი 100 რომ ჩავუტარო, ბავშვები სულ სხვა გახდებიან. ბავშვს სითამამე უნდა შესძინო, უნდა უთხრა: „შენ ნუ გეშინია!“ ბავშვს უნდა ურჩიო, რომ მოესიყვარულოს მაგალითს, ჯადოსნურ კვადრატს, საკუთარ თავს უთხრას: „მე მათემატიკოსი ვარ, მე მიყვარს სიძნელე.“ მე გავამხნევე ბავშვი, რომ არ გამემხნევებინა ბავშვები, ბევრი ამოცანას ვერ გაიგებდა.“

„თანამედროვე ბავშვები ჩემი თაობის ბავშვებისგან განსხვავდებიან. მეც ხომ ვიყავი მეოთხე კლასში, მე ასეთ დავალებას მასწავლებელი ვერ მომცემდა, განა იმიტომ, რომ ვერ მოძებნიდა. მე ვერ ამოვხსნიდი, ის ვერ მიმიყვანდა ამ დონემდე. თითქოს ჭკვიანი კაცი ვარ, მაგრამ მე სხვა თაობა ვარ. თანამედროვე ბავშვების აზროვნება უფრო დაწინაურებულია, ამათ უფრო მეტი ნიჭიერება მოაქვთ, ვიდრე ჩემმა თაობამ მოიტანა. ეს თაობა უნდა იყოს არა მომხმარებელი, არამედ მწარმოებელ-შემქმნელი, აღმომჩენი. ამ ახალ თაობას როგორი პედაგოგიკა უნდა? გამოადგებათ თითის ქნევის პედაგოგიკა, ნიშნების პედაგოგიკა? აბა გაკვეთილი მომიყევიო, ამის პედაგოგიკა გამოადგებათ? არა! ახალ ბავშვს ახალი პედაგოგიკა უნდა. ახალი პედაგოგიკა წიგნებში კი არ არის, მასწავლებლის სულში და გულშია,“ - აღნიშნავს შალვა ამონაშვილი.

წყარო: ​იმედის დღე


წაიკითხეთ სრულად