Baby Bag

რამ შეიძლება გამოიწვიოს საფენის მიდამოში კანის დაზიანება და როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა?

რამ შეიძლება გამოიწვიოს საფენის მიდამოში კანის დაზიანება და როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა?

რამ შეიძლება გამოიწვიოს საფენის მიდამოში კანის დაზიანება და როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა? - ამ თემაზე MomsEdu.ge-ს ექიმი-ნეონატოლოგი თინათინ ქურდაძე ესაუბრა.

რამ შეიძლება გამოიწვიოს საფენის მიდამოში კანის დაზიანება?

- ბავშვის კანის ანატომიური და ფიზიოლოგიური თავისებურებებიდან გამომდინარე, საფენის ქვეშ კანი ხშირად ზიანდება.

ჩვილებში კანის დაზიანების გამომწვევი მიზეზი შესაძლოა იყოს:

  • ნაწლავთა ხშირი მოქმედება, ანტიობიოტიკოთერაპიის ხანგრძლივი და არარაციონალური გამოყენება;
  • ალერგია უშუალოდ საფენზე ან ბავშვის მოვლის საშუალებებზე (მაგალითად: კრემი, მალამო, დასაბანი საშუალებებები);
  • საფენის არასწორი ზომა;
  • ხელოვნური კვება (რადგან ბუნებრივ კვებასთან შედარებით, ხელოვნურ კვებას ახასიათებს განავლის მაღალი PH);
  • ხახუნი;
  • მაცერაცია და ახალშობილებში განავლის მაღალი ფერმენტული აქტივობა.

საფენში, შარდის და განავლოვანი მასების ერთობლიობით იზრდება ტენიანობა. ეს ცვლის კანის მიკრობიოტას, ასუსტებს კანის ბარიერულ ფუნქციას და იწვევს მისი მთლიანობის დარღვევას, ამის გამო იზრდება სხვადასხვა მიკროორგანიზმების და ქიმიური გამღიზიანებლების შეღწევადობა კანში და იმატებს დაინფიცირების რისკი.

- როგორ მოვუაროთ ჩვილის კანს, რათა პრობლემა ავირიდოთ?

- ბავშვის კანი ძალზედ ნაზი და მგრძნობიარეა, ამიტომ საჭიროებს სათუთ მოპყრობას. პრევენციისთვის უნდა შეარჩიოთ ისეთი საფენი, რომელიც მაქსიმალურად კარგად იწოვს სისველეს. უნდა შეარჩიოთ საფენის სწორი და ზუსტი ზომები, რათა მინიმუმამდე დავიყვანოთ კანთან ხახუნი და ტენიანობის გაზრდა. არ შეიძლება საფენის ძალიან მჭიდროდ შეკვრა (უჰაერო გარემოში სწრაფად მრავლდებიან ბაქტერიები). საფენი უნდა შევცვალოთ ხშირად, 2-3 საათში ერთხელ, რათა თავიდან ავიცილოთ შარდის და განავლის კანთან შეხების ხანგრძლივობა.

საფენის შეცვლისას უპირატესობა უნდა მივანიჭოთ ჩაბანას. კანი გავასუფთაოთ ნაზად, თბილი წყლით და ფიზიოლოგიური PH-ის შემცველი საშუალებებით. მინიმალურად გამოვიყენოთ სველი ხელსახოცები (ალერგიულობის გამო). ჩვილს დაბანის შემდეგ მაშინვე არ ჩავაცვათ საფენი, კანი უნდა გავამშრალოთ გულდასმით და ნაზად, ბუნებრივი ქსოვილით, (სასურველია ბამბის ქსოვილი) შეხებით და არა უხეშად გასმით). ჩვილს, დღის განმავლობაში რამდენჯერმე შეგვიძლია მივაღებინოთ ჰაერის აბაზანები (გვყავდეს უსაფენოდ რამდენიმე წუთით). არ გამოიყენოთ პუდრა, სურნელოვანი დანამატების და სპირტის შემცველი ჰიგიენური საშუალებები. ახალშობილის ტანსაცმელი გარეცხეთ სპეციალურ, საბავშვო ხაზის სარეცხ ფხვნილში და კარგად გაავლეთ. უპირატესობა მივანიჭოთ ჩვილის კვებას დედის რძით (განავლის PH-ის გამო. რა თქმა უნდა, დედის ფსიქო-ემოციური და სომატური მდგომარეობის გათვალისწინებით).

- თუ გაჩნდა გამონაყარი ან სიწითლე, რა გავაკეთოთ, როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა?

- საფენქვეშა კანის დაზიანების სიმძიმე დამოკიდებულია საფენის გამოყენების სიხშირეზე, საფენის ხარისხზე, ბავშვის პირველად ტუალეტსა და ჰიგიენაზე, მოვლის საშუალებების შემცველობაზე და ჩვილის კანის ტიპზე. თუ ახალშობილთან აღინიშნა მცირე სიწითლე და გამონაყარი, პირველ რიგში, უნდა მოვაშოროთ გამომწვევი მიზეზი, შევინარჩუნოთ კანის სიმშრალე და სისუფთავე. ხშირად მივაღებინოთ ჰაერის აბაზანები, გამოვიყენოთ თუთიის შემცველი საფენქვეშა მალამოები. თუ აღნიშნული ღონისძიებების მიუხედავად, კანის დაზიანება პროგრესირებს, სცდება საფენქვეშა არეს, ხდება სისხლმდენი, წყლულოვანი, დაუყოვნებლად უნდა მივმართოთ ნეონატოლოგს/პედიატრს, რათა დადგინდეს გამომწვევი მიზეზი და სწორად შეირჩეს მკურნალობა.

- დამატებით რას ურჩევდით მშობლებს?

- ყველა მშობელი ზრუნავს, რომ შვილს ახალშობილობიდან შეუნარჩუნოს სიმშვიდე და დადებითი ემოციები, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია. თუმცა, არის მდგომარეობები როცა ეს ოჯახური იდილია ირღვევა. ამის ერთ-ერთი მიზეზია ის, რაზეც ზემოთ ვისაუბრეთ. კანის საფენქვეშა დაზიანების დროს ახალშობილი განიცდის დისკომფორტს, ტკივილს და ჭირვეულობს. თუმცა, ბავშვები არ იზრდებიან ისე, რომ მშობელი ერთხელ მაინც არ დადგეს ამ გამოწვევის წინაშე.

მთავარია გავითვალისწინოთ რეკომენდაციები და მაქსიმალურად დავიცვათ წესები, მაგრამ, თუ მაინც დადექით ამ პრობლემის წინაშე, თავი არ დაიდანაშაულოთ, თქვენ ძალიან კარგი დედა ხართ. იმოქმედეთ რაციონალურად, მშვიდად და მიმართეთ ექიმს დახმარებისთვის.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

9 რჩევა ჩვილის მოვლის შესახებ, რომელიც ყველა მშობელმა აუცილებლად უნდა იცოდეს
​ბავშვის დაბადება უდიდეს სიხარულთან ერთად უდიდესი პასუხისმგებლობაც არის. გამოუცდელი მშობლები ჩვილის მოვლისას ხშირად უშვებენ შეცდომებს. იმისთვის, რომ ბავშვს კომფორტული გარემო შეუქმნათ და მისი უსაფრთხოე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა

უკანასკნელი წლების განმავლობაში ბავშვზე ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა კატეგორიულად მიუღებელი გახდა. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად ხმამაღლა უყვირიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათმა უდიდესმა ნაწილმა ძალიან კარგად იცის, რამდენად უსარგებლოა ბავშვთან მსგავსი მიდგომის გამოყენება. მშობლები, რომლებიც შვილებს რეგულარულად უყვირიან, დაბალი თვითშეფასების მქონე და დეპრესიულ ბავშვებს ზრდიან. ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა. ბავშვებს, რომლებსაც ხშირად უყვირიან, შფოთვითი აშლილობა, სტრესი და დეპრესია აწუხებთ.

რამდენჯერ გიფიქრიათ ცხოვრებაში, რომ ყვირილი სწორი გადაწყვეტილება იყო, რომელიც ბავშვთან მიმართებაში მიიღეთ? როდესაც ბავშვს უყვირით, მის თვალში ავტორიტეტულ პიროვნებად არ წარმოჩინდებით. ბავშვი თქვენ სუსტ ადამიანად აღგიქვამთ და ეს მართლაც ასეა. თქვენი ყვირილი თქვენს სისუსტეზე მიანიშნებს. ის ფიზიკურ დასჯაზე მეტად ააშკარავებს იმას, რომ მშობელმა არ იცის, როგორ მოიქცეს შვილთან, როდესაც კრიზისული ვითარებაა.

მშობლების დიდ ნაწილს ვერ წარმოუდგენია, როგორ უნდა გავიდეს დღე ისე, რომ შვილს ერთხელ მაინც არ დაუყვიროს. რა თქმა უნდა, როდესაც ცდილობთ, რომ ბავშვი მანქანებით სავსე ქუჩაზე გადასვლისგან იხსნათ, ყვირილი სავსებით მისაღებია, მაგრამ ქცევის კორექციის მიზნით ყვირილი ყოველთვის უშედეგოა. თქვენ მალევე აღმოაჩენთ, რომ შვილს ყოველდღიურად ერთსა და იმავე საკითხზე ეჩხუბებით. ამასთან, დროთა განმავლობაში თქვენ უფრო და უფრო ხმამაღლა იწყებთ ყვირილს, რადგან აღნიშნული მეთოდი არასდროს ამართლებს.

ბავშვის ქცევასა და ხასიათში რაიმეს შეცვლა თუ გსურთ, ყვირილი მიზნის მიღწევაში ვერ დაგეხმარებათ. შვილის ცხოვრებაში ცვლილებების შესატანად არაერთი სტრატეგია არსებობს, მანიაკალური ყვირილი კი საჭირო ნამდვილად არ არის. ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ პოზიტიური მშობლობა სიზარმაცის გამოხატულებაა. ისინი თვლიან, რომ მშობლები, რომლებიც შვილებს არ უყვირიან, დისციპლინაზე დროსა და ენერგიას არ ხარჯავენ. ეს არასწორი შეფასებაა. თუ გსურთ, რომ ბავშვთან პოზიტიური დამოკიდებულება შეინარჩუნოთ, მას თქვენი მოლოდინები წინასწარ გააცანით. უთხარით თქვენს შვილს, რას ელით მისგან. ჩვევები, რომლებსაც თქვენი შვილი შეიძენს, თქვენ მიერ უნდა იყოს მოდელირებული. როდესაც ბავშვი თქვენს მოლოდინს ამართლებს, ის აუცილებლად უნდა შეაქოთ და წაახალისოთ. იმის ნაცვლად, რომ ბავშვს ყოველდღიურად ეჩხუბოთ მოუწესრიგებელი კარადის გამო, დილით მას მშვიდად უთხარით, რომ გსურთ, კარადა როგორმე მოაწესრიგოს. თუ ბავშვი თქვენს თხოვნას გაითვალისწინებს, ან ნაწილობრივ მაინც შეასრულებს, უთხარით, რომ არაჩვეულებრივად მოიქცა, ჩაეხუტეთ და შეაქეთ.

ბავშვმა აუცილებლად უნდა იგრძნოს, რომ მის კარგ ქცევას შექება და აღიარება მოჰყვება. როდესაც ბავშვს აქებთ, თავდაპირველად გაუღიმეთ, ხელები გაშალეთ და გაოცება გამოხატეთ მისი კარგი ქცევით. შემდეგ სიტყვიერად აუხსენით, თუ რატომ დაიმსახურა შექება. ბოლოს კი არავერბალური ფორმით გამოხატეთ აღტაცება და ბავშვს ჩაეხუტეთ.

ბავშვს კარგი ჩვევების ჩამოყალიბებაში უნდა დაეხმაროთ. იმისთვის, რომ შვილს რამე ასწავლოთ, პრაქტიკა აუცილებლად დაგჭირდებათ. თუ მოთმინებას გამოიჩენთ, ბავშვის ისტერიკები და თქვენი დეპრესიული განწყობა მალევე სამუდამოდ გაქრება. როდესაც ბავშვები უკეთესად იქცევიან, მშობლები ნაკლებად ყვირიან, როდესაც მშობლები ნაკლებად ყვირიან, ბავშვები უკეთესად იქცევიან. ეს ოქროს წესი ნებისმიერმა მშობელმა უნდა დაიმახსოვროს.

მომზადებულია ​nytimes.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად