Baby Bag

თუ ადრეულ ასაკში ბავშვი მუდმივად იკიდებს ხელს სასქესო ორგანოზე ... - რა შეიძლება იყოს მიზეზი და როგორ უნდა მოვიქცეთ?

თუ ადრეულ ასაკში ბავშვი მუდმივად იკიდებს ხელს სასქესო ორგანოზე ... - რა შეიძლება იყოს მიზეზი და როგორ უნდა მოვიქცეთ?

ხშირად, ადრეულ ასაკში ბავშვი მუდმივად იკიდებს ხელს სასქესო ორგანოზე (საზოგადოებაშიც). რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი და როგორ უნდა მოვიქცეთ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგი მარიამ შოვნაძე ესაუბრა.

- რამდენად მნიშვნელოვანია რომ მშობელმა ადრეულ ასაკშივე იზრუნოს ბავშვის სქესობრივ განათლებაზე?

სექსუალური განვითარება იწყება დაბადებისთანავე. ის მოიცავს როგორც ფიზიკურ ცვლილებებს, ასევე აერთიანებს ცოდნას, დამოკიდებულებებსა და ქცევას. ლოგიკურია ადრეულ ასაკში სექსუალობა ბავშვებისთვის არ განიხილება ისე, როგორც მოზარდებისთვის ან ზრდასრულებისთვის. თუმცა, ბავშვები ზუსტად ზრდასრულებისგან სწავლობენ მათ შორის დამოკიდებულებებსაც. მაგალითად, ფიზიკური, პირადი სივრცისა და საზღვრების დაცვა. თუ მშობელი ესაუბრება ბავშვს და უხსნის, რომ მას აქვს სხეულის ნაწილები, რომლებიც მხოლოდ მას ეკუთვნის, ბავშვი სწავლობს, როგორც საკუთარი, ფიზიკური, პირადი საზღვრების გაგებას და დაცვას, ასევე სხვა ადამიანების საზღვრების პატივისცემას.

- ხშირად, ადრეულ ასაკში ბავშვი მუდმივად იკიდებს ხელს სასქესო ორგანოზე (საზოგადოებაშიც). რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი?

- 0-3 წლამდე ასაკობრივი პერიოდისთვის დამახასიათებელია ცნობისმოყვარეობა საკუთარი სხეულის შესწავლისა და სასქესო ორგანოების მიმართ. ასევე, ამ ასაკში შეიძლება აკვირდებოდნენ ოჯახის წევრების ან თანატოლების სხეულის ნაწილებსაც. ბავშვმა ადრეული ასაკიდან უნდა იცოდეს, რომ მისი სხეული მხოლოდ მას ეკუთვნის, ასევე უნდა აეხსნას რომ მისი სხეულის ის ნაწილები, რომლებსაც საცურაო კოსტუმით ფარავს არის ის ნაწილები, რომლებსაც არავინ უნდა შეეხოს და არც თვითონ უნდა შეეხოს სხვა ადამიანის სხეულის ამ ნაწილებს. აქვე უნდა გავმიჯნოთ რომ ასაკობრივი ცნობისმოყვარეობისა და თვით აღმოჩენის პროცესში დაუშვებელია ისეთი მეთოდები, როგორიც არის წიწაკის წასმა სასქესო ორგანოზე, ყვირილი, დასჯა, შემდეგი ფრაზები: ,,ღმერთი გიყურებს და დაგსჯის ასე რომ იქცევი”.

- რას ურჩევდით მშობლებს, როგორ გადააჩვიონ ამ ჩვევას?

იმისთვის, რომ განვითარების პროცესი სწორად წარიმართოს, მნიშვნელოვანია ზრდასრულები ვიყოთ ინფორმირებულები და სწორად, ასაკის შესაბამისად მივაწოდოთ ინფორმაცია, ინსტრუქცია ბავშვს. მაგალითად, როდესაც სხვა ადამიანების თანდასწრებით ავლენს ინტერესს საკუთარი გენიტალიის მიმართ, მშობელმა უნდა აუხსნას რომ ეს არ არის უსაფრთხო, შესაბამისი ადგილი ამ ქცევისთვის და რა თქმა უნდა, აუხსნას მიზეზები.

აუცილებლად უნდა გავმიჯნოთ ასაკობრივი ცნობისმოყვარეობა და პრობლემური სექსუალური ქცევა. პრობლემურ სექსუალურ ქცევაში იგულისხმება: როდესაც ბავშვი აგრძელებს შეხებას საკუთარ სასქესო ორგანოზე, მაშინაც კი, როდესაც რაღაც აქტივობაში რთავენ ან სხვა რამის გაკეთებას სთავაზობენ, მაგალითად, თამაშს. ბავშვი ხშირად ეხება სხვა ადამიანის გენიტალიას, მაშინაც კი თუ სხვა რამის გაკეთებას სთავაზობენ. საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი მასზე ასაკით უფროს ბავშვს, მოზარდს ან ზრდასრულს ეხება გენიტალიაზე, ან პირიქით. ეს არ არის ამ პერიოდისთვის დამახასიათებელ ცნობისმოყვარეობასთან დაკავშირებული ქცევა და საჭიროა მაშინვე გვქონდეს შესაბამისი რეაგირება.

ცოდნა საკუთარი სხეულისა და საზღვრების შესახებ ბავშვს იცავს შესაძლო სექსუალური ძალადობისგან. ამ ცოდნას და ინსტრუქციებს კი ბავშვი ზრდასრულებისგან იღებს. ამიტომ, მნიშვნელოვანია სანამ ბავშვი დასვამს კითხვებს, მოვიძიოთ რესურსები ან გავიაროთ კონსულტაცია თუნდაც სპეციალისტთან, რათა შევძლოთ ასაკთან შესაბამისი ინფორმაცია შესაბამისი ფორმით მივაწოდოთ.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლებს მინდა მივმართო, სიტყვა „რატომ“ ამოიღეთ საერთოდ,“ - ნანა ჩაჩუა

„მშობლებს მინდა მივმართო, სიტყვა „რატომ“ ამოიღეთ საერთოდ,“ - ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ მშობლების ჰიპერმზრუნველობის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვთან ურთიერთობაში მნიშვნელოვანია მისი გრძნობების ამოცნობა:

„ბავშვი წაიქცა, ტირის. ჩვენ ხშირად ასეთი ტერმინები გვესმის: „ადექი, გაიზრდები, დაგავიწყდება!“ „ბიჭი არ ხარ, რა გატირებს?!“ აქილევსიც ტიროდა და ტარიელიც, ხომ?! ტირილი ხომ შინაგანი მდგომარეობაა. თუ ჩვენ ბავშვის გრძნობას ამოვიცნობთ, ვკითხავთ: „გეტკინა ძალიან ხომ?“ თანაგრძნობისკენ მიჰყავხარ გრძნობის ამოცნობას. მოვიდა ბავშვი სკოლიდან უხასიათოდ, ცუდი ნიშანი მიიღო. ეკითხებით: „გეწყინა ცუდი ნიშანი რომ მიიღე, ხომ?“ თქვენ მასთან ხართ. ​მშობლებს მინდა მივმართო, სიტყვა „რატომ“ ამოიღეთ საერთოდ. პითაგორას ოთხი წლის განმავლობაში სკოლაში აკრძალული ჰქონდა კითხვის დასმა. რატომო, რომ ჰკითხეს, უპასუხა: ერთმა ბრიყვმა შეიძლება ისეთი კითხვა დასვას, ათმა ბრძენმა ვერ უპასუხოსო. ჭიქა რომ გატეხა ბავშვმა და ეკითხები რატომო, რა გიპასუხოს ბავშვმა?! დედამ უნდა უთხრას: „ეს შენ როგორ დაგემართა?!“ ამაში არის პოზიტიური შეფასება, ნდობა.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ბავშვს იმას ვასწავლით, რასაც ველაპარაკებით:

​რასაც ველაპარაკებით ბავშვს, იმას ვასწავლით. ჰიპერმზრუნველობის დროს, ბავშვს არ აქვს თვითეფექტურობა. თვითეფექტურობა არის, რომ მე ჩემი შესაძლებლობების მჯერა, ჩემი შესაძლებლობების ლიმიტი ვიცი. თუ ადამიანი თვითეფექტური არ არის, ამის საფუძველი ჩვენ ბავშვობაში ჩავდეთ ჩვენს შვილებში. პატარა მაგალითს მოგიყვანთ: ბავშვი ხალიჩაზე დახოხავს, ფორთხავს. მისი სათამაშო შევარდა სავარძლის ქვეშ. ბავშვი წვალობს. დედა ადგება და ეუბნება: „შენ არა,“ აიღებს სათამაშოს და მისცემს. ეს არის ნევროტულობა.“

„მშობლები როდესაც მოდიან და იწყებენ შვილებზე ლაპარაკს, დედა იწყებს ასე: „ჩვენ რომ სკოლაში შევედით,“ „ჩვენ რომ ეს ნიშანი მივიღეთ,“ ბავშვს არ უშვებს. უსმენ ამას და უკვე დასკვნა გაქვს, რომ ეს დედაც მსხვერპლია. ​პირველ შეხვედრაზე აუცილებლად დედასთან ერთად ბავშვთან ვარ. იმის რეპლიკები მაინტერესებს. გუშინ ბავშვი მომიყვანეს და დედას ვუთხარი: „თვენ უნდა იაროთ.“ ეს არის ძალიან ხშირად. მნიშვნელოვანია იმ მშობლის მშობელი ვინაა. ფსიქოლოგიაში სამწევრიან ურთიერთობას განიხილავენ. ბებია, დედა და მერე არის ბავშვი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

წაიკითხეთ სრულად