Baby Bag

რა იწვევს კვებით აშლილობას ბავშვებში და რა პრობლემები შეიძლება შეუქმნას მათ?

რა იწვევს კვებით აშლილობას ბავშვებში და რა პრობლემები შეიძლება შეუქმნას მათ?

რა იწვევს კვებით აშლილობას ბავშვებში და რა პრობლემები შეიძლება შეუქმნას მათ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი ნინო ფირცხალაიშვილი.

რა არის კვებითი აშლილობა?

კვებითი აშლილობა ფსიქიკურ დაავადებათა ჯგუფს მიეკუთვნება. ეს მდგომარეობა ყოველთვის დაკავშირებულია კვების მიმართ არაადეკვატურ დამოკიდებულებასთან. კვებითი აშლილობის დროს თავს იჩენს საკვების მიღებასთან დაკავშირებული პრობლემები, რაც ცხადია დროთა განმავლობაში იწვევს, როგორც ფიზიოლოგიურ, ისე ფსიქოლოგიურ პრობლემებს. ავადმყოფობა ყოველ მე-5 ადამიანში ქრონიკულ სახეს იღებს და ადამიანები, რომლებსაც ეს პრობლემა აქვთ ხანგრძლივი დროით ებრძვიან დაავადებისგან გამოწვეულ შედეგებს, მაგალითად, გულსისხლძარღვთა სისტემის, საჭმლის მონელებელი, ენდოკრინული და რეპროდუქციული სისტემის დაავადებებს. კვებითი აშლილობა სხვადასხვა შემთხვევაში, სხვადასხვა ფორმით ვლინდება ნებისმიერი ასაკის და სქესის ადამიანებში. თუმცა, სტატისტიკურად, უმეტესად კვებით აშლილობას ვხვდებით მოზარდობისას, მდედრობითი სქესის წარმომადგენლებში.

- რა არის გამომწვევი მიზეზი ბავშვებში?

რაც შეეხება მიზეზებს, სპეციალისტები ერთ კონკრეტულ მიზეზს ვერ ასახელებენ. ისინი გვთავაზობენ ფართო სპექტრს იმ ფაქტორებისა, რაც შეიძლება იყოს კვებითი აშლილობის გამომწვევი. გამოყოფენ სამ ძირითად ჯგუფს:

  • გენეტიკური - მაღალი ემოციური მგრძნობელობა, ან აზროვნების თავისებურებები, მაგალითად მომატებული დეტალიზაციის სახით;
  • ფსიქოგენური - სტრესული გარემო, დაბალი თვითშფასება, პერფექციონიზმი, მოზარდობის ასაკში ავტონომიისკენ სწრაფვის ტენდენცია;
  • სოციოკულტურული - სოციუმში დამკვიდრებულია გარკვეული ღირებულებები, მაგალითად, ე.წ. სილამაზის სტანდარტი, აქედან გამომდინარე, ზოგიერთ ადამიანს უჩნდება მოთხოვნილება მოერგოს აღიარებულ სტანტარტს. როდესაც ასეთი მოთხოვნილება სცდება საღ აზრს შესაძლოა ვივარაუდოთ რომ უკვე გარკვეული ჩანასახი არსებობს კვებითი აშლილობის.

- რა სახის კვებითი აშლილობები არსებობს და მათ სიმპტომებზე რომ ვისაუბროთ.

კვებითი აშლილობის რამდენიმე სახეს გამოყოფენ. მათგან საკმაოდ გავრცელებულია ნერვული ანორექსია, რომელიც ძირითადად ვლინდება 14-15 წლის ასაკში. ამ შემთხვევაში არ არის საუბარი მადის დაქვეითებაზე, ეს არის საკუთარი სხეულის, წონის არასწორი, დარღვეული აღქმა. ადამიანს ჰგონია რომ აქვს ზედმეტი წონა და ამის გამო ცდილობს შეზღუდოს საკვები. ნერვული ანორექსიის ძირითადი ნიშანია, როდესაც მოზარდის სხეულის წონის ინდექსი ნორმის ქვემოთ ჩამოდის. ასევე, დამახასიათებელია დაღლილობა, დიეტების და კალორიების დათვლის მიმართ გადამეტებული ინტერესი, ჭარბი ფიზიკური აქტივობა, კვების დროს განმარტოების ტენდენცია, საკუთარი სხეულის კრიტიკულად შეფასება.

ბავშვებში კვებითი ქცევის დარღვევა ორგანიზმისთვის სერიოზულ პრობლემებს ქმნის, როდესაც ნივთიერებები, რომლებიც საჭიროა ბავშვის სრულფასოვანი განვითარებისთვის დეფიციტშია და ორგანიზმს არ მიეწოდება. გარდა ამისა, ვლინდება სომატური პრობლემები, მაგალითად, საყრდენ-მამოძრავებელი, საჭმლის მომნელებელი, ენდოკრინული სისტემის, ასევე, ადგილი აქვს თმის ცვენას, სტომატოლოგიურ პრობლემებს, ზრდის შეფერხებას. უმეტეს შემთხვევებში, მკურნალობის შედეგად ეს პრობლემა დაძლევადია. აქვე მინდა აღვნიშნო, რომ ნერვული ანორექსია არის იმ მცირე რაოდენობის ფსიქიკური აშლილობებიდან ერთ-ერთი, რომელსაც აქვს ე.წ ლეტალური გამოსავალი და რთული შემთხვევებიდან 5% სამწუხაროდ ლეტალურ შედეგზე გადის.

კიდევ ერთი სახეობა კვებითი დარღვევისა არის ნერვული ბულემია. ამ დროს ადამიანი ჭარბად იკვებება და საკვების მიღების შემდეგ ცდილობს გაათავისუფლოს საკუთარი კუჭი ხელოვნურად, პირღებინებით. ბულემიის მიზეზი შეიძლება იყოს სხვა დაავადება, მაგალითად, დეპრესია. ამ შემთხვევაში, მშობელმა ყურადღება უნდა მიაქციოს ისეთ ქცევას, როგორიცაა აბაზანით ხშირად და ხანგრძლივად სარგებლობა. ამასთან, საყურადღებოა სხეულის წონის მკვეთრი ცვლილება, განწყობის უმიზეზოდ ცვალებადობა, თმის ცვენა, ხშირი ვირუსული დაავადებები, ღრძილების ანთება, საყლაპავი მილის დაზიანება, რომელიც ხშირი პიღებინებით არის გამოწვეული.

ასევე, არსებობს უკონტროლო კვებასთან დაკავშირებული აშლილობა (Binge Eating Disorder ) . ამ დროს ადამიანი ვერ აკონტროლებს კვების რაციონს და ჭარბად მიღებული საკვების შემდეგ მას ეუფლება სინდისის ქენჯნა, სირცხვილის განცდა. ასეთი აშლილობის შედეგად შეიძლება განვითარდეს ჰიპერტონული დაავადება, შაქრიანი დიაბეტი.

ზოგჯერ კვებით აშლილობას მიაკუთვნებენ:

  • რუმინაციას (მიღებული საკვების რეგულარულად ამოღება);
  • ჯანსაღი კვებით გატაცებას, თუ ის წონის კლების იდეით არის განპირობებული;
  • ღამით ჭამის სინდრომს;
  • პიკას- როდესაც ხდება საკვებად გამოუსადეგარიან მავნე საკვების მიღებისკენ მიდრეკილება, რომელიც ორგანიზმისთვის საზიანოა;
  • საფაღარათო აშლილობას, რომელსაც ახასიათებს განზრახ ღებინება ან საფაღარათო აბების მიღება.

რაც შეეხება საფრთხეს, რომელსაც კვებითი აშლილობა იწვევს ბავშვებში. შესაძლოა ადგილი ჰქონდეს სოციალური იზოლაციისკენ მიდრეკილებას, დადებითი ემოციებისგან თავის არიდებას, დეპრესიისკენ მიდრეკილებას და რთულ შემთხვევაში სუიციდურ აზრებს.

- როგორ შეიძლება გავუმკლავდეთ ამ პრობლემას, რას ურჩევდით მშობლებს?

ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს მშობლების გულისხმიერებას და დამოკიდებულებას. თუ მათ შეამჩნიეს ბავშვის სულიერი მდგომარეობის ცვლილება, აუცილებლად უნდა დაფიქრდნენ რას შეიძლება უკავშირდებოდეს ეს. კვებითი აშლილობის მქონე მოზარდებში მთავარი მანიშნებელი პრობლემისა არის წონის მკვეთი ცვლილება, უმიზეზო დაღლილობა და სისუსტე, შფოთვა საკვების მიღების დროს, თუ ზედმეტად აღელვებს საკუთარი სხეულის ფორმები, მოჭარბებულად იღებს საკვებს ან პირიქით, ზედმეტად არის გატაცებული დიეტებით, ჯანსაღი კვებით და იკვებება იზოლირებულად. ადრეულ ასაკში მშობელი შეიძლება დააკვირდეს ბავშვს აქვს თუ არა საკვების ხანგრძლივად ღეჭვის ჩვევა, ან მყარი საკვების ღეჭვის დროს გულისრევის რეაქცია,ვერ გრძნობს შიმშილს ან მიდრეკილია მუდმივად ჭამისკენ.

როგორც აღვნიშნე, მშობლის ყურადღება არის უმნიშვნელოვანესი, ვინაიდან თუ მცირეწლოვან ასაკში არ მოაგვარა ეს პრობლემა, შესაძლოა დროთა განმავლობაში სერიოზული ფორმით იჩინოს თავი კვებითმა აშლილობამ.

რაც შეეხება სპეციალისთან კომუნიკაციას, რაც უფრო ადრეულ ასაკში მივმართავთ, მით უფრო მოკლე ვადაში მოხდება პრობლემის აღმოფხვრა. ეფექტური მკურნალობისთვის მნიშვნელოვანია დიაგნოზის სწორად დასმა. ფსიქიატრიაში რომელიმე აშლილობის დიაგნოზის დასმის დროს ხელმძღვანელობენ დაავადებათა საერთაშორისო კლასიფიკაციის მიხედვით შემოთავაზებული იმ სიმპტომების ჩამონათვალით, რაც მიესადაგება ამა თუ იმ დაავადებას. დიაგნოზის დასმა ხდება ფსიქიატრის მიერ და მკურნალობა არის კომპლექსური. პროცესში ჩართულია ფსიქიატრი, კვებითი სპეციალისტი და ძალიან მნიშვნელოვანია ფსიქოთერაპიული ჩარევა, რომლის დროსაც ეფექტურია კოგნიტურ-ბიჰერვიორული თერაპია.

მარიამ ჩოქური 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რამ შეიძლება გამოიწვიოს საფენის მიდამოში კანის დაზიანება და როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა?

რამ შეიძლება გამოიწვიოს საფენის მიდამოში კანის დაზიანება და როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა?

რამ შეიძლება გამოიწვიოს საფენის მიდამოში კანის დაზიანება და როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა? - ამ თემაზე MomsEdu.ge-ს ექიმი-ნეონატოლოგი თინათინ ქურდაძე ესაუბრა.

რამ შეიძლება გამოიწვიოს საფენის მიდამოში კანის დაზიანება?

- ბავშვის კანის ანატომიური და ფიზიოლოგიური თავისებურებებიდან გამომდინარე, საფენის ქვეშ კანი ხშირად ზიანდება.

ჩვილებში კანის დაზიანების გამომწვევი მიზეზი შესაძლოა იყოს:

  • ნაწლავთა ხშირი მოქმედება, ანტიობიოტიკოთერაპიის ხანგრძლივი და არარაციონალური გამოყენება;
  • ალერგია უშუალოდ საფენზე ან ბავშვის მოვლის საშუალებებზე (მაგალითად: კრემი, მალამო, დასაბანი საშუალებებები);
  • საფენის არასწორი ზომა;
  • ხელოვნური კვება (რადგან ბუნებრივ კვებასთან შედარებით, ხელოვნურ კვებას ახასიათებს განავლის მაღალი PH);
  • ხახუნი;
  • მაცერაცია და ახალშობილებში განავლის მაღალი ფერმენტული აქტივობა.

საფენში, შარდის და განავლოვანი მასების ერთობლიობით იზრდება ტენიანობა. ეს ცვლის კანის მიკრობიოტას, ასუსტებს კანის ბარიერულ ფუნქციას და იწვევს მისი მთლიანობის დარღვევას, ამის გამო იზრდება სხვადასხვა მიკროორგანიზმების და ქიმიური გამღიზიანებლების შეღწევადობა კანში და იმატებს დაინფიცირების რისკი.

- როგორ მოვუაროთ ჩვილის კანს, რათა პრობლემა ავირიდოთ?

- ბავშვის კანი ძალზედ ნაზი და მგრძნობიარეა, ამიტომ საჭიროებს სათუთ მოპყრობას. პრევენციისთვის უნდა შეარჩიოთ ისეთი საფენი, რომელიც მაქსიმალურად კარგად იწოვს სისველეს. უნდა შეარჩიოთ საფენის სწორი და ზუსტი ზომები, რათა მინიმუმამდე დავიყვანოთ კანთან ხახუნი და ტენიანობის გაზრდა. არ შეიძლება საფენის ძალიან მჭიდროდ შეკვრა (უჰაერო გარემოში სწრაფად მრავლდებიან ბაქტერიები). საფენი უნდა შევცვალოთ ხშირად, 2-3 საათში ერთხელ, რათა თავიდან ავიცილოთ შარდის და განავლის კანთან შეხების ხანგრძლივობა.

საფენის შეცვლისას უპირატესობა უნდა მივანიჭოთ ჩაბანას. კანი გავასუფთაოთ ნაზად, თბილი წყლით და ფიზიოლოგიური PH-ის შემცველი საშუალებებით. მინიმალურად გამოვიყენოთ სველი ხელსახოცები (ალერგიულობის გამო). ჩვილს დაბანის შემდეგ მაშინვე არ ჩავაცვათ საფენი, კანი უნდა გავამშრალოთ გულდასმით და ნაზად, ბუნებრივი ქსოვილით, (სასურველია ბამბის ქსოვილი) შეხებით და არა უხეშად გასმით). ჩვილს, დღის განმავლობაში რამდენჯერმე შეგვიძლია მივაღებინოთ ჰაერის აბაზანები (გვყავდეს უსაფენოდ რამდენიმე წუთით). არ გამოიყენოთ პუდრა, სურნელოვანი დანამატების და სპირტის შემცველი ჰიგიენური საშუალებები. ახალშობილის ტანსაცმელი გარეცხეთ სპეციალურ, საბავშვო ხაზის სარეცხ ფხვნილში და კარგად გაავლეთ. უპირატესობა მივანიჭოთ ჩვილის კვებას დედის რძით (განავლის PH-ის გამო. რა თქმა უნდა, დედის ფსიქო-ემოციური და სომატური მდგომარეობის გათვალისწინებით).

- თუ გაჩნდა გამონაყარი ან სიწითლე, რა გავაკეთოთ, როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა?

- საფენქვეშა კანის დაზიანების სიმძიმე დამოკიდებულია საფენის გამოყენების სიხშირეზე, საფენის ხარისხზე, ბავშვის პირველად ტუალეტსა და ჰიგიენაზე, მოვლის საშუალებების შემცველობაზე და ჩვილის კანის ტიპზე. თუ ახალშობილთან აღინიშნა მცირე სიწითლე და გამონაყარი, პირველ რიგში, უნდა მოვაშოროთ გამომწვევი მიზეზი, შევინარჩუნოთ კანის სიმშრალე და სისუფთავე. ხშირად მივაღებინოთ ჰაერის აბაზანები, გამოვიყენოთ თუთიის შემცველი საფენქვეშა მალამოები. თუ აღნიშნული ღონისძიებების მიუხედავად, კანის დაზიანება პროგრესირებს, სცდება საფენქვეშა არეს, ხდება სისხლმდენი, წყლულოვანი, დაუყოვნებლად უნდა მივმართოთ ნეონატოლოგს/პედიატრს, რათა დადგინდეს გამომწვევი მიზეზი და სწორად შეირჩეს მკურნალობა.

- დამატებით რას ურჩევდით მშობლებს?

- ყველა მშობელი ზრუნავს, რომ შვილს ახალშობილობიდან შეუნარჩუნოს სიმშვიდე და დადებითი ემოციები, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია. თუმცა, არის მდგომარეობები როცა ეს ოჯახური იდილია ირღვევა. ამის ერთ-ერთი მიზეზია ის, რაზეც ზემოთ ვისაუბრეთ. კანის საფენქვეშა დაზიანების დროს ახალშობილი განიცდის დისკომფორტს, ტკივილს და ჭირვეულობს. თუმცა, ბავშვები არ იზრდებიან ისე, რომ მშობელი ერთხელ მაინც არ დადგეს ამ გამოწვევის წინაშე.

მთავარია გავითვალისწინოთ რეკომენდაციები და მაქსიმალურად დავიცვათ წესები, მაგრამ, თუ მაინც დადექით ამ პრობლემის წინაშე, თავი არ დაიდანაშაულოთ, თქვენ ძალიან კარგი დედა ხართ. იმოქმედეთ რაციონალურად, მშვიდად და მიმართეთ ექიმს დახმარებისთვის.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად