Baby Bag

ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით ადრეულ ასაკში აფერხებს

ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით ადრეულ ასაკში აფერხებს
როგორ უნდა მოვიქცეთ, სანამ ბავშვი ეკრანდამოკიდებული გახდება და რა ზიანს აყენებს მათ გონებრივ განვითარებას ეკრანი? - აღნიშნულ თემებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე ესაუბრა.

- ეკრანდამოკიდებულება ბავშვებში ძალიან დიდი პრობლემაა. რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა?

- ეკრანდამოკიდებული ბავშვები პასიურები არიან, არ იჩენენ ინტერესს სხვა აქტივობების მიმართ. ხშირად ვხდებით პრობლემებს ქცევაშიც, როცა მშობელი ეკრანს მოაშორებს ბავშვს, აწყობენ ტანტრუმს და ასე ცდილობენ გაჯეტების დაბრუნებას, ძირითად შემთხვევაში იღებენ კიდეც მათთვის სასურველ შედეგს.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რა საზღვრები უნდა დაუწესოს ბავშვს?

- საზღვრების დაწესება აუცილებელია, თუმცა ეს საზღვრებიც დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე. 3 წლამდე ასაკის ბავშვები სასურველია, საერთოდ მოვარიდოთ ეკრანს, მაგრამ რადგან დღევანდელ რეალობაში ეს ძალიან რთულად შესასრულებელია, რეკომენდაციაა, რომ ეკრანთან გატარებული დრო არ უნდა აღემატებოდეს ნახევარ საათს. ადრეულ ასაკში ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. დრო შეიძლება გადანაწილებული გვქონდეს, მაგალითად, თუ ექვსი წლის ბავშვს ვაძლევთ უფლებას, რომ დღის განმავლობაში ერთი საათი გაატაროს ეკრანთან, შეიძლება ეს ერთი საათი, ორ ან სამ ნაწილად გავყოთ. აუცილებლად უნდა აკონტროლოს მშობელმა, რას უყურებს ბავშვი, რა ინფორმაციას მიიღებს, რას აითვისებს. ბევრი სასარგებლო რამეც შეიძლება ისწავლოს ბავშვმა ეკრანიდან თუ საზღვრებს დავუწესებთ და ყურადღებით შევურჩევთ, რას უყუროს.

- როგორ ავარიდოთ ბავშვი ეკრანდამოკიდებულებას, რომ არც მისი ფსიქიკა დააზიანოს და თან პრობლემაც აღმოიფხვრას? (ფაქტია, რომ გაჯეტების სრულად აკრძალვა დღევანდელ რეალობაში არ გამოდის)

- ბავშვს უნდა შევთავაზოთ რაც შეიძლება მეტი საინტერესო, გასართობი აქტივობა და წავახალისოთ მისი ინტერესები. პატარა ჩართული უნდა იყოს ოჯახის საქმიანობაში, რუტინაში და მისი მოქმედებები აუცილებლად უნდა იყოს წახალისებული.

- რამდენად აფერხებს ბავშვის გონებრივ განვითარებას ეკრანზე მიჯაჭვულობა?

- ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით აფეხებს ადრეულ ასაკში. ბავშვი ვითარდება მაშინ, როცა იკვლევს გარემოს, იღებს ახალ გამოცდილებებს, აკვირდება და შეისწავლის საგნებს, მაგალითად, შეხებით, ყნოსვით. ეკრანთან კი ამის შესაძლებლობა არ აქვს. გაჯეტებთან დიდი დროის გატარება განსაკუთრებით უშლის ხელს სოციალური უნარების განვითარებას.

- უკვე ეკრანდამოკიდებულ ბავშვთან რა რაციონალური ნაბიჯები უნდა გადადგას მშობელმა, უნდა მიმართოს თუ არა სპეციალისტს და თავად რისი გაკეთება შეუძლია?

- მშობელმა უნდა დააწესოს საზღვრები, მოიფიქროს, დაგეგმოს, რა აქტივობებით დაკავდება ბავშვი დღის განმავლობაში. აქტივობები უნდა იყოს ბავშვის ინტერესებს და შესაძლებლობს მორგებული. ეკრანი გამოიყენოს, როგორც ჯილდო. ბავშვი ჯერ დაკავდეს მშობლის მიერ შეთავაზებული აქტივობით და შემდეგ მიიღოს გაჯეტი განსაზღვრული დროით. მაგალითად, „ჯერ დავხატოთ და შემდეგ მიიღებ ტელეფონს 10 წუთით“. რთულია ერთი რეკომენდაცია მოარგო ყველა შემთხვევას, ყველაფერი დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე, ოჯახის ცხოვრების წესზე. თუ მშობელი ხვდება, რომ დამოუკიდებლად ვერ უმკლავდება და უჭირს ბავშვის ქცევის მართვა, უნდა მიმართოს სპეციალისტს, ასე მიიღებს არა ზოგად, არამედ კონკრეტულ შემთხვევაზე მორგებულ რეკომენდაციებს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ 12-16 წლამდე განსაკუთრებული რისკ-ჯგუფის ბავშვების ვაქცინაციას დავიწყებთ,“ - თემურ მიქელაძე

„მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ 12-16 წლამდე განსაკუთრებული რისკ-ჯგუფის ბავშვების ვაქცინაციას დავიწყებთ,“ - თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ 12-16 წლამდე განსაკუთრებული რისკ-ჯგუფის მქონე ბავშვებში ვაქცინაციის დაწყება დააანონსა:

„ჩვენ მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ ​12-დან 16 წლამდე განსაკუთრებული რისკ-ჯგუფის ბავშვების ვაქცინაციას დავიწყებთ. რამოდენიმე ერთეულ ბავშვს სპეციალური მომართვის საფუძველზე ჩვენ უკვე ჩავუტარეთ ვაქცინაცია 12 წლის ასაკშიც, იყო ნევროლოგიური დარღვევა, იყო ორგანო გადანერგილი. გამოიყოფა გულ-სისხლძარღვთა სისტემის პათოლოგია, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტები, ტიპი 2 დიაბეტის მქონე ბავშვები, ცენტრალური ნერვული სისტემის დეგენერაციული დაავადებები, ნეირო-კოგნიტური მოშლილობები. ეს არც ისე მცირე ჯგუფია პაციენტების. რა თქმა უნდა, ეს ვაქცინაცია ჩატარდება მშობლის ინფორმირებული თანხმობის შედეგად.“

თემურ მიქელაძის თქმით, საქართველოში 16-49 წლის ასაკის უფრო მეტი ადამიანია აცრილი, ვიდრე 60 წელს ზემოთ ასაკის მოქალაქეები:

„16-დან 49 წლამდე არის უფრო მეტი აცრილი, ვიდრე 60 წელს გადაცილებული. ჩვენი მთავარი სამიზნე ჯგუფი უნდა იყოს 60 წელს გადაცილებული მოსახლეობა. ფატალური გამოსავალი სწორედ ამ ასაკობრივ ჯგუფშია. ბავშვებს კოვიდი ისედაც მსუბუქად გადააქვთ. მე პანდემიის დაწყებიდან 4500-მდე პაციენტი გავატარე, აქედან მქონდა მხოლოდ 27 ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევა. იქიდანაც არცერთ ბავშვთან არ ყოფილა რაიმე განსაკუთრებული სიმძიმე.“

​ჩვენ რაც გვქონდა ბავშვებში ლეტალობის შემთხვევა, აქ იყო თანდაყოლილი პათოლოგიები, ნერვული სისტემის დაზიანება, თანდაყოლილი მანკი ან დაგვიანებული მიმართვა. სწორედ ამიტომ უნდა გამოიყოს ეს რისკ-ჯგუფის ბავშვები, რადგან ისინი ისედაც ცხოვრობდნენ და ას წლამდე იცხოვრებდნენ. მათ ქრონიკულ დაავადებას მართავს ოჯახის ექიმი. რომ არა კოვიდი, ისინი იქნებოდნენ ჯანმრთელად. ჩვენ გრიპის ვაქცინასაც, პირველ რიგში, განსაკუთრებულ რისკ-ჯგუფებში ვაკეთებთ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თემურ მიქელაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად