Baby Bag

„ტყუილები არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვებს უგებენ“ - შალვა ამონაშვილი

„ტყუილები არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვებს უგებენ“ - შალვა ამონაშვილი

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, როცა შვილი ატყუებს? - აღნიშნულ თემაზე აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა პირველ არხთან ისაუბრა. 

მისი თქმით, ტყუილები არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვებს უგებენ. ასეთ შემთხვევაში ბავშვს არა აქვს მიზეზი, რომ მოგვატყუოს:

,,ტყუილი რა არის თავისთავად? -  ტყუილის დროს მე ფარდას ვუშვებ იმ სიმართლესა და შენ შორის, რამაც შეიძლება ჩემზე გავლენა იქონიოს. თუ ფარდა ჩამოვუშვი და ლამაზი ფარდაა, დამშვიდდება დედა, დამშვიდდება ყველა და მე არაფერი დამემართება. ეს ყველაფერი ბავშვმა უკვე განიცადა და გაიგო. ამიტომ ჩვენ უნდა ვეცადოთ, არ შევუქმნათ ბავშვს ფარდის ჩამოშვების აუცილებლობა. როდესღაც პატარამ იგრძნო, დედას რომ მართალი უთხრა, იმიტომ გაბრაზდა, დასაჯა, საყვარელი ნივთი წაართვა, არ გაუშვა, გაებუტა და სხვა. ეს რადგან არ უნდა ბავშვს, ამიტომ ფარდებს უშვებს სულ. რა თქმა უნდა, ეს ბავშვის ნიჭიერებაც არის. სხვათაშორის ბევრი ნაწარმოები მართალია? ტყუილიაო არ ვიტყვით, ფანტაზიას დავარქმევთ. ამრიგად, ბავშვსაც უნდა დავუფასოთ ეს და ფანტაზიად მივიღოთ. ხომ გაქვს დედის გული? თვითონ მიხვდები რის გამო, რას ამბობს ბავშვი და ის მიზეზი თუ მოუხსენი, მაშინ უბრალოდ იფანტაზიორებს. ეს არა მარტო უმცროს ასაკში, მერე როცა იზრდებიან, მაშინ სჭირდებათ ხოლმე ტყუილები. აი, მერე გადაიქცევა ფანტაზია ტყუილებად, თუ თავში ვასწავლეთ. ჩვენი ბავშვობა ჩვენი ფესვებია, ბავშვობა არ არის ისტორია, რომ ვიქავი იქ, დაიხურა ის წიგნი და ახლა სხვა ვარ. როგორი ბავშვობაც გვქონდა, ის ფესვები გვავითარებენ ჩვენ. დედის მთავარი საზრუნავია, რომ ეს ფესვები იყოს ზნეობრივად ჯანსაღი, მიმართოს სიკეთისკენ და ალვის ხე გაიზრდება, რუსთაველი რომ შენატროდა ისეთი ალვის ხე.''

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი დაბადებიდან პიროვნებაა. ღმერთმა მისცა მას თავისუფლება, შენ როგორ უზღუდავ თავისუფლებას?!“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ბავშვი დაბადებიდან პიროვნებაა. ღმერთმა მისცა მას თავისუფლება, შენ როგორ უზღუდავ თავისუფლებას?!“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

მამა შალვა კეკელიამ მშობლებისა და შვილების ურთიერთობების შესახებ ისაუბრა. დეკანოზმა აღნიშნა, რომ მშობლები ხშირად შვილებს პიროვნებებად არ აღიარებენ, რაც ბავშვისადმი არასწორი დამოკიდებულების გამოვლინებაა:

„ბავშვი დაბადებიდან პიროვნებაა. მას თავისი ინდივიდუალური მე აქვს. ​მშობლები შვილებს პიროვნებებად არ აღიარებენ. სულ უყურებენ, როგორც ბავშვებს. ერთ-ერთ ქვეყანაში ვიყავით და იქ ერთი ქალბატონი მესაუბრებოდა, საქართველოში შვილი მყავს, აქედან ვეხმარებიო. ვუყურებ ამ ქალს, 65-70 წლის არის. თქვენი შვილი რამდენი წლისაა-მეთქი, ვკითხე. 42 წლის არის ჩემი ბიჭიო. პატარა ბიჭი ჰყავს, 42 წლის ბიჭს საკუთარი თავის რჩენა არ შეუძლია. ​დედაც უყურებს ისევ როგორც ბავშვს, ისევ მისახედია, ისევ საპატრ​ონოა. ასე უდგებიან ამ ყველაფერს. შვილიც პიროვნებაა, მას უნდა მისცე თავისუფლება, ღმერთმა მისცა მას თავისუფლება, შენ როგორ უზღუდავ თავისუფლებას?“

მამა შალვა კეკელიას თქმით, თავისუფლება არ ნიშნავს იმას, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ:

„თავისუფლება იმას კი არ ნიშნავს, რომ ყველაფრის უფლება მისცე საკუთარ შვილს. შენ უნდა იცოდე მას რა სჭირდება. ისე უნდა მოექცე მშობელი შვილს, ისე უნდა გააკეთებინო რაღაც, რომ თითქოს მან მიიღო გადაწყვეტილება, თვითონ გააკეთა. ​ისე უნდა შეუტრიალო ეს საქმე, რომ ვითომ მან გააკეთა. სტიმული უნდა მისცე ბავშვს, უნდა შეაქო, რაღაცას რომ გააკეთებს. საყვედურიც უნდა უთხრა შვილს, საყვედურის გარეშე არ შეიძლება. რაღაც ფორმებია მოსაძებნი ურთიერთობაში. როდესაც ამით გაზრდი შვილს, როდესაც გააცნობიერებ, რომ ისიც ღირსეული პიროვნებაა, მერე უკვე ყველაფერი სხვანაირად იქნება. ეს დაკარგა ჩვენმა თაობებმა, ამაში განადგურდა. დაუშვა ბავშვმა შეცდომა, არაუშავს. შენც მიეცი უფლება, მერე დაელაპარაკე, აუხსენი.“

„დედაჩემი ჩემთვის არის ყველაფერი. დღესაც „დედიკოთი“ მივმართავ. სიტყვას აქვს საოცარი ძალა. მე ძალიან არ მომწონს, როდესაც მშობლებს სახელებით მიმართავენ. ეს რამოდენიმე წლის წინ შემოვიდა, დაიწყეს მშობლისთვის სახელით მიმართვა. გააქრეს ეს დამოკიდებულება. „დედიკოზე“ ლამაზი რა უნდა იყოს? დედას სახელით რატომ უნდა მიმართო? ერთადერთი მყავს ხომ დედიკო და მამიკო, ამაზე ძვირფასი რა უნდა იყოს?! რა მნიშვნელობა აქვს, რა ასაკში ხარ?! 90 წლის რომ იყო და დედიკო გყავდეს, ბედნიერი კაცი ხარ. შენ შენი შვილი მამიკოთი რომ მოგმართავს, ამაზე ტკბილი და ამაზე გემრიელი, არ ვიცი რა არის. აქედანაც​ დაიწყეს მშობელსა და შვილს შორის გაუცხოვება. მშობელს უნდა ჰქონდეს შვილთან თანატოლის დამოკიდებულება, მაგრამ შვილს არასდროს უნდა ჰქონდეს მშობელთან თანატოლის დამოკიდებულება. არ უნდა დაავიწყდეს, რომ ის მშობელია. შვილის ღირსება ის არის, რომ შენ მთელი ცხოვრება იცი, რომ ის შენი მშობელია,“ - აღნიშნულ თემაზე დეკანოზმა ტელეკომპანია „ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​მედია-კავშირი ობიექტივი


 

წაიკითხეთ სრულად