Baby Bag

მუცლადმყოფი პატარები იღიმიან, როდესაც დედა სტაფილოს მიირთმევს და სახეს ჭმუხნიან, როდესაც დედა კომბოსტოს იღებს - უახლესი კვლევის შედეგები

მუცლადმყოფი პატარები იღიმიან, როდესაც დედა სტაფილოს მიირთმევს და სახეს ჭმუხნიან, როდესაც დედა კომბოსტოს იღებს - უახლესი კვლევის შედეგები

მუცლადმყოფი პატარები იღიმიან, ტირიან, დედას უსმენენ, აქვთ სხვადასხვა შეგრძნება, თუმცა ცოტამ თუ იცის, რომ ისინი იწონებენ ან იწუნებენ დედის მიერ მირთმეულ საკვებს. დედის მიერ მიღებული საკვები ბავშვის განწყობაზე ზემოქმედებს.

ორსულ დედებს არაერთხელ სმენიათ შემდეგი სიტყვები: რასაც 9 თვის განმავლობაში მიირთმევ, ეს უდიდეს გავლენას ახდენს შენი შვილის ჯანმრთელობაზე. მკვლევარები ამტკიცებენ, რომ თუ დედას კვების მრავალფეროვანი რაციონი აქვს, მისი შვილი მომავალში ნაკლებად პრეტენზიული მჭამელი იქნება.

მუცლადმყოფ ბავშვს შეუძლია გამოხატოს მისი დამოკიდებულებები საკვების მიმართ და დედას „აგრძნობინოს,“ რომ მას ბროკოლი ან კომბოსტო არ უყვარს. უახლესმა კვლევამ აჩვენა, რომ მუცლადმყოფი ბავშვები სახეს ჭმუხნიდნენ, როდესაც დედა კომბოსტოს მიირთმევდა, თუმცა იღიმოდნენ, როდესაც ის სტაფილოთი იკვებებოდა.

კვლევაში 100 ორსული ქალბატონი იღებდა მონაწილეობას. მათი ასაკი 18-დან 40 წლამდე მერყეობდა. ქალბატონები 32-დან 36 კვირამდე ორსულები იყვნენ.

კვლევის ავტორები აცხადებენ, რომ მათ მიერ ჩატარებული კვლევა პირველია, რომელმაც დედის მიერ მიღებული საკვებისადმი მუცლადმყოფი ბავშვის განწყობის შესასწავლად ულტრაბგერითი კვლევის მონაცემები გამოიყენა.

მკვლევარები იმედოვნებენ, რომ ახალი კვლევა მეცნიერებს შესაძლებლობას მისცემს გამოიკვლიონ, თუ რა გავლენას ახდენს მუცლადმყოფი ბავშვის დამოკიდებულებები დედის მიერ მიღებული საკვების მიმართ მის მომავალ კვებით ჩვევებზე.

წყარო: ​brightside.me 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სწავლის პროცესით დასაინტერესებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„განათლების სისტემის მიზნები არის სწორედ ის, რომ შენ რაც შეიძლება ბევრი ცოდნა მოგცეს. კომპიუტერული სამყაროს პირობებში ეს უკვე მოძველებულია. ეს ჩემს დროს იყო ფუნდამენტური ცოდნა მნიშვნელოვანი, იმიტომ, რომ თან უნდა გეტარებინა, იმიტომ, რომ კომპიუტერი არ იყო. უფრო ნაკლებ დროს დახარჯავდი, ვიდრე მერე რომ ბიბლიოთეკაში გევლო. მთელი ჩვენი პროგრამები, სილაბუსები გავსებულია ინფორმაციით, რომლის გადამუშავების სტრატეგიასაც არ ვასწვალით ჩვენ ბავშვებს. შესაბამისად თვითკომპეტენტურობა კლებულობს, ამდენს მაინც ვერ ითვისებს და დემოტივაციაც იწყება. ეს არის ის კომპონენტები, რომელიც ჩვენ, როგორც მშობლებმა უნდა გავითვალისწინოთ, თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა, საომარი ბატალიები მეცადინეობის პროცესში.“

„ჩვენ არ გვჯერა ხოლმე, რომ ჩვენი შვილი რაღაცას თავისით გააკეთებს. ხშირად მშობელი გვეუბნება ხოლმე, მე თუ არ დავჯექი, მე თუ არ ვუთხარი, მე თუ არ გავაკეთე, არ აკეთებს. აქ ყველაზე მთავარ საკითხთან მივდივართ. თვითკომპეტენტურობას სჭირდება პასუხისმგებლობა და არჩევანი. ჩემი არჩევანია, ამას გავაკეთებ თუ არა. თუ ამას არ გავაკეთებ და შემდგომში მოჰყვება სანქცია მასწავლებლის მხრიდან, ვისწავლი იმას, რომ თვითონ მომიწევს ამის კეთება. დედაჩემი რომ მეუბნება: ამის მერე ის უნდა გააკეთო, იმის მერე ეს უნდა გააკეთო, შიგნით ეს სქემა არ მიყალიბდება. ძალიან დიდი ძალისხმევა გვჭირდება მშობლების დასაჯერებლად, რომ შეთანხმდით, მიეცით ბავშვს გეგმა და თვითონ აკეთოს. რომ ვერ გააკეთოს, თვითონ უნდა აგოს პასუხი და არა თქვენ. უნდა იყოს ბავშვი წარუმატებელი, უნდა დაუშვას შეცდომა, რომ ამით ისწავლოს წინააღმდეგობის გადალახვა. ჩვენ გვაქვს ძალიან კარგი შედეგები რთული განვითარების ბავშვებთანაც კი, როდესაც ასეთ მიდგომას ვიყენებთ. ძალიან მნიშვნელოვანია ინტერესი, ბავშვის ცნობისმოყვარეობის დაკმაყოფილება, თვითკომპეტენტურობის განცდა, რომელიც ჩვენ უნდა აღვზარდოთ ბავშვში, ასევე შეცდომის ლეგიტიმაცია, მოლოდინი იმაზე მეტი, რისი შესაძლებლობებიც ბავშვს აქვს,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად