Baby Bag

რა სარგებლობა მოაქვს დედისთვის შვილის ჩახუტებას?

რა სარგებლობა მოაქვს დედისთვის შვილის ჩახუტებას?

ბავშვისთვის დედის ჩახუტება სამყაროში ყველაზე კარგი შეგრძნებაა. დედა ყოველთვის პატარასთან ახლოს არის და ნებისმიერ დროს მზად არის მას მოეხვიოს, ჩაეხუტოს და მოეფეროს. როდესაც ბავშვი ტირის, სევდიანია ან უბრალოდ ჩახუტება სურს, დედა მის გასამხნევებლად ყოველთვის მზად არის.

იცოდით, რომ ბავშვის ჩახუტებას დედის ორგანიზმზე მაგიური ზეგავლენის მოხდენა შეუძლია? ჩახუტება დედის ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე დადებითად მოქმედებს, განსაკუთრებით მშობიარობის შემდეგ. კვლევებით დგინდება, რომ შვილის ჩახუტება მშობიარობის შემდგომი დეპრესიის განვითარების რისკებს მნიშვნელოვნად ამცირებს.

კვლევებით დადგენილია, რომ ჩახუტება დედის შფოთვას ამცირებს და ბავშვსა და მშობელს შორის მიჯაჭვულობას აძლიერებს. ჩახუტება დადებითად მხოლოდ დედის განწყობაზე არ ზემოქმედებს და მას სხვა სარგებელიც მოაქვს. ჩახუტებას მშობლის ქცევის შეცვლა შეუძლია. ჩახუტება დედას უფრო მგრძნობიარეს ხდის ჩვილის საჭიროებების მიმართ და მას ბავშვის მოთხოვნილებების ამოცნობაში ეხმარება, რაც ბავშვსა და მშობელს შორის ურთიერთობას აადვილებს.

ჩახუტების აქტი ადამიანს სტრესის დაძლევაში ეხმარება, რადგან კორტიზოლის (სტრესის ჰორმონი) დონე ორგანიზმში ქვეითდება, როდესაც ადამიანები ერთმანეთს ეხუტებიან. კვლევებით დასტურდება, რომ ბავშვის ჩახუტებისას დედის ორგანიზმში ჰორმონი ოქსიტოცინი გამომუშავდება, რომელიც ადამიანებს ერთმანეთთან აახლოვებს. ოქსიტოცინი არის ნეიროპეპტიდი, რომელიც ხელს უწყობს ერთგულების, ნდობისა და კავშირის გრძნობის ჩამოყალიბებას და გაძლიერებას.

ჩახუტება აუმჯობესებს თქვენს ურთიერთობას პატარასთან. რა თქმა უნდა, ბავშვთან ჩახუტება მხოლოდ დედისთვის არ არის სასარგებლო. ჩახუტება ბავშვის გონებრივ, ემოციურ და ფიზიკურ კეთილდღეობაზე ძალიან დადებითად ზემოქმედებს.

ჩახუტება ხელს უწყობს ბავშვის ტვინის განვითარებას, აძლიერებს მის იმუნურ სისტემას და ასწავლის ემოციურ რეგულაციას.

დროა, წახვიდეთ და თქვენს პატარას ჩაეხუტოთ! ეს ორივეს ბედნიერებას მოგიტანთ.

წყარო: ​mother.ly

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე ვემხრობი, რომ მეცადინეობა და თამაში გაიმიჯნოს,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის განვითარებისთვის თამაშის მნიშვნელობასა და მოზარდობის ეტაპის ხანგრძლივობის შესახებ ისაუბრა:

„მოზარდობა ითვლება, რომ 19 წლამდეა, თუმცა ეს გადის 21-24 წლამდე. 21-დან 25 წლამდე გახლავთ გვიანი სიყმაწვილე. არის საუბარი, რომ მოზარდობა გადასწიონ 24-25 წლამდე. რა საფუძველი აქვს ამას? ამას აქვს ფიზიოლოგიური საფუძველი. დიდი ჰემისფეროების ქერქის ის ნაწილი, რომელიც ქცევის კონტროლზეა პასუხისმგებელი, ამ დროისთვის ამთავრებს ჩამოყალიბებას. 25 წლისთვის მთავრდება სიმაღლეში ზრდა. აქედან გარკვეული პლატოა, რომელიც შეიძლება 65 წლამდეც იყოს.“

​თამაში მნიშვნელოვანი ქცევაა ბავშვისთვის, ავითარებს ბავშვს. არის დებატები იმასთან დაკავშირებით უნდა იყოს თამაშით მეცადინეობა, თუ გაიმიჯნოს მეცადინეობა და თამაში. მე ვემხრობი, რომ მეცადინეობა და თამაში გაიმიჯნოს. ბავშვმა ბავშვობიდანვე უნდა იცოდეს, რომ ეს დრო არის თამაშისთვის და ეს დრო, თუნდაც 5 წუთი, არის სწავლისთვის, რადგან შემდომში ძალიან უჭირს, რომ სერიოზულად შეხედოს სწავლას, მეცადინეობას. როდესაც იზრდება და თამაშით აღარ გამოსდის სწავლა, დიდი ფრუსტრაცია შეიძლება ჰქონდეს. თამაშის საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს, პირიქით, ის ძალიან სჭირდება ადამიანს,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​საპატრიარქოს ტელევიზია „ერთსულოვნე​ბა"

წაიკითხეთ სრულად