Baby Bag

ახალგაზრდა მშობლების მთავარი შეცდომები, რომლებიც დროულად უნდა გამოსწორდეს - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაცია

ახალგაზრდა მშობლების მთავარი შეცდომები, რომლებიც დროულად უნდა გამოსწორდეს - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაცია

ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ ახალგაზრდა მშობლების მიერ დაშვებული ყველაზე ხშირი შეცდომების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს მათი გამოსწორებისკენ მოუწოდა.

ევგენი კომაროვსკის თქმით, თანამედროვე სამყაროში ბავშვის გაჩენას ლოგიკა, ინტელექტი და ჯანსაღი აზრის ქონა ესაჭიროება.

„21-ე საუკუნეში არ შეიძლება ქალი მარტო დავტოვოთ ბავშვთან დაკავშირებული პრობლემებისა და საკითხების გადაწყვეტისას,“ - განაცხადა ევგენი კომაროვსკიმ. პედიატრის თქმით, ყველაზე ნაკითხი და განათლებული დედაც შიშობს, რომ მის ახალშობილს რაღაც ცუდი დაემართება.

ახალგაზრდა მშობლების მიერ დაშვებულ ყველაზე მნიშვნელოვან შეცდომებზე საუბრისას ევგენი კომაროვსკიმ აღნიშნა, რომ ქმარი ცოლისადმი ყურადღებას მხოლოდ ბავშვის გაჩენის შემდეგ ავლენს და არა მისი ჩასახვისთანავე. ქალს განსაკუთრებული ყურადღება ამ ეტაპზეც ესაჭიროება. ევგენი კომაროვსკიმ შემაშფოთებელ სტატისტიკაზეც მიანიშნა, რომელიც აჩვენებს, რომ მეუღლეები ერთმანეთს ყველაზე ხშირად პირველი შვილის დაბადების შემდეგ შორდებიან. „ეს იმიტომ ხდება, რომ არ იცით, როგორ უნდა მოიქცეთ. მამაკაცები მთლიანად მოწყვეტილი არიან ბავშვთან დაკავშირებული გადაწყვეტილებების მიღების პროცესს. ისინი ამაში არ მონაწილეობენ,“ - აღნიშნა ევგენი კომაროვსკიმ.

პედიატრის თქმით, ახალგაზრდა მშობლები ვერ იგებენ, რატომ ტირიან მათი შვილები. როგორც წესი, ამას ძალიან ბევრი მიზეზი აქვს. ბავშვი შეიძლება მის ახლოს ბუზის ჩაფრენის გამოც ატირდეს, ან ხელი ექავებოდეს და მხოლოდ ეს იყოს მისი ტირილის მიზეზი.

„ახალგაზრდა დედებს მხოლოდ ორი აზრი აწუხებთ: ბავშვი ტირის, რადგან შესცივდა, ან ტირის, რადგან მოშივდა. ბავშვი ტირის, დედა კი მას კვებავს, ბავშვს წყურვილის გრძნობა აწუხებს, დედა კი მას აჭმევს,“ - აღნიშნა ევგენი კომაროვსკიმ. პედიატრის თქმით, ქალი აუცილებლად უნდა გაეცნოს ხარისხიან ლიტერატურას ბავშვის აღზრდისა და მოვლის შესახებ, რათა ყველაფერი თავის ადგილას დადგეს და დედის უსაფუძვლო შფოთვა სწრაფად დასრულდეს.

წყარო: ​mamaplus.md 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვთან ურთიერთობაში უპირობო სიყვარულთან ერთად აუცილებელია კონტროლიც,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბავშვთან ურთიერთობაში უპირობო სიყვარულთან ერთად აუცილებელია კონტროლიც,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

​ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა ბედნიერი ბავშვობის შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ ბავშვი ბედნიერია მაშინ, როდესაც ის ოჯახისგან უპირობო სიყვარულს იღებს:

“ბედნიერი ბავშვობა ნიშნავს იმას, რომ ბავშვმა ოჯახში მიიღოს უპირობო სიყვარული, ანუ ცნონ ის, როგორც პიროვნება. უპირობო სიყვარული ნიშნავს: „როგორიც უნდა იყო, შვილო, მე შენ მაინც მიყვარხარ.“ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ კონტროლი იყოს უგულებელყოფილი. აუცილებელია, ​ბავშვმა მიიღოს სითბო დიდი დოზით, მაგრამ მას უნდა შეესაბამებოდეს გარკვეული პროცენტული მონაცემები კონტროლის. 100 %-დან პირობითად 80 % იყოს სითბო და 20 % იყოს კონტროლი. კონტროლი ნიშნავს კრიტიკული ცნობიერების არსებობას ყველა ურთიერთობაში. ნებისმიერ შემთხვევაში, როდესაც ადამიანის ნათქვამს უპირობოდ მივყვებით, ჩვენ, როგორც ჩვენ იქ არ ვიმყოფებით. როგორც მე იქ ვიკარგები და ვითქვიფები მეორე ადამიანთან, პიროვნულობა იკარგება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ურთიერთობაში სითბოს გარდა კონტროლიც აუცილებელია:

​ნებისმიერ ურთიერთობაში აუცილებელია სითბოს დიდი წილი და ამავე დროს კონტროლიც. უპირობო მორჩილება ნიშნავს, რომ ადამიანის პიროვნულობის გამოვლენაზე ხდება ძალადობა. ​კრიტიკული ცნობიერების გარეშე არ შეიძლება ადამიანებს შორის პროდუქტიული ურთიერთობის არსებობა. ბავშვებთან კი ეს იმას ნიშნავს, რომ სიყვარულთან ერთად არსებობდეს კონტროლი. თუ არის არასაიმედო მიჯაჭვულობა, ბავშვს აქვს შიში, რომ მშობელს დაკარგავს, მშობელი მას უგულებელყოფს, არ მიიღებს. ბავშვი, როდესაც აგრესიას გამოხატავს, ოპოზიციურ ქცევას გამოხატავს მშობლის მიმართ, მშობელი კი ამით გაღიზიანდება ან გაბრაზდება და ბავშვს ხელით შეეხება, ამ დროს ბავშვი მშობელთან ტაქტილური შეხების მოთხოვნილებას ნეგატიურად იკმაყოფილებს. აქედან გამომდინარე, შესაძლოა, ჩვენ ბავშვთან გზა გავუხსნათ მაზოხისტურ მოთხოვნილებებს. ეს არის ძალიან სახიფათო. ერთ-ერთი ფაქტორი სწორედ ესაა, რის გამოც ფიზიკურ შეხებაზე საერთოდ უარი უნდა ვთქვათ.“

ნანა ჩაჩუა აღნიშნავს, რომ დასჯის მიზნით ბავშვისთვის ტკივილის მიყენება დაუშვებელია:

​ყოვლად დაუშვებელია, ყოვლად მიუღებელია, რომ დასჯის მიზნით ბავშვს მივაყენოთ ტკივილი. უფრო საინტერესოდ მეჩვენება, რატომ უჩნდება მშობელს იმის იმპულსი, რომ ბავშვს ფიზიკურად შეეხოს. მშობელი ამ შემთხვევაში თვითონ ვერ აყალიბებს თავის მოსაზრებას, თავის პოზიციას, თავის სათქმელს, ამიტომაც გამოხატავს აგრესიას. პირველ რიგში, ადამიანებმა უნდა ვისწავლოთ ლაპარაკი, ჩვენი განცდის, ჩვენი გრძნობის, ჩვენი ემოციის გამოხატვა.“

„ჩვენ უნდა ამოვიცნოთ, რა მოთხოვნილებები აქვს ბავშვს და რის დაკმაყოფილებას ცდილობს. მშობლებმა ხშირად იციან თქმა: „ენა შემომიბრუნა, მეტლიკინება,“ ამის იქით რაღაც არის ისეთი. ჩვენ საკუთარ თავში უნდა ჩავიხედოთ. ჩვენ თვითონ უნდა დავადგინოთ ამ დროს, რა გვეშლება ჩვენ, უფროსებს. დასჯა უშუალოდ ქმედებას კი არ უნდა უკავშირდებოდეს, ჩვენ კარგად უნდა გვქონდეს გაანალიზებული ვითარება და ამის შემდეგ შეიძლება საუბარი დასჯასა და ​წახალისებაზე. ბავშვის შექებაც არ უნდა იყოს გადაჭარბებული. თუ ბავშვი რამეს არ აკეთებს, კი არ უნდა ვუთხრათ: „რატომ არ გააკეთე?“ უნდა გავიკვირვოთ და ვკითხოთ: „ეს შენ როგორ მოგივიდა?“ მას ნდობა უნდა გამოვუცხადოთ და ვაგრძნობინოთ, რომ მისგან ცუდი ქცევა გამონაკლისია. ამ გამონაკლისს ის უკვე აღარ გაიმეორებს,“ - აცხადებს ნანა ჩაჩუა.

წყარო: ​რადიო იმედი

წაიკითხეთ სრულად