Baby Bag

კვლევა: მკაცრი დედები წარმატებულ გოგონებს ზრდიან

კვლევა: მკაცრი დედები წარმატებულ გოგონებს ზრდიან

მკაცრი დედები წარმატებულ გოგონებს ზრდიან. დისციპლინას მშობლები იმისთვის იყენებენ, რომ შვილებმა მიზნების მიღწევა და ოცნებების ასრულება უკეთ შეძლონ. ის ადამიანები, რომლებიც სირთულეებს უმკლავდებიან და საკუთარი უნარების გასაუმჯობესებლად ბევრს მუშაობენ, წარმატებას უფრო ადვილად აღწევენ.

დედებს სურთ, რომ მათი ქალიშვილები წარმატებულ ადამიანებად ჩამოყალიბდნენ. წარმატება მწვერვალების დაპყრობას გულისხმობს, როდესაც ადამიანი საკუთარ საქმიანობაში საუკეთესო შედეგებს აღწევს, გარდა ამისა მას პატივს სცემენ მისი ღირებულებებისა და თვისებების გამო. წარმატება კავშირშია მატერიალურ შესაძლებლობებთანაც. ქალები, რომლებსაც საკუთარი შემოსავალი აქვთ და ფინანსების განკარგვა ეხერხებათ, წარმატებულებად აღიქმებიან.

მნიშვნელოვანია წარმატების ემოციური ასპექტებიც. ადამიანი წარმატებულია, როდესაც ბედნიერია იმით, თუ ვინ არის, რას აკეთებს, რას ფლობს და როგორ ცხოვრობს. წარმატებულია ქალი, რომელიც ემოციურ კმაყოფილებას განიცდის, რომელიც უყვართ და თავადაც შეყვარებულია, რომელსაც თამამად შეუძლია იმის თქმა, რომ წარმატებას მიაღწია.

ინგლისში 15 500 გოგონაზე ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ მკაცრი დედები წარმატებულ გოგონებს ზრდიან. 13-14 წლის ასაკის გოგონებზე დაწყებული დაკვირვება 6 წლის მანძილზე გრძელდებოდა. გოგონები, რომლებსაც მკაცრი და მომთხოვნი დედები ჰყავდათ, რომლებიც დისციპლინის წესების მკაცრი დაცვით იზრდებოდნენ, უნივერსიტეტებში ჩაირიცხნენ და მათ საკუთარ პროფესიაში წარმატებულ მომავალს უწინასწარმეტყველებდნენ.

მკაცრი დედების ქალიშვილებს თინეიჯერობის ასაკში ნაადრევი ორსულობის ნაკლები რისკი ჰქონდათ, ვიდრე ნაკლებად მომთხოვნი დედების გოგონებს.

მნიშვნელოვანია გავარჩიოთ მკაცრი დედა მოძალადე დედისგან. მოძალადე დედას შვილზე არანაირი დადებითი გავლენის მოხდენა არ შეუძლია. ბოროტება და ძალადობა თქვენს ქალიშვილს მომავალში სწორ გზაზე ნამდვილად არ დააყენებს. ცხოვრებისთვის ვერ მოამზადებთ შვილს, რომელსაც მუდმივად სჯით და მის მიმართ სიყვარულს არ ამჟღავნებთ.

მკაცრი დედა, რომელიც საზღვრებს იცავს და მოძალადე არ არის, ყოველთვის ითვალისწინებს იმ ასპექტებს, რომელიც მას შვილთან ურთიერთობაში ეხმარება. მკაცრი დედა არასდროს უყენებს შვილს იმაზე მეტ მოთხოვნებს, ვიდრე მას შეუძლია, რომ შეასრულოს, თუმცა ის არასდროს ელის შვილისგან იმაზე ნაკლებს, ვიდრე მას შეუძლია. მკაცრი დედა შვილს მხოლოდ საჭიროების შემთხვევაში სჯის, ამასთან დასჯას არ აქვს ძალადობრივი ხასიათი! მკაცრი დედა მომთხოვნია, მაგრამ არ არის ცივი და შვილის მოფერება კარგად ეხერხება. მას არ აქვს გამუდმებით სერიოზული გამომეტყველება და აფასებს შვილის მონდომებას, მაშინაც კი, როდესაც მას დასახული მიზნის მიღწევა არ გამოსდის.

წყარო:​ youaremom.com 

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ყველაფრის იუმორში გადატანა მეგობრულ ურთიერთობას შესაძლოა აძლიერებდეს, მაგრამ ქორწინებაში არამომგებიანია''

,,ყველაფრის იუმორში გადატანა მეგობრულ ურთიერთობას შესაძლოა აძლიერებდეს, მაგრამ ქორწინებაში არამომგებიანია''

სიცილისა და დაცინვის თემაზე ფსიქოლოგმა გაგა ნიჟარაძემ პირველი არხის გადაცემაში ,,დღის კოდი'' ისაუბრა. 

,,სიცილის წარმომავლობაზე დიდი კამათი იყო, ბევრ ადამიანს „უმტვრევია“ თავი. ითვლებოდა რომ სიცილსა და იუმორზე მონოპოლია ადამიანს აქვს, მაგრამ ამ ბოლო დროს აღმოაჩინეს, რომ მთლად ასე არ არის. უმაღლეს მაიმუნებში - შიმპანზეს, ორანგუტანგს, გორილას აქვთ იუმორის მსგავსი რამ, იცინიან ღიტინის დროს, სპეციფიკურ გამომეტყველებას ღებულობენ უწმაწურ ქმედებებზე, რომელსაც თვითონვე აკეთებენ და უხარიათ. რა თქმა უნდა, მას შემდეგ იუმორმა ფორმირება განიცადა და ბევრი მოსაზრება არსებობს თუ რატომ განვითარდა. პირველი, ეს არის სტრესის მოსახსნელი საშუალება და მეორე, ფლირტი. იუმორის მქონე ადამიანები, განსაკუთრებით მამაკაცები, წარმატებით სარგებლობენ საწინააღმდეგო სქესთან.''

გაგა ნიჟარაძის თქმით, ითვლება, რომ ადამიანს იუმორი უჩნდება პირველი წლის ბოლოდან. როდესაც ერთი წლის ბიჭი ან გოგო ხედავს, რომ დედამისი მის საწოვარიან ბოთლს იღებს და ვითომ სვამს, ამაზე ეღიმება. ესე იგი, ის ხედავს შეუსაბამობას, შეუსაბამობა კი აუცილებელი ნიშანია იუმორისა. ერთი ფრანგი ფსიქოლოგი აღწერს შესანიშნავ ამბავს. ზაფხულის დილაა, ის ზის თავის ოთახში და შემოდის მისი პატარა შვილიშვილი, სამი წლის გოგო. მიდის და ეუბნება- „ბაბუ, საღამომშვიდობისა“ (ამ დროს დილაა) და ამაზე ბავშვი იცინის. ეს არის დიდი ნაბიჯი ადამიანის განვითარებაში, როდესაც ის ხვდება, რომ შეუძლია გადატრიალების შექმნა სამყაროში, თავისი სიტყვით. ანუ, შეუძლია თქვას დილით - საღამომშვიდობის და ამით არ დაინგრევა ქვეყანა.

,,როდესაც ადამიანი ცუდ მდგომარეობაშია და ამ დროს, იუმორს არ კარგავს, ეს მის თავისუფლებაზე მეტყველებს. ცნობილ პოეტს, ფრანცუა ვიიონს ჩამოხრჩობა მიუსაჯეს და მან სიკვდილის წინ დაწერა - „რას იწონის ჩემი ტანი, ხვალ ჩემი კისერი გაიგებს“- ამას რომ დაწერ სიკვდილის წინ დიდი შინაგანი თავისუფლების მატარებელი უნდა იყო.''

როგორც ფსიქოლოგი აღნიშნავს, იუმორის გრძნობა არის ინდივიდუალური. სად გადის ზღვარი არ ვიცი, ვიღაცას აქვს, ვიღაცას არა. აი მაგალითად, მე წამიკითხავს ნაწარმოები, რომელიც თურმე იუმორისტულად არის დაწერილი, მაგრამ ვერ მივხვდი, გერმანული იუმორია ასეთი. ასევე, ეთნიკური იუმორიც თავისებურია, ის რაც ერთ ადგილას სასაცილოა, მეორეგან სრულიად შეუსაბამოა.

,,ხშირად, იუმორი არის თავდაცვის საშუალება. აი, ახლა მე რომ ჩამოვვარდე ამ სკამიდან, შევეცდები გავიცინო, რადგან ამ მარცხის გადაფარვას იუმორით შევძლებ. მაგალითად, საშუალო ასაკის მასწავლებელი, რომელიც მარტოა სახლში და დაჯდომის დროს ჩაუტყდა სკამი, არაფერს იტყვის, შეიძლება ქმარი მოიხსენიოს, რატომ არ იყიდა სკამიო და ა.შ. ის არ ეცდება იუმორი შემოიტანოს მოქმედებაში. ასევე იქნება პირველ კლასელებთან, რადგან ამ ბავშვების წინ ეს მარცხი მის თვითშფასებას ზიანს არ მიაყენებს, მაგრამ თუ იგივე მოხდა თანამშრომლების თანდასწრებით, მაშინვე დაიწყებს სიცილს,'' - დასძინა გაგა ნიჟარაძემ. 

რამდენად შეიძლება დაცინვა იყოს მსუბუქი?

,,თუ რომის პაპს დასცინებ - ერთია და თუ შენს მეგობარს - მეორე. ყველაფრის იუმორში გადატანა მეგობრულ ურთიერთობას შესაძლოა აძლიერებდეს, მაგრამ ქორწინებაში არამომგებიანია. თუ პრობლემა იუმორში გადაჰყავს ქმარს, ცოლი ამას ვერ გაუგებს. ასე რომ, იუმორს თავისი ადგილი აქვს.

ასევე, არსებობს შავი იუმორი, როდესაც ვიცინით ისეთ რამეზე, რაზეც არ უნდა ვიცინოდეთ. შავი იუმორის განსაზღვრებაა ასეთი, რომ ის ჰგავს ფეხებს, ზოგს აქვს, ზოგს არა. ცნობილია, რომ შავკანიანები, შავკანიანების შესახებ ანეგდოტებზე არანაკლებად იცინიან, ვიდრე თეთრკანიანები. ეს იმის მაჩვენებელია რომ ორ ერს შორის გარკვეული დაძაბულობა არსებობს, მაგრამ სერიოზული არა. აი, ოსური ანეგდოტები იმ დღეს მოისპო, როდესაც ცხელ ფაზაში გადავიდა ქართულ-ოსური ურთიერთობები.

ბატონი ზიგმუნდ ფროიდი ამბობდა, რომ ანეგდოტის სამი ძირითადი თემა არსებობს: სექსი, ტუალეტი და პოლიტიკა. დიდი ხანია აღარ გამიგია პოლიტიკაზე ანეგდოტები (როგორც ორთქლის გამოშვების საშუალება), რაც შეიძლება იმის ნიშანი იყოს რომ არ ვართ ისე ცუდად, რომ ეს დაგვჭირდეს. ადამიანს, რომელსაც თვითონ უფლებები დათრგუნული აქვს და არ არის კარგად, ყველაზე ძლევამოსილი ფიგურა გამოჰყავს ისე, როგორც იდიოტი.''

გაგა ნიჟარაძემ ინტერნეტში დაცინვის შესახებაც ისაუბრა. 

,,ინტერნეტის დიდი ჭია არ ვარ და კარგად არ ვიცნობ ამ სამყაროს, მაგრამ შემიძლია ვთქვა, რომ როდესაც პასუხისმგებლობა მოხსნილია (ანონიმურობიდან გამომდინარე), ადამიანი აკეთებს უფრო უარყოფითს, ვიდრე მაშინ როდესაც ეშინია რომ გამოიჭერენ.''

წყარო: ,,დღის კოდი"

წაიკითხეთ სრულად