Baby Bag

რა სარგებელი მოაქვს ბავშვისთვის პიანინოზე დაკვრას?

რა სარგებელი მოაქვს ბავშვისთვის პიანინოზე დაკვრას?

მშობლების დიდი ნაწილი თვლის, რომ ფორტეპიანოზე დაკვრა მხოლოდ მუსიკალური უნარების განვითარებისთვის არის საჭირო, თუმცა მათმა უმრავლესობამ არაფერი იცის იმ სარგებელზე, რომლის მოტანაც პიანინოზე დაკვრას ბავშვის ფიზიკური და მენტალური ჯანმრთელობისთვის შეუძლია.

პიანინოზე დაკვრა ართრიტის განვითარების რისკს ამცირებს, რადგან ბავშვის თითები გამუდმებით ვარჯიშდება და აქტიურ მოძრაობაშია. დაკვრა აუმჯობესებს კოორდინაციის უნარს სხეულის სხვადასხვა ნაწილს შორის, რადგან აუცილებელია ხელების თანმიმდევრული მოძრაობა, თვალების ოპტიმალურად გამოყენება და მახვილი სმენა, რათა ბავშვმა მელოდიის ინტერპრეტირება სწორად შეძლოს.

ფორტეპიანოზე რეგულარულად დაკვრა ბავშვის ფიზიკურ მონაცემებს აუმჯობესებს. დაკვრისას ერთ საათში დაახლოებით 140-150 კალორია იწვება, რის გამოც მას ხშირად ანაერობულ ვარჯიშადაც მოიხსენიებენ.

პიანინოზე დაკვრა ბავშვს მეხსიერებას უვითარებს, რადგან მას მუსიკისა და მისი შესრულებისთვის საჭირო ტექნიკის დასასწავლად კარგი მეხსიერება ესაჭიროება.

ბავშვებს, რომლებიც პიანინოზე უკრავენ, პასუხისმგებლობის გრძნობა მეტად უვითარდებათ, რადგან დისციპლინის გარეშე დაკვრა შეუძლებელია. პიანინოზე დაკვრა ბავშვის ინტელექტუალურ შესაძლებლობებს აუმჯობესებს, რადგან ის სამყაროს ხელოვანის პერსპექტივიდან ხედავს, უფრო მგრძნობიარე ხდება და მისი კოგნიტური უნარების უმჯობესდება.

ფორტეპიანოზე დაკვრა ბავშვს მენტალური პრობლემებისგან იცავს, რადგან ტვინი მუდმივი წვრთნის რეჟიმში იმყოფება.

ბავშვები, რომლებიც პიანინოზე უკრავენ, შიშის დაძლევასა და რისკზე წასვლას სწავლობენ, რადგან მათ აუდიტორიის წინაშე გამოსვლა და მუსიკალური ნაწარმოებების საკუთარი ინტერპრეტაციების შესრულება ხშირად უხდებათ.

ფორტეპიანოზე დაკვრა ბავშვის მრავალმხრივი განვითარებისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალებაა, რის გამოც ბევრი სპეციალისტი მშობლებს ურჩევს, რომ ბავშვები ფორტეპიანოს კლასებზე ატარონ.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არავითარ შემთხვევაში პური არ უნდა იყოს ჩაფხვნილი საკვებში,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი ჩვილ ბავშვთა დამატებითი კვების შესახებ

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ჩვილ ბავშვთა დამატებითი კვების შესახებ საუბრისას ის საკვები პროდუქტები დაასახელა, რომელიც ბავშვს მყარ კვებაზე გადასვლისას უნდა მივცეთ:

„როდესაც ვიწყებთ დამატებით კვებას, ბავშვს უნდა დავუწყოთ ქარხნული წესით დამზადებული ფაფებით კვება. ის ძირითადი ინგრედიენტები, რომელიც დანამატის სახით შედის ბავშვთა კვებაში, გათვლილია პატარას სწორ ფიზიკურ და ფსიქომოტორულ განვითარებაზე. აუცილებლად საკვები უნდა იყოს ისეთი კონსისტენციის, რომ ბავშვი მიეჩვიოს ღეჭვითი რეფლექსების შესრულებას. პირველი ღეჭვითი რეფლექსი ბავშვს 4 თვის ასაკიდან უმუშავდება. ბრუნვითი ღეჭვითი რეფლექსები უვითარდება 12 თვის ასაკიდან. ფაფები უნდა იყოს ისეთი კონსისტენციის, რომ ბავშვმა შეძლოს ის შემოაბრუნოს პირში, დაღეჭოს. ეს აუცილებელია შემდგომში უკვე ბავშვის პირის აპარატის, მისი არტიკულაციის, ღეჭვითი რეფლექსების გამომუშავებისთვის. იმისთვის, რომ  3-4 წლის ასაკამდე ბავშვი არ იყოს მიბმული დაბლენდერებულ საკვებზე. კვება დავუწყოთ კოვზით უსათუოდ და ბავშვი არ იყოს მიჩვეული ბოთლით კვებაზე. ზოგიერთი 3 წლის ასაკამდე ბოთლით კვებავს ბავშვს, იმიტომ, რომ მიაჩვიეს ასე. ბავშვს უბლენდერებენ, უთხელებენ ფაფებს, ოღონდ როგორღაც შეჭამონ. ამას მე ვეძახი ქცევით დევიაციას, რომელსაც მშობლებიც ჩავდივართ, რომ გავიმარტივოთ ცხოვრება. ქართველებს გვაქვს ასეთი პრობლემა, რომ ბავშვმა ოღონდ ჭამოს და რა სახითაც უნდა იმ სახით მიიღოს, ნებისმიერი სახით.

თავდაპირველად ვიწყებთ ბურღულის ფაფით. ყოველთვის დავიცვათ ექიმის რეკომენდაცია, რომელ თვეზე რომელი ახალი საკვები შევიტანოთ ბავშვთა კვებაში. 7 თვის ასაკიდან ჩავრთოთ ხორცი, ხორცის ბულიონი - არავითარ შემთხვევაში! ბავშვს არ აქვს ბულიონის გადამუშავების უნარი და ის ამოღებულია 2 წლის ასაკამდე. პირველ რიგში, ჩავრთოთ ფრინველის ხორცი, ქათმის ხორცი, ხბოს ხორცი. თევზი 8 თვის ასაკიდან შედის ბავშვის რაციონში. კვერცხის შეტანა ხდება 8-9 თვის ასაკიდან. ჩვენ რეკომენდაციას ვუწევთ მწყერის კვერცხს, რომელიც მარტივად მოსანელებელია და ჰიპოალერგიულია. ძროხის ცილა, რომელიც ძალიან ტოქსიურია, ბავშვისთვის ძალიან რთული მოსანელებელია. ძროხის რძე დავიწყოთ ერთი წლის ასაკიდან. 8 თვის ასაკიდან შეიძლება დავიწყოთ პურის გამოყენება. არავითარ შემთხვევაში პური არ უნდა იყოს ჩაფხვნილი საკვებში. პურის გამოყენებას ვიწყებთ იმიტომ, რომ ბავშვმა ღეჭვა ისწავლოს. ბებიები თვლიდნენ, რომ ჩაფხვნილი პურით უკეთ ნაყრდება ბავშვი, მაგრამ დანაყრებაში არ არის საქმე, საქმე სარგებლიანობაშია. რას ვაჩვევთ ბავშვს და რატომ ვაჩვევთ,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“ 

წაიკითხეთ სრულად