Baby Bag

ნუ ეტყვით ბავშვს: „ფრთხილად იყავი!“ - როგორ დავიცვათ შვილების უსაფრთხოება მათი დაშინების გარეშე?

ნუ ეტყვით ბავშვს: „ფრთხილად იყავი!“  - როგორ დავიცვათ შვილების უსაფრთხოება მათი დაშინების გარეშე?

მშობლები ხშირად იყენებენ ფრაზას: „ფრთხილად იყავი!“ ამგვარად ისინი ბავშვების საფრთხისგან დაცვას ცდილობენ, თუმცა უფროსები ვერ აცნობიერებენ, რომ მსგავსი ფრაზები ბავშვს რისკისგან არ აზღვევს. „ფრთხილად იყავი“ ბავშვს გარემოში დაფარულ საფრთხეებზე მიანიშნებს და მასში ხშირად გადაჭარბებულ შიშსაც ბადებს.

ნაცვლად იმისა, რომ ბავშვი მსგავსი შეძახილებით დააშინოთ, მისი უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად შემდეგი 5 მეთოდი გამოიყენეთ:

1. ბავშვს აგრძნობინეთ, რომ მის დასახმარებლად ყოველთვის მზად ხართ

ზოგჯერ ბავშვები თამაშისას კომფორტის ზონიდან გადიან და ახალ გამოწვევებს ეჯახებიან. ნაცვლად იმისა, რომ ამ დროს ბავშვს უთხრათ: „ფრთხილად იყავი!“ შეახსენეთ მას, რომ მის გვერდით ხართ და საჭიროების შემთხვევაში დაეხმარებით. შეგიძლიათ ბავშვთან ერთად მოიფიქროთ სიტყვა, რომლითაც ბავშვი დახმარების საჭიროებაზე მიგანიშნებთ. თამაშის დაწყებამდე შვილს უთხარით: „თუ გაგიჭირდება, დამიძახე და მაშინვე მოვალ!“ მშობლის თანადგომა ბავშვს ახალ გამოწვევებთან გამკლავებისთვის მეტ მოტივაციას შესძენს.

2. გაამხნევეთ ისინი, რათა მიზნების მისაღწევად დრო და ძალისხმევა არ დაიშურონ

ბავშვები ხშირად ბაძავენ მათზე უფროს ბავშვებს. თუ თქვენი შვილი პარკში სიმაღლეზე მცოცავ ბავშვებს ხედავს, მიუხედავად მცირე ასაკისა, მან, შესაძლოა, იმავეს გამეორება სცადოს. ეცადეთ ბავშვს საკუთარი შესაძლებლობების ფარგლებში მოქმედების უფლება მისცეთ. ვიდრე ის სიმაღლეზე ძრომას მთელი სისწრაფით დაიწყებს, უთხარით, რომ ჯერ ნელა იმოძრაოს, ხოლო თუ დასახულ მიზანს მიაღწევს, ტემპს მხოლოდ ამის შემდეგ მოუმატოს.

3. ბავშვთან ერთად აწარმოეთ დაკვირვება თამაშის პროცესზე

ბავშვის თამაშზე დაკვირვებისას თქვენ საფრთხეებს მარტივად აღიქვამთ, თუმცა თქვენი შვილი ამას ვერ ახერხებს. ნაცვლად იმისა, რომ მას უბრალოდ სიფრთხილისკენ მოუწოდოთ, ჩაერთეთ მასთან ერთად თამაშში და პროცესზე დაკვირვება ერთობლივად აწარმოეთ. თუ ბავშვი საქანელაზეა და მიწაზე გადმოხტომას აპირებს, ჰკითხეთ მას, ხომ არ არის ძალიან მაღლა და ხომ არ დაემუქრება საფრთხე, თუ ის მთელი სისწრაფით დაეშვება მიწაზე. ამასთან აღნიშნეთ, რომ თქვენ ამას არ გააკეთებდით, რადგან მიწაზე უსაფრთხოდ ვერ დაეშვებოდით.

4. სიტყვების დახმარებით ბავშვს მინიშნებები გაუკეთეთ, რომლებიც მის უსაფრთხოებას დაიცავს

თუ ბავშვი თამაშისას გამოუვალ მდგომარეობაში აღმოჩნდება, აუხსენით, როგორ მოიქცეს. უთხარით, რომ მისთვის მარცხენა ფეხის გამოყენება უკეთესი იქნება, ვიდრე მარჯვენასი, რათა უხერხულ პოზიციას თავი დააღწიოს. ამგვარად, ბავშვს უსაფრთხო ქმედებისკენ უბიძგებთ, ამასთან ის ვერ იგრძნობს, რომ თქვენ სიტუაციის გაკონტროლებას ცდილობთ.

5. ბავშვს ჰკითხეთ, რა სტრატეგია აქვს მას თამაშის დროს უსაფრთხოების დაცვისთვის

ბავშვები ხშირად ეუბნებიან მშობლებს: „მიყურე!“ ზოგჯერ ეს სანახაობა სასიამოვნოდ სრულდება, ბავშვი ბედნიერი და კმაყოფილია, ზოგჯერ კი პატარები ტრავმების მიღებისგანაც არ არიან დაზღვეულები. ჰკითხეთ ბავშვს, რის ჩვენებას აპირებს თქვენთვის. როდესაც ის თავის გეგმას გაგაცნობთ, ჰკითხეთ, როგორ აპირებს სიმაღლიდან უსაფრთხოდ დაშვებას მიწაზე. ბავშვი საკუთარ ქმედებებზე მეტად უნდა დააფიქროთ, რათა უსაფრთხოების მნიშვნელობა გაიაზროს. ეს ბევრად უფრო ეფექტიანია, ვიდრე სიფრთხილისკენ მოწოდებები, რომლებიც მას შიშს უნერგავს და გამოწვევებთან შეჯახებისას ხელს უშლის.

წყარო:​ imom.com 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ცრუ სტერეოტიპია გავრცელებული ჩვენს საზოგადოებაში, თუ დაუბუჟდათ ხელი, პირველ რიგში კარდიოლოგს მიმართავენ,“ - ნევროლოგი მადონა სეხნიაშვილი

„ცრუ სტერეოტიპია გავრცელებული ჩვენს საზოგადოებაში, თუ დაუბუჟდათ ხელი, პირველ რიგში კარდიოლოგს მიმართავენ,“ - ნევროლოგი მადონა სეხნიაშვილი

​​ნევროლ​ოგი მადონა სეხნიაშვილი ხელების დაბუჟების პრობლემაზე საუბრობს. მისი თქმით, აღნიშნული სიმპტომი უმეტესად ნერვის პრობლემებზე მიგვანიშნებს:

„ტკივილს და დაბუჟებას აქვს დამცველობითი ფუნქცია. ის გვაფრთხილებს, რომ გარკვეულ პოზიციაში ნერვი არ არის კომფორტულად. ასეთ დროს უნდა შევიცვალოთ პოზიცია. ხელების დაბუჟება უხშირესად ნერვის ბრალია. ხელების დაბუჟება არის შეგრძნება, რომელსაც ნერვული კაბელი აღიქვამს. დაბუჟების მიზეზი შეიძლება იყოს სხვადასხვა, მაგრამ უხშირესად ეს უნდა იყოს ნერვის პრობლემა. ცრუ სტერეოტიპია გავრცელებული ჩვენს საზოგადოებაში, თუ დაუბუჟდათ ხელი, მიმართავენ პირველ რიგში კარდიოლოგს, ​აკონტროლებენ სისხლის ​შედედების პრობლემას. თუ ეს სისხლის შედედების პრობლემაა, რატომ არის მხოლოდ ერთი ხელისთვის ეს სისხლი ბლანტი და რატომ არ არის მეორე კიდურისთვის? უფრო კრიტიკულად თუ მივუდგებით, ცალ მხარეს, კონკრეტულად რომელიმე ადგილში დაბუჟება ყოველთვის ასოცირდება ნერვის რაიმე სახის პათოლოგიასთან.“

მადონა სეხნიაშვილის თქმით, დაბუჟებას უხერხულ პოზაში ხანგრძილვად ყოფნა იწვევს:

„თუ მთელი ხელის დაბუჟებაზეა საუბარი, ამ შემთხვევაში მხრის წნულის პრობლემაა. სავარაუდოდ ხდება მხრის წნულის მოჭყლეტვა. დღის განმავლობაში ჩვენ თუ ​უხერხულ პოზიციაში გვიდევს ხელი და დაგვიბუჟდა, რა თქმა უნდა, შევიცვლით პოზიციას. ძილის დროს ამას ვერ ვაკონტროლებთ. შესაბამისად, ძილის პროცესში კიდური შეიძლება ხანგრძლივად იყოს კომპრესირებული. ამ დროს ნერვს უფერხდება სისხლის მიმოქცევა, ის განიცდის იშემიას, სისხლნაკლებობას. ეს საკმაოდ უსიამოვნოა, თუმცა საშიშს ვერ დავარქმევთ. მნიშვნელოვანია იშემიის ხანგრძლივობა, ანუ რამდენ ხანს იყო ნერვი სისხლის მიმოქცევის გარეშე.“

მადონა სეხნიაშვილი თანამედროვე სამყაროში ყველაზე გავრცელებული ნეიროპათიის, მაჯის არხის სინდრომის შესახებ საუბრობს:

„დაბუჟებული ხელის სინდრომს სხვაგვარად შეყვარებულთა დამბლასაც ეძახიან. როდესაც შეყვარებულები ჩახუტებულები წვანან, პარტნიორის თავმა, შესაძლოა, მიაჭყლიტოს ნერვი მეორე პარტნიორის მხარზე. მსგავს ნეიროპათიებს შორის ყველაზე ხშირი არის მაჯის არხის სინდრომი. ამ დროს შუათანა ნერვი იჭყლიტება მაჯის გვირაბის მონაკვეთზე. ეს მდგომარეობა ასოცირებულია თითების განმეორებად მოძრაობასთან, მაგ. კომპიუტერთან ხანგრძლივად ბეჭდავთ, ქსოვთ. ამ დროს მაჯის მონაკვეთზე ზიანდება ნერვი. მაჯის გვირაბის დროს პაციენტებს ვურჩევთ ძილის განმავლობაში მაჯის ფიქსატორის გამოყენებას.“

„ნერვის მოჭყლეტვაზე ეჭვი უნდა მივიტანოთ იმ შემთხვევაში, თუ ჩივილები არის დაბუჟებასა და სისუსტეზე. პირველ რიგში ​ტკივილი იჩენს ხოლმე თავს და მოგვიანებით ერთვება დაბუჟება,“ - აღნიშნავს მადონა სეხნიაშვილი.

წყარო:​ სხვა შუადღე

წაიკითხეთ სრულად