Baby Bag

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი კვების დროს მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა ეკრანზე,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„ბავშვი კვების დროს მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა ეკრანზე,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვის უჭმელობის მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს ბავშვის სწორი კვების ჩამოსაყალიბებლად საინტერესო რჩევები მისცა:

„საკმაოდ ხშირია უჭმელობაზე მომართვა, თუმცა ასეთი დიაგნოზი არ არსებობს. არსებობს უმადობა, რომელიც შეიძლება დაკავშირებული იყოს კონკრეტულ ნოზოლოგიასთან. ბავშვი იღებს დიდი რაოდენობით ნახშირწყლებს, სვამს გაზიან ტკბილ სასმელებს, იღებს შოკოლადს. ის ამ საკვები პროდუქტებით იღებს იმდენ კალორიას, რომ მთელი დღის განმავლობაში აღარ ჭამს. ენერგეტიკულად კმაყოფილდება, მაგრამ მისთვის მავნე ნივთიერებებს იღებს. ამიტომ მაქსიმალურად ბალანსირებულად უნდა ვკვებოთ ბავშვი.“

თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვმა კვერცხი თავისუფლად შეიძლება მიიღოს ყიყლიყოს სახით:

„თუ ბავშვი კვერცხს იღებს ყიყლიყოს სახით, შეიძლება მან ეს თავისუფლად მიიღოს, მაგრამ დიდხანს ნადუღი არ უნდა იყოს ზეთში. ზეთიც უჯერი ცხიმოვანი მჟავების წყაროა. პრაქტიკულად ბავშვმა კვირაში 2-ჯერ ან 3-ჯერ უპრობლემოდ შეიძლება მიიღოს ყიყლიყო, თუ ის სწორად არის დამუშვებული. რძის ნაწარმი არის D ვიტამინის წყარო, იგივე ყველი, კარაქი. ხორცი არის ცხიმში ხსნადი ვიტამინების წყარო, როგორებიცაა A, D და K ვიტამინები."

„ბავშვი უნდა მოვამზადოთ დღის განმავლობაში სამჯერადი, ოთხჯერადი და ზოგიერთ შემთხვევაში ექვსჯერადი-შვიდჯერადი კვებისთვის. ბავშვი მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა სხვა გასართობზე. საკმაოდ მაღალ პროცენტში ხდება, როდესაც ბავშვი ჭამს და თან დამოკიდებულია პლანშეტზე, სხვადასხვა ელექტრონულ გამღიზიანებლებზე. მშობელი და ბავშვი კვების დროს მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა ტელევიზორზე. სჯობს, არ ჭამოს ბავშვმა, ჩააგდოს ეს კვება, ორი კვირა, ერთი თვე ასე გავიჭირვოთ და გამოუმუშავდება მას ის ჩვევა, რომ არ იყოს დამოკიდებული სხვა ელექტრონულ გამღიზიანებელზე. ბავშვის კვებითი ჩვევის ჩამოყალიბება არის მშობლის სამუშაო,“- აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად