Baby Bag

ყველაზე მნიშვნელოვანია არა ის, რას აკეთებთ თქვენი შვილებისთვის, არამედ ის, თუ რას აკეთებთ მათთან ერთად

ყველაზე მნიშვნელოვანია არა ის, რას აკეთებთ თქვენი შვილებისთვის, არამედ ის, თუ რას აკეთებთ მათთან ერთად

მშობლებს შვილებისთვის ყველაფერი საუკეთესო გვსურს. ექსპერტები ამტკიცებენ, რომ ყველაზე მნიშვნელოვანია არა ის, რას აკეთებთ თქვენი შვილებისთვის, არამედ ის, თუ რას აკეთებთ მათთან ერთად.

მშობლები შვილების მთავარი მასწავლებლები არიან. ისინი მშობლების დახმარებით სწავლობენ, როგორ ესაუბრონ სხვებს, როგორ გადაჭრან კონფლიქტები. როგორც წესი, ბავშვები ამ ყოველივეს მშობლებთან ურთიერთობით და მათთან ერთად განხორციელებული აქტივობებით სწავლობენ.

ბავშვის სოციალური, შემეცნებითი, ფიზიკური, ემოციური განვითარება დაკავშირებულია ბავშვის მშობლებთან ურთიერთობასთან. სწორედ ამიტომ მნიშვნელოვანია ბავშვს ესაუბროთ და რეგულარულად ეთამაშოთ. ისინი ამ გზით ივითარებენ უნარ-ჩვევებს, რომლებიც მათ ცხოვრებაში საკუთარი პოტენციალის გამოყენებისთვის სჭირდებათ.

როდესაც თქვენ თქვენი შვილისთვის რაღაცას აკეთებთ, ის ამით უნარებს ვერ ივითარებს. ბავშვი სწავლობს, რომ როდესაც რაღაცის გაკეთება სურს, მშობელს უნდა სთხოვოს დახმარება. მშობლებს სურთ, რომ დამოუკიდებელი შვილები აღზარდონ, რომლებიც ზრდასრულობისას ყველა მიზანს დამოუკიდებლად მიაღწევენ. ეს არ არის ერთადერთი მიზეზი, რის გამოც შვილებთან დრო ხარისხიანად უნდა გაატაროთ. კიდევ ერთი მიზეზი, რის გამოც ასე უნდა მოიქცეთ, მათი ჯანმრთელობაა.

ბავშვებთან დროის გატარება და მათთან ერთად აქტივობებით დაკავება დიდ გავლენას ახდენს მათ ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე. ამ დროს ისინი ავითარებენ თქვენთან უსაფრთხო მიჯაჭვულობას და ჯანსაღ ურთიერთობას. ეს ეხმარება მათ გახდნენ უფრო თავდაჯერებულები, აიმაღლონ თვითშეფასება და დაინახონ, რომ არიან  მშობლებისთვის საყვარელი შვილები. ეს ყოველივე ამცირებს ბავშვის სტრესის დონეს, რაც, თავის მხრივ, ამცირებს დეპრესიისა და შფოთვის განვითარების რისკებს.

შვილებთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებით მათ ეხმარებით ჰქონდეთ უფრო მაღალი აკადემიური მოსწრება, ნაკლებად ჰქონდეთ პერფექციონისტული მისწრაფებები, ჰქონდეთ პრობლემური ქცევების დაბალი რისკი, მათ შორის, ნარკოტიკების მოხმარების. მართალია, დასაქმებული მშობლებისთვის შვილთან დროის ხანგრძლივად გატარება პრობლემაა, თუმცა ამაზე გაცილებით მნიშვნელოვანი მათთან დროის ხარისხიანად გატარებაა.

წყარო:​ moms.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?
როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, ფსიქოლოგი სოფო მელაძე.
- როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ ხანდახან შეიძლება წააგოს და არ უნდა გაღიზიანდეს?
- პირველ რიგში, გაღიზიანებას წაგების დროს ხელს ძალიან უწყობს ოჯახური გარემო. თუ ბავშვის მშობლები ზედმეტად მომთხოვნები და კრიტიკულები არიან, მაგალითად, წადი, ახლა ითამაშე და მოიგე, არ წააგო, იცოდე - ამ მესიჯით ბავშვი აუცილებლად ეცდება ყველანაირი გზით მოგებას და წაგების შემთხვევაში ძალიან გაღიზიანდება.
მნიშვნელოვანია, მიუხედავად გაღიზიანებისა, ბავშვი არ მოვარიდოთ მსგავს სიტუაციებს, პირიქით, ვიმუშავოთ ამის გამოსწორებაზე, რომ უფრო ნაკლებად ემოციურად აღიქვას წაგება. არ ავუკრძალოთ ემოციების გამოხატვა, რადგან აქვს უფლება, იყოს მოწყენილი და გაბრაზებული როცა წააგებს, მაგრამ არა თვითდამაზიანებელი ან სხვისი დამაზიანებელი ქცევითი გამოხატულებით. აქ მნიშვნელოვანია დროც, ეს პროცესი არ უნდა გაგრძელდეს წაგებიდან 1-2 საათის შემდეგაც. შეიძლება ახსოვდეს, მაგრამ ემოციური ფორმა ნელ-ნელა უნდა დასტაბილურდეს.
როგორ ავუხსნათ წაგება? ალბათ, მოდელირებით. ხშირად დედამაც წააგოს, მამამაც, ოჯახის სხვადასხვა წევრმა და ეს სოციალურად მისაღები ფორმით გამოხატონ ფრაზით - „არაუშავს, სხვა დროს იქნებ მოვიგო, კიდევ მექნება თამაშის შანსი.“
ასევე მნიშვნელოვანია, რომ წაგების მომენტში, როცა პირველი ემოციური ფონი გადაივლის, მიმართოთ ბავშვს და პროცესზე გაუმახვილოთ ყურადღება და არა შედეგზე - „დღეს რა კარგი თამაში იყო არა?“ „როგორ ვიცინეთ, როგორ ვიმხიარულეთ, მამას რომ ფეხი გაუცურდა გახსოვს?“ გაუმახვილეთ ყურადღება საინტერესო და სასაცილო დეტალებზე, უთხარით გარკვეული მოქმედება რა კარგად გააკეთა - „მაინც რა მაგარი გოლი იყო წეღან, რა ძლიერი ხარ!“
საითაც მივმართავთ ბავშვის ყურადღებას, მასზე გაამახვილებს. ვასწავლოთ აქედანვე პროცესით ტკბობა.
- გარდა მხარდაჭერისა, რა ქცევა შეგვიძლია შევთავაზოთ?
- „ერთად კეთება“. წარმოიდგინეთ, როცა არ გრძნობთ თავს კარგად და რაღაც არ გამოგდით, როგორი სასიამოვნო მოსასმენია, როცა ვინმე დახმარებას გთავაზობს და ცდილობს გაგაკეთებინოს უკეთესად. ჩვენ შეგვიძლია დავპირდეთ, რომ ერთად გავაკეთებთ ამას, სანამ უკეთესი შედეგი არ ექნება და დავეხმარებით.
გამოიყენეთ საინტერესო ფილმები და ანიმაციები, სადაც ნაჩვენებია, რომ მთავარი გმირებიც მარცხდებიან ზოგჯერ, წიგნის პერსონაჟებიც, მაგრამ ისინი არ ნერვიულობენ ბევრს, სხვა დროს ისინი მოიგებენ.
- თუ მას არ ვუბიძგებთ გააცნობიეროს წაგება, რა უარყოფითი შედეგი შეიძლება გამოიღოს ამან მომავალში?
- პირველ რიგში, გაუჭირდება მომავალში ჯანსაღი თვითშეფასების შენარჩუნება, ძალიან თვითკრიტიკული იქნება, შესაძლოა თავი აარიდოს ყველანაირ საინტერესო გამოწვევას იმის შიშით, რომ არ წააგოს. შესაძლოა გაუჭირდეს ურთიერთობების დამყარება, რადგან ის ორიენტირებულია მხოლოდ საკუთარ გამარჯვებაზე და ნაკლებად გუნდურია. როცა ჩვენ ვსწავლობთ დამარცხებას, მეტად ემპათურებიც ვხდებით იმ ადამიანების მიმართ, რომლებიც სხვა დროს წააგებენ. 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად