Baby Bag

მეცნიერების მტკიცებით, ოჯახური სადილები ბავშვებისთვის ძალიან დიდი სარგებლის მომტანია

მეცნიერების მტკიცებით, ოჯახური სადილები ბავშვებისთვის ძალიან დიდი სარგებლის მომტანია

მეცნიერების მტკიცებით, ოჯახურ სადილებს ყველასთვის ძალიან დიდი სარგებელი მოაქვს. როდესაც ბავშვები ერთად მიირთმევენ, ისინი სოციალიზაციას სწავლობენ და შემეცნებითი უნარებიც უვითარდებათ. ოჯახური სადილები ძალიან კარგია როგორც გონების, ასევე სხეულისა და სულისთვის. სწორედ ამიტომ მნიშვნელოვანია, რომ სადილობის პროცესს მეტი ყურადღება დავუთმოთ.

დატვირთული ცხოვრების სტილის გამო თანამედროვე ადამიანებს იშვიათად გვრჩება დრო ახლობლებთან დროის მშვიდად გატარებისთვის. მნიშვნელოვანია, რომ ოჯახურმა სადილმა სმარტფონების გარეშე, სასიამოვნო საუბრების ფონზე ჩაიაროს.

კვლევებით დასტურდება, რომ საოჯახო სადილების დროს ოჯახის წევრებთან საუბარი ბავშვის ლექსიკონს ხმამაღლა კითხვაზე მეტად ამდიდრებს. კვლევებით დადგინდა, რომ ხმამაღლა კითხვით დასწავლილი 143 ახალი სიტყვის საპირწონედ, მშობლებთან საუბრისას ბავშვი 1 000 ახალ სიტყვას სწავლობს. სადილობისას მშვიდი საუბარი ბავშვს კითხვის მარტივად სწავლსაც უადვილებს.

ოჯახური სადილები ძალიან სასარგებლოა სკოლის ასაკის ბავშვებისთვისაც. კვლევებით დგინდება, რომ ოჯახთან ერთად სადილობა ბავშვს აკადემიური მიღწევების გაუმჯობესების მოტივაციას აძლევს. ოჯახური სადილები ამ მხრივ უფრო ეფექტიანია, ვიდრე მეცადინეობა, სასკოლო ან კლასგარეშე აქტივობები.

ოჯახური სადილების დროს ბავშვები უფრო მეტ ბოსტნეულს, ხილსა და სასარგებლო პროდუქტებს იღებენ. ეს არამხოლოდ ბავშვებისთვის არის სარგებლის მომტანი, არამედ ზრდასრულებისთვისაც, რადგან ოჯახურ სადილებზე ისინიც სასარგებლო პროდუქტებით იკვებებიან.

კვლევებით ასევე დგინდება, რომ ოჯახთან ერთად რეგულარულად სადილობა თინეიჯერებში რისკიანი ქცევებისადმი მიდრეკილებას ამცირებს. მათ ნაკლებად აქვთ მიდრეკილება ძალადობისკენ, ალკოჰოლის, ნარკოტიკების, თამბაქოს მოხმარებისკენ და ადრეული სექსუალური ურთიერთობების დაწყებისკენ.

ოჯახური სადილები ამცირებს სუიციდურ მიდრეკილებებსა და დეპრესიის განვითარების რისკებს. ოჯახური სადილების დახმარებით კიბერბულინგის მსხვერპლი მოზარდები მდგომარეობიდან გამოსვლას გაცილებით სწრაფად ახერხებენ.

ოჯახთან ერთად სადილობა ბავშვის ქცევას მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს და მის ხასიათზე დადებითად ზემოქმედებს.

ერთად სადილობა არაჩვეულებრივ შესაძლებლობას აძლევს ადამიანებს, რომ გემრიელი კერძის მირთმევის გარდა ოჯახის წევრებს საკუთარი განცდები და ემოციები გაუზიარონ. ოჯახური სადილის დახმარებით ოჯახის წევრებს შორის ძლიერი კავშირები მყარდება, რომელიც თითოეული მათგანისთვის ძალიან სასარგებლოა.

წყარო: ​Youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ," - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი ბავშვთან ურთიერთობისას სიტყვა „არას“ გამოყენების შეზღუდვის საჭიროებაზე საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, რომ არას სანაცვლოდ მათ ბავშვს სხვა ალტერნატივა შესთავაზონ:

„ბავშვებთან ურთიერთობისას სიტყვა „არა“ ნაკლებად უნდა გამოვიყენოთ. არას სანაცვლოდ ბავშვს ვთავაზობ რაღაცას, მაგ. მოდი, ერთად მოვძებნოთ შენთვის სათამაშო. აკრძალვების ქვეშ გაზრდილი ბავშვი არის ბავშვი, რომელსაც კომპლექსები უჩნდება, რომელსაც სიახლის შიში აქვს, არ არის საკუთარ თავში დარწმუნებული. ვერ ვიტყოდი, რომ ის უფრო აგრესიული ბავშვი გაიზრდება. ყველა ბავშვი ინდივიდუალურია და არცერთი კვლევა არ გამორიცხავს, რომ ერთი მიდგომით სხვა ბავშვი სხვანაირი არ გაიზრდება.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მუდმივი აკრძალვა ბავშვს უინიციატივობას და მორჩილებას აჩვევს:

„მუდმივი აკრძალვა ნიშნავს, რომ რაღაცას ვაფუჭებ, ეს არ შეიძლება, ეს არ უნდა გავაკეთო, სულ სხვას ვუჯერებ. მე რომ ჩემით გავაკეთო რამე, ჩემი ინიციატივა წაახალისონ, ან დავაშავე, გავტეხე ჭიქა, მაგრამ კი არ დამსაჯეს, მითხრეს, რომ არაუშავს, ძველი იყო და გადავაგდოთო, ეს არის ნორმალური.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, აკრძალვა ყველა ბავშვისთვის საჭიროა, თუმცა მას ახსნაც უნდა მოჰყვებოდეს:

„აკრძალვა ყველა ბავშვს სჭირდება. იმისთვის, რომ ფასეულობები ჩამოყალიბდეს, პატარიობიდანვე იწყება ეს პროცესი. რაღაც არის, რაც არ შეიძლება, არის, რაც შეიძლება. აქ იმაზეა საუბარი, რომ როდესაც მუდმივად გესმის: „ეს არ გააკეთო, ეს არ შეიძლება,“ მართლა უკვე აღარ ისმინება. მშობლები და ოჯახის წევრები უნდა შეთანხმდნენ, რა შეიძლება და რა არ შეიძლება. დარტყმა არ შეიძლება, შეურაცხყოფა არ შეიძლება, ფანჯარაზე ასვლა არ შეიძლება, არ შეიძლება, რომ კიბეებზე ათ კიბეს გადაახტე. უბრალოდ ბავშვს ეს ყველაფერი უნდა ავუხსნათ. არის ის, რაც რეალურად არ შეიძლება, მაგრამ ამ არ შეიძლებას მოჰყვება ახსნა.“

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ. ესეც უკუშედეგს გამოიღებს, იმიტომ, რომ ბავშვმა არ იცის სიტყვა არას მნიშვნელობა. თუ ოჯახში ხელს ვერ უწყობენ და ყველა ხელს ვერ შეუწყობს, ის დაიწყებს ისტერიკას, რას ჰქვია არა მითხრესო. ემოციური პრობლემები ამ შემთხვევაშიც ჩნდება, ისევე როგორც ყველაფრის აკრძალვის დროს,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად