Baby Bag

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

ბავშვის ერთ საგანზე კონცენტრირება და მისი ყურადღების კონკრეტულ დეტალებზე მიპყრობა ძალიან რთულია. უძრავად ყოფნა ბავშვისთვის თითქმის წამების ტოლფასია. სიმშვიდის შენარჩუნება ისეთი ჩვევაა, რომლის დასწავლა შესაძლებელია. ამისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო გზა მონტესორის სიჩუმის თამაშია.

თამაში საკმაოდ მარტივია და ის დროის გარკვეულ მონაკვეთებში მონაწილეების ჩუმად ყოფნას ითვალისწინებს. მისი თამაში შესაძლებელია, როგორც ინდივიდუალურად, ასევე ჯგუფებშიც. ბავშვები სკამებზე ან იატაკზე წრეზე უნდა დავსვათ. მცირეწლოვან ბავშვებში 30 წამიც საკმარისია, ხოლო შედარებით ზრდასრულ ბავშვებს 5 წუთის განმავლობაში შეუძლიათ დუმილის შენარჩუნება.

ბავშვებს უნდა უთხრათ, რომ თამაშის მიზანს სიჩუმეში გარკვეული ხმების გაგონება წარმოადგენს. თამაშის დაწყებისა და დასრულების ნიშნად შეგიძლიათ ზარი დარეკოთ ან ქსილოფონის ხმა გამოიყენოთ. ზოგიერთები პატარა ანთებულ სანთელსაც იყენებენ, რომელსაც ბავშვი თამაშის დასრულების შემდეგ აქრობს. ძალიან კარგია ქვიშის საათის გამოყენებაც.

მას შემდეგ რაც სიჩუმისთვის განკუთვნილი თამაშის დრო ამოიწურება, ბავშვებს უნდა ჰკითხოთ, რისი ხმა გაიგონეს სიჩუმეში. რაც უფრო მრავალფეროვანი იქნება ბავშვების მიერ მოსმენილი ხმები, მით უფრო დაინტერესდებიან ისინი თამაშით.

მნიშვნელოვანია,რომ აქტივობა არ დაუკავშიროთ დასჯას და ბავშვის ცუდ ქცევას, რათა მისთვის ის ნეგატიურ განცდებთან არ იყოს ასოცირებული.

მონტესორის სიჩუმის თამაში აპრობირებული მეთოდია ბავშვების გარკვეული ხნით დასამშვიდებლად. საინტერესო თამაშისთვის შემდეგი რეკომენდაციები გაითვალისწინეთ:

  • ლენტზე რამოდენიმე ზარი ჩამოკიდეთ. ბავშვებს ლენტის ორივე ბოლოზე ხელი მოაკიდებინეთ და დაავალეთ ისე იმოძრაონ, რომ ზარებმა ხმა არ გამოსცენ.
  • შეგიძლიათ ბავშვს თვალი აუხვიოთ, შემდეგ კი რაიმე საგანი იატაკზე დააგდოთ. ბავშვმა უნდა გამოიცნოს, საიდან ჩამოვარდა საგანი და რა ნივთი დაეცა იატაკზე.
  • მცირეწლოვან ბავშვებთან გამოიყენეთ ჩურჩულის მეთოდი. ბაღში მასწავლებელს შეუძლია ბავშვის სახელი ჩურჩულით წარმოთქვას. ბავშვი მასწავლებელთან მივა, მასწავლებელი კი მას ყურში ჩურჩულით შეაქებს იმისთვის, რომ მისი დაძახება გაიგონა. ეს ბავშვს საკუთარი სახელის გაგონებისას ყურადღების გამახვილებას ასწავლის.

ეს მარტივი თამაში ბავშვს შემდეგ სარგებელს მოუტანს:

1. ბავშვი მიზანზე ფოკუსირებას სწავლობს.

2. ბავშვი მოთმინების უნარს გამოიმუშავებს.

3. ბავშვი მშვიდი და კონცენტრირებული ხდება.

4. ბავშვი ფრთხილად სიარულს სწავლობს.

5. ბავშვი სიჩუმისა და სიმშვიდის წუთებით ტკბება.

6. ჯგუფური თამაშისას ბავშვი გუნდურ მუშაობას სწავლობს.

7. ბავშვი ყურადღებით მოსმენას სწავლობს.

8. ბავშვი საკუთარ თავს უკეთ ეცნობა.

9. ბავშვი დეტალების შემჩნევას სწავლობს.

10. ბავშვის შეგრძნებები უფრო მკვეთრი ხდება.

მონტესორის სიჩუმის თამაში ბავშვს თვითდისციპლინის უნარებს უვითარებს და პიროვნულ განვითარებაშიც უწყობს ხელს.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„განსაკუთრებული არაფერი არ ხდება, უბრალოდ გადაჭარბებული ყურადღებაა მიპყრობილი ამ ტიპის დაავადებების მიმართ,“- ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი

„განსაკუთრებული არაფერი არ ხდება, უბრალოდ გადაჭარბებული ყურადღებაა მიპყრობილი ამ ტიპის დაავადებების მიმართ,“- ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი

ინფექციონისტმა მაია ბუწაშვილმა ბავშვებში გავრცელებული ვირუსების გამო მშობლების განსაკუთრებული მღელვარების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ ეტაპზე ეპიდემიოლოგიური თვალსაზრისით განსაკუთრებული არაფერი ხდება:

„ამ ეტაპზე კოვიდი ისევ სახეზეა, გარკვეული შემთხვევები გვაქვს. ამ ინფექციის მთლიანად გვერდზე გადადება და დავიწყება ჯერჯერობით ნაადრევია, მაინც ფრთხილად ვიყოთ. ასევე წარმოდგენილია ჯერ კიდევ გრიპი, მიუხედავად იმისა, რომ თითქოს სეზონი არ არის. ბევრია ადენოვირუსის შემთხვევები, რომელიც დიარეით მიდის ხშირად, ასევე ე.წ. რინოვირუსები, რომელიც იწვევს ზემო სასუნთქი გზების გამოხატულებას. დაავადებათა კონტროლის ცენტრის ვებ-გვერდზე ქვეყნდება გრაფიკები, რომელი ვირუსები ცირკულირებს ამჟამად.

რაღაც განსაკუთრებული ახლა არ ხდება, როგორც ამას ბევრი აღიქვამს. თუ ჩვენ ავიღებთ ეპიდემიოლოგიურ ჭრილს და სხვა პერიოდებთან შევადარებთ, განსაკუთრებული არაფერი არ ხდება, უბრალოდ გადაჭარბებული ყურადღებაა მიპყრობილი ამ ტიპის დაავადებების მიმართ. თუ ადრე დედა იტყოდა, რომ ჩემი ბავშვი გაცივდა და არაფერი, უბრალოდ სურდო აქვს, ახლა სხვაგვარადაა. შეიძლება ეს გარკვეულწილად კარგი იყოს. ადრე იმის გამო, რომ „უბრალოდ გაციებულია და არაუშავს,“ ბავშვს წაიყვანდა ბაღში, მოზრდილი წავიდოდა სამსახურში, არ მოერიდებოდა სხვებს, ახლა მეტად აღიქვამენ ადამიანები, რომ ეს არის ინფექცია და გადამდებია სხვებისთვის. ეპიდემიოლოგიურად შეიძლება ასეთი გადაჭარბებული ყურადღება და სიფრთხილე კარგი იყოს. მეორეს მხრივ, არის ძალიან დაუსაბუთებელი მღელვარება და შფოთვა ნებისმიერ ყელის წამოტკივებაზე, სურდოზე, თუნდაც მაღალ სიცხეზე. კოვიდმა შეგვაშინა, მარტო ჩვენთან არ ხდება, ეს საყოველთაო პრობლემაა მსოფლიოში,“- მოცემულ საკითხზე მაია ბუწაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად