Baby Bag

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

ბავშვის ერთ საგანზე კონცენტრირება და მისი ყურადღების კონკრეტულ დეტალებზე მიპყრობა ძალიან რთულია. უძრავად ყოფნა ბავშვისთვის თითქმის წამების ტოლფასია. სიმშვიდის შენარჩუნება ისეთი ჩვევაა, რომლის დასწავლა შესაძლებელია. ამისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო გზა მონტესორის სიჩუმის თამაშია.

თამაში საკმაოდ მარტივია და ის დროის გარკვეულ მონაკვეთებში მონაწილეების ჩუმად ყოფნას ითვალისწინებს. მისი თამაში შესაძლებელია, როგორც ინდივიდუალურად, ასევე ჯგუფებშიც. ბავშვები სკამებზე ან იატაკზე წრეზე უნდა დავსვათ. მცირეწლოვან ბავშვებში 30 წამიც საკმარისია, ხოლო შედარებით ზრდასრულ ბავშვებს 5 წუთის განმავლობაში შეუძლიათ დუმილის შენარჩუნება.

ბავშვებს უნდა უთხრათ, რომ თამაშის მიზანს სიჩუმეში გარკვეული ხმების გაგონება წარმოადგენს. თამაშის დაწყებისა და დასრულების ნიშნად შეგიძლიათ ზარი დარეკოთ ან ქსილოფონის ხმა გამოიყენოთ. ზოგიერთები პატარა ანთებულ სანთელსაც იყენებენ, რომელსაც ბავშვი თამაშის დასრულების შემდეგ აქრობს. ძალიან კარგია ქვიშის საათის გამოყენებაც.

მას შემდეგ რაც სიჩუმისთვის განკუთვნილი თამაშის დრო ამოიწურება, ბავშვებს უნდა ჰკითხოთ, რისი ხმა გაიგონეს სიჩუმეში. რაც უფრო მრავალფეროვანი იქნება ბავშვების მიერ მოსმენილი ხმები, მით უფრო დაინტერესდებიან ისინი თამაშით.

მნიშვნელოვანია,რომ აქტივობა არ დაუკავშიროთ დასჯას და ბავშვის ცუდ ქცევას, რათა მისთვის ის ნეგატიურ განცდებთან არ იყოს ასოცირებული.

მონტესორის სიჩუმის თამაში აპრობირებული მეთოდია ბავშვების გარკვეული ხნით დასამშვიდებლად. საინტერესო თამაშისთვის შემდეგი რეკომენდაციები გაითვალისწინეთ:

  • ლენტზე რამოდენიმე ზარი ჩამოკიდეთ. ბავშვებს ლენტის ორივე ბოლოზე ხელი მოაკიდებინეთ და დაავალეთ ისე იმოძრაონ, რომ ზარებმა ხმა არ გამოსცენ.
  • შეგიძლიათ ბავშვს თვალი აუხვიოთ, შემდეგ კი რაიმე საგანი იატაკზე დააგდოთ. ბავშვმა უნდა გამოიცნოს, საიდან ჩამოვარდა საგანი და რა ნივთი დაეცა იატაკზე.
  • მცირეწლოვან ბავშვებთან გამოიყენეთ ჩურჩულის მეთოდი. ბაღში მასწავლებელს შეუძლია ბავშვის სახელი ჩურჩულით წარმოთქვას. ბავშვი მასწავლებელთან მივა, მასწავლებელი კი მას ყურში ჩურჩულით შეაქებს იმისთვის, რომ მისი დაძახება გაიგონა. ეს ბავშვს საკუთარი სახელის გაგონებისას ყურადღების გამახვილებას ასწავლის.

ეს მარტივი თამაში ბავშვს შემდეგ სარგებელს მოუტანს:

1. ბავშვი მიზანზე ფოკუსირებას სწავლობს.

2. ბავშვი მოთმინების უნარს გამოიმუშავებს.

3. ბავშვი მშვიდი და კონცენტრირებული ხდება.

4. ბავშვი ფრთხილად სიარულს სწავლობს.

5. ბავშვი სიჩუმისა და სიმშვიდის წუთებით ტკბება.

6. ჯგუფური თამაშისას ბავშვი გუნდურ მუშაობას სწავლობს.

7. ბავშვი ყურადღებით მოსმენას სწავლობს.

8. ბავშვი საკუთარ თავს უკეთ ეცნობა.

9. ბავშვი დეტალების შემჩნევას სწავლობს.

10. ბავშვის შეგრძნებები უფრო მკვეთრი ხდება.

მონტესორის სიჩუმის თამაში ბავშვს თვითდისციპლინის უნარებს უვითარებს და პიროვნულ განვითარებაშიც უწყობს ხელს.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენი ბავშვები სოციალურად არაკომპეტენტურები არიან, მათ ადამიანებთან ურთიერთობა არ იციან,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

„ჩვენი ბავშვები სოციალურად არაკომპეტენტურები არიან, მათ ადამიანებთან ურთიერთობა არ იციან,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა მშობლებსა და შვილებს შორის კონტაქტის ნაკლებობის პრობლემაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვები მეთვალყურეობის გარეშე დარჩნენ და ეს ბევრი პრობლემის გამომწვევი მიზეზი გახდა:

„არაფორმალურ გარემოში, მეგობრებთან ერთად უფრო დაინახავ ბავშვს, თუ როგორია ის. ​ჩვენ არ გვაქვს კონტაქტი ჩვენს შვილებთან. ამან გამოიწვია ძალიან ბევრი რამ. დაკავებული და დაღლილი მშობლები მთელი დღეების განმავლობაში ზრუნავენ მატერიალურ კეთილდღეობაზე, რამაც ბავშვები დაგვიტოვა მეთვალყურეობის გარეშე.“

ლელა ტყეშელაშვილის თქმით, ბავშვის აღზრდაში ორივე მშობლის ჩართულობა აუცილებელია:

„ადრე დედები თითქოს ითავსებდნენ მამის ფუნქციას, რაც არ იყო სრულყოფილი, იმიტომ, რომ ორივე მშობელი აუცილებელია. ყველაფრის სკოლისთვის გადაბრალება არ შეიძლება. ვაჩვენოთ ბავშვებს, რა ხდება ცხოვრებაში, გარდა ციფრული ტექნიკით, ტელეფონით გართობისა, ქუჩაში უხეშობისა, სკოლაში სწავლისა. რა შეიძლება კარგი გაკეთდეს? რით არის ეს ქვეყანა საინტერესო? რა ხდება ბუნებაში? რა ხდება სხვა ადამიანების ცხოვრებაში?“

​ბავშვებს სწავლის მოტივაცია არ აქვთ, არის დისციპლინის პრობლემა. ვუტოვებთ ჩვენ ბავშვს გართობის დროს? დილიდან გადიან ეს ბავშვები სკოლაში, მერე დაგვყავს რეპეტიტორებთან, დაგვყავს წრეებზე. სახლში მოდის ბავშვი და გაკვეთილები უნდა იმეცადინოს, მერე უნდა დაიძინოს. ჩვენი ბავშვები სოციალურად არაკომპეტენტურები არიან. მათ ბავშვებთან ურთიერთობა არ იციან, ადამიანებთან ურთიერთობა არ იციან. ჩვენ ამის საშუალება არ მივეცით მათ თავის დროზე. სრული იგნორირება ხდება იმის, თუ რა მოთხოვნილება აქვს ბავშვს. ბავშვმა არ იცის, როგორ მოაგვაროს კონფლიქტი, როგორ არ შევიდეს კონფლიქტში, რა უთხრას, რა უპასუხოს მეორე ადამიანს. მეორე უკიდურესობაც აქვთ მშობლებს, არაუშავს, ორიანი მიიღო ბავშვმა, მერე რა მოხდა. ამას ხელმიშვებულობა ჰქვია. ეს ხელმიშვებულობა გვაძლევს ისეთივე ცუდ შედეგებს, როგორც პრესის ქვეშ აღზრდა, როგორც ავტორიტარული აღზრდა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ლელა ტყეშელაშვილმა საზოგადოებრივი რადიოს ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​საზოგადოებრივი რადიო

წაიკითხეთ სრულად