Baby Bag

ჩახუტების მნიშვნელობა ოჯახის ცხოვრებაში - რატომ უნდა ჩავეხუტოთ ერთმანეთს ყოველდღიურად?

ჩახუტების მნიშვნელობა ოჯახის ცხოვრებაში - რატომ უნდა ჩავეხუტოთ ერთმანეთს ყოველდღიურად?

ჩახუტებას ოჯახში ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. ის სიყვარულის გამოხატვის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ფორმაა. ჩახუტება ერთმანეთთან გვაახლოვებს. ის მხარდაჭერისა და სოლიდარობის გამოხატვაში გვეხმარება. ჩახუტება უსაფრთხოებისა და დაცულობის განცდას აძლიერებს. ის ადამიანს კომფორტის განცდას უქმნის და ემოციური ხასიათის ზიანის განკურნებაში ეხმარება.

ადამიანები ხშირად ბევრ რამეს გარანტირებულად თვლიან, რის გამოც ზოგიერთ საკითხს სათანადო ყურადღებას არ აქცევენ, მათ შორის, ჩახუტებასაც. ნუ დაელოდებით იდეალურ შემთხვევებს იმისთვის, რომ ოჯახის წევრებს ჩაეხუტოთ, იდეალური შემთხვევები თავად შექმენით. ნუ გადადებთ ხვალისთვის იმას, რისი გაკეთებაც დღეს შეგიძლიათ.

თანამედროვე ცხოვრების ტემპის გამო ოჯახის წევრები დილით სამსახურებში, სკოლებსა და უნივერსიტეტებში გარბიან, ისე, რომ გამომშვიდობებასაც ვერ ასწრებენ. საღამოს კი გაღიზიანებულები და დაღლილები საკუთარ სამყაროში იკეტებიან. ზოჯერ ისინი ძილის წინ ოჯახის წევრებს სოციალური ქსელებით ემშვიდობებიან და მათთან ფიზიკური შეხება არ აქვთ.

ყოველდღიური რუტინის პირობებში, ადამიანები კოცნას ერთმანეთს დისტანციურად უგზავნიან და იმის შიშით, რომ ერთმანეთს პირადი სივრცე არ დაურღვიონ, სიყვარულს იშვიათად გამოხატავენ. სხვისი პირადი სივრცის დაცვა არ გულისხმობს იმას, რომ ადამიანებს სიყვარული არ აგრძნობინოთ. თუ შვილებს ამ დამოკიდებულებით გაზრდით, მათ გრძნობების გამოხატვის უნარი არ ექნებათ.

ერთი უბრალო ჩახუტება ისეთი ჰორმონების გამომუშავების სტიმულაციას უწყობს ხელს, როგორებიცაა: ოქსიტოცინი, სეროტონინი და დოფამინი. ჩახუტება სისხლის თეთრი უჯრედების წარმოქმნასაც ასტიმულირებს, რაც იმუნიტეტს აძლიერებს. ჩახუტებით თქვენ შეგიძლიათ ადამიანის დღე უკეთესი გახადოთ.

კვლევებმა აჩვენა, რომ ადამიანს საკუთარ პასუხისმგებლობებთან გასამკლავებლად დღეში 4 ჩახუტება ესაჭიროება,  ხოლო პიროვნული განვითარების ხელშეწყობისთვის - 12.

არ გაუშვათ ხელიდან შესაძლებლობა, რომ ოჯახის წევრებს მოეფეროთ. ნუ აქცევთ ჩახუტებას მექანიკურ ქმედებად და ის მთელი გულით შეიგრძენით. ოჯახში დაძაბულობის ან კამათის შემდეგ, როდესაც დამშვიდდებით, აუცილებლად ჩაეხუტეთ ერთმანეთს, რათა სულიერი სიმშვიდე მოიპოვოთ. თუ თქვენი შვილი მოწყენილია, ჰკითხეთ, რა აწუხებს. შესაძლოა, მან უარი თქვას თავისი საიდუმლოს გამხელაზე, მაგრამ გამამხნევებელ ჩახუტებაზე უარს არ გეტყვით. ნებისმიერი წარმატება, თუნდაც მცირედი, ჩახუტებით აღნიშნეთ. გამამხნევებელი სიტყვები ჩახუტებით განამტკიცეთ და არასდროს თქვათ უარი ჩახუტებაზე, როდესაც ამის სურვილი გექნებათ.

წყარო: ​youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სულ მხვდება ხოლმე ყურში: „ეს საშინელი ზღაპრები, ხოცვა-ჟლეტა, როგორ შეიძლება?!“ სულ არ ვფიქრობ ასე,“ - თამარ გაგოშიძე

„სულ მხვდება ხოლმე ყურში: „ეს საშინელი ზღაპრები, ხოცვა-ჟლეტა, როგორ შეიძლება?!“ სულ არ ვფიქრობ ასე,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის განვითარებისთვის ზღაპრების კითხვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ არ ეთანხმება მოსაზრებას, თითქოს ზღაპრები, რომელთა სიუჟეტი საშიშად გვეჩვენება, ბავშვს არ უნდა წავუკითხოთ:

„ბოლო დროს სულ მხვდება ხოლმე ყურში: „ეს საშინელი ზღაპრები, ხოცვა-ჟლეტა, როგორ შეიძლება?!“ სულ არ ვფიქრობ ასე. ფსიქოანალიტიკოსები ფიქრობენ, რომ ზღაპარი კათარზისის საშუალებაა. პროპი, ძალიან ცნობილი ზღაპროლოგი, საერთოდ ფიქრობდა, რომ ზღაპრის საშუალებით შემოდის ჩვენში ცხოვრებისეული რეალობები, ​ბავშვი ადაპტირდება და რეალობებს ნელ-ნელა ეჩვევა. ზღაპარი არის ძალიან მნიშვნელოვანი რამ ბავშვის ცხოვრებაში წარმოსახვის განვითარებისთვის, მეტყველების განვითარებისთვის, ემოციური განვითარებისთვის, თამაშიც ხომ ასეა.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, პატარა ბავშვების ემოციური რეგულაციისთვის ზღაპრის კითხვას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს:

„ეს ოცი წუთი ან ნახევარი საათი ერთობლივი კითხვა​ პატარა ბავშვების შემთხვევაში არის განუზომელი წვლილი ბავშვის ემოციურ რეგულაციაში. მეტი შეგიძლიათ არაფერი არ გააკეთოთ. ასე ერთად იკითხოთ, ოღონდ მობილურის გარეშე, აქეთ-იქით სირბილის და ოჯახის სხვა წევრებთან საუბრის გარეშე. ეს არის უებარი საშუალება მომავალი პიროვნების ჩამოყალიბებისთვის.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ ცუდი ზღაპრებიც კი ბავშვებს ამბივალენტურობის განცდას უჩენენ, რის გამოც მათი წაკითხვა პატარებისთვის სასარგებლოა:

„ცუდი ზღაპრებიც კი, რომ ვიღაცამ რაღაც შეჭამა, ვიღაცამ ვიღაცა მოკლა, გაიხსენეთ ბავშვობა, მათი კითხვისას ამბივალენტურობის განცდა. ​ეს არის აუცილებელი ეტაპი ემოციური რეგულაციისთვის. ეს ამბივალენტურობა, თან რომ მოკვდა ვიღაც, თან რომ ეცოდება და აღარ ეშინია ან ეშინია, ეს არის აუცილებელი პირობა ჯანმრთელი ემოციური განვითარებისთვის. რომ ეჭვიანობ შენს მშობლებზე, რომ შენი და ან ძმა უფრო უყვართ და ამის თქმა ძალიან ძნელია, რადგან სირცხვილია, გეშტალთ თერაპევტები ამას აკეთებენ ზუსტად, რომ ეს გამოაქვთ გარეთ და მისაღები გზით ნელ-ნელა ეხმარებიან ადამიანს, რომ ეს გამოხატოს. ზღაპარი ამას ჰგავს ძალიან, რომ გეხმარება დამოკიდებულებების ჩამოყალიბებაში.“

„მე ვთვლი, რომ ზღაპარი ორ საქმეს აკეთებს: თან ემოციების განვითარებაში ეხმარება ბავშვს და თან მშობელთან კარგი კომუნიკაციის დამყარებაში. ჩვენს პერიოდში, როდესაც ​მოუცლელი მშობლები არიან, დანაშაულის განცდა რომ აქვთ ამ საწყალ მშობლებს, დრო არ აქვთ, რომ ბავშვს დაუთმონ, ეს დრო არის სრულიად საკმარისი პატარა ბავშვის შემთხვევაში, რომ ნახევარი საათი ერთად იკითხონ და გაიარონ ეს ემოციები ერთად,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად