Baby Bag

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

მშობლები შვილებთან ხმას ხშირად იმაღლებენ, რასაც თავადაც ძალიან განიცდიან. თუ ემოციების კონტროლი გიჭირთ და ბავშვს უყვირით, შეგიძლიათ თქვენს ქცევაში გარკვეული ცვილებები შეიტანოთ, რაც არც ისე რთულია, როგორც ერთი შეხედვით გეჩვენებათ.

1. გააცნობიერეთ ზიანი, რომელსაც ყვირილით ბავშვს აყენებთ

ყვირილის დამაზიანებელი გავლენა ჩვენი ხმის ხმამაღალი ტემბრით არ არის გამოწვეული. შესაძლოა, ადამიანს ყვირილით ვუთხრათ, რომ გვიყვარს, რაც მშვენიერია, თუმცა, როდესაც ბავშვებს ვუყვირით, უმეტესად გაბრაზებულები და განრისხებულები ვართ. ყვირილით ბავშვს ვასწავლით, რომ როდესაც ვბრაზდებით, საკუთარ თავზე კონტროლის დაკარგვა ნორმალური მოვლენაა. არცერთ მშობელს არ სურს, რომ შვილს მსგავი რამ ასწავლოს.

2. გააცნობიერეთ, რომ დასახული მიზნის მისაღწევად ყვირილს აზრი არ აქვს

ყვირილი მანიპულაციაა. ჩვენ ბავშვისგან გარკვეული ქმედების მიღება გვსურს, რისთვისაც ყვირილს ვიყენებთ. ემოციის ინტენსივობა ჩვენს ნათქვამს შინაარსს უკარგავს. სიტყვებს თავისი ძალა აქვს, ყვირილი კი მათ ამ ძალას უკარგავს. ჩვენ გვსურს ყვირილით შვილები დავარწმუნოთ: „გაიგონე, რასაც გეუბნები!“ თუმცა საპირისპირო შედეგს ვიღებთ.

3. გაიხსენეთ, რა როლი გაკისრიათ შვილებთან ურთიერთობაში

მშობელი შვილს სიმშვიდის, რაციონალიზმისა და ზრდასრულობის მაგალითს უნდა აძლევდეს. თუ გსურთ, რომ ბავშვებთან ყვირილი შეწყვიტოთ, როდესაც დაყვირებას გადაწყვეტთ, თქვენი და თქვენი შვილების ტემპერამენტი ერთმანეთს შეადარეთ. ნუ იყვირებთ ისე, როგორც ბავშვები ყვირიან. თქვენგან მათ სიმშვიდისა და გაწონასწორებულობის მაგალითი სჭირდებათ.

4. ნუ მიიყვანთ საქმეს გაბრაზებამდე

როდესაც ბავშვებს საშუალებას აძლევთ, რომ კამათში აგიყოლიოთ, მათ ვითარების ესკალაციის საშუალებას აძლევთ. მას შემდეგ, რაც ბავშვს ეტყვით, რომ მას შეუძლია დასვას კითხვები და გამოთქვას თავისი მოსაზრებები პრობლემურ საკითხზე, რომელზეც კამათობთ, ყურადღებით მოუსმინეთ და თუ გრძნობთ, რომ ემოციებს ჰყვებით, უთხარით, რომ დისკუსია დასრულებულია. თუ კამათს განაგრძობთ, არსებობს რისკი, რომ ბავშვს დაუყვიროთ.

5. ყოველთვის გქონდეთ ალტერნატიული გეგმა, რომელიც ყვირილის თავიდან აცილებაში დაგეხმარებათ

თუ თავს ცუდად გრძნობთ, მძიმე დღე გაქვთ და ყვირილისგან თავის შეკავებას ვერ ახერხებთ, ბავშვები მამასთან დატოვეთ და ცოტა ხნით სუფთა ჰაერზე გაისეირნეთ. თუ სეირნობისთვის დრო არ გყოფნით, ცოტა ხნით ოთახში განმარტოვდით, შეგიძლიათ შხაპი მიიღოთ, მუსიკას მოუსმინოთ. ეცადეთ, დამშვიდდეთ და ბავშვებთან დაბრუნებისას თავს უკეთ გრძნობდეთ, რათა ყვირილისგან თავის შეკავება შეძლოთ.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს ორივე ფილტვი ჰქონდა გათიშული... სასწაული მოხდა, ამდენი ბრძოლის შემდეგ კოვიდი დავამარცხეთ,“ - პატარა ნიკოლოზის გამოჯანმრთელების საოცარი ისტორია

„ბავშვს ორივე ფილტვი ჰქონდა გათიშული... სასწაული მოხდა, ამდენი ბრძოლის შემდეგ კოვიდი დავამარცხეთ,“ - პატარა ნიკოლოზის გამოჯანმრთელების საოცარი ისტორია

პატარა ნიკოლოზის დედა ბავშვის კოვიდისგან გამოჯანმრთელების საოცარ ისტორიას გვიყვება, რომელსაც თვითონ სასწაულს უწოდებს:

„ბავშვი თვის და ათი დღის იყო, როდესაც კოვიდი დაემართა. გადავედით კლინიკაში. იქ დავყავით 9 დღე და გაუარესდა მდგომარეობა. შემდეგ გადავედით ციციშვილის კლინიკაში. მეორე დღეს აუცილებელი გახდა ბავშვის აპარატზე გადაყვანა. ორივე ფილტვი ჰქონდა გათიშული. მესამე დღეს მითხრეს, რომ ძალიან ცუდი მდგომარეობა იყო. ყველაფერი გაკეთებული ჰქონდა ბავშვს. სიცოცხლის კვალი არ ჰქონდა. ბავშვზე იყო დამოკიდებული რას შეძლებდა და რამდენ ხანს შეძლებდა აპარატზე ყოფნას.“

ნიკოლოზის დედის თქმით, ბავშვთან მისი მოძღვარი, მამა ალექსი ავიდა, რის შემდეგაც ჩვილის მდგომარეობა სწრაფად გაუმჯობესდა:

„სასწაული მოხდა... არ ვიცი ეს რა იყო. ბოლოს ჩემი მოძღვარი, მამა ალექსი იყო ბავშვთან ასული. რომ ჩამოვიდა, მითხრა ნუ გეშინია, ყველაფერი კარგად იქნებაო. მართლაც რომ ავედი, ექიმები იცინოდნენ. ეს სასწაული იყო. ნიკოლოზს თვალები ჰქონდა გახელილი. ეს იყო რაღაც საოცრება. 23 დღე ნიკოლოზი აპარატზე იყო შეერთებული. ამდენი ბრძოლის შემდეგ დავამარცხეთ კოვიდი. ბავშვმა რომ გაიღვიძა, მარტო თავს ამოძრავებდა. ხელ-ფეხი წართმეული ჰქონდა. საბედნიეროდ, ნელ-ნელა ამოძრავდა. ბოლოს პედიატრთან რომ ვიყავით, გვითხრა, რომ უკვე თავის ასაკს დავეწიეთ. ერთი წელი უნდა მოვუფრთხილდეთ ძალიან. არ უნდა გამიცივდეს.“

„ჩემი შვილი მივიდა მამასთან და უთხრა, არ შეიძლება ღმერთმა მე რომ წამიყვანოსო?! მე უკვე დიდი ვარ, მამასთანაც ვიყავი, დედასთანაც, ყველაფერი ვნახეო, ნიკოლოზი ხომ პატარააო. მერე ვიფიქრე პირველ შვილზე. უკვე დავიწყებული მყავდა სანდრო,“ - აღნიშნულ საკითხზე პატარა ნიკოლოზის დედამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად