„მე ვფიქრობ, რომ კალაპოტიდან ამოვარდნა ძალიან საჭირო რამ არის. როდესაც კალაპოტიდან ვვარდებით, გარდავისახებით, ვიზრდებით, ვვითარდებით. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ზაფხულში ბავშვებმა დაისვენონ და თავად დაგეგმონ თავიანთი თავისუფალი დრო. ეს ისეთი უნარ-ჩვევაა, რომელიც სამომავლოდაც გვჭირდება. თუ ბავშვს ყველაფერს მშობელი უგეგმავს სულ, ის ვერ ეჩვევა რა გააკეთოს. მან უნდა იცოდეს, როგორ ითამაშოს. ხშირად ბავშვმა არ იცის, რა ითამაშოს. 90-იან წლებში ბავშვები რას აღარ ვიგონებდით, სიმინდებით, ბალახებით ვთამაშობდით. ძალიან ბევრი თავისუფალი დრო გვქონდა. მე ზაფხული მიყვარდა იმიტომ, რომ ხშირად ჰერბარიუმებს ვაკეთებდი. ესეც კარგი იქნება ზაფხულში, რომ ბავშვებმა მცენარეები, ფოთლები შეაგროვონ.
თუ ბავშვმა კარგად ვერ დაისვენა, მას სულ ეძინება, მოთენთილია, არ არის აქტიური, სულ წოლა უნდა, გაკვეთილზე წამოწოლილია. შეიძლება ეს აგრესიაში გადაუვიდეს. ძალიან ბევრი პროტესტი აქვთ თანამედროვე ბავშვებს, რომლებიც იღლებიან, ყველაფერს აპროტესტებენ უკვე, დასვენება უნდათ. ბავშვის წიგნირების განვითარებისთვის არ არის აუცილებელი, რომ ვურჩიოთ წიგნი და წაიკითხოს. ეს შეიძლება თავგადასავლად ვაქციოთ. რაიონებსა და სოფლებში არის ძველი ბიბლიოთეკები და ძველი წიგნები. ესტუმრონ ბიბლიოთეკას, ქექონ ძველი წიგნები. ბავშვებს უყვართ ძველი წიგნების სურნელი და ისტორიები ამ წიგნებზე.
სასწავლო პროგრამა სკოლაში ისედაც ისეა აწყობილი, რომ ერთი თვე ძველი მასალის გამეორებას ეთმობა. ბავშვები ისეთი ყოჩაღები და გონიერები არიან, რომ უცებ გაახსენდებათ, რაც ისწავლეს. ეს ბევრად უკეთესი იქნება, ვიდრე ზაფხულში კიდევ იგივე რომ ტკეპნონ. ეს უარეს შედეგს მოგვცემს,“- აღნიშნა ინა იმედაშვილმა.
წყარო: „დილა ფორმულაზე“
