Baby Bag

„მძინარე ბავშვსაც მოეალერსე, მოეფერე! რაც შეიძლება მეტი ალერსი, მეტი სითბო ბავშვებს!“ - ნანა ჩაჩუას რჩევები მშობლებს

„მძინარე ბავშვსაც მოეალერსე, მოეფერე! რაც შეიძლება მეტი ალერსი, მეტი სითბო ბავშვებს!“ - ნანა ჩაჩუას რჩევები მშობლებს

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ მშობლებს ურჩია ბავშვებს რაც შეიძლება მეტი სითბო მისცენ და ხშირად მოეალერსონ:

„რაც შეიძლება მეტი ალერსი, მეტი სითბო ბავშვებს! თანამედროვე დედები ხშირად ამბობენ: „დრო სად გვაქვს?! არ გვაქვს დრო.“ სამსახურიდან რომ დაბრუნდები, დილით, სანამ სახლიდან გახვალ მძინარე ბავშვსაც მოეალერსე, გაუღიმე. შინ დაბრუნებულმა მოახერხე, რომ 20 წუთის განმავლობაში ბავშვთან ერთად ითამაშო, წაუკითხო, ესაუბრო. ძილშიც მოეფერე ბავშვს. მას ალერსი სჭირდება, სითბო სჭირდება. ფსიქოლოგები ამბობენ, რომ დღის განმავლობაში 4-ჯერ მაინც უნდა ბავშვს, რომ ტაქტილური შეხება იგრძნოს. მხარზე ხელის ჩამოსმა, მოალერსება და ღიმილი, რაც შეიძლება მეტი ღიმილი სჭირდება ბავშვს.

ჩრდილოეთის დათვი თეთრია, სამხრეთის რუხია. გარემოს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. განსაკუთრებით მოზარდობის ასაკში, პირველი ჯიუტობის ხანაში 2 წლიდან 4 წლის ასაკში. ბავშვები ძალიან ბევრ შეკითხვას სვამენ. დავიღალეთ? არ შეგვიძლია? ეს იმას ნიშნავს, რომ იმ ტოტს ვიჭრით, რომელზედაც ჩვენ კი არა, სამყარო ზის. კიდევ ერთი, ბავშვს ძალიან ხშირად ოჯახში არსებული კონფლიქტების ინსტრუმენტად იყენებენ. ეს ძალიან ხშირია. ჯერ არ ყოფილა შემთხვევა, რომ ჩვენთან ბავშვის პრობლემებით მოსულიყოს მშობელი და ამის ძირი თავად მშობელი არ ყოფილიყო. ძალიან მწარე რამ მინდა ვთქვა. დღეს წმინდა ნინოს ხსენების დღეა და მინდა ეს დღეს ვთქვა: კაცობრიობამ დედა დაკარგა. ბავშვებმა დედები დაკარგეს. რითი? იმითი, რომ უპირობო დედობრივი სიყვარული რასაც ჰქვია, იმას დავშორდით ყველანაირად. ამის მიზეზი არ შეიძლება იყოს ტექნიკა არასოდეს. ტექნიკასთან დამოკიდებულებაა ამის მიზეზი.

ფსიქიკას ერთადერთი მიზანი აქვს - სიამოვნების მიღება. აი, ლუარსაბ თათქარიძე და აი, ექვთიმე თაყაიშვილი. აირჩიე, შენ რომელი გზით გინდა სიამოვნების მიღება. როდესაც ლუარსაბ თათქარიძის გზას ირჩევ, ვერ ახორციელებ საკუთარ თავს. საკუთარი თავის განუხორციელებლობა ნიშნავს ბილწსიტყვაობას, აგრესიას, უსასრულო უხეშობას. ეს არის საკუთარ თავში ატეხილი შენი შინაგანი განგაში,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არაფრით არ შეიძლება ისეთი სიტყვების თქმა, როგორიც არის: „თავი გაგიხმეს,“ სიტყვას ძალიან დიდი ძალა აქვს,“ - ფსიქოლოგი ინგა გოჩელეიშვილი

ფსიქოლოგი ინგა გოჩელეიშვილი „სხვა შუადღეში“ სიტყვის ძალის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საუბრის დროს ადამიანი წინასწარ უნდა დააკვირდეს საკუთარ ფიქრებს:

„სიტყვას ძალიან დიდი ძალა აქვს. ადამიანის გააზრებულობასთან არის კავშირში, რომ რამდენიმე წამით გააღოს პირი და თქვას სიტყვა საკუთარ თავზე ან სხვაზე. რაც უფრო გააზრებული და დაფიქრებული ხარ, რაც უფრო ნაკლებად იმპულსური, მით უფრო მეტად შეგიძლია ამის კონტროლი. საბედნიეროდ ახლა სულ უფრო და უფრო იშვიათად მხვდება ფენომენი, როგორიც არის წყევლა. ბებოებს რომ აქვთ ასეთი გამართლება, მე თუ გწყევლი, ჩემი ძუძუები გლოცავსო, არ დაიჯეროთ. დედა და ბებია ის ადამიანები არიან, რომელთაგანაც გამოვიზარდეთ ფიზიკურად. ამ ადამიანებთან გვაქვს ჩვენ ბიოლოგიური და ენერგეტიკული კავშირი. არაფრით არ შეიძლება ისეთი სიტყვების თქმა, როგორიცაა: „თავი გაგიხმეს!“ როდესაც ოჯახის წევრისგან მოდის წყევლა, ხდება ქვეცნობიერი დაპროგრამება. ძალიან ხშირად მსმენია გამოთქმა: „გაგიხმეს თავი!“ მერე ზრდასრული ადამიანი ავადდება ალკოჰოლიზმით. გასაგებია, რომ როგორც ფოთოლი ხმება, ისე არ უხმება ადამიანს თავი.“

ინგა გოჩელეიშვილის თქმით, ადამიანები ნეგატიურ ფიქრებზე უფრო დიდ დროს და ენერგიას ხარჯავენ, რის გამოც ჩვენი უარყოფითი მოლოდინები უფრო მეტად იქცევა რეალობად, ვიდრე პოზიტიური სურვილები:

„წარმოვიდგინოთ, რომ კვირას ეკლესიაში მიხვიდეთ და რაღაც კარგი სთხოვოთ თქვენი ოჯახისთვის ღმერთს. ამაზე რამდენ ხანს ხარჯავთ? ალბათ, ხუთ-ათ წუთს ან ერთ საათს. როდესაც რაღაცის გვეშინია, როდესაც არ გვინდა, რომ ეს მოხდეს, ამაზე შეუჩერებლად ვფიქრობთ. ნეგატიურ ემოციებს და ფიქრებს მუდმივად ვაცოცხლებთ გონებაში. ჩვენი ფიქრი არის ერთგვარი წყალი, რომელ მცენარესაც დაუსხამ წყალს, ის ამოვა.“

ინგა გოჩელეიშვილი ექსპერიმენტის შესახებ საუბრობს, რომელიც სიტყვის უდიდეს ძალას უსვამს ხაზს:

„სიტყვის ძალაზე გამახსენდა ექსპერიმენტი. ორ იდენტურ ლანგარში დათესეს ბრინჯი. ერთ ლანგარს მუსიკას ასმენინებდნენ, ტკბილ სიტყვებს ეუბნებოდნენ, მეორეს კი ლანძღავდნენ და წყევლიდნენ. ერთ ლანგარში ბრინჯი აყვავდა, მეორეში კი დაობდა და გაფუჭდა. არის ასეთი ბრძნული გამონათქვამი: „ჩვენ ვერ დავუშლით ჩიტებს, რომ იფრინონ ჩვენს თავზე ცაში, მაგრამ ჩვენს თავზე ბუდეს გაიკეთებენ თუ არა, ეს ჩვენზეა დამოკიდებული.“ ფიქრიც ასევეა. მნიშვნელოვანია, რომ ადამიანმა დაიჭიროს, თუ რაზე ფიქრობს დღის განმავლობაში. ჰკითხეთ საკუთარ თავს, რაზე ფიქრობთ.“

ინგა გოჩელეიშვილი აცხადებს, რომ ადამიანი ახლობლებთან საუბრისას წინასწარ უნდა დაფიქრდეს, თუ რა მიზნის მიღწევა სურს მას მათთან საუბრისას:

„როდესაც ადამიანს მიმართავთ, მით უმეტეს, ახლობელს, შვილს ან მეუღლეს, უნდა დაფიქრდეთ, თუ რა შედეგის მიღება გინდათ. ადამიანებს ასეთი რამ გვახასიათებს, რომ ერთ ხერხს ამოვირჩევთ ხოლმე ურთიერთობების მოგვარების და სულ მას ვიყენებთ ხოლმე. ადამიანი უნდა დაფიქრდეს, თუ ის ვერ იღებს შედეგს თავისი ქმედებით და სიტყვებით, მან ეს უნდა შეცვალოს.“

„ძალიან ბევრი ნეგატიური სიტყვა გვაქვს, რომელიც უნდა შევცვალოთ: „ვაიმე, უიმე, გული დამწყდა, გული გამისკდა.“ ფრაზა „გული გამისკდა“ უნდა შევცვალოთ ფრაზით: „შემეშინდა.“ სად უბრალოდ შეშინებული ადამიანი და სად გულგახეთქილი. დავუფიქრდეთ საკუთარ სიტყვებს და სწორი სიტყვები ვთქვათ. დილით რომ ვიღვიძებთ, გასაგებია, რომ ხანდახან ცუდ ხასიათზე ვართ, მაინც უნდა გავუღიმოთ საკუთარ თავს. იმ ცუდ ხასიათზე ყოფნა რას გაძლევთ?“ - აღნიშნავს ინგა გოჩელეიშვილი.

წყარო: ​სხვა შუადღე

წაიკითხეთ სრულად