Baby Bag

„თმენის ვალდებულება და რიგის დაცვა ერთი წლის ასაკის ზემოთ უნდა ჩავუდოთ ბავშვს,“- პედიატრი ქეთი ნემსაძე

„თმენის ვალდებულება და რიგის დაცვა ერთი წლის ასაკის ზემოთ უნდა ჩავუდოთ ბავშვს,“- პედიატრი ქეთი ნემსაძე

პედიატრმა ქეთი ნემსაძემ ორ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის რიგითობის დაცვისა და თმენის ვალდებულების მიჩვევის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ორ წლამდე ასაკის ბავშვებს აქვთ გვირაბის ინსტინქტები, ეს მტაცებლური ინსტინქტებია, რომ „რაც კარგია, ჩემია.“ შემდგომში უკვე შეიძლება სოციალური შეზღუდვებით ბავშვის სიჯიუტესთან გამკლავების სხვა მეთოდოლოგიის გამოყენება და ახსნა იმის, რომ ეს ცოტა უხერხულია. ნულიდან ორ წლამდე ბავშვებს ამას ვერ აუხსნით. ორი წლის ასაკის ზემოთ ამის ახსნა უკვე შეიძლება, თუმცა ამაზე მუშაობა აუცილებლად ორ წლამდე უნდა დავიწყოთ.

წელზე ერთი წუთით არის პრივილეგიების შეზღუდვა, საყვარელი სათამაშოს ჩამორთმევა, მაგრამ არავითარ შემთხვევაში ცემა. ეს არ არის მეთოდი იმ თვალსაზრისით, რომ როდესაც ჩვენ ცემით ვუმკლავდებით ბავშვთან პრობლემას, ის ბავშვი ამას ეჩვევა, მომავალში თვითონ ხდება აგრესორი და წარუმატებელი ადამიანი.

თმენის ვალდებულება ერთი წლის ასაკის ზემოთ უნდა ჩავუდოთ ბავშვს. მაგალითად, მისთვის საყვარელი ნივთი რიგდება. პირველი არის ოჯახის სხვა წევრი რიგში, შემდეგ თვითონ იქნება პირველი და ა.შ. რიგის დაცვის სწავლებაც ადრეული ასაკიდან იწყება,“- მოცემულ საკითხზე ქეთი ნემსაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბაღიდან მოსულ ბავშვს ეს კითხვები არ უნდა დაუსვათ - ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რეკომენდაციები მშობლებს

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ ის შეკითხვები დაასახელა, რომელიც მშობელმა ბაღიდან დაბრუნებულ ბავშვს არ უნდა დაუსვას:

„ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს მშობელი რა ტიპის კითხვას სვამს. მაგალითად, ნეგატიური შინაარსის შეკითხვა: „ხომ არავინ დაგარტყა? ხომ არავინ წაგართვა? საჭმელი შეჭამე? მასწავლებელმა ხომ არ იყვირა?“

თუ ბავშვს სულ ნეგატიურ გამოცდილებებთან ვაბრუნებთ, ცხადია, შფოთვა არის მაღალი. პირიქით, თუ ვეუბნები: „რა მოგეწონა? დახატე დღეს?“ ეს დადებითად მოქმედებს. „რა მოხდა ბაღში?“ - ეს ძალიან დიდი შეკითხვაა. კითხვები კონკრეტული უნდა იყოს. ასეთ კითხვას ის თავიდან აიცილებს, იტყვის, რომ არაფერი მოხდა, ან დაავიწყდა, რა მოხდა. დავსვათ კონკრეტული შეკითხვა: „დახატე? მოგეწონა?“ არ გავამახვილოთ ყურადღება იმაზე, რაც არ გამოსდის ბავშვს. ხშირად ეს არის კვება. მაგალითად, „წვნიანი ისევ არ ჭამე ბოლომდე? მე მასწავლებელს ვეტყვი.“ პედაგოგის გააქტიურება მონიტორინგის თვალსაზრისით, ასევე არასწორია,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

წაიკითხეთ სრულად