Baby Bag

„არის ასეთი დაავადება: მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტი, რომელიც ხშირად ჰიპერთირეოზით იწყება,“- ენდოკრინოლოგი რუსუდან კვანჭახაძე

„არის ასეთი დაავადება: მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტი, რომელიც ხშირად ჰიპერთირეოზით იწყება,“-  ენდოკრინოლოგი რუსუდან კვანჭახაძე

ენდოკრინოლოგმა რუსუდან კვანჭახაძემ მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტის შესახებ ისაუბრა, რომელიც ქალბატონებში გავრცელებული დაავადებაა:

„რენესანსის პერიოდის მხატვრობაში ძალიან კარგად არის გამოხატული სხვადასხვა ანატომიური დეფექტი ორგანიზმში. ლეონარდო ძალიან დიდ ყურადღებას აქცევდა ანატომიას. მათ შორის გამონაკლისს არც ფარისებრი ჯირკვალი წარმოადგენდა. ერთ-ერთ ამერიკულ ჟურნალში გამოთქმული იყო ორი ექსპერტის ვარაუდი იმის შესახებ, რომ, შესაძლოა, მონა ლიზას ჰქონდა მშობიარობის შემდგომი ჰიპოთირეოზი. ეს ტილო დახატულია 1502 წელს და მისმა მეუღლემ ფრანჩესკო დელ ჯოკონდომ შეუკვეთა მშობიარობის შემდგომ მისი მეუღლის პორტრეტი. ის ელფერი, რომელიც მის სახის კანს აქვს, შეიძლება სწორედ ჰიპოთირეოზთან იყოს დაკავშირებული.

არის ასეთი დაავადება: მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტი, როდესაც ხდება დისბალანსი. ძალიან ხშირად ჰიპერთირეოზით, ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის სიჭარბით შეიძლება იყოს დაწყებული. შემდეგ უმეტესად ეს გადადის ჰიპოთირეოზში, როდესაც ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონები ვერ ასრულებს იმ ფუნქციებს, რაც მათ ევალება. რასაკვირველია, იცვლება ბევრი ორგანოს ფუნქცია, მათ შორის ქალის გარეგნობაც. ეს არ შეიძლება ყველა ქალს დაემართოს, რასაკვირველია. ის შეიძლება დაემართოს იმ ქალბატონებს, ვისაც ორსულობის დროს აქვს რაიმე პრობლემები, ან ორსულობამდე ჰქონდათ აუტოიმუნური თირეოდიტი. აქ უფრო დიდი რისკია, რომ მშობიარობის შემდგომ სხვადასხვა დაავადება განვითარდეს, მათ შორის მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტი,“- მოცემულ საკითხზე რუსუდან კვანჭახაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად