Baby Bag

„არის ასეთი დაავადება: მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტი, რომელიც ხშირად ჰიპერთირეოზით იწყება,“- ენდოკრინოლოგი რუსუდან კვანჭახაძე

„არის ასეთი დაავადება: მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტი, რომელიც ხშირად ჰიპერთირეოზით იწყება,“-  ენდოკრინოლოგი რუსუდან კვანჭახაძე

ენდოკრინოლოგმა რუსუდან კვანჭახაძემ მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტის შესახებ ისაუბრა, რომელიც ქალბატონებში გავრცელებული დაავადებაა:

„რენესანსის პერიოდის მხატვრობაში ძალიან კარგად არის გამოხატული სხვადასხვა ანატომიური დეფექტი ორგანიზმში. ლეონარდო ძალიან დიდ ყურადღებას აქცევდა ანატომიას. მათ შორის გამონაკლისს არც ფარისებრი ჯირკვალი წარმოადგენდა. ერთ-ერთ ამერიკულ ჟურნალში გამოთქმული იყო ორი ექსპერტის ვარაუდი იმის შესახებ, რომ, შესაძლოა, მონა ლიზას ჰქონდა მშობიარობის შემდგომი ჰიპოთირეოზი. ეს ტილო დახატულია 1502 წელს და მისმა მეუღლემ ფრანჩესკო დელ ჯოკონდომ შეუკვეთა მშობიარობის შემდგომ მისი მეუღლის პორტრეტი. ის ელფერი, რომელიც მის სახის კანს აქვს, შეიძლება სწორედ ჰიპოთირეოზთან იყოს დაკავშირებული.

არის ასეთი დაავადება: მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტი, როდესაც ხდება დისბალანსი. ძალიან ხშირად ჰიპერთირეოზით, ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის სიჭარბით შეიძლება იყოს დაწყებული. შემდეგ უმეტესად ეს გადადის ჰიპოთირეოზში, როდესაც ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონები ვერ ასრულებს იმ ფუნქციებს, რაც მათ ევალება. რასაკვირველია, იცვლება ბევრი ორგანოს ფუნქცია, მათ შორის ქალის გარეგნობაც. ეს არ შეიძლება ყველა ქალს დაემართოს, რასაკვირველია. ის შეიძლება დაემართოს იმ ქალბატონებს, ვისაც ორსულობის დროს აქვს რაიმე პრობლემები, ან ორსულობამდე ჰქონდათ აუტოიმუნური თირეოდიტი. აქ უფრო დიდი რისკია, რომ მშობიარობის შემდგომ სხვადასხვა დაავადება განვითარდეს, მათ შორის მშობიარობის შემდგომი თირეოდიტი,“- მოცემულ საკითხზე რუსუდან კვანჭახაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“
„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო. ყველას, ოროსანს, ხუთოსანს, სპორტსმენს, ძველ ბიჭს, მოცეკვავეს, რუსულში მაღალი ნიშანი ჰყავდა.
- გაგაგდებენ - ვეტყოდი ხოლმე.
- კარგი ერთი...
- მაშინ დაგიჭერენ.
- კიბატონო, მაგრამ ჯერ ისინი დაიჭირონ, ზევით - ამბობდა და თვალს მიკრავდა. მთავრობას გულისხმობდა, ცხადია.
- რუსულად “დედა” როგორაა, იცის?
- არა, მაგრამ კარგი ბავშვია. მომეშვი დათუნა.
მანანასთვის არ არსებობდა ცუდი ბავშვი. ყველა კარგი იყო, რაღაცნაირად.
დღეს ყველაზე ცუდი მასწავლებლის და ყველაზე კეთილშობილი ადამიანის დაბადების დღეა. არ მიყვარს, რომ ამბობენ ამდენი და ამდენი წლის გახდებოდაო. ვერ გახდა, ფაქტია. დედაჩემი სულ 42 წლისაა. ამდენის იყო, როცა პირველად ვკითხე და ამდენის იქნება სულ - ცივ სამარეშიც და ჩემს მეხსიერებაშიც.
ხანდახან, როცა მისი არყოფნა განსაკუთრებით აუტანელი ხდება, ვაზისუბანში მივდივარ და მისი ზარდახშის მუსიკას ვუსმენ - ეს უფრო ცუდად მხდის. სუსტი კაცი ვარ, რომ იცოდეთ.
ზოგჯერ იმ ადგილებში ვსეირნობ, ერთად რომ დავდიოდით. ამასწინათ, ბაზრობაზე მისი საყვარელი დახლის მეპატრონემ მკითხა, დედა როგორ არის, სად დაიკარგაო. კარგადაა, ვეღარ იცლის, საქმეები და რამე, ხომ ხვდებით-მეთქი. გამოვბრუნდი და გავსკდი ჯღავილით.
სიტყვა-სიტყვით მახსოვს ჩვენი უკანასკნელი დიალოგი. ასეთივე სიცხადით წარმოვიდგენ ჩვენს სამომავლო შეხვედრას. არ ვიცი, მე რამდენის ვიქნები, მაგრამ დედა... დედაჩემი, როგორც გითხარით, 42 წლისაა. მორცხვად გამიღიმებს, აქ სად მოსულხარ შე მაიმუნოო, მეტყვის და ბევრს მაკოცებს. მერე ამ მთისასაც მოვყვებით და იმ ბარისასაც.
დაბადების დღეს გილოცავ ყველაზე მაგარო გოგო.
დღეს გინახულებ.“

წყარო: ტელეწამყვან და ბლოგერ დათო გორგილაძის ​ფეისბუქი.

წაიკითხეთ სრულად