Baby Bag

არასდროს შეწყვიტოთ თქვენი შვილების გაღიმების მცდელობა… ეს ყველა დედისთვის მთავარი მიზანი უნდა იყოს

არასდროს შეწყვიტოთ თქვენი შვილების გაღიმების მცდელობა…  ეს ყველა დედისთვის მთავარი მიზანი უნდა იყოს

დედების დღის გრაფიკი ძალიან დატვირთული და დამღლელია. მიუხედავად ამისა, არსებობს ერთი უმთავრესი მიზანი, რომლის შესრულება ნებისმიერმა მშობელმა ყოველდღიურ აუცილებლობად უნდა მიიჩნიოს. არ აქვს მნიშვნელობა, რა ხდება თქვენს ცხოვრებაში, არასდროს შეწყვიტოთ თქვენი შვილების გაღიმების მცდელობა.

ერთი გაღიმება ბავშვის მთელი დღის განწყობას ცვლის. როდესაც საქმეში ხართ გართული და თქვენი შვილების კვებაზე, უსაფრთხოებასა და კეთილდღეობაზე ფიქრობთ, ერთი წამით შეჩერდით, ბავშვებთან მიდით და ეცადეთ, რომ ისინი გააღიმოთ.

შვილის ერთი გაღიმება თქვენს ყურადღებას დროებით გადაიტანს იმ უამრავი პრობლემისგან, რომლითაც ჩვენი ცხოვრება და ყოველდღიურობა ნამდვილად დახუნძლულია. პრობლემებისგან მცირე შესვენება ყველასთვის აუცილებელია.

სიცილი და ღიმილი განტვირთვის საუკეთესო საშუალებაა და სტრესისგან გათავისუფლებაში ეხმარება, როგორც უფროსებს, ასევე ბავშვებსაც.

თქვენი ერთი გაღიმება ბავშვს აგრძნობინებს, რომ ის მოგწონთ, გიყვართ. თქვენი ღიმილი და დამოკიდებულება მასაც გადაედება. ოჯახში ღიმილისა და სიცილის საოცარი ჯაჭვი შეიქმნება, რაც ყველას გაგაბედნიერებთ.

ბავშვის ღიმილიანი სახე დედის ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი მიზანი უნდა იყოს. არასდროს შეწყვიტოთ მცდელობა, რომ თქვენი შვილები გააღიმოთ და გააცინოთ. მაშინაც კი, როდესაც ცხოვრებაში ბევრი პრობლემა გაქვთ, ამ მიზნის მისაღწევად ბრძოლა ყოველდღიურად ღირს.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად