Baby Bag

„ხშირ შემთხვევაში სტაფილოს, კიტრს ხელში აძლევენ ბავშვს ერთი წლის ასაკიდან, რაც მთელი რიგი რისკების მატარებელია,“ - პედიატრი ეკა უბერი

„ხშირ შემთხვევაში სტაფილოს, კიტრს ხელში აძლევენ ბავშვს ერთი წლის ასაკიდან, რაც მთელი რიგი რისკების მატარებელია,“ - პედიატრი ეკა უბერი

პედიატრმა ეკა უბერმა ბავშვისთვის ხილის მიწოდების წესებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ახალი პროდუქტის შეთავაზებისას ყოველთვის სიფრთხილე უნდა გამოვიჩინოთ:

„ბავშვს შეიძლება ყველაფერი დავაგემოვნებინოთ, მაგრამ გარკვეული პერიოდებით. ახალი პროდუქტის დაგემოვნება ხდება 4-5 დღის განმავლობაში, რადგან შეიძლება ბავშვს მან მისცეს ინდივიდუალური რეაქცია. რამდენიმე ახალი პროდუქტის მიცემა სასურველი არ არის. პირველ რიგში, ხდება მცირე რაოდენობით დაგემოვნება. სანამ ბავშვს ღეჭვის ფუნქცია არ ჩამოუყალიბდება, ცოცხალი ხილი ან ბოსტნეული უნდა მიიღოს გახეხილი სახით. ხშირ შემთხვევაში კიტრს, სტაფილოს, ხელში აძლევენ ბავშვს ერთი წლის ასაკიდან, რაც მთელი რიგი რისკების მატარებელია, პირველ რიგში, გადაცდენის. ბავშვმა შეიძლება კარგად მოკბიჩოს, მაგრამ დიდი ზომის ულუფა იყოს და გადაცდენის ალბათობა ამ შემთხვევაში ძალიან მაღალია.

ორთქლზე მომზადებული პროდუქტი უფრო ნაკლებად ალერგიული შეიძლება იყოს, შედარებით იოლი მოსანელებელია. შესაძლებელია, პირველად ბოსტნეული და ხილი ორთქლზე მომზადებული სახით მივცეთ ბავშვს. ექვსი თვის ასაკიდან თავისუფლად შეიძლება ხილის ხილფაფების სახით დაგემოვნება. კენკროვანიც შეიძლება, მაგრამ ამ შემთხვევაში ცოტა ფრთხილად უნდა ვიყოთ. მარწყვის წიპწები შეიძლება იყოს ტოქსიკური, განსაკუთრებით სამ წლამდე ასაკის ბავშვებში. კომპოტის სახით, კი ბატონო, შეიძლება, მაგრამ უშაქრო, რომ ბავშვი დიდი რაოდენობით თავისუფალ შაქრებს არ მიეჩვიოს. ყველა ხილსა და ბოსტნეულს თავისი შაქარი აქვს. ის საკმარისია პირველი ორი წლის განმავლობაში შაქრის მოთხვნილების დასაკმაყოფილებლად.

ბავშვისთვის კომპოტის შეთავაზებას არ გირჩევთ, რადგან ტკბილია, ნახშირწყალია. ასე ბავშვს ტკბილის მიმართ დამოკიდებულებას ადვილად მიაჩვევთ და ასეთ ბავშვებს აგრესია უჩნდებათ ბოსტნეულისა და ხორცის მიმართ,“ - აღნიშნულ საკითხზე ეკა უბერმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღევანდელმა ბავშვმა არ იცის არც ბოდიში, არც გამარჯობა, არც ნახვამდის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებს გაძლიერებისკენ მოუწოდა და ურჩია, რომ შვილებისთვის მისაბაძ მაგალითებად იქცნენ:

„პირველ რიგში, მშობლებს ვურჩევთ, რომ თვითონ გაძლიერდნენ, მისაბაძი მაგალითები გახდნენ თავიანთი შვილებისთვის. ხანდახან ბავშვს სახლობანას ვათამაშებთ ხოლმე. მშობლის მოყოლა არ მინდა, რა ხდება სახლში. ყველაფერი ცხადია. ბავშვი ყველაფერს მოყვება როლებში, პირებში, ზუსტად იმ ტექსტებს იტყვის, რა ტექსტებიც ესმის. ბავშვისთვის მიბაძვა და ​მიბაძვით სწავლა არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. რატომ ვერ სწავლობს აუტისტური სპექტრის ბავშვი ენას? არ გამჩნევს, იმიტომ არა, რომ არ შეუძლია.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, მშობელს ბავშვისთვის ბოდიშის მოხდა უნდა შეეძლოს, როდესაც შეცდომას უშვებს:

„ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ როდესაც რაღაც გვეშლება და ბავშვსაც რაღაც ეშლება, ტრაგიკული სახე ამას არ მივცეთ. ბავშვს შეიძლება ბოდიში მოუხადო, რომ შეგეშალა, რომ უყვირე, რომ გამოხვედი წყობიდან. არ არის ეს შენი ავტორიტეტის დაცემა. ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი მაგალითი ბავშვისთვის. შენ აძლევ მას მაგალითს, რომ ბოდიში მოიხადოს. დღევანდელმა ბავშვმა არ იცის არც ბოდიში, არც გამარჯობა, არც ნახვამდის. „თუ შეიძლება“ ხომ არ იცის და არ იცის. ვინ უნდა ასწავლოს ეს? უცხო საზოგადოებაში რომ შევა, ნივთს რომ მოკიდებს ხელს და აიღებს, რომ ვეკითხებით: „თუ შეიძლება?“ მერე ისიც იმეორებს. ​ასეთი რაღაცები დაკავშირებულია ეთიკურ განვითარებასთან.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ საბავშვო ბაღმა ბავშვს უპირველესად წესების დაცვა და ჯგუფში თანამშრომლობა უნდა ასწავლოს:

„ექვს წლამდე მოვიდა ბავშვი, ინტელექტი განუვითარდა, ​სოციალურად უკვე წარმოსახვით თამაშებს უნდა თამაშობდეს. სამი წლის ასაკში ბავშვს კარგი ფანტაზია აქვს. ემპათიას ბავშვი წარმოსახვითი თამაშით, ჯგუფური თამაშით სწავლობს, წესებს მიჰყვება. ექვსი წლისთვის ეს ყველაფერი დამთავრებული უნდა იყოს. საბავშვო ბაღმა უნდა ასწავლოს ბავშვს წესის დაცვა, გჯუფში თანამშრომლობა. ბავშვები ფეხბურთს რომ თამაშობენ, ბურთს არ აწვდიან ერთმანეთს. რომ ეკითხები რატომ, ის გაიტანს გოლს და მე არ გამოვჩნდებიო, გპასუხობენ. ასე იზრდება ჩვენი თაობები.“

„სასკოლო მზაობა არ არის, რომ ბავშვმა წერა-კითხვა იცის. ახლა ჩვენ გვყავს ბავშვები, რომლებმაც ორი წლის ასაკში იციან ციფრები, ასოები, წერა და კითხვა, მაგრამ რად გინდა?! კომუნიკაცია არ შეუძლიათ, წერონ და იკითხონ. სკოლისთვის მზაობა არის მითითების შესრულება, ჯგუფის წესების მიყოლა, მოთხოვნის შესრულება. მე რომ მინდა და ისე ვაკეთებ, მაგრამ რომ არ მინდა და მაინც ვაკეთებ, აი, ეს არის ის ნახტომი, რომელიც არის სკოლასა და საბავშვო ბაღს შორის. სკოლაში მე მოთხოვნით უნდა ვაკეთებდე რაღაცებს. მე უკვე ჩემს ქცევაზე ვარ პასუხისმგებელი და მაინტერესებს ​მასწავლებელი და მშობელი რას იტყვიან ჩემს მიღწევაზე. ეს არის ძალიან სასარგებლო და ძალიან საშიში პერიოდი. ჩვენ თუ არასწორი უკუკავშირი მივეცით ბავშვს, შეიძლება თვითშეფასება საერთოდ დავუგდოთ,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: „განათლება უკეთესი მშობლობისთვის“

წაიკითხეთ სრულად