Baby Bag

„თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად! მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად! მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოში ქალების მიმართ არსებული სტიგმატიზებული დამოკიდებულებების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ქალის მდგომარეობა რთულია, როგორც ოჯახში, ასევე მაშინაც, როდესაც ის მეუღლეს შორდება ან მარტოხელა დედაა, რაც ბავშვების მდგომარეობაზე ძალიან ნეგატიურად აისახება:

„საქართველოში ქალის მდგომარეობა და ქალის სტატუსი, სამწუხაროდ, ხშირად განსაზღვრულია მისი ოჯახური მდგომარეობის მიხედვით. გაშორებული, ქვრივი, ამ მხრივ საზოგადოება დაუნდობელია. ცხადია, რომ ეს აისახება ბავშვბზე. მამებმა არ იწყინონ, თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად. მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად. ფსიქოანალიტიკოსები გვეუბნებიან, რომ დედასა და შვილს შორის არის ის განუმეორებელი კავშირი, რაც მერე მომავალ პიროვნებას აქცევს შემდგარ პიროვნებად. თუ ეს კავშირი იქნება პათოლოგიური, დარღვეული, შესაბამისად რაღაცნაირი ცუდი ფაქტორებით ზეგავლენის შედეგად შეცვლილი, ეს ძალიან ცუდ ზეგავლენას ახდენს ბავშვზე.

რა დღეშია საწყალი ქალი ჯერ როდესაც ოჯახი ჰყავს. მით უმეტეს, როდესაც ის არის მარტოხელა დედა. ერთია მარტოხელა დედა, საერთოდ უმამოდ რომ ზრდის ბავშვს და მეორეა დაშორებული დედა. მომავალი ცხოვრება ხომ ვერ წარმოუდგენია ასეთ ადამიანს ჩვენი საზოგადოების ხელში. მათ მიმართ დამოკიდებულებაც შესაბამისად ასეთი სტიგმატიზებულია. როგორ იქნება ახლა ეს ქალი კარგად?!“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად