Baby Bag

9 რჩევა ჩვილის მოვლის შესახებ, რომელიც ყველა მშობელმა აუცილებლად უნდა იცოდეს

9 რჩევა ჩვილის მოვლის შესახებ, რომელიც ყველა მშობელმა აუცილებლად უნდა იცოდეს

ბავშვის დაბადება უდიდეს სიხარულთან ერთად უდიდესი პასუხისმგებლობაც არის. გამოუცდელი მშობლები ჩვილის მოვლისას ხშირად უშვებენ შეცდომებს. იმისთვის, რომ ბავშვს კომფორტული გარემო შეუქმნათ და მისი უსაფრთხოება უზრუნველყოთ, ყურადღებით გაეცანით ჩვილის მოვლის წესებს, რომელიც ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს.

1. მკაცრად განსაზღვრეთ ბავშვის გაღვიძების დრო

0-12 თვემდე ბავშვის გაღვიძების დროის განსაზღვრა მნიშვნელოვანია მისი ხარისხიანი ძილისთვის. ჩვილებს დღის განმავლობაში ძილისთვის 30-90 წუთიანი შუალედები უნდა განუსაზღვროთ. ეს ის დროა, რომელიც მას ხარისხიანი ძილისთვის სჭირდება.

2. საფენის გამოცვლისას გამოიყენეთ უსაფრთხო ხრიკები

როდესაც ბავშვს საფენს უცვლით, ის კი ხელებს აქტიურად ამოძრავებს და ხელს გიშლით, შეგიძლიათ ხელები მცირე ხნით ბოდეში მოუქციოთ. ამით ბავშვის ხელის ზედმეტ მოძრაობებს თავს დააღწევთ და საფენის გამოცვლას მშვიდად შეძლებთ.

3. ბანაობისას სველი პირსახოცის გამოყენება

ჩვილის ბანაობა ყველა მშობლისთვის რთული გამოცდილებაა. ბავშვი თბილად უნდა იყოს, მან კომფორტულად და უსაფრთხოდ უნდა იგრძნოს თავი. ჩვილებს ძალიან მოსწონთ ბანაობისას სველი პირსახოცის შემოხვევა, რაც მათ სითბოსა და მყუდროების განცდას უქმნის.

4. ატირებული ბავშვის დამშვიდება

ტირილი ჩვილის მთავარი საკომუნიკაციო ენაა. როდესაც ჩვილი ტირის, მას შია, ეძინება, ცხელა ან რაიმე აწუხებს. თუ ბავშვის დამშვიდებას ვერ ახერხებთ, ერთ-ერთი საუკეთესო გზაა, რომ ის ხელში აიყვანოთ, პირით იატაკისკენ მოაქციოთ, ხელები შემოხვიოთ და ზემოთ და ქვემონ ნელი მოძრაობით არწიოთ.

5. მეტეორიზმის პრობლემის დაძლევის გზა

ჩვილებს აირების დაგროვება ხშირად აწუხებთ. როდესაც ისინი ტირიან, მშობლები ძალიან ითრგუნებიან. აღნიშნული პრობლემის დაძლევის ერთ-ერთი გზა „იდაყვიდან-მუხლამდე“ ტექნიკაა. ბავშვი ზურგზე დააწვინეთ, ფეხებს ხელებით მიაწექით ისე, თითქოს ისინი ბავშვის მუცელს უნდა შეახოთ. შეინარჩუნეთ ეს პოზა მანამ, სანამ ბავშვი წინააღმდეგობას არ გაგიწევთ. ეს საკმაოდ ეფექტიანი მეთოდია ბავშვის დასამშვიდებლად.

6. მუცელზე სველი ხელსახოცის დადების ტექნიკა

საფენის გამოცვლისას ბავშვები მშობლებს ხშირად სიურპრიზს უწყობენ და სწორედ მაშინ შარდავენ, როდესაც მშობელი საფენის გამოცვლით არის დაკავებული. თუ გსურთ, რომ პატარამ მოულოდნელი „შხაპი“ არ მიგაღებინოთ, საფენის გამოცვლამდე მუცელზე სველი ხელსახოცი ნაზად დაადეთ. ცივი ტემპერატურა მას მოშარდვის სურვილს გაუჩენს და ბავშვი იქამდე მოშრდავს, ვიდრე მას საფენს გამოუცვლით.

7. ჩვილის პირის ღრუს ჰიგიენაზე ზრუნვა

ჩვილის პირის ღრუს ჰიგიენაზე ზრუნვა უმნიშვნელოვასია. ვიდრე ბავშვს ღრძილებს გაუსუფთავებთ, ხელები საგულდაგულოდ დაიბანეთ. სუფთა ნაჭერი თბილი წყლით დაასველეთ და ბავშვს ენა და ღრძილები გაუწმინდეთ.

8. წყლის სიმაღლე ჩვილის ბანაობისას

ჩვილს ბანაობისას იდეალური პირობა უნდა შეუქმნათ. მას ძალიან უყვარს, როდესაც თავს ისე გრძნობს, თითქოს ისევ საშვილოსნოშია. წყალი აუცილებლად თბილი უნდა იყოს. თუ ბავშვი აბაზანაში ზის, წყალი მას წელამდე უნდა წვდებოდეს. ასე ჩვილი სხეულის იდეალურ ტემპერატურას მარტივად შეინარჩუნებს.

9. თეთრი ხმაური ბავშვის ძილის დროს

ჩვილებს თეთრი ხმაურის ფონზე უკეთ სძინავთ, ვიდრე აბსოლუტურ სიჩუმეში. თეთრ ხმაურში ჩვილებს უფრო სწრაფად და ტკბილად ეძინებათ, გარდა ამისა, ისინი უფრო იშვიათადაც ტირიან.

წყარო: ​brightside.me

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვმა გატეხა ქოთანი, გააფუჭა ყვავილი ... როგორ მოიქცევა ამ დროს ბრძენი მშობელი? - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არასდროს გამოაცხადონ დამნაშავედ და მას მოსამართლის პოზიციიდან არ ესაუბრონ:

„ბავშვი სულ „აშავებს.“ ბავშვი „ყოველთვის დამნაშავეა." არასდროს ისე არ ხდება, როგორც გვინდა. ამიტომ ის ჩვენთვის სულ დამნაშავეა. ისე არ დგება, ისე არ ჯდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ბავშვს დამნაშავედ ნუ გამოაცხადებთ, თუ მან რამე დააშავა. რა დააშავა ბავშვმა? ცუდი სიტყვა თქვა? რაღაც გატეხა? რა ვითარებაში მოხდა ეს? დანაშაული ყოველთვის დანაშაული კი არ არის. როდესაც დააკვირდები, აღმოჩნდება, რომ კიდევაც ასე უნდა მომხდარიყო. ეს შედეგია რაღაც მიზეზის. ბავშვები დამნაშავეებად არასდროს არ მიიჩნიოთ, არც დამნაშავის ენით ელაპარაკოთ. „არ გრცხვენია?“ - ეს მოსამართლის ლაპარაკია.

არ მივიყვანოთ საქმე იქამდე, რომ ბავშვს ჩვენგან შენიშვნა სჭირდებოდეს. ხომ იცით მას რა მიდრეკილებები აქვს. წინ დაუდექით, რაღაც მოაცილეთ, წინასწარ დაარიგეთ, დაიცავით ბავშვი. გავუსწროთ მოვლენას წინ, ვიდრე მოვლენა მოხდება. ეს არის ბრძენი დედისა და მამის საქმე, მაგრამ თუ მაინც რაღაც მოხდა, ბავშვმა ფანჯრის რაფიდან ქოთანი გადმოაგდო, გატყდა ქოთანი, ყვავილი გაფუჭდა, როგორ მოიქცევა დედა? ერთი ატეხავს წივილ-კივილს: „რამდენჯერ გითხარი? რატომ მიხვედი იქ? რატომ წამოჰკარი ხელი? რატომ არ ხარ ფრთხილი? რა ვქნა? როგორ გაგზარდო? როგორ გაგაგებინო?“ ატირდება დედა თვითონ. ქოთანი ხომ გატყდა უკვე? ჩვენ ბავშვს უნდა შევუქმნათ ქცევის ხატი, ჩვენი მოთმინების ხატი. მივიდეთ ყვავილთან და ვთქვათ: „როგორ მიყვარდი, რა ვქნათ ახლა? იქნებ გადაგარჩინოთ?!“ ბავშვს უთხარით: „მოდი, დამეხმარე, ჩემო ძვირფასო. აბა ფრთხილად, მიდი, ჭიქა მომიტანე.“ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს.

მე ისე ვტირი ამ ყვავილზე, რომ ბავშვს მე ვეცოდები. ის აქეთ დამამშვიდებს, აქეთ მოუვლის ყველაფერს. რომ მიაყენო კედელთან და ურტყა, ბავშვი გაიგებს ამას?! ვერ გაიგებს! რა ვქნათ ახლა?! მოხდა ეს! ამაზე ჭკუა უკვე ისწავლა ბავშვმა. მე მინდა მას ხატი გავუჩინო, რომ შეგინდე, მიგიტევე. ბავშვი დამნაშავის როლში არასდროს არ დააყენოთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად