Baby Bag

როგორ შევაყვაროთ ბავშვს ბოსტნეული? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები მშობლებს

როგორ შევაყვაროთ ბავშვს ბოსტნეული? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები მშობლებს

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ბავშვებისთვის ბოსტნეულის შეყვარების ხრიკებზე ისაუბრა:

„თუ ბავშვს რაღაც პროდუქტი უკვე არ უყვარს და ამას გამოხატავს, ძალიან რთულია ამაზე მუშაობა. შვენ შეგვიძლია ბავშვთან ერთად ავირჩიოთ პროდუქტები ვიზუალური კომპონენტის გათვალისწინებით. მაღაზიაში თვითონ მოჰკიდოს ხელი ბავშვმა, თვითონ აარჩიოს ფერი. დავიხმაროთ ბავშვი მის მომზადებასა და დამუშვებაში. ძალიან ეფექტიანია, როდესაც ბავშვი კერძის მომზადების პროცესში თვითონ არის ჩართული და მერე ვთხოვთ დაგემოვნებას, ან ვთხოვთ ჩვენთვის გააკეთოს ეს.“

მარი მალაზონიას თქმით, ბავშვებს განსაკუთრებით უყვართ, როდესაც საკვებს მეგობრებთან ერთად ამზადებენ და მიირთმევენ.

„ძალიან გვეხმარება მეგობრებთან ერთად კერძის მომზადება და დაგემოვნება. ბავშვებს ძალიან უყვართ, როდესაც მეგობრებთან საერთო ტრაპეზი აქვთ. არის კიდევ საშუალება, როგორ შეიძლება მშობლებმა პროდუქტი გამოიყენონ კომპოზიციის შესაქმნელად. ჩვენ უნდა გავითვალისწინოთ, რომ 90% ინფორმაციისა, რომელიც ჩვენში შემოდის, ვიზუალურია. ეს არ არის მარტივი სატყუარა, მაგრამ ძალიან გვეხმარება იმაში, რომ ბავშვთან ურთიერთობა ავაწყოთ,“- აღნიშნა მარი მალაზონიამ.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კითხვა „სად ისწავლა?“ უადგილოა... სად ისწავლა და სახლში ისწავლა, მშობლებისგან სწავლობს ბავშვი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„კითხვა „სად ისწავლა?“ უადგილოა... სად ისწავლა და სახლში ისწავლა, მშობლებისგან სწავლობს ბავშვი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვთან ეფექტიანი კომუნიკაციის დასამყარებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ფსიქოლოგები ძალიან ბევრ რეკომენდაციას ვიძლევით. ეს ცოტა გამაღიზიანებელიც არის. ყველამ თავისი ოჯახი, თავისი საქმე, თავისი თავი უკეთ იცის. არსებობს უნივერსალური რეკომენდაციები, რაც გულისხმობს იმ პიროვნების პატივისცემას, ვისაც ვეკონტაქტებით. ერთ მაგალითს მოვიყვან. თქვენთან სტუმარს რომ დარჩეს ჩანთა, წიგნი, მობილური ან ქოლგა, წავიდეს და მობრუნდეს. თქვენ ხომ მას ეტყვით: „რას ბრძანებთ, მერე რა მოხდა“ და ნივთს გაატანთ. ბავშვს რომ ემართება ეს, ეუბნებით: „თავი გაბია?! არ გრცხვენია?! არაფერზე არ ფიქრობ!“ მოდი, ამ დროს ბავშვს ისე მოვექცეთ, როგორც მოვექცეოდით საპატივსაცემო ადამიანს.“

„რადგან შვილია, ჩვენ გვონია, რომ მან უპირობოდ იცის, რომ ჩვენ ის უპირობოდ გვიყვარს, მაგრამ ასე არ არის. ჩვენ კი გვიყვარს უპირობოდ, მაგრამ ეს არ გამოიხატება. ამას სჭირდება საქმით დამტკიცება. მარტო „მე შენ მიყვარხარ“ არ არის საკმარისი. აქ არის მე შენ პატივს გცემ, გაღიარებ და გისმენ. არსებობს საკითხები, რაც უნდა გადაუწყვიტო ბავშვს. არის მორალური თემები, სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველი თემები. იქ მშობელი არც შედის დისკუსიაში. ბავშვი ფანჯარაზე რომ ავა, ხომ არ დაუწყებ სუაბარს. აქ ქირურგიული მეთოდებია საჭირო. დანარჩენი ყველაფერი ყოფითი, რაც უშუალოდ ბავშვს ეხება, რა თქმა უნდა, მასთან ერთად უნდა განვიხილოთ. გულწრფელად, პატივისცემით, მადლობის მოხდით, ბოდიშის მოხდით, შეცდომების აღიარებით ორივეს მხრიდან უნდა მოხდეს კომუნიკაცია. „სად ისწავლა?“ - ეს კითხვა უადგილოა. სად ისწავლა და სახლში ისწავლა. ხშირ შემთხვევაში ასეა. მშობლებისგან სწავლობს ბავშვი,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად