„მე ვარ მახარაძე ათინა, დავიბადე 1940 წელს. ვარ გმირი დედა. ერთი ძუძუთი გავზარდე 11 შვილი. ადრე არ იყო ახლა რომ არის მკურნალობა. არ იყო ისეთი მკურნალობა, რომ ოპერაცია გამეკეთებინა. ერთი ძუძუთი გავზარდე ყველა. სოსკა მე არ დამიკავებია.“
„დედის დაძახება ყველაზე ძვირფასია. შვილი რომ დედას დაგიძახებს, ძალიან მნიშვნელოვანია,“- აღნიშნულ საკითხზე ათინა მახარაძემ საქართველოს პირველი არხის ეთერში ისაუბრა.
წყარო: „საქართველოს პირველი არხი“
„მშობლებს ხშირად უჩნდებათ გადამლაშების ფენომენი. ეს ეხება ბავშვთან ურთიერთობის ისეთ განსაკუთრებულ ასპექტებს, რომელიც მერე გაყვანილია ამაგსა და ზრუნვაში. ბავშვის ძალით კვება, არასწორი ჩაცმა, არასწორი დასწავლის ფენომენი - ეს ყველაფერი ზეწოლაა თავისი შინაარსით, ჩვენ კი ზრუნვას ვეძახით.“
ბაკურ კოტეტიშვილის თქმით, როდესაც ბავშვს ჭამა აღარ უნდა, მისთვის საკვების დაძალება სწორი არ არის:
„აღარ უნდა ბავშვს ჭამა. ეს ხომ ძალიან მარტივია, მაგრამ მე მაინც ვცდილობ, რომ ულუფა ბოლომდე ვაჭამო. ჭამა ინსტინქტური ქცევაა, გადარჩენისთვის აუცილებელი თანდაყოლილი მოდალობაა, ამას არავინ არ სწავლობს. წარმოუდგენელია, რომ ბავშვმა არ ჭამოს. რა თქმა უნდა, ამას არ გამოვრიცხავ, თუ არის კუჭ-ნაწლავის, ტვინის სერიოზული პრობლემები. ეს სხვა საკითხია და მაშინ სპეციალისტია საჭირო.“
„სავსებით დასაშვებია, რომ ეს ზეწოლაზე პროტესტული პასუხი იყოს. ბავშვი უფროსს ფიზიკურად ვერ მოერევა, ამიტომ ქცევას პოულობს. რა თქმა უნდა, ხასიათი შეიცვლება, იმიტომ, რომ ჩვენ საკვებიდან ვიღებთ აუცილებელ ინგრედიენტებს, მათ შორის გლუკოზას, ნახშირწყლებს, ცილებს, ცხიმებს. ეს ყველაფერი ტვინისა და ნერვული სისტემის საშენი მასალაა. ქცევის განმსაზღვრელი ტვინია. თუ საკვები არასრულფასოვანია და ასაკის შესაბამისი არ არის, რა თქმა უნდა, იქნება ქცევის შეცვლაც. მშობელმა ზედმეტობით არ უნდა გააფუჭოს საქმე. აჩემებული სიტყვებია: „დარჩა მშიერი.“ არ დარჩება მშიერი, ბავშვი არ დაიტოვებს მშიერს თავს, ეს წარმოუდგენელია," - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა
წყარო: „დღის კოდი“
