Baby Bag

„თქვენით იწყება ჩვენი ცხოვრება, თქვენ გვასწავლით პირველ ნაბიჯებს... თქვენ ხართ საამაყო,“- გიორგი ღოღობერიძის მიმართვა დედებს

„თქვენით იწყება ჩვენი ცხოვრება, თქვენ გვასწავლით პირველ ნაბიჯებს... თქვენ ხართ საამაყო,“- გიორგი ღოღობერიძის მიმართვა დედებს

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ დედებს დედის დღე მიულოცა და უკრაინელი დედების მიმართ მხარდაჭერა გამოხატა:

„დედების როლი უზარმაზარია. ამ კრიტიკულ წამებშიც კი, რომელსაც მთელი მსოფლიო ვადევნებთ თვალს, ალბათ, გინახავთ ძალიან ბევრი უკრაინელი ჯარისკაცის ვიდეო, რომელშიც ისინი მიმართავენ დედებს, ეუბნებიან: „დედა, ახლა, როდესაც ბომბები გვაცვივა თავს, ჩვენ ვართ ძლიერად, მყარად, ამაყად. ჩვენ ვიბრძვით ჩვენი ქვეყნის ერთიანობისთვის, მშვიდობისთვის, წარმატებისთვის. ასეთი საამაყო და ძლიერი ვაჟკაცები რომ ჰყავს უკრაინას, ვისი დამსახურებაა?! დამსახურებაა სწორედ დედების!“

„თქვენით იწყება ჩვენი ცხოვრება, თქვენში ვიწყებთ ჩვენი ცხოვრების პირველ წამებს. თქვენში ვიძენთ ამ სხეულს, ამ ხელებს, რითაც ჩვენ შეგვიძლია ბრძოლა თქვენი მშვიდობისთვის. თქვენ გვიზიარებთ ჩვენ პირველ საკვებს საკუთარი სხეულით, თქვენ გვიზიარებთ ჩვენ სითბოს, თქვენ გვასწავლით პირველ ნაბიჯებს. მარტო 3 მარტი კი არა, ყველა დღე თქვენია. ვულოცავ ამ დღეს უკრაინელ და ქართველ დედებს. თქვენ ხართ საამაყო! დიდება უკრაინას და საქართველოს!“- აღნიშნავს გიორგი ღოღობერიძე.

წყარო: ​Usmle მოსამზადებელი ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად