Baby Bag

„თუ ბავშვი ორ წლამდე საერთოდ არ ლაპარაკობს, ეს უკვე ნიშანია იმისა, რომ სპეციალისტს მივმართოთ,“ - მეტყველების თერაპევტი თიკო ანთიძე

„თუ ბავშვი ორ წლამდე საერთოდ არ ლაპარაკობს, ეს უკვე ნიშანია იმისა, რომ სპეციალისტს მივმართოთ,“ - მეტყველების თერაპევტი თიკო ანთიძე

მეტყველების თერაპევტმა თიკო ანთიძემ ბავშვებში დაგვიანებული მეტყველების პრობლემებზე ისაუბრა:

„ორი წლის ასაკში ბავშვმა 100 სიტყვამდე წესით უნდა იცოდეს. ჩვენი რეალობიდან გამომდინარე, ბავშვები დროს ხანდახან გაჯეტებთან ატარებენ. ამან, შესაძლოა, შეაფერხოს ეს ყველაფერი. შესაბამისად, ნორმები, შესაძლოა, ძალიან ცვალებადი იყოს. მთავარია, რამდენად ფუნქციურად იყენებს ბავშვი ამ ყველაფერს. შეიძლება, ბავშვმა იცოდეს 50 სიტყვა. გავიდეს პერიოდი და უცებ იმდენი სიტყვა წამოიღოს, რომ თვითონაც გაგვიკვირდეს. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ უნდა ვნახოთ ზღვარი. თუ ბავშვი ორ წლამდე საერთოდ არ ლაპარაკობს, ეს უკვე ნიშანია იმისა, რომ სპეციალისტს მივმართოთ. ეს, რა თქმა უნდა, არ არის განაჩენი.“

„ის, რომ სამი წლის ასაკში ბავშვი არ საუბრობს, ეს უკვე ნამდვილად პრობლემაა. მარტო იმით ვერ დავიმშვიდებთ თავს, რომ მღერის. სიმღერა რეალურად მოტორული უნარია. სიმღერა არ არის სქემა. რაღაც მოვისმინე, დავიზეპირე და ვიმეორებ. ეს უფრო სხვა უნარია. ის, რომ მე ლინგვისტურად მქონდეს უნარი, რომ გამოვიყენო სიტყვები, წინადადება შევადგინო, ეს უკვე სხვა უნარია. კარგია, რომ ბავშვს სიმღერა შეუძლია, მაგრამ ამით ვერ დავიმშვიდებთ თავს,“- აღნიშნულ საკითხზე თიკო ანთიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმდის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ყველას სჭირდება შეხსენება, რომ ხელები კი არ უნდა გადაიბანოთ, არამედ აუცილებლად დაიბანოთ შესაბამისი საშუალებებით,“- ინფექციონისტი თემურ ქველიძე

„ყველას სჭირდება შეხსენება, რომ ხელები კი არ უნდა გადაიბანოთ, არამედ აუცილებლად დაიბანოთ შესაბამისი საშუალებებით,“- ინფექციონისტი თემურ ქველიძე

ინფექციონისტმა თემურ ქველიძემ ხელების დაბანის მნიშვნელობაზე და „ჭუჭყიანი ხელების დაავადებებზე“ ისაუბრა:

„პირადი ჰიგიენა, ხელის დაბანა ყოველთვის უნდა უთხრა მოსახლეობას. ზოგიერთი ამას იღებს შეურაცხყოფად, მაგრამ მერწმუნეთ, ყველას სჭირდება შეხსენება, რომ ხელები კი არ უნდა გადაიბანოთ, არამედ აუცილებლად დაიბანოთ შესაბამისი საშუალებებით. ჭუჭყიანი ხელები ისეთი რამ არის, რომ თავისუფლად შეიძლება იმ პერიოდში მოხდეს საკვების მიღება და დაინფიცირება ადამიანის ორგანიზმის. ბევრია ამასთან დაკავშირებული ნაწლავური დაავადებები, რომელიც იწვევს საკმაოდ მძიმე შედეგებს. ამიტომაც აუცილებად ყველას უნდა შევახსენოთ, რომ ხელები უნდა დაიბანოთ.

მე პაციენტებს ვეუბნები კიდეც, რომ ხელები არ დაიბანეთ და ამის გამო დაგემართათ ეს დაავადება. ექიმი მკაცრი უნდა იყოს. ნებისმიერი ნაწლავთა ინფექცია ძირითადად აზიანებს ნაწლავს. პაციენტი, რომელიც არ იბანს ხელებს, თავისუფლად შეიძლება იყოს სხვა ადამიანის დაინფიცირების წყარო, ამიტომ აუცილებელია ხელების დაბანა. „ჭუჭყიანი ხელების დაავადება“ ყოველთვის იყო და არის კიდეც დიზენტერია. ამ დროს ხდება მსხვილი ნაწლავის ლორწოვანის დაზიანება. დიზინტერია არის ბაქტერია. პაციენტების დაინფიცირება ინტენსიურად ხდება. ბავშვებში ის უფრო მძიმედ მიმდინარეობს. შეიძლება საკვებიც იყოს გაჟღენთილი ბაქტერიებით. პირველი ბარიერი არის პირის ღრუ. ნაწილი ბაქტერიებისა ტუტე არის გამო კვდება. უმრავლესობა გადარჩება. საუკეთესო ბარიერი არის კუჭის ლორწოვანი, რომელიც ბაქტერიების 75%-ს კლავს. ეს რომ არ იყოს ადამიანის სიცოცხლე შეუძლებელი იქნებოდა. თუ საკვები გაჯერებულია დიზენტერიის ბაქტერიებით, ის გადადის მსხვილ ნაწლავში. ის იწყებს გამრავლებას და ლორწოვანი გარსის დაზიანებას. რაც უფრო დიდხანს იქნება იქ, უფრო მეტად ზიანდება ნაწლავის კედელი და შესაძლოა, გაჩნდეს სისხლიანი განავალი, ძლიერი, მჭრელი ტკივილი. ამ დროს პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს,“- მოცემულ საკითხზე თემურ ქველიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად