Baby Bag

„დედობრივი სიყვარულის ნაკლებობა იმას ნიშნავს, რომ ხელი ჰკარი შენს შვილს და გააგდე, სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ დედობრივი სიყვარულის მნიშვნელობასა და დედასა და შვილს შორის განსაკუთრებული კავშირის არსებობაზე ისაუბრა:

„დედის ხელი სჭირდებათ ბავშვებს. დედის მუცლად ყოფნა, სიმბიოზური კავშირი დიდხანს გრძელდება, უსასრულოდ გრძელდება, არასდროს არ სრულდება. ლაქტაციის პერიოდი, ძუძუთი კვება არ მოაკლოთ ბავშვებს, როდესაც ამის შესაძლებლობა არის. დედის მკერდს შეეხოს ბავშვი. თუ არ არის ასეთი სიტუაცია და დედა ვერ ახერხებს, ბავშვს რომ საწოვარათი აძლევს საკვებს, აუცილებლად თვალებში უყუროს, სახეზე უყუროს. მე მინახავს დედა, ბავშვს ძუძუს აწოვებს, მაგრამ ტელეფონში იყურება. არ არის კავშირი. სიხარულის, ბედნიერების შტრიხები შენს სახეზე სულ უნდა იყოს.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ბავშვი მცირე ასაკიდანვე ყველაფერს გრძნობს:

„არავინ არ იფიქროს, რომ ბავშვი ერთი კვირისაა, ერთი თვისაა და ვერ გრძნობს. ჩვენ რომ იუნგის ფსიქოლოგია წავიკითხოთ, ის არქეტიპულის გამოვლინება როგორ ხდება? ახალშობილი ბავშვი რომ სახეს ჭმუხნის, ხან იცინის, ხან ტირის, რა ხდება? რა სამყაროშია ის? მუცლად ყოფნის პერიოდში იდეალური სამყაროა უმეტეს შემთხვევაში, თუ რაიმე დიდი სტრესი არ აქვს მიღებული დედას. ამიტომ არის ნათქვამი, რომ ფეხმძიმე ქალს ძაღლიც არ შეუყეფსო.“

„დედობრივი სიყვარულის ნაკლებობა იმას ნიშნავს, რომ ხელი ჰკარი შენს პირმშოს, შენს შვილს და გააგდე, სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. ის საგნებთან და ფაქტებთან, რომლებიც წინ შეხვდება ცხოვრებაში, ადეკვატური დამოკიდებულებით, მან საკუთარი ცხოვრება უნდა შექმნას. შენ გაუშვი იქეთკენ, რომ ვერ შექმნას ცხოვრება. ამიტომ საჭიროა სიყვარული. ჩაიკარით გულში შვილი, ამოიცანით მისი გრძნობა, აუცილებლად იგრძნოს, რომ სიყვარული და თანადგომა ყოველთვის იქნება თქვენი მხრიდან. ამით შეძლებ, რომ გაუშვა იმ საგნებში, იმ მოვლენებში, იმ ფაქტებში, რომლებთანაც ადეკვატური დამოკიდებულებით ის შექმნის ჭეშმარიტ ცხოვრებას,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პოსტ ალიონი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ფრაზები: „რა გატირებს? ვინ არ ყოფილა ორსულად? რა არის ეს ტირილი?“ ძალიან გულსატკენია იმ მდომარეობაში,“ - მზიკო დალაქიშვილი

„ფრაზები: „რა გატირებს? ვინ არ ყოფილა ორსულად? რა არის ეს ტირილი?“  ძალიან გულსატკენია იმ მდომარეობაში,“ - მზიკო დალაქიშვილი

ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგმა მზიკო დალაქიშვილმა მშობიარობის შემდგომი დეპრესიისა და შფოთვის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობიარობის შემდეგ სევდიანობა ბუნებრივი მდგომარეობაა:

„ეს ბუნებრივი მდგომარეობაა, როდესაც ქალბატონი მშობიარობის შემდგომ თავს დაძაბულად, დაღლილად, არასასურველად გრძნობს. თვლის, რომ მის გარშემო ყველაფერი ისე არ არის, როგორც საჭიროა. დავიწყოთ იქიდან, რომ ფიგურა იცვლება, განწყობა იცვლება. ეს ყველაფერი ერთად ქმნის ემოციურ ფონს, რომელსაც ბევრი არქმევს დეპრესიას, თუმცა მე მაინც გავმიჯნავდი დეპრესიას იმ მდგომარეობისგან, რომელზეც მე ახლა ვისაუბრე.“

მზიკო დალაქიშვილის თქმით, ორსულობისას ჰორმონალური ცვლილებები გარდაუვალია, რისთვისაც ყველა ქალი მზად უნდა იყოს:

„ჰორმონალური ცვლილებები გარდაუვალია. ეს ყველასთან ხდება, რომლის შედეგადაც რაღაც ცვლილებები არის. ჭრილობა რომ გაქვს გახსნილი და ყველაფერი მტკივნეულია, ასეთები ვხდებით ბუნებრივად. გარემო ფაქტორებს დიდი მნიშვნელობა აქვს. თუ გარემო ამას გაგებით მოეკიდება და თითოეულ ცრემლს მიიღებს ნორმალურად, არ მოხდება ამაზე გამახვილება ყურადღების, ეს დადებითად იმოქმედებს. „რა გატირებს? ვინ არ ყოფილა ორსულად? რა არის ეს ტირილი?“- ეს ყველაფერი ძალიან გულსატკენია იმ მდომარეობაში. შეიძლება ამას დაემატოს რაღაც წყენა, რომელიც გაგახსენდება და მიდიხარ რაღაც მდგომარეობამდე.“

„დეპრესიაში მყოფი ადამიანი იმ მდგომარეობამდე მიდის, რომ შვილი საერთოდ არ უნდა, აღარც ქმარი უნდა, აღარც თავისი თავი მოსწონს. ამ სამყაროში ამოვარდნილად გრძნობს თავს, ვერ ხედავს მომავლის პერსპექტივას. გარემოც ძალიან წუხდება მუდმივად შეწუხებული ადამიანით. ყველაზე მთავარი მაინც ბავშვია. რაც უნდა მგრძნობიარე იყო, ეს ცრემლები იყოს სიყვარულის და ნუ იქნება დარდის, რომ რა გავაკეთე ეს?! ამასაც გაგებით მოვეკიდები. შეიძლება ყველაფერი დაემართოს ადამიანს, მაგრამ მივმართოთ პროფესიონალს და ვაღიაროთ ეს მდგომარეობა. დავიწყოთ ცხოვრება თავიდან,“- აღნიშნულ საკითხზე მზიკო დალაქიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად