Baby Bag

„როგორი კულტურაც აქვს დედას, იმ კულტურას, ან ცოტა იმაზე მეტს ელოდოს თავის შვილში,“- შალვა ამონაშვილი

„როგორი კულტურაც აქვს დედას, იმ კულტურას, ან ცოტა იმაზე მეტს ელოდოს თავის შვილში,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ადამიანის ცხოვრებაში კულტურის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„კულტურა ნიშნავს სინათლის თაყვანისცემას. სინათლე არის ყველაფერი კარგი ჩვენში, ადამიანში. კულტურა ადამიანთა ცხოვრების გზაა. ამ გზით უნდა იაროს ადამიანმა, კულტურის გზით. მან უნდა თაყვანი სცეს, აშენოს, ის, რაც ლამაზია. მწყინს, რომ ხანდახან ავიწროვებენ ამ სიტყვას, ავიწროვებენ მარტო ეთიკით, როგორ უნდა იდგე, იჯდე, ილაპარაკო. არიან ადამიანები, რომლებსაც თვითონ მოაქვთ კულტურა. ჩემთვის კულტურა, პირველ რიგში, ადამიანთა ურთიერთობის წესია.“

„რითი აღვზარდოთ ბავშვი? ჩვენი კულტურით. როგორი კულტურაც აქვს დედას, იმ კულტურას, ან ცოტა იმაზე მეტს ელოდოს თავის შვილში. კულტურული ადამიანი ვერავის ზიანს ვერ მოუტანს. მას არ შეუძლია, ვინმე დააზიანოს. უკულტურო კი ყველას დააზიანებს. ყველაზე კარგი იქნება, ჩავუფიქრდეთ ჩვენს კულტურას, ქცევა-ყოფას. იქ დავინახავთ, რა ვართ ჩვენ. როგორ მიყვარს მეზობელი, ეს ჩემი კულტურაა. რა აზრებით მიტრიალებს, ეს ჩემი კულტურა. არ უნდა გვეგონოს, რომ ჩვენ უკვე აღზრდილები ვართ. აღზრდას არ აქვს ბოლო. კანონი არის ასეთი: ბავშვის აღზრდის ჭეშმარიტება საკუთარი თავის აღზრდაშია. საკუთარი თავის კულტურა ბავშვის კულტურად იქცევა მერე. კულტურას სწავლა უნდა და არ უნდა გვეზარებოდეს, რომ მართლა კულტურული ადამიანები ვიყოთ და არ ავიფაროთ კულტურული ხალხის ნიღბები,“- აღნიშნულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის კოდი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ვიღაც ამბობს, რომ ეს „ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა,“ ეს უკვე ცუდია, მათთან ურთიერთობა უკვე დისტანცირებულია,“ - ზურაბ მხეიძე

„თუ ვიღაც ამბობს, რომ ეს „ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა,“  ეს უკვე ცუდია, მათთან ურთიერთობა უკვე დისტანცირებულია,“ - ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სიყვარულის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სიყვარული სტაბილური გრძნობაა, რომელიც ცვალებადი არ არის:

„როდესაც მიყვარხარ, პატივსაც გცემ და გენდობი. ყოველთვის უნდა იყოს ეს. აბა, დამავიწყდა რომ მიყვარხარ და გირტყამ, რა არის ვერ გავიგე?! სიყვარული არის სტაბილური გრძნობა. დღეს მიყვარხარ, ხვალ აღარ მიყვარხარ, ეს არ არის სიყვარული. ეს ლტოლვაა. ლტოლვა არის ჩვეულებრივი მოთხოვნილება, როგორიც ჭამის მოთხოვნილება. ის გართულებულია, იმიტომ, რომ პარტნიორად მეორე ადამიანი გჭირდება. ჭამის მოთხოვნილების დროს გოჭი კინოში არ დაგყავს, სანამ შეჭამ. სიყვარული არის ადამიანური გრძნობა.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, თუ ადამიანს არ აქვს განსაზღვრება, თუ რატომ უყვარს მეორე ადამიანი, ე.ი. მას სიყვარული არ აქვს:

„თუ შენ ვერ მიიღე განსაზღვრება, რატომ გიყვარს ადამიანი, უნდა ჩათვალო, რომ ლტოლვა გაქვს. სხვა შემთხვევაში ადამიანური თვისებები უნდა წამოვიდეს, თუ რატომ გიყვარს. იციან კიდევ: „ცოლი“ და „ქალი.“ ეს ცოლი ქალი არ არის? თუ ვიღაც ლაპარაკობს, რომ ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა, ეს უკვე ცუდია. ეს ნიშნავს, რომ დისტანცირებულია უკვე მათთან ურთიერთობა. ერთი ადამიანი მოვიდა ცნობით, რომ უნდა გაშორდეს მეუღლეს. რომ დავახასიათო ის კაცი, ყველა გაყვებით ცოლად. ერთი მინუსი ვერ მითხრა ქმრის. ფინანსური პრობლემები არ ჰქონათ, უყვარდა კაცს, უყურადღებო არ იყო, ბავშვებთან კარგად იყო. საქმე იმაშია, რომ ემოციები არ არის მძაფრი. არაფერი არ ხდება, ყველაფერი გაქვს და არაფერი არ ხდება.“

„ქალისთვის ბავშვი ხდება პირველი. ჩვენ ვამბობთ, ქართველ დედებს უყვართ შვილები. ყველა დედას უყვარს შვილი. ეს ინსტინქტურია,“- აღნიშნულ საკითხზე ზურაბ მხეიძემ „აზროვნების აკადემიაში“ ისაუბრა.

წყარო: „აზროვნების აკადემია“ 

წაიკითხეთ სრულად