Baby Bag

​მასწავლებელმა არ უნდა დაივიწყოს, რომ ხელოვანია

​მასწავლებელმა არ უნდა დაივიწყოს, რომ ხელოვანია

ყველა მასწავლებელს აქვს განსხვავებული სწავლების სტილი, ისევე, როგორც მხატვარს ხატვის, რეჟისორს ფილმის გადაღების, მწერალს ამბის გადმოცემის, მუსიკოსს მელოდიის შექმნის. სწორედ ამიტომ, ჩვენი პროფესია იმაზე უფრო მეტად ენათესავება ხელოვნების სფეროს, ვიდრე წარმოგვიდგენია. როგორც ყველა ხელოვანი, ჩვენც საკუთარ ნიჭსა და შესაძლებლობებს ვწვრთნით, მაგრამ რამდენად შევძლებდით ამას თავისუფალი ნების გარეშე, თავისუფალი სიტყვის და ქცევის გარეშე? ჩვენი გამოცდილება ხომ ჩვენი ფუნჯია, რომელმაც რაღაც უნდა შექმნას, რაღაც ისეთი, რაც მნიშვნელოვანი და დამაფიქრებელი გახდება. იმისთვის რომ ხელოვანი გახდე, მხოლოდ ნიჭი არაა საკმარისი, გამბედაობა და საკუთრი იდენტობით მოქმედებაა საჭირო მასწავლებლის შემთხვევაშიც. 

ნებისმიერ პროფესიაში თუ გინდა წარმატებული იყო, პირველ რიგში, შენ უნდა იყო შენ, თუნდაც არასრულყოფილი. ჩვენ მუდმივად ვცდილობთ სოციალური როლების მორგებას ეს გასაგებია, რადგან ადამიანი სოციალურ ცხოველია, თუმცა აქ უფრო მნიშვნელოვან საკითხს ვაწყდებით, როლი, რომელიც მოვირგეთ საფრთხეს ხომ არ უქმნის ჩვენს იდენტობას? რამდენი პროცენტით ვარ მე მე?

მასწავლებლები ხშირად იკარგებიან საკუთარ სწავლების სტილში მკაცრი, მზრუნველი, მეგობრული, განსხვავებული, უხეში, გულგრილი... უამრავი ტიპის მასწავლებელს შევხვედრილვართ, ბევრის მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულებაც გვქონდა, თუმცა ყურადღების მიღმა არ დარჩენილა მათი გულწრფელობა. ისინი ხომ ისე გვასწავლიდნენ როგორც ახალ ხასიათს და მიუხედავად ჩვენი დამოკიდებულებისა, რომელიც არც თუ ისე სასიამოვნო შეიძლება ყოფილიყო, ერთი წამითაც არ შეგვპარვია ეჭვი მათ გულწრფელობაში. ალბათ, სწორედ ამიტომ ვირჩევთ ამ პროფესიას, ის ხომ შესაძლებლობას გვაძლევს ჩვენი იდენტობით ვიმუშაოთ, ვიყოთ შემოქმედები და ისეთები, როგორიც ვართ. ხშირად გაბატონებულ წარმოდგენებს უფრო მეტ მნიშვნელობას ვანიჭებთ, ვიდრე საკუთარი თავისუფალი ნების არსს. ხომ გვინახავს ისეთი მასწავლებლებიც სკოლის კართან რომ ტოვებენ საკუთარ პიროვნებას და სრულიად სხვა ადამინები ხდებიან სასწავლო დღის დასრულებამდე. ალბათ, სწორედ ამიტომ იწყება პროფესიული კრიზისიც, თუმცა არც ესაა პრობლემა. 

უნდა გვახსოვდეს, რომ ადამიანს შეუძლია გახდეს უკეთესი, მაგრამ არა სრულყოფილი. ხშირად საჭიროა, საკუთარ თავს შევახსენოთ, ვინ ვართ, მხოლოდ ასე შევძლებთ, ვუპასუხოთ ჩვენს მოლოდინებს, შეიძლება, დეპრესიაც გვქონდეს, თავი ცუდად ვიგრძნოთ, მაგრამ არასდროს არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ხელოვანები ვართ, კრეატიული და ყველაზე თავისუფალი პროფესიის წარმომადგენლები. ყველაფერი კი, რაც ჩვენს თავს ხდება, გამოცდილებაა, გამოცდილება, რომელიც მთავარი იარაღია საჭირო საქმის საკეთებლად.

ავტორი: სამოქალაქო განათლების მასწავლებელი მზეო შველიძე 

შეიძლება დაინტერესდეთ

სახელმწიფო სტრუქტურებში ისეთი სახელფასო ზრდა არცერთ პროფესიას არ ჰქონია, როგორც მასწავლებელს 2024 წელს ექნება

სახელმწიფო სტრუქტურებში ისეთი სახელფასო ზრდა არცერთ პროფესიას არ ჰქონია, როგორც მასწავლებელს 2024 წელს ექნება

სკოლის ორგანიზაციული მოწყობა არის უნიკალური და არცერთი სხვა ორგანიზაცია მას არ ჰგავს, სკოლა არის ორგანიზაცია, სადაც დაწინაურების საშუალება არ არსებობს და ამ სტატუსებმა, გარკვეულწილად, შექმნა დაწინაურების საშუალება, – განაცხადა მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის დირექტორმა, ბერიკა შუკაკიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „გადაწყვეტილება“.

„სკოლაში არის დირექტორი, არის ერთი მოადგილე და 180 მასწავლებელი. ამიტომ ამ სტატუსებმა, გარკვეულწილად, შექმნა დაწინაურების საშუალება. ისევე, როგორც უნივერსიტეტში, მე მინდა, რომ ვიყო, მაგალითად, სრული პროფესორი და არ მინდა, ვიყო ასისტენტ პროფესორი“, – განაცხადა შუკაკიძემ.

მისი თქმით, ხარისხიანი გაკვეთილის ჩატარება არის ყველა მასწავლებლის ვალდებულება, მას სტატუსიც რომ არ ჰქონდეს და ამასთან სტატუსი არაფერ შუაშია, მაგრამ სკოლას უამრავი ფუნქცია აქვს შესასრულებელი.

„ახლა ძალიან დიდი აქცენტი კეთდება, მაგალითად, ავტორიზაციაზე და ავტორიზაციისთვის სტანდარტებით დადგენილი საჭიროებების შესრულებას მარტო დირექტორი ვერ გააკეთებს. მას სჭირდება ადამიანთა ჯგუფი, რომლებიც, სწავლა-სწავლების გარდა, ასევე სხვა დამატებითი ფუნქციების შესრულებაში დაეხმარებიან დირექტორს და მის მოადგილეს, რომ სკოლამ მიიღოს ავტორიზაცია, ჰქონდეს ავტორიზებულის სტატუსი და თავისი მოსწავლეების წინაშე ასე წარსდგეს“, – განაცხადა შუკაკიძემ.

როგორც შუკაკიძემ აღნიშნა, ის განათლების სისტემაში დიდი ხანია მუშაობს, ხედავს სქემის განვითარებას და მოხდა ძალიან ცუდი რამ, როდესაც მოხდა სახელფასო პოლიტიკის მიბმა სტატუსთან მიმართებაში.

„ეს უფრო უკეთ შეიძლებოდა, ყოფილიყო. მასწავლებლის ხელფასი იყო მცირე და სტატუსის დანამატი იყო მაღალი, ახლაც ასეა და ამან გამოიწვია ეს ციებ-ცხელება, რომ სტატუსებზე მეტი აქცენტი გაკეთებულიყო. მუშაობა მიდის რამდენიმე ვერსიაზე და მინისტრი გადაწყვეტილებას დეკემბერში გამოაცხადებს. ერთი, რაც მინდა, ვთქვა, არის ის, რომ არაფერი ისე დრამატულად არ შეიცვლება, რაც ვინმეს დააზარალებს. არცერთ მასწავლებელს ეს არ დააზარალებს. მასწავლებლების მიერ მოპოვებულ სტატუსებს არაფერი არ ემუქრება“, – განაცხადა შუკაკიძემ.

ამასთან, პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის დირექტორმა თქვა, რომ სახელმწიფო სტრუქტურებში ისეთი სახელფასო ზრდა არცერთ პროფესიას არ ჰქონია, როგორც მასწავლებელს 2024 წელს ექნება.

ბერიკა შუკაკიძემ ასევე განაცხადა, რომ საზოგადოებას ახსოვს სამინისტროს ისტორია და ასეთი ღიაობა, როგორიც უწყებას ახლა აქვს, არასოდეს ყოფილა.

„საზოგადოებას არ ახსოვს ასეთი ღიაობა, ამდენი შეხვედრა პედაგოგებთან, დისკუსია და ამ შეხვედრებზე იმის თხოვნა, მოდით, თქვენ ისაუბრეთ, ოღონდ, დასაბუთებულად, იმაზე, თუ რა პრობლემები არსებობს დღეს და რა გიშლით ხელს, რომ უფრო მეტად ხარისხიანი განათლება მივაწოდოთ ჩვენ სისტემას“, – განაცხადა შუკაკიძემ.

წყარო: ​,,გადაწყვეტილება'' 

წაიკითხეთ სრულად