Baby Bag

სამი მასწავლებლის სამი ამბავი - პედაგოგები გარე დაკვირვების გაკვეთილებს აფასებენ

სამი მასწავლებლის სამი ამბავი - პედაგოგები გარე დაკვირვების გაკვეთილებს აფასებენ

კორონავირუსმა და პანდემიამ, რომელიც უკვე ერთი წელია მსოფლიოში მძვინვარებს, თავისი კვალი ძალიან ბევრ რამეს დაამჩნია. მათ შორის, ყველაზე მეტად ვირუსმა განათლების სისტემა დააზარალა და პედაგოგები ძალიან ბევრი გამოწვევის წინაშე დააყენა. ერთ-ერთი მათგანი წამყვანის სტატუსის მოსაპოვებლად გარე დაკვირვების ონლაინ გავლა აღმოჩნდა.

იმ პედაგოგებისთვის, რომლებსაც წამყვანის სტატუსის მოსაპოვებლად გარე დაკვირვება გაზაფხულზე უნდა გაევლოთ, ამ წლის დასაწყისში კვლავ გამოცხადდა რეგისტრაცია და მათ საშუალება მიეცათ ამ სემესტრშივე გაევლოთ გარე დაკვირვება, იმის მიუხედავად, სწავლა პირისპირ იქნებოდა თუ ონლაინ. აქედან გამომდინარე, პედაგოგების გარკვეულ ნაწილს გარე დაკვირვების გავლა ონლაინ რეჟიმში მოუწია, გარკვეულ ნაწილს კი - ფიზიკურად, კვლავ საკლასო ოთახში.

​MomsEdu.ge ამ თემასთან დაკავშირებით რამდენიმე პედაგოგს გაესაუბრა და გთავაზობთ მათი თვალით დანახულ პროცესს - გარე დაკვირვება ონლაინ თუ საკლასო ოთახში.

თამარ ბლიაძე ბორჯომის რაიონის სოფელ ახალდაბის საჯარო სკოლაში ასწავლის მათემატიკას. ის იმ პედაგოგთა რიცხვს მიეკუთვნება, რომლებსაც გარე დაკვირვების გავლა ონლაინ მოუწიათ. პედაგოგის შეფასებით, გაკვეთილმა გეგმის მიხედვით, ხარვეზების გარეშე ჩაიარა.

„სიმართლე გითხრათ, ჩემმა გაკვეთილმა, როგორც დაგეგმილი მქონდა ისე ჩაიარა, უბრალოდ ცოტა მოდიფიცირება დასჭირდა. აქტივობები არ ამომიღია, თითქმის ყველა დავტოვე, უბრალოდ, შევამცირე, რადგან დროში შეზღუდული ვიყავი. ასევე, პირისპირ გაკვეთილისთვის მომზადებული თვალსაჩინოებები ვერ გამოვიყენე, თუმცა მოსწავლეებს ვაჩვენე ვიდეო და ამაზე იმუშავეს. მოგეხსენებათ, რომ მათემატიკის გაკვეთილი სამფაზიანი უნდა იყოს - წინარე ცოდნის გააქტიურება, ახალი მასალის მიწოდება და ცოდნის განმტკიცება, ვფიქრობ, რომ სამივე მეტ-ნაკლებად გამომივიდა“ - აღნიშნა მან.

მათემატიკის პედაგოგმა გარე დაკვირვებისთვის განსაზღვრული ოცწუთიანი გაკვეთილი მესამე კლასში ჩაატარა. მიუხედავად იმისა, რომ მოსწავლეები უმცროსკლასელები იყვნენ, მათთვის ონლაინ გაკვეთილზე გადართვა რთული არ ყოფილა და საგაკვეთილო პროცესი ტექნიკური ხარვეზების გარეშე წარიმართა.

„მოსწავლეებს ონლაინ გაკვეთილზე მოქცევის წესები ავუხსენი, ეს მნიშვნელოვანია და ყველა პედაგოგმა უნდა გაითვალისწინოს. მათ წინასწარ იცოდნენ, როგორ უნდა მოქცეულიყვნენ და რა თქმა უნდა, იცავდნენ ამ წესებს. ესეც გარკვეულწილად წარმატებული გაკვეთილის საწინდარი აღმოჩნდა, ცხადია. მართალია, პროცესი შედარებით უფრო ნელა მიმდინარეობდა, ვიდრე საკლასო ოთახში, მაგრამ ამას რაიმე პრობლემა არ შეუქმნია ჩემთვის. შეფასების დროს, როდესაც მოსწავლეებს ვთხოვე განწყობა გადმოეცათ, ეს მათ სმაილებით გააკეთეს, რომელიც კლასის ჩატში გამოგზავნეს“.

თამარ ბლიაძის თქმით, გარე დაკვირვება რომ პირისპირ სწავლებისას გაევლო, უფრო მეტი თვალსაჩინოებისა და აქტივობის გამოყენების შესაძლებლობა ექნებოდა და გაკვეთილიც უფრო მრავალფეროვანი გამოვიდოდა, თუმცა ის არც ჩატარებული გაკვეთილითაა უკმაყოფილო და თავის გამოცდილებაზე დაყრდნობით პედაგოგებს რჩევებს უზიარებს: „პირველ რიგში, ნერვიულობა უნდა მოიხსნათ, მით უმეტეს, რომ ყველა დამკვირვებელი დადებითადაა განწყობილი. აუცილებლად უნდა აუხსნათ მოსწავლეებს, რომ დამკვირვებელი გაკვირდებათ თქვენ, მასწავლებელს და არა მათ. გასათვალისწინებელია დროის ფაქტორი და აუცილებლად გააკეთეთ შეფასება, რამდენიმე მოსწავლის მაინც. ასევე, დავალებები, რომლებსაც მოსწავლეებს მისცემთ, დავალებების ზოლში უნდა ხორციელდებოდეს, იქვე სწორდებოდეს და უკუკავშირით მისდიოდეს მოსწავლებს. კარგი იქნება, თუ წინასწარ გაუგზავნით მოსწავლეებს განმავითარებელი შეფასების ცხრილს, მე დამატებით მათ ჩვენი წიგნის ელ-ვერსიაც ავუტვირთე. მთავარია, არ ინერვიულოთ და ყველაფერი კარგად ჩაივლის. ყველას ვუსურვებ წარმატებებს“.

პირისპირ, საკლასო ოთახში გაიარა გარე დაკვირვება გორელოვკის N3 საჯარო სკოლის პედაგოგმა ირა გოგილაშვილმა. გაკვეთილი პედაგოგმა მეათე კლასში ჩაატარა და მისი თქმით, ყველაფერმა ზედმიწევით კარგად ჩაიარა.

„მოგეხსენებათ, რომ მეათე კლასის მათემატიკაში თითქმის ძველი მასალების გამეორებაა, ამიტომ მოსწავლეებისთვის ის თემები, რაზეც მე გაკვეთილზე ვისაუბრე, უცნობი არ ყოფილა. რა თქმა უნდა, რაღაც-რაღაცები უცხო იყო, მაგრამ ამას გაკვეთილის პროცესისთვის ხელი არ შეუშლია. დროის ხარვეზი არ მქონია, მოსწავლეები აქტიურობდნენ და ძალიან ცოცხალი გაკვეთილი გამოგვივიდა. მას შემდეგ, რაც გავიგე, რომ გარე დაკვირვება პირისპირ სწავლების პერიოდში მომიწევდა, ამ დღისთვის დიდი ხნის მანძილზე ვემზადებოდი და არა მხოლოდ მე. სიმართლე გითხრათ, ჩვენ, პედაგოგები ძალიან ბევრს ვშრომობთ, ბევრი ვიშრომეთ კვლევაზე, აქტივობებზე და ეს 45 წუთიანი გაკვეთილი არის ბოლო ეტაპი, რომელსაც თუკი წარმატებით გაივლი, გაწეული შრომა გიფასდება“.

გამოცდილი პედაგოგი სხვა პედაგოგებს ურჩევს, რომ პირველ რიგში, ნერვიულობა გვერდზე გადადონ: „მთავარია მშვიდად იყოთ - სანერვიულო არაფერია, ემოციებმა კი შეიძლება ყველაფერი გააფუჭოს. ის ადამიანები, რომლებიც ჩვენს გაკვეთილებს აკვირდებიან, ასევე განათლების სფეროდან არიან და მათთვის უცხო არ არის ეს ყველაფერი, პირიქით, ისინი ძალიან კეთილგანწყობითა და გულისხმიერებით გვეკიდებიან და მაქსიმალურად სასიამოვნო გარემოს ქმნიან გაკვეთილზე. ამ ყველაფერის ფონზე კი თქვენი ნერვიულობა შეიძლება გადამწყვეტიც კი აღმოჩნდეს. მესმის რთულია, თუმცა თავი ხელში უნდა აიყვანოთ და ყველაფერი გამოგივათ“.

ამ პედაგოგებისგან განსხვავებით სულ სხვა ისტორიის ნაწილია ნათია იაკობაძე, ღურტის საჯარო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგი. ის იმ იშვიათ პედაგოგთა რიცხვს მიეკუთვნება, რომლებსაც საკუთარი შეცდომების აღიარების არ რცხვენიათ და ამას მომავალი გამარჯვებების გზაზე მოტივაციად იყენებენ.

ნათია იაკობაძე გარე დაკვირვების გაკვეთილის წარუმატებლად გავლას საკუთარ გამოუცდელობას აბრალებს და საკუთარი გაკვეთილის შესახებ გვიყვება:

„გარე დაკვირვებას გაზაფხულზე ველოდი, თუმცა ასე თუ ისე, ონლაინისთვისაც ვიყავი მზად. საკლასო ოთახში ჩატარებული გაკვეთილი სულ სხვაა, უფრო ინტერაქტიული და ცოცხალი. დისტანციურად ძალიან რთულია სწავლება, რადგან პედაგოგი იგივე მშობელია მოსწავლეებისთვის და ეს ცივი ეკრანი ძალიან გვზღუდავს. კონტაქტი გვაქვს მათთან, მაგრამ ეს არ არის ისეთივე ხარისხის, როგორც საკლასო ოთახში. მიუხედავად იმისა, რომ ონლაინაც ვასწავლით მოსწავლეებს, მაინც ძალიან გვიჭირს, მით უმეტეს, ხულოში, სადაც უამინდობის გამო ხშირად ინტერნეტი და შუქი არაა. ჩემი გაკვეთილის წარუმატებლობაც, ვფიქრობ, აქედან დაიწყო, როცა უშუქობის გამო ორი მოსწავლე ვერ შემოვიდა გაკვეთილზე. ისინი ძლიერი მოსწავლეები იყვნენ და მსურდა, ჩემს გაკვეთილს დასწრებოდნენ, თუმცა არც სხვა მოსწავლეებს ვემდური და მადლობა მათ.

არ მეგონა, რომ პირველივე გაკვეთილზე დამესწრებოდნენ და აქცენტს უფრო მესამე-მეოთხე გაკვეთილისთვის ვაკეთებდი და სწორედ აქ დავუშვი შეცდომა. ამას დაერთო ჩემი გამოუცდელობაც და ის, რომ დროზე გაცილებით მეტს ვნერვიულობდი, ვიდრე საჭირო იყო. ამის გამო, მოსწავლეების პასუხებს არ ველოდებოდი, არ ვასრულებინებდი მათ აზრს და ცხადია, ამ ყველაფერმა იმოქმედა საბოლოო შეფასებაზე. მინდა რამდენიმე სიტყვით აღვნიშნო, რომ ქალბატონი ნესტან რატიანი, რომელიც ჩემს გაკვეთილს ესწრებოდა, ძალიან კარგი ადამიანია და თავიდანვე დადებითად განეწყო ჩემ მიმართ. თუ შესაძლებლობა იქნება, ძალიან მინდა კვლავ ქალბატონი ნესტანი დაესწროს ჩემს გაკვეთილს. ამის ძალიან დიდი სურვილი მაქვს, მინდა, რომ მისგან ბევრი ვისწავლო“.

ნათია იაკობაძის თქმით, პოსტის შემდეგ, რომელიც სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა, ძალიან ბევრი პედაგოგი გამოეხმაურა. მისი მხრიდან ეს ძალიან თამამი ნაბიჯი იყო და ამას ჩვენი სასკოლო საზოგადოება მიჩვეული არაა.

„ძალიან ბევრი მწერდა პირადში და მინდა ვუთხრა, რომ მე მათ გვერდით ვარ. გული არ გავიტეხოთ და უფრო მეტი შემართებითა და მონდომებით შევუდგეთ მუშაობას. ჩვენ არავისზე ნაკლები არ ვართ. მერე რა, რომ პატარა შეცდომა მოგვივიდა, ეს მარცხი არაფერს ნიშნავს, რადგან ეს იმის მანიშნებელია, რომ ჩვენ უფრო მეტს გავაკეთებთ, უფრო მეტს ვიბრძოლებთ და სასურველ შედეგსაც აუცილებლად მივაღწევთ.

ჯერჯერობით გაურკვეველია, მაქვს თუ არა იმის უფლება, რომ თავიდან გავიარო გარე დაკვირვება, თუმცა სურვილი ძალიან დიდი მაქვს. მინდა, რომ ჩემს შეცდომებზე ვისწავლო და გამოვასწორო ის ხარვეზები, რაც მქონდა“.

ახალგაზრდა პედაგოგის მსგავსად ძალიან ბევრ პედაგოგს აინტერესებს პასუხი კითხვაზე - ექნებათ თუ არა მათ კიდევ გარე დაკვირვების გავლის შანსი. პასუხი ჯერ უცნობია, თუმცა ნათია იაკობაძე მომავალს იმედით უყურებს და უკვე შემდეგ გაკვეთილსაც გეგმავს, რომელიც აუცილებლად წარმატებული იქნება. 

ავტორი: მარიამ მაშა გვარამია 

შეიძლება დაინტერესდეთ

ახალი ტიპის საკლასო ოთახი: არანაირი ნიშნები, სტრესი და საგამოცდო მღელვარება!

ახალი ტიპის საკლასო ოთახი: არანაირი ნიშნები, სტრესი და საგამოცდო მღელვარება!
საშუალო საფეხურის მოსწავლეებს შორის ძალიან ცოტა აცნობიერებს საკუთარ მათემატიკურ უნარებს. ბრუკლინის არაერთ სკოლაში ნერგავენ ახალ სასწავლო პროგრამას, რომელიც მოსწავლეებს საშუალებას აძლევს, გაანალიზონ თავიანთი ცოდნა და უნარები. აღნიშნული პროგრამა საფუძვლიანად ცვლის მოსწავლეებისა და მასწავლებლების შეხედულებებს აკადემიური მიღწევებისა და ცოდნის დაუფლებისადმი. სასწავლო დაწესებულებებეში პედაგოგები ცოდნას ქულებით არ აფასებენ. პროექტში მონაწილე მოსწავლეები მთელ ძალისხმევას საკუთარი უნარების განვითარებასა და ცოდნის შეძენაზე ხარჯავენ. მათ მეცნიერული ჰიპოთეზის ჩამოყალიბება, ნაშრომის ძირითადი თემის გამოკვეთა და სხვა მსგავსი დავალებების შესრულება ევალებათ. როდესაც ერთ დავალებას წარმატებით დაძლევენ, ისინი მეორე საკითხის შესწავლას იწყებენ. მოსწავლეების ცოდნა ქულებით არ ფასდება. მთავარია, მათ მასალა სრულფასოვნად აითვისონ.
დაბალი აკადემიური მოსწრების მქონე მოსწავლეებს დავალების შესასრულებლად საკმაოდ დიდი დრო ეძლევათ. ისეთ მოსწავლეებს კი, რომლებიც მასალას მარტივად ითვისებენ, საკმაოდ მოკლე დროში შეუძლიათ ახალი მასალის შესწავლაზე გადასვლა. თითოეული მოსწავლე ინდივიდუალური შესაძლებლობებიდან გამომდინარე მუშაობს. მათ ონლაინ გაკვეთილები, ჯგუფური დისკუსიები და ლექციები უტარდებათ. პედაგოგები თითოეულ ბავშვთან იმ უნარების გაუმჯობესებაზე მუშაობენ, რომელიც შედარებით ნაკლებად აქვთ განვითარებული.
საგნის სრულფასოვან ფლობაზე, კომპეტენციასა და გამოცდილებაზე დაფუძნებული სწავლება ამერიკის შეერთებულ შტატებში სწრაფი ტემპით ვრცელდება და დიდი პოპულარობით სარგებლობს. ვერმონტისა და მენის შტატების კანონმდებლობა უკვე იძლევა იმის საშუალებას, რომ სკოლები სწავლების აღნიშნულ სისტემაში აქტიურად ჩაერთონ. ნიუ-ჰემფშირშიც ცდილობენ ინოვაციური მეთოდების პილოტირებას. ილინოისის ათ სკოლაში აღნიშნული პროგრამა უკვე მოქმედებს. ტრადიციული შეფასების სქემებისა და სისტემების ცვლილებებს აიდაჰოშიც მიესალმებიან.
ნიუ-იორკის 40 სკოლა და 1,1 მილიონი მოსწავლე აღნიშნულ პროგრამაში აქტიურად არის ჩართული. სკოლებმა პროგრამაში ჩართვის სურვილი თავად გამოთქვეს. პორტლენდში პროგრამის ამოქმედებას მასწავლებლებისა და მშობლების მხრიდან სერიოზული წინააღმდეგობა მოჰყვა. ისინი ფიქრობდნენ, რომ მსგავსი მიდგომა დროის სერიოზულ დანაკარგს იწვევს და არაეფექტიანია. მიუხედავად ამისა, სკოლების ადმინისტრაციის წარმომადგენლებმა პროგრამაში ჩართვის სურვილი მაინც გამოთქვეს. ზოგიერთი მასწავლებელი და მშობელი მიიჩნევს, რომ მასალის სრულფასოვნად ასათვისებლად მოსწავლისთვის ულიმიტო დროის მიცემა არარეალურია და დადებით შედეგს ვერ გამოიღებს.
ნიუ-იორკის საგანმანათლებლო წრეების წარმომადგენლებმა შეფასებისა და სწავლების ახალი მეთოდი დადებითად შეფასეს. მათ საგნის სრულფასოვნად დაუფლებისთვის კოლაბორაციის მნიშვნელობას გაუსვეს ხაზი. სკოლები, რომლებიც ყურადღებას მასალის სრულფასოვნად დაუფლებაზე ამახვილებენ, საკუთარ გამოცდილებას სხვა სასწავლო დაწესებულებებს უზიარებენ. შესაძლოა, მიდგომები და მეთოდები თითოეულ სკოლას განსხვავებული ჰქონდეს, მაგრამ მათ საერთო მიზნები აერთიანებთ. ნიუ-იორკში რვა სკოლა ლაბორატორიის ფუნქციას ასრულებს. აღნიშნულ საგანმანათლებლო დაწესებულებებში ახალი მეთოდები ინერგება, მოწმდება და წარმატების შემთხვევაში სხვა სკოლებშიც ვრცელდება. ინოვაციური მიდგომები განსაკუთრებით იმ სკოლებს ხიბლავთ, რომლებიც მაღალი რეიტინგითა და სერიოზული მიღწევებით არ გამოირჩევიან. თუმცა, დროთა განმავლობაში უახლესი მეთოდებით და პროგრამებით წარმატებული სკოლებიც იხიბლებიან.
უახლოეს მომავალში პროგრამის პოპულარიზაციის მიზნით, სკოლებში სამუშაო შეხვედრების, სემინარებისა და ექსკურსიების მოწყობა იგეგმება, რათა ის საგანმანათლებლო დაწესებულებები, რომლებიც ახალი მეთოდებისადმი კრიტიკულად არიან განწყობილნი, მათ ეფექტიანობაში დარწმუნდნენ. კოლაბორაციული სწავლების მზარდი პოპულარობა ონლაინ სწავლების ფართოდ გავრცელებამ და სკოლაში ტექნოლოგიების აქტიურმა გამოყენებამაც განაპირობა. კომპიუტერები საკლასო ოთახის განუყოფელ ნაწილად იქცა.
მასალის სრულფასოვნად დაუფლებაზე ორიენტირებული სწავლება ჯერ კიდევ 1960-იანი წლებიდან იღებს სათავეს. ჩიკაგოს უნივერსიტეტის ფსიქოლოგიის პროფესორმა ბენჯამინ ბლუმმა სტანდარტული სალექციო პრაქტიკის შეცვლა დაისახა მიზნად. ის ჰოლისტურ მეთოდებსა და მიდგომებს ეძებდა, რომელთა დახმარებით სტუდენტებს სწავლების შემდეგ ეტაპზე გადასასვლელად განვლილი მასალის სრულფასოვანი ცოდნა უნდა ეჩვენებინათ. ინტენსიური ძალისხმევის საჭიროების გამო სხვა პროფესორებში ახალმა მიდგომამ პოპულარობა ვერ მოიპოვა. თანამედროვე სამყაროში კი ცოდნის ხარისხის შემოწმება ძალიან გამარტივდა. ონლაინ სწავლება და სპეციალიზირებული სავარჯიშოების სიუხვე ინოვაციური მეთოდების დანერგვას საკმაოდ ამარტივებს.
კოლაბორაციული, მასალის სრულფასოვნად დაუფლებაზე ორიენტირებული სწავლების მომხრეები თვლიან, რომ მსგავსი მიდგომა მოსწავლეებს ორგანიზაციის მეტ საშუალებას აძლევს, განურჩევლად მათი აკადემიური მოსწრებისა. ახალი მეთოდი ყურადღებას ინდივიდზე ამახვილებს და მის განვითარებაზეა ორიენტირებული.
სკოლების დიდი ნაწილი პროგრამაში იმ მიზნით ჩაერთო, რომ გულგატეხილი და რისკის ქვეშ მყოფი მოსწავლეები დაღუპვისგან ეხსნა. ახალი მეთოდის მომხრეებს სურთ მტკიცედ ჩამოყალიბებული ხედვები სამუდამოდ შეცვალონ. მოსწავლემ არ უნდა თქვას: „მე ძალიან ცუდი ვარ ამ საგანში,“ ამის ნაცვლად ის უნდა ამბობდეს: „მე განვითარების გარკვეულ საფეხურზე ვდგავარ.“
რა თქმა უნდა, ახალ პროგრამას ჰყავს კრიტიკოსებიც. მათი აზრით, უახლესი მიდგომების დანერგვის უმთავრეს მიზანს საგანმანათლებლო ხარჯების შემცირება წარმოადგენს. ისინი თვლიან, რომ მასალის სრულფასოვნად დაუფლების მეთოდი საბოლოოდ დიდ საკლასო ოთახებამდე და კომპიუტერულ სწავლებამდე მიგვიყვანს. მასწავლებელთა რიცხვი კი კატასტროფულად შემცირდება. კრიტიკოსების ნაწილი კი თვლის, რომ აღნიშნული პროგრამა ინტელექტუალებს ვერ აღზრდის. მათი თქმით, შესაძლოა, ახალი მეთოდი მათემატიკური უნარების განვითარებისთვის ეფექტური იყოს, თუმცა ჰუმანიტარული ცოდნის დაუფლებისთვის ის არაეფექტურია.
კრიტიკოსები თვლიან, რომ ახალი მეთოდი ქმედითი არ არის. მსგავსი ტიპის სწავლება მოსწავლეებს ხანგრძლივი დროის მანძილზე ცოდნის დაგროვებაში ეხმარება, თუმცა ისინი ათვისებულ მასალას მალევე ივიწყებენ. როგორც კი ბავშვს საშუალება ეძლევა, რომ სწავლების შემდეგ ეტაპზე გადაინაცვლოს, ის ყველაფერს ივიწყებს, რაც იცოდა. მათი თქმით, ახალი ხედვებით შეპყრობილ ადამიანებს არ ესმით ის ფუნდამენტი, რომელსაც განათლების სისტემა ემყარება.
კრიტიკა არც ტრადიციულ განათლების სისტემას აკლია. მოსწავლეები სკოლის დამთავრების შემდეგ უნივერსიტეტში სწავლის გასაგრძელებლად ხშირად მზად არ არიან. ქულებით შეფასება და სწავლების ტრადიციული მეთოდები მათ სათანადო განათლების მიღებაში ვერ ეხმარება. გასულ წელს ამერიკის შეერთებული შტატების მოსწავლეებს შორის უნივერსიტეტში მოსახვედრად საჭირო ინგლისური ენისა და ლიტერატურის გამოცდის ჩაბარება მხოლოდ 61-მა პროცენტმა შეძლო, ხოლო მათემატიკის - 41-მა პროცენტმა.
მასალის სრულფასოვანი დაუფლების სისტემაზე გადასვლა საკმაოდ პრობლემატურია და სერიოზულ კოორდინაციას მოითხოვს. მსგავსი ცვლილებების განხორციელება ერთ ღამეში ვერ მოხერხდება. სკოლები, რომლებიც ახალი პროგრამის დანერგვას ესწრაფვიან, თანამშრომლებს ხშირად კარგავენ, რადგან მათი უდიდესი ნაწილი ექსპერიმენტების მომხრე არ არის. ნიუ-იორკის ერთ-ერთი სკოლა ახალი მეთოდის დანერგვის გამო 7-მა პედაგოგმა დატოვა. აღნიშნული პროგრამა განსაკუთრებით ეფექტიანი აღმოჩნა იმ სკოლებში, სადაც იმიგრანტები სწავლობენ. ისინი ექსპერიმენტული მეთოდის დახმარებით წერის, კითხვისა და საუბრის უნარ-ჩვევებს მარტივად ივითარებენ. ქიმიის გაკვეთილებზე ლაბორატორიული მუშაობა მოსწავლის ცოდნის დონის მიხედვით მიმდინარეობს. მასწავლებელი ითვალისწინებს, თუ რომელი ცნებებია ნაცნობი ან უცხო ამა თუ იმ მოსწავლისთვის.
ახალი მიდგომა კრიტიკული აზროვნების განვითარებასაც უწყობს ხელს. ის მოსწავლეებს ჯგუფური მუშაობისთვის საჭირო უნარ-ჩვევების შეძენაშიც ეხმარება. იმისთვის, რომ მოსწავლე ჯგუფური მუშაობის უნარებს ფლობდეს, მას კოლაბორაციისა და კვლევის დამოუკიდებლად წარმართვის შესაძლებლობა უნდა ჰქონდეს. ინდივიდუალური მიღწევების შესაფასებლად კი პატარა მეცნიერებს პედაგოგების ინოვაციური ხედვებით გაკვირვება მოეთხოვებათ.
ნიუ-იორკის ერთ-ერთ საშუალო სკოლაში ახალი მეთოდის დანერგვამდე მოსწავლეთა მხოლოდ 5% აკმაყოფილებდა მათემატიკის ცოდნის სახელმწიფო სტანდარტებს, სრულფასოვნად კითხვა კი მხოლოდ 7%-ს შეეძლო. ახალი პროგრამის ამოქმედების შემდეგ კი მათემატიკის მცოდნეთა რიცხვი 26%-მდე გაიზარდა, ხოლო კითხვის სრულფასოვნად დაუფლება მოსწავლეთა 29%-მა შეძლო. მიმდინარე წელს ყველა მერვე კლასელმა ალგებრის გამოცდა წარმატებით ჩააბარა. სისტემის ამუშავებისთვის სკოლები შტატის კურიკულუმის დირექტივებსა და საგანმანათლებლო სტანდარტებს ემყარებოდნენ, რათა მოსწავლეთა ის უნარები გამოეკვეთათ, რომლებიც მათ სწავლების მომდევნო ეტაპზე გადასასვლელად აუცილებლად უნდა განევითარებინათ.
მეექვსე კლასის მოსწავლეებს მათემატიკური უნარების განვითარებისთვის შეკრებისა და გამოკლების, გამრავლებისა და გაყოფის სრულფასოვნად დაუფლება დაევალათ, ხოლო ინგლისური ენისა და ლიტერატურის გაკვეთილზე მათ ტექსტის მთავარი სათქმელისა და იდეის ამოცნობა უნდა მოეხერხებინათ. მოსწავლეები ქულების ნაცვლად ფერებით ფასდებიან. წითელი ფერი ნიშნავს, რომ მოსწავლე მიზნისგან შორს არის, ყვითელი გულისხმობს, რომ ის მიზანს უახლოვდება, მწვანე მიზნის მიღწევას აღნიშნავს, ლურჯი კი იმაზე მიანიშნებს, რომ მოსწავლემ ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა. ახალი მეთოდის მხარდამჭერები თვლიან, რომ მსგავსი მიდგომა მოსწავლეს სწავლის შემოქმედებით პროცესად აღქმაში დაეხმარება. თითოეული უნარის სრულფასოვნად გასავითარებლად, მოსწავლემ 3-ჯერ უნდა დაამტკიცოს, რომ ის აღნიშნულ უნარს ფლობს. ისინი მასწავლებლის წინაშე გარკვეულ პრობლემას გადაჭრიან, რათა მას აჩვენონ, რომ მასალა აითვისეს და მისი პრაქტიკული გამოყენების უნარი აქვთ, შემდეგ კი ონლაინ ტესტს და ქვიზსაც წერენ.
მოსწავლეთა შეფასება წლის ბოლოს იმაზეა დამოკიდებული, თუ რა შედეგი აჩვენეს მათ საერთო ჯამში. თუ რომელიმე მოსწავლემ ესა თუ ის უნარი მოგვიანებით აითვისა და პროგრამის ჩარჩოებში ვერ ჩაჯდა, ის მაინც დადებითად ფასდება. მთავარი მასალის დაუფლებაა და არა დაუფლების დრო.

​ნიუ-იორკის ერთ-ერთ სკოლაში მოსწავლეთა მესამედს მასალის ათვისების პრობლემა ჰქონდა. სპეციალური მასწავლებლისა და საგნის პედაგოგის ერთობლივი მუშაობის მიუხედავად, აღნიშნულ მოსწავლეებთან წარმატების მიღწევა ვერ ხერხდებოდა. აღნიშნულმა ფაქტმა სკოლაში სასწრაფო ცვლილებების დანერგვის იდეა დაბადა. მასწავლებლები და სკოლის ადმინისტრაცია ერთად მსჯელობდნენ, რა უნდა მოემოქმედათ. საბოლოოდ მათ სკოლაში მასალის დაუფლებაზე ორიენტირებული სწავლების მეთოდიკის დანერგვა გადაწყვიტეს. მომდევნო წელს მოსწავლეებმა გარკვეული საგნების მენტორის დახმარებით შესწავლა დაიწყეს. მათ კომპიუტერში საკუთარი მონაცემები შეჰყავდათ. მოსწავლეები მიზნებს ისახავდნენ და შემდეგ მათ მიღწევას ცდილობდნენ. ისინი გაცილებით მეტი მონდომებით სწავლობდნენ და გაკვეთილებზე ნაკლებად ხმაურობდნენ.
ონლაინ სწავლება მოსწავლეთა მოტივაციას მნიშვნელოვნად ზრდიდა. სკოლამ ალგებრის ცოდნის შეფასების სპეციალური ონლაინ პროგრამა შეიმუშავა, რომლის დახმარებით მოსწავლეს საკუთარი პროგრესის შემოწმება დღეში რამდენჯერმე შეუძლია. მშობლები ახალ წამოწყებას სკეპტიკურად შეხვდნენ, თუმცა მალევე დარწმუნდნენ, რომ მათი შვილების ცოდნის დონე მნიშვნელოვნად გაუმჯობესდა.
„წაგება იმის მიმანიშნებელია, რომ შენ ცდილობ. შეცდომა წარმატების საწინდარია,“ - ეს სიტყვები ახალი პროგრამის მხარდამჭერთა ერთგვარ კრედოს წარმოადგენს. მათ უმთავრეს მიზანს მოსწავლეებში წარუმატებლობის შიშის დაძლევა წარმოადგენს. 
მომზადებულია ​nytimes.com-ის მიხედვით

​თარგმნა ია ნაროუშვილმა
წაიკითხეთ სრულად