Baby Bag

სამი მასწავლებლის სამი ამბავი - პედაგოგები გარე დაკვირვების გაკვეთილებს აფასებენ

სამი მასწავლებლის სამი ამბავი - პედაგოგები გარე დაკვირვების გაკვეთილებს აფასებენ

კორონავირუსმა და პანდემიამ, რომელიც უკვე ერთი წელია მსოფლიოში მძვინვარებს, თავისი კვალი ძალიან ბევრ რამეს დაამჩნია. მათ შორის, ყველაზე მეტად ვირუსმა განათლების სისტემა დააზარალა და პედაგოგები ძალიან ბევრი გამოწვევის წინაშე დააყენა. ერთ-ერთი მათგანი წამყვანის სტატუსის მოსაპოვებლად გარე დაკვირვების ონლაინ გავლა აღმოჩნდა.

იმ პედაგოგებისთვის, რომლებსაც წამყვანის სტატუსის მოსაპოვებლად გარე დაკვირვება გაზაფხულზე უნდა გაევლოთ, ამ წლის დასაწყისში კვლავ გამოცხადდა რეგისტრაცია და მათ საშუალება მიეცათ ამ სემესტრშივე გაევლოთ გარე დაკვირვება, იმის მიუხედავად, სწავლა პირისპირ იქნებოდა თუ ონლაინ. აქედან გამომდინარე, პედაგოგების გარკვეულ ნაწილს გარე დაკვირვების გავლა ონლაინ რეჟიმში მოუწია, გარკვეულ ნაწილს კი - ფიზიკურად, კვლავ საკლასო ოთახში.

​MomsEdu.ge ამ თემასთან დაკავშირებით რამდენიმე პედაგოგს გაესაუბრა და გთავაზობთ მათი თვალით დანახულ პროცესს - გარე დაკვირვება ონლაინ თუ საკლასო ოთახში.

თამარ ბლიაძე ბორჯომის რაიონის სოფელ ახალდაბის საჯარო სკოლაში ასწავლის მათემატიკას. ის იმ პედაგოგთა რიცხვს მიეკუთვნება, რომლებსაც გარე დაკვირვების გავლა ონლაინ მოუწიათ. პედაგოგის შეფასებით, გაკვეთილმა გეგმის მიხედვით, ხარვეზების გარეშე ჩაიარა.

„სიმართლე გითხრათ, ჩემმა გაკვეთილმა, როგორც დაგეგმილი მქონდა ისე ჩაიარა, უბრალოდ ცოტა მოდიფიცირება დასჭირდა. აქტივობები არ ამომიღია, თითქმის ყველა დავტოვე, უბრალოდ, შევამცირე, რადგან დროში შეზღუდული ვიყავი. ასევე, პირისპირ გაკვეთილისთვის მომზადებული თვალსაჩინოებები ვერ გამოვიყენე, თუმცა მოსწავლეებს ვაჩვენე ვიდეო და ამაზე იმუშავეს. მოგეხსენებათ, რომ მათემატიკის გაკვეთილი სამფაზიანი უნდა იყოს - წინარე ცოდნის გააქტიურება, ახალი მასალის მიწოდება და ცოდნის განმტკიცება, ვფიქრობ, რომ სამივე მეტ-ნაკლებად გამომივიდა“ - აღნიშნა მან.

მათემატიკის პედაგოგმა გარე დაკვირვებისთვის განსაზღვრული ოცწუთიანი გაკვეთილი მესამე კლასში ჩაატარა. მიუხედავად იმისა, რომ მოსწავლეები უმცროსკლასელები იყვნენ, მათთვის ონლაინ გაკვეთილზე გადართვა რთული არ ყოფილა და საგაკვეთილო პროცესი ტექნიკური ხარვეზების გარეშე წარიმართა.

„მოსწავლეებს ონლაინ გაკვეთილზე მოქცევის წესები ავუხსენი, ეს მნიშვნელოვანია და ყველა პედაგოგმა უნდა გაითვალისწინოს. მათ წინასწარ იცოდნენ, როგორ უნდა მოქცეულიყვნენ და რა თქმა უნდა, იცავდნენ ამ წესებს. ესეც გარკვეულწილად წარმატებული გაკვეთილის საწინდარი აღმოჩნდა, ცხადია. მართალია, პროცესი შედარებით უფრო ნელა მიმდინარეობდა, ვიდრე საკლასო ოთახში, მაგრამ ამას რაიმე პრობლემა არ შეუქმნია ჩემთვის. შეფასების დროს, როდესაც მოსწავლეებს ვთხოვე განწყობა გადმოეცათ, ეს მათ სმაილებით გააკეთეს, რომელიც კლასის ჩატში გამოგზავნეს“.

თამარ ბლიაძის თქმით, გარე დაკვირვება რომ პირისპირ სწავლებისას გაევლო, უფრო მეტი თვალსაჩინოებისა და აქტივობის გამოყენების შესაძლებლობა ექნებოდა და გაკვეთილიც უფრო მრავალფეროვანი გამოვიდოდა, თუმცა ის არც ჩატარებული გაკვეთილითაა უკმაყოფილო და თავის გამოცდილებაზე დაყრდნობით პედაგოგებს რჩევებს უზიარებს: „პირველ რიგში, ნერვიულობა უნდა მოიხსნათ, მით უმეტეს, რომ ყველა დამკვირვებელი დადებითადაა განწყობილი. აუცილებლად უნდა აუხსნათ მოსწავლეებს, რომ დამკვირვებელი გაკვირდებათ თქვენ, მასწავლებელს და არა მათ. გასათვალისწინებელია დროის ფაქტორი და აუცილებლად გააკეთეთ შეფასება, რამდენიმე მოსწავლის მაინც. ასევე, დავალებები, რომლებსაც მოსწავლეებს მისცემთ, დავალებების ზოლში უნდა ხორციელდებოდეს, იქვე სწორდებოდეს და უკუკავშირით მისდიოდეს მოსწავლებს. კარგი იქნება, თუ წინასწარ გაუგზავნით მოსწავლეებს განმავითარებელი შეფასების ცხრილს, მე დამატებით მათ ჩვენი წიგნის ელ-ვერსიაც ავუტვირთე. მთავარია, არ ინერვიულოთ და ყველაფერი კარგად ჩაივლის. ყველას ვუსურვებ წარმატებებს“.

პირისპირ, საკლასო ოთახში გაიარა გარე დაკვირვება გორელოვკის N3 საჯარო სკოლის პედაგოგმა ირა გოგილაშვილმა. გაკვეთილი პედაგოგმა მეათე კლასში ჩაატარა და მისი თქმით, ყველაფერმა ზედმიწევით კარგად ჩაიარა.

„მოგეხსენებათ, რომ მეათე კლასის მათემატიკაში თითქმის ძველი მასალების გამეორებაა, ამიტომ მოსწავლეებისთვის ის თემები, რაზეც მე გაკვეთილზე ვისაუბრე, უცნობი არ ყოფილა. რა თქმა უნდა, რაღაც-რაღაცები უცხო იყო, მაგრამ ამას გაკვეთილის პროცესისთვის ხელი არ შეუშლია. დროის ხარვეზი არ მქონია, მოსწავლეები აქტიურობდნენ და ძალიან ცოცხალი გაკვეთილი გამოგვივიდა. მას შემდეგ, რაც გავიგე, რომ გარე დაკვირვება პირისპირ სწავლების პერიოდში მომიწევდა, ამ დღისთვის დიდი ხნის მანძილზე ვემზადებოდი და არა მხოლოდ მე. სიმართლე გითხრათ, ჩვენ, პედაგოგები ძალიან ბევრს ვშრომობთ, ბევრი ვიშრომეთ კვლევაზე, აქტივობებზე და ეს 45 წუთიანი გაკვეთილი არის ბოლო ეტაპი, რომელსაც თუკი წარმატებით გაივლი, გაწეული შრომა გიფასდება“.

გამოცდილი პედაგოგი სხვა პედაგოგებს ურჩევს, რომ პირველ რიგში, ნერვიულობა გვერდზე გადადონ: „მთავარია მშვიდად იყოთ - სანერვიულო არაფერია, ემოციებმა კი შეიძლება ყველაფერი გააფუჭოს. ის ადამიანები, რომლებიც ჩვენს გაკვეთილებს აკვირდებიან, ასევე განათლების სფეროდან არიან და მათთვის უცხო არ არის ეს ყველაფერი, პირიქით, ისინი ძალიან კეთილგანწყობითა და გულისხმიერებით გვეკიდებიან და მაქსიმალურად სასიამოვნო გარემოს ქმნიან გაკვეთილზე. ამ ყველაფერის ფონზე კი თქვენი ნერვიულობა შეიძლება გადამწყვეტიც კი აღმოჩნდეს. მესმის რთულია, თუმცა თავი ხელში უნდა აიყვანოთ და ყველაფერი გამოგივათ“.

ამ პედაგოგებისგან განსხვავებით სულ სხვა ისტორიის ნაწილია ნათია იაკობაძე, ღურტის საჯარო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგი. ის იმ იშვიათ პედაგოგთა რიცხვს მიეკუთვნება, რომლებსაც საკუთარი შეცდომების აღიარების არ რცხვენიათ და ამას მომავალი გამარჯვებების გზაზე მოტივაციად იყენებენ.

ნათია იაკობაძე გარე დაკვირვების გაკვეთილის წარუმატებლად გავლას საკუთარ გამოუცდელობას აბრალებს და საკუთარი გაკვეთილის შესახებ გვიყვება:

„გარე დაკვირვებას გაზაფხულზე ველოდი, თუმცა ასე თუ ისე, ონლაინისთვისაც ვიყავი მზად. საკლასო ოთახში ჩატარებული გაკვეთილი სულ სხვაა, უფრო ინტერაქტიული და ცოცხალი. დისტანციურად ძალიან რთულია სწავლება, რადგან პედაგოგი იგივე მშობელია მოსწავლეებისთვის და ეს ცივი ეკრანი ძალიან გვზღუდავს. კონტაქტი გვაქვს მათთან, მაგრამ ეს არ არის ისეთივე ხარისხის, როგორც საკლასო ოთახში. მიუხედავად იმისა, რომ ონლაინაც ვასწავლით მოსწავლეებს, მაინც ძალიან გვიჭირს, მით უმეტეს, ხულოში, სადაც უამინდობის გამო ხშირად ინტერნეტი და შუქი არაა. ჩემი გაკვეთილის წარუმატებლობაც, ვფიქრობ, აქედან დაიწყო, როცა უშუქობის გამო ორი მოსწავლე ვერ შემოვიდა გაკვეთილზე. ისინი ძლიერი მოსწავლეები იყვნენ და მსურდა, ჩემს გაკვეთილს დასწრებოდნენ, თუმცა არც სხვა მოსწავლეებს ვემდური და მადლობა მათ.

არ მეგონა, რომ პირველივე გაკვეთილზე დამესწრებოდნენ და აქცენტს უფრო მესამე-მეოთხე გაკვეთილისთვის ვაკეთებდი და სწორედ აქ დავუშვი შეცდომა. ამას დაერთო ჩემი გამოუცდელობაც და ის, რომ დროზე გაცილებით მეტს ვნერვიულობდი, ვიდრე საჭირო იყო. ამის გამო, მოსწავლეების პასუხებს არ ველოდებოდი, არ ვასრულებინებდი მათ აზრს და ცხადია, ამ ყველაფერმა იმოქმედა საბოლოო შეფასებაზე. მინდა რამდენიმე სიტყვით აღვნიშნო, რომ ქალბატონი ნესტან რატიანი, რომელიც ჩემს გაკვეთილს ესწრებოდა, ძალიან კარგი ადამიანია და თავიდანვე დადებითად განეწყო ჩემ მიმართ. თუ შესაძლებლობა იქნება, ძალიან მინდა კვლავ ქალბატონი ნესტანი დაესწროს ჩემს გაკვეთილს. ამის ძალიან დიდი სურვილი მაქვს, მინდა, რომ მისგან ბევრი ვისწავლო“.

ნათია იაკობაძის თქმით, პოსტის შემდეგ, რომელიც სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა, ძალიან ბევრი პედაგოგი გამოეხმაურა. მისი მხრიდან ეს ძალიან თამამი ნაბიჯი იყო და ამას ჩვენი სასკოლო საზოგადოება მიჩვეული არაა.

„ძალიან ბევრი მწერდა პირადში და მინდა ვუთხრა, რომ მე მათ გვერდით ვარ. გული არ გავიტეხოთ და უფრო მეტი შემართებითა და მონდომებით შევუდგეთ მუშაობას. ჩვენ არავისზე ნაკლები არ ვართ. მერე რა, რომ პატარა შეცდომა მოგვივიდა, ეს მარცხი არაფერს ნიშნავს, რადგან ეს იმის მანიშნებელია, რომ ჩვენ უფრო მეტს გავაკეთებთ, უფრო მეტს ვიბრძოლებთ და სასურველ შედეგსაც აუცილებლად მივაღწევთ.

ჯერჯერობით გაურკვეველია, მაქვს თუ არა იმის უფლება, რომ თავიდან გავიარო გარე დაკვირვება, თუმცა სურვილი ძალიან დიდი მაქვს. მინდა, რომ ჩემს შეცდომებზე ვისწავლო და გამოვასწორო ის ხარვეზები, რაც მქონდა“.

ახალგაზრდა პედაგოგის მსგავსად ძალიან ბევრ პედაგოგს აინტერესებს პასუხი კითხვაზე - ექნებათ თუ არა მათ კიდევ გარე დაკვირვების გავლის შანსი. პასუხი ჯერ უცნობია, თუმცა ნათია იაკობაძე მომავალს იმედით უყურებს და უკვე შემდეგ გაკვეთილსაც გეგმავს, რომელიც აუცილებლად წარმატებული იქნება. 

ავტორი: მარიამ მაშა გვარამია 

შეიძლება დაინტერესდეთ

დანიაში მშობლების ნაწილი სკოლების გახსნას აპროტესტებს

დანიაში მშობლების ნაწილი სკოლების გახსნას აპროტესტებს

კოპენჰაგენის სკოლებში სასწავლო პროცესი აღადგინეს. მოსწავლეები ხელებს სადეზინფექციო ხსნარით იმუშავებენ, სავალდებულო დისტანციას იცავენ და გაკვეთილებს ასე ასწრებიან. ერთ კლასში მხოლოდ 10 მოსწავლის ყოფნაა ნებადართული. მიუხედავად იმისა, რომ საგაკვეთილო პროცესი მკაცრი შეზღუდვებით მიმდინარეობს, მშობლების ნაწილი შვილების სკოლაში გაშვების კატეგორიული წინააღმდეგია. ისინი მთავრობის გადაწყვეტილებას პოლიტიკურ ექსპერიმენტად განიხილავენ და მასში მონაწილეობაზე უარს აცხადებენ.

დანია ევროპის პირველი სახელმწიფოა, რომელმაც სასწავლო პროცესი აღადგინა. ქვეყანაში შეზღუდვები 12 მარტს დაწესდა და მას შემდეგ მოქალაქეები საგანგებო რეჟიმის პირობებში ცხოვრობდნენ. დანიაში ამ დრომდე ინფიცირების 6 879 შემთხვევა გამოვლინდა, გარდაიცვალა 309 ადამიანი. აპრილის დასაწყისში პიკური ეტაპის გადავლის შემდეგ ქვეყანაში ახალი შემთხვევების რიცხვმა მნიშვნელოვნად იკლო, რის გამოც მთავრობამ შეზღუდვების ეტაპობრივი მოხსნის გადაწყვეტილება მიიღო.

მთავრობის გადაწყვეტილებას ათასობით ოჯახი დაუპირისპირდა: „რამდენიმე კვირის მანძილზე ხელისუფლება გვაფრთხილებდა, რომ ეს პანდემია უკიდურესად საშიშია და მასთან ბრძოლისთვის სოციალური დისტანცირება აუცილებელია. შემდეგ კი უცებ მოგვთხოვეს, რომ ჩვენთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანები, ჩვენი შვილები, სკოლებში გავუშვათ, მაშინ, როდესაც ვირუსის გავრცელება ჯერ კიდევ გრძელდება და არავინ იცის, როდის დასრულდება პანდემია,“ - ნათქვამია ერთ-ერთი მშობლის განცხადებაში.

დანიის მსგავსად, რამდენიმე ევროპული სახელმწიფო ვირუსის ახალი შემთხვევების კლებასთან ერთად შეზღუდვების მოხსნას გეგმავს. შესაძლოა, ამან აღნიშნულ ქვეყნებში მშობლების მასობრივი უკმაყოფილება გამოიწვიოს. დანიის მთავრობა დისტანციური სწავლების გვერდით ეფექტებზე ამახვილებს ყურადღებას. პრემიერ-მინისტრის თქმით, სანამ ბავშვები სახლიდან სწავლობენ, მშობლები სამსახურში სიარულს ვერ შეძლებენ, რაც დანიის მთავრობის მეთაურს ერთ-ერთ ყველაზე რთულ პრობლემად მიაჩნია.

ჟურნალ „ლანცეტში“ გამოქვეყნებულმა ერთ-ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ სკოლების დახურვა ვირუსის პრევენციის ეფექტური მეთოდი არ არის, თუმცა მშობლების დიდი ნაწილი აღნიშნულ მოსაზრებას არ იზიარებს. დანიელმა მშობლებმა სპეციალური facebook ჯგუფიც შექმნეს სახელწოდებით: „ჩემი შვილი covid-19-ისთვის ზღვის გოჭი არ უნდა იყოს.“ აღნიშნულ ჯგუფში უკვე 40 000-ზე მეტი ადამიანია გაწევრიანებული.

„მეგობრებო, რას ფიქრობთ ბავშვების სკოლაში გაშვებასთან დაკავშირებით? ჩემი 10 წლის შვილი ძილის წინ შეძრწუნებული მეუბნებოდა, რომ მას სკოლაში კორონავირუსით დაინფიცირების ძალიან ეშინია,“ - აღნიშნული პოსტი ჯგუფში ერთ-ერთმა მშობელმა გამოაქვეყნა.

„ბავშვებს აქვთ საფრთხისგან დაცვის უფლება. მე აღდგომის შემდეგ ჩემს შვილს სკოლაში არ გავუშვებ. ბავშვები არ უნდა გავუშვათ ომში უხილავ მტერთან,“ - აცხადებს ერთ-ერთი მოსწავლის მამა.

სამოქალაქო დაუმორჩილებლობა დანიისთვის უჩვეულო მოვლენაა. როგორც წესი, დანიის მოქალაქეები ხელისუფლებას ენდობიან და მის მითითებებს ითვალისწინებენ, თუმცა ამ შემთხვევაში, მშობლები შვილების სიცოცხლის საფრთხის წინაშე დაყენებას არ აპირებენ.

მშობლებმა სპეციალური ონლაინ პეტიციაც შექმნეს, რომლითაც მთავრობის გადაწყვეტილებას აპროტესტებენ. მას უკვე 18 000 ხელმომწერი ჰყავს. მსგავსი პეტიცია შეიქმნა ნორვეგიაშიც, სადაც სკოლებში სასწავლო პროცესის აღდგენა თვის ბოლოსთვის იგეგმება. აღნიშნულ პეტიციას 28 000-მა მშობელმა მოაწერა ხელი.

მშობლები თვლიან, რომ ბავშვებს სკოლაში მკაცრი წესების დაცვა გაუჭირდებათ, ისინი შეშინდებიან და დაისტრესებიან. მოსწავლეებს, რომლებიც გაკვეთილებს არ ესწრებიან, გაცდენა საპატიოდ არ ეთვლებათ, რაც მათი მშობლებისთვის დამატებით პრობლემას წარმოადგენს.

სოციალ-დემოკრატიულ პარტიას, რომელიც დანიას მართავს, კრიზისთან ეფექტური ბრძოლის გამო მოსახლეობის მაღალი მხარდაჭერა აქვს. თუმცა სკოლების გახსნასთან დაკავშირებით ხელისუფლების მოულოდნელი გადაწყვეტილება მოქალაქეების უკმაყოფილებას იწვევს. მიუხედავად იმისა, რომ სასწავლო პროცესი განახლდა, მშობლების 15 %-ზე მეტი შვილების სკოლაში გაშვებაზე უარს აცხადებს.

მშობლების ნაწილი თავს უსაფრთხოდ გრძნობს და თანახმაა, რომ ბავშვები სკოლაში გაგზავნოს. ზოგიერთი მათგანი კი ექსპერიმენტს შორიდან აკვირდება. ისინი აცხადებენ, რომ ორი კვირის განმავლობაში მოვლენების განვითარებას დააკვირდებიან. მშობლების თქმით, ისინი შვილებს სკოლაში მხოლოდ მას შემდეგ გაუშვებენ, თუ დარწმუნდებიან, რომ მთავრობის ახალი გადაწყვეტილება ვირუსის ხელახალ აფეთქებას არ გამოიწვევს.

მომზადებულია ​washingtonpost.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად