Baby Bag

მასწავლებლის პროფესიული სტანდარტი

მასწავლებლის პროფესიული სტანდარტი

მასწავლებლის პროფესიულ​ ​სტანდარტში ცვლილებები განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრის მიხეილ ჩხენკელის ბრძანებით დამტკიცდა და ამოქმედდა გამოქვეყნებისთანავე. 

მუხლი 1. რეგულირების სფერო და მიზანი

1. მასწავლებლის პროფესიული სტანდარტი (შემდგომში – სტანდარტი), „ზოგადი განათლების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-2 მუხლის „ღ3“ ქვეპუნქტის შესაბამისად, პროფესიული ვალდებულებების, ცოდნის, უნარ-ჩვევებისა და ღირებულებების ჩამონათვალის ერთობლიობაა, რომელსაც უნდა აკმაყოფილებდეს ყველა თანამდებობის მასწავლებელი. სტანდარტის მიზანია ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებებში სწავლისა და სწავლების ხარისხის გაუმჯობესება. 

2. სტანდარტი არის მასწავლებლის მომზადების, პროფესიული რეგულირების და კარიერული ზრდის განმსაზღვრელი დოკუმენტი.

3. მასწავლებლის საგნობრივი კომპეტენცია რეგულირდება ეროვნული სასწავლო გეგმის შესაბამისად.

მუხლი 2. სტანდარტის გამოყენების არეალი

1. სტანდარტის გამოყენება შესაძლებელია მასწავლებლის პროფესიის რეგულირების სფეროში სხვადასხვა პოლიტიკური დოკუმენტისა თუ მექანიზმის შესამუშავებლად.

2. სტანდარტის გამოყენება შესაძლებელია შემდეგი დანიშნულებით:

ა) თვითშეფასებისთვის – იმისთვის, რომ მასწავლებელმა შეძლოს საკუთარი პრაქტიკის რეფლექსია, გამოკვეთოს მიმართულებები, რომლებშიც მას ესაჭიროება განვითარება და განსაზღვროს საკუთარი პროფესიული განვითარების მიზნები სასწავლო პრაქტიკის დასახვეწად და მოსწავლეთა სწავლის შედეგების გასაუმჯობესებლად;

ბ) კოლეგების ურთიერთშეფასებისთვის – იმისთვის, რომ სტანდარტი მასწავლებლებმა გამოიყენონ სკოლის ბაზაზე პროფესიული განვითარების აქტივობების დასაგეგმად და განსახორციელებლად;

გ) მასწავლებლის კომპეტენციებისა და საქმიანობის შეფასებისთვის – იმისთვის, რომ სტანდარტის თითოეული მიმართულებით დადგენილი მოთხოვნების შესაბამისად, შეფასდეს მასწავლებლის კომპეტენციები და საქმიანობა, ასევე, მის მიერ საკუთარი ფუნქცია-მოვალეობების შესრულება და მიღწეული შედეგები;

დ) მასწავლებელთა საგნობრივი და პროფესიული კომპეტენციის დადასტურების გამოცდისთვის პროგრამებისა და ტესტური ინსტრუმენტების შესაქმნელად;

ე) უმაღლესი საგანმანათლებლო დაწესებულებების მიერ მასწავლებელთა მომზადების საგანმანათლებლო პროგრამების მომზადებისთვის;

ვ) მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების პროგრამების შინაარსის განსაზღვრისა და პასუხისმგებელი უწყების მიერ ამ პროგრამების აკრედიტაციისთვის;

ზ) ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებების მიერ ეროვნული სასწავლო გეგმის დანერგვის მიზნით მასწავლებლის კომპეტენციების დადგენისა და შეფასებისთვის;

თ) მასწავლებლობის მსურველის კომპეტენციების განსაზღვრისა და შეფასებისთვის;

ი) უმაღლესი განათლების დარგობრივი მახასიათებლების შემუშავების, განახლებისა და დამტკიცებისთვის.

მუხლი 3. სტანდარტის სტრუქტურა

მასწავლებლის პროფესიული სტანდარტი შედგება ორი ნაწილისაგან:

1. პირველი ნაწილი ზოგადია (II, III, V და VI თავები), რომელიც განსაზღვრავს მინიმალურ კომპეტენციებს ყველა თანამდებობის მასწავლებლისთვის (II და III თავები უფროსი, წამყვანი და მენტორი მასწავლებლებისთვის), ასევე, სპეციალური მასწავლებლისთვის (V და VI თავები უფროსი სპეციალური და წამყვანი სპეციალური მასწავლებლისთვის) და მოიცავს ორ ძირითად მიმართულებას:

ა) სასწავლო პროცესი;

ბ) პროფესიული პასუხისმგებლობები და ეთიკა.

2. სტანდარტის მეორე ნაწილში (IV თავი) მოცემულია დამატებითი მოთხოვნებისა და კომპეტენციების ჩამონათვალი წამყვანი და მენტორი მასწავლებლისათვის, ასევე, (VII თავი) მოცემულია დამატებითი მოთხოვნებისა და კომპეტენციების ჩამონათვალი წამყვანი სპეციალური მასწავლებლისათვის, ხოლო თანდართულ შესაბამის ცხრილ(ებ)ში მოცემულია კონკრეტული სტატუსის მქონე მასწავლებლების/სპეციალური მასწავლებლების ფუნქცია-მოვალეობები შესაბამის კომპეტენციებთან ერთად.

3. პირველი ნაწილის თითოეულ მიმართულებაში გამოყოფილია ქვეპუნქტები, რომელთათვისაც განსაზღვრულია შესრულების ინდიკატორები, რაც გამჭვირვალეს ხდის მოთხოვნებს მასწავლებელთა საქმიანობის მიმართ.

თავი II. სასწავლო პროცესი

მუხლი 4. პოზიტიური, უსაფრთხო, მოსწავლეზე ორიენტირებული სასწავლო გარემოს შექმნა და კლასის მართვა

პოზიტიური, უსაფრთხო, მოსწავლეზე ორიენტირებული სასწავლო გარემოს შექმნისა და კლასის მართვის ინდიკატორები:

ა) თანასწორობის პრინციპებზე აგებული ფიზიკურად და ფსიქოლოგიურად უსაფრთხო გარემოს შექმნაზე ზრუნვა მოსწავლეებთან ერთად და მოსწავლეებს შორის;

ბ) კეთილგანწყობილი, მოსწავლეთა მამოტივირებელი გარემოს ორგანიზება უნივერსალური დიზაინის პრინციპების შესაბამისად;

გ) ყველა მოსწავლის (მათ შორის, სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების მქონე (შემდგომში – სსსმ) მოსწავლეების) ჩართვა სასწავლო პროცესში;

დ) კულტურული მრავალფეროვნების, დემოკრატიის, სამართლიანობის, კანონის უზენაესობის აღიარება და პატივისცემა;

ე) კლასის მართვის ეფექტიანი სტრატეგიების გამოყენება;

ვ) მოსწავლეების თვითრეგულირებადი ქცევის წახალისება;

ზ) მოსწავლეებში მოქალაქეობრივი აზროვნების განვითარების ხელშეწყობა;

თ) მოსწავლეებთან კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგიების ფლობა და გამოყენება;

ი) მოსწავლეებისთვის თვითრეალიზაციისა და თვითგამოხატვის შესაძლებლობის მიცემა;

კ) მოსწავლეებში თანამშრომლობითი უნარების განვითარების ხელშეწყობა;

ლ) კონფლიქტის პრევენციისა და მოგვარების ეფექტიანი სტრატეგიების ცოდნა და გამოყენება.

მუხლი 5. სასწავლო პროცესის დაგეგმვა

სასწავლო პროცესის დაგეგმვის ინდიკატორები:

ა) სხვადასხვა ტიპის საგნობრივი სასწავლო გეგმების ცოდნა და შემუშავება;

ბ) სასწავლო პროცესის დაგეგმვისას კონსტრუქტივიზმის ძირითადი პრინციპებისა და დიფერენცირებული მიდგომების გათვალისწინება;

გ) კლასგარეშე (ექსტრაკურიკულარული)/არაფორმალური აქტივობების დაგეგმვა მოსწავლეთა ინტერესებისა და საჭიროებების გათვალისწინებით;

დ) სასწავლო პროცესის დაგეგმვისას ინფორმაციულ-საკომუნიკაციო ტექნოლოგიების გამოყენება და ციფრული მოქალაქეობის პრინციპების გათვალისწინება;

ე) სასწავლო პროცესის დაგეგმვისას ინკლუზიური განათლების პრინციპების გათვალისწინება.

მუხლი 6. სწავლისა და სწავლების სტრატეგიების გამოყენება

სწავლისა და სწავლების სტრატეგიების გამოყენების ინდიკატორები:

ა) სასწავლო პროცესში სხვადასხვა დონის კურიკულუმების გამოყენება და მოდიფიცირება გრძელვადიანი და მოკლევადიანი სასწავლო მიზნების, ასევე მოსწავლეთა საჭიროებებისა და ინტერესების გათვალისწინებით;

ბ) თითოეული მოსწავლის, მათ შორის სსსმ მოსწავლის, საჭიროებასა და ინტერესებზე მორგებული სასწავლო მიზნის შესაბამისი სტრატეგიების გამოყენება;

გ) მოსწავლეებში მაღალი სააზროვნო უნარების განვითარების მიზნით შესაბამისი მრავალფეროვანი, ინტერაქციული სტრატეგიების გამოყენება;

დ) მოსწავლეებში ბუნებრივი და სოციალური გარემოსადმი პასუხისმგებლობის ჩამოყალიბების ხელშეწყობა – მდგრადი განვითარების პრინციპებზე დაფუძნებული სტრატეგიების გამოყენება;

ე) მოსწავლეებში დემოკრატიული კულტურის კომპეტენციების განვითარებაზე ორიენტირებული სტრატეგიების გამოყენება;

ვ) მოსწავლეებში მეტაკოგნიტური უნარების (დაგეგმვა, მონიტორინგი, შეფასება) განვითარებასა და სწავლის ეფექტიანი სტრატეგიების დაუფლებაზე ორიენტირებული მიდგომების გამოყენება;

ზ) თითოეული მოსწავლის მოტივაციის ამაღლებაზე ორიენტირებული სტრატეგიების გამოყენება;

თ) მოსწავლეთა ინტერესებისა და საჭიროებების გათვალისწინებით, კლასგარეშე/არაფორმალური აქტივობების (მაგ., საგნობრივი წრეები/კლუბები, სპორტული, სახელოვნებო ღონისძიებები და სხვ.) განხორციელება.

მუხლი 7. სასწავლო რესურსების გამოყენება

სასწავლო რესურსების გამოყენების ინდიკატორები:

ა) მრავალფეროვანი, სასწავლო მიზნის შესაბამისი, სკოლაში და სკოლის გარეთ არსებული რესურსების ადაპტირება და ეფექტიანი გამოყენება;

ბ) მოსწავლეებისათვის სასწავლო რესურსის თანაბარი ხელმისაწვდომობა და უსაფრთხო გამოყენება;

გ) სასწავლო მიზნისა და მოსწავლეთა საჭიროებების გათვალისწინებით, სასწავლო რესურსის მოძიება ან/და მომზადება მდგრადი განვითარების პრინციპების დაცვით;

დ) სასწავლო რესურსის მოძიება, მომზადება და გამოყენება მოსწავლეთა კულტურული მრავალფეროვნების გათვალისწინებით;

ე) სასწავლო მიზნისა და მოსწავლეთა საჭიროებების გათვალისწინებით, სასწავლო რესურსის მოძიება ან/და მომზადება მედიაწიგნიერების პრინციპების გათვალისწინებით.

მუხლი 8. მოსწავლეთა შეფასება

მოსწავლეთა შეფასების ინდიკატორები:

ა) მოსწავლეთა შეფასებისას შეფასების ძირითად პრინციპებზე ორიენტირება;

ბ) სასწავლო მიზნის შესაბამისი შეფასების ფორმების გამოყენება;

გ) ეფექტიანი განმავითარებელი შეფასების/უკუკავშირის მიწოდება;

დ) მოსწავლეთა შეფასების შედეგების ანალიზი ინკლუზიური განათლების პრინციპების დაცვით და სასწავლო პროცესის დაგეგმვა მასზე დაფუძნებით;

ე) მოსწავლეთა შედეგების შეფასების მრავალფეროვანი სტრატეგიების/ინსტრუმენტების გამოყენება.

თავი III. პროფესიული პასუხისმგებლობები და ეთიკა

მუხლი 9. თვითგანვითარებაზე ზრუნვა

თვითგანვითარებაზე ზრუნვა გულისხმობს:

ა) პროფესიული განვითარების მიზნით თვითშეფასების მრავალფეროვანი მეთოდების გამოყენებას;

ბ) თვითშეფასების შედეგების გათვალისწინებით პროფესიული განვითარების აქტივობების/სტრატეგიების დაგეგმვასა და განხორციელებას.

მუხლი 10. სასკოლო საზოგადოებასთან თანამშრომლობა და ეფექტური კომუნიკაცია

სასკოლო საზოგადოებასთან თანამშრომლობა და ეფექტური კომუნიკაცია გულისხმობს:

ა) მოსწავლეთა მშობლებთან/კანონიერ წარმომადგენლებთან ეფექტური კომუნიკაციის დამყარებას მოსწავლეთა აკადემიური მიღწევებისა და ქცევის შესახებ უკუკავშირის მიწოდებისა და პრობლემების ერთობლივად გადაჭრის მიზნით;

ბ) მოსწავლეთა მშობლების/კანონიერი წარმომადგენლების სასკოლო ცხოვრებაში ჩართვის ხელშეწყობას;

გ) კოლეგებთან თანამშრომლობას თვითგანვითარებისა და ურთიერთგანვითარების მიზნით, მოსწავლეთა შედეგების გასაუმჯობესებლად;

დ) სასკოლო საზოგადოების ადამიანური რესურსების მიზნობრივად გამოყენებას.

მუხლი 11. სკოლის განვითარებაზე ზრუნვა

სკოლის განვითარებაზე ზრუნვა გულისხმობს:

ა) სკოლის განვითარებისკენ მიმართულ აქტივობებში მონაწილეობას;

ბ) დემოკრატიული მართვის პრინციპების გათვალისწინებას, სკოლის პრესტიჟის შენარჩუნებასა და ამაღლებაზე ზრუნვას;

გ) მოსწავლეთა ჩართვას ისეთ აქტივობებში, რომლებიც ზრდის სკოლისადმი მათი მიკუთვნებულობის განცდას.

მუხლი 12. პროფესიული ეთიკის დაცვა

პროფესიული ეთიკის დაცვა გულისხმობს „მასწავლებლის პროფესიული ეთიკის კოდექსის დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის 2010 წლის 14 ივლისის №57/ნ ბრძანებით განსაზღვრული ნორმების შესრულებას, ასევე:

ა) მოსწავლეებისთვის ეთიკური ქცევის მაგალითის მიცემას;

ბ) მოსწავლეებისთვის ზოგადსაკაცობრიო და ეროვნული ღირებულებების დაცვის მაგალითის მიცემას;

გ) პროფესიული საქმიანობის განხორციელებისას კეთილსინდისიერი და მიუკერძოებელი გადაწყვეტილებების მიღებას;

დ) მოსწავლეებში მოქალაქეობის, აგრეთვე მდგრადი განვითარებისთვის აუცილებელი კომპეტენციების განვითარების ხელშეწყობას.

თავი IV. დამატებითი მოთხოვნები და კომპეტენციები წამყვანი და მენტორი მასწავლებლისთვის

მუხლი 13. დამატებითი მოთხოვნები და კომპეტენციები წამყვანი და მენტორი მასწავლებლისთვის

დამატებითი მოთხოვნები და კომპეტენციები წამყვანი და მენტორი მასწავლებლისთვის განსაზღვრულია ცხრილი 1-ისა და ცხრილი 2-ის შესაბამისად.

თავი I. ზოგადი დებულებანი

მუხლი 1. რეგულირების სფერო და მიზანი

1. მასწავლებლის პროფესიული სტანდარტი (შემდგომში – სტანდარტი), „ზოგადი განათლების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-2 მუხლის „ღ3“ ქვეპუნქტის შესაბამისად, პროფესიული ვალდებულებების, ცოდნის, უნარ-ჩვევებისა და ღირებულებების ჩამონათვალის ერთობლიობაა, რომელსაც უნდა აკმაყოფილებდეს ყველა თანამდებობის მასწავლებელი. სტანდარტის მიზანია ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებებში სწავლისა და სწავლების ხარისხის გაუმჯობესება.

2. სტანდარტი არის მასწავლებლის მომზადების, პროფესიული რეგულირების და კარიერული ზრდის განმსაზღვრელი დოკუმენტი.

3. მასწავლებლის საგნობრივი კომპეტენცია რეგულირდება ეროვნული სასწავლო გეგმის შესაბამისად.

მუხლი 2. სტანდარტის გამოყენების არეალი

1. სტანდარტის გამოყენება შესაძლებელია მასწავლებლის პროფესიის რეგულირების სფეროში სხვადასხვა პოლიტიკური დოკუმენტისა თუ მექანიზმის შესამუშავებლად.

2. სტანდარტის გამოყენება შესაძლებელია შემდეგი დანიშნულებით:

ა) თვითშეფასებისთვის – იმისთვის, რომ მასწავლებელმა შეძლოს საკუთარი პრაქტიკის რეფლექსია, გამოკვეთოს მიმართულებები, რომლებშიც მას ესაჭიროება განვითარება და განსაზღვროს საკუთარი პროფესიული განვითარების მიზნები სასწავლო პრაქტიკის დასახვეწად და მოსწავლეთა სწავლის შედეგების გასაუმჯობესებლად;

ბ) კოლეგების ურთიერთშეფასებისთვის – იმისთვის, რომ სტანდარტი მასწავლებლებმა გამოიყენონ სკოლის ბაზაზე პროფესიული განვითარების აქტივობების დასაგეგმად და განსახორციელებლად;

გ) მასწავლებლის კომპეტენციებისა და საქმიანობის შეფასებისთვის – იმისთვის, რომ სტანდარტის თითოეული მიმართულებით დადგენილი მოთხოვნების შესაბამისად, შეფასდეს მასწავლებლის კომპეტენციები და საქმიანობა, ასევე, მის მიერ საკუთარი ფუნქცია-მოვალეობების შესრულება და მიღწეული შედეგები;

დ) მასწავლებელთა საგნობრივი და პროფესიული კომპეტენციის დადასტურების გამოცდისთვის პროგრამებისა და ტესტური ინსტრუმენტების შესაქმნელად;

ე) უმაღლესი საგანმანათლებლო დაწესებულებების მიერ მასწავლებელთა მომზადების საგანმანათლებლო პროგრამების მომზადებისთვის;

ვ) მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების პროგრამების შინაარსის განსაზღვრისა და პასუხისმგებელი უწყების მიერ ამ პროგრამების აკრედიტაციისთვის;

ზ) ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებების მიერ ეროვნული სასწავლო გეგმის დანერგვის მიზნით მასწავლებლის კომპეტენციების დადგენისა და შეფასებისთვის;

თ) მასწავლებლობის მსურველის კომპეტენციების განსაზღვრისა და შეფასებისთვის;

ი) უმაღლესი განათლების დარგობრივი მახასიათებლების შემუშავების, განახლებისა და დამტკიცებისთვის.

მუხლი 3. სტანდარტის სტრუქტურა

მასწავლებლის პროფესიული სტანდარტი შედგება ორი ნაწილისაგან:

1. პირველი ნაწილი ზოგადია (II, III, V და VI თავები), რომელიც განსაზღვრავს მინიმალურ კომპეტენციებს ყველა თანამდებობის მასწავლებლისთვის (II და III თავები უფროსი, წამყვანი და მენტორი მასწავლებლებისთვის), ასევე, სპეციალური მასწავლებლისთვის (V და VI თავები უფროსი სპეციალური და წამყვანი სპეციალური მასწავლებლისთვის) და მოიცავს ორ ძირითად მიმართულებას:

ა) სასწავლო პროცესი;

ბ) პროფესიული პასუხისმგებლობები და ეთიკა.

2. სტანდარტის მეორე ნაწილში (IV თავი) მოცემულია დამატებითი მოთხოვნებისა და კომპეტენციების ჩამონათვალი წამყვანი და მენტორი მასწავლებლისათვის, ასევე, (VII თავი) მოცემულია დამატებითი მოთხოვნებისა და კომპეტენციების ჩამონათვალი წამყვანი სპეციალური მასწავლებლისათვის, ხოლო თანდართულ შესაბამის ცხრილ(ებ)ში მოცემულია კონკრეტული სტატუსის მქონე მასწავლებლების/სპეციალური მასწავლებლების ფუნქცია-მოვალეობები შესაბამის კომპეტენციებთან ერთად.

3. პირველი ნაწილის თითოეულ მიმართულებაში გამოყოფილია ქვეპუნქტები, რომელთათვისაც განსაზღვრულია შესრულების ინდიკატორები, რაც გამჭვირვალეს ხდის მოთხოვნებს მასწავლებელთა საქმიანობის მიმართ.

თავი II. სასწავლო პროცესი

მუხლი 4. პოზიტიური, უსაფრთხო, მოსწავლეზე ორიენტირებული სასწავლო გარემოს შექმნა და კლასის მართვა

პოზიტიური, უსაფრთხო, მოსწავლეზე ორიენტირებული სასწავლო გარემოს შექმნისა და კლასის მართვის ინდიკატორები:

ა) თანასწორობის პრინციპებზე აგებული ფიზიკურად და ფსიქოლოგიურად უსაფრთხო გარემოს შექმნაზე ზრუნვა მოსწავლეებთან ერთად და მოსწავლეებს შორის;

ბ) კეთილგანწყობილი, მოსწავლეთა მამოტივირებელი გარემოს ორგანიზება უნივერსალური დიზაინის პრინციპების შესაბამისად;

გ) ყველა მოსწავლის (მათ შორის, სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების მქონე (შემდგომში – სსსმ) მოსწავლეების) ჩართვა სასწავლო პროცესში;

დ) კულტურული მრავალფეროვნების, დემოკრატიის, სამართლიანობის, კანონის უზენაესობის აღიარება და პატივისცემა;

ე) კლასის მართვის ეფექტიანი სტრატეგიების გამოყენება;

ვ) მოსწავლეების თვითრეგულირებადი ქცევის წახალისება;

ზ) მოსწავლეებში მოქალაქეობრივი აზროვნების განვითარების ხელშეწყობა;

თ) მოსწავლეებთან კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგიების ფლობა და გამოყენება;

ი) მოსწავლეებისთვის თვითრეალიზაციისა და თვითგამოხატვის შესაძლებლობის მიცემა;

კ) მოსწავლეებში თანამშრომლობითი უნარების განვითარების ხელშეწყობა;

ლ) კონფლიქტის პრევენციისა და მოგვარების ეფექტიანი სტრატეგიების ცოდნა და გამოყენება.

მუხლი 5. სასწავლო პროცესის დაგეგმვა

სასწავლო პროცესის დაგეგმვის ინდიკატორები:

ა) სხვადასხვა ტიპის საგნობრივი სასწავლო გეგმების ცოდნა და შემუშავება;

ბ) სასწავლო პროცესის დაგეგმვისას კონსტრუქტივიზმის ძირითადი პრინციპებისა და დიფერენცირებული მიდგომების გათვალისწინება;

გ) კლასგარეშე (ექსტრაკურიკულარული)/არაფორმალური აქტივობების დაგეგმვა მოსწავლეთა ინტერესებისა და საჭიროებების გათვალისწინებით;

დ) სასწავლო პროცესის დაგეგმვისას ინფორმაციულ-საკომუნიკაციო ტექნოლოგიების გამოყენება და ციფრული მოქალაქეობის პრინციპების გათვალისწინება;

ე) სასწავლო პროცესის დაგეგმვისას ინკლუზიური განათლების პრინციპების გათვალისწინება.

მუხლი 6. სწავლისა და სწავლების სტრატეგიების გამოყენება

სწავლისა და სწავლების სტრატეგიების გამოყენების ინდიკატორები:

ა) სასწავლო პროცესში სხვადასხვა დონის კურიკულუმების გამოყენება და მოდიფიცირება გრძელვადიანი და მოკლევადიანი სასწავლო მიზნების, ასევე მოსწავლეთა საჭიროებებისა და ინტერესების გათვალისწინებით;

ბ) თითოეული მოსწავლის, მათ შორის სსსმ მოსწავლის, საჭიროებასა და ინტერესებზე მორგებული სასწავლო მიზნის შესაბამისი სტრატეგიების გამოყენება;

გ) მოსწავლეებში მაღალი სააზროვნო უნარების განვითარების მიზნით შესაბამისი მრავალფეროვანი, ინტერაქციული სტრატეგიების გამოყენება;

დ) მოსწავლეებში ბუნებრივი და სოციალური გარემოსადმი პასუხისმგებლობის ჩამოყალიბების ხელშეწყობა – მდგრადი განვითარების პრინციპებზე დაფუძნებული სტრატეგიების გამოყენება;

ე) მოსწავლეებში დემოკრატიული კულტურის კომპეტენციების განვითარებაზე ორიენტირებული სტრატეგიების გამოყენება;

ვ) მოსწავლეებში მეტაკოგნიტური უნარების (დაგეგმვა, მონიტორინგი, შეფასება) განვითარებასა და სწავლის ეფექტიანი სტრატეგიების დაუფლებაზე ორიენტირებული მიდგომების გამოყენება;

ზ) თითოეული მოსწავლის მოტივაციის ამაღლებაზე ორიენტირებული სტრატეგიების გამოყენება;

თ) მოსწავლეთა ინტერესებისა და საჭიროებების გათვალისწინებით, კლასგარეშე/არაფორმალური აქტივობების (მაგ., საგნობრივი წრეები/კლუბები, სპორტული, სახელოვნებო ღონისძიებები და სხვ.) განხორციელება.

მუხლი 7. სასწავლო რესურსების გამოყენება

სასწავლო რესურსების გამოყენების ინდიკატორები:

ა) მრავალფეროვანი, სასწავლო მიზნის შესაბამისი, სკოლაში და სკოლის გარეთ არსებული რესურსების ადაპტირება და ეფექტიანი გამოყენება;

ბ) მოსწავლეებისათვის სასწავლო რესურსის თანაბარი ხელმისაწვდომობა და უსაფრთხო გამოყენება;

გ) სასწავლო მიზნისა და მოსწავლეთა საჭიროებების გათვალისწინებით, სასწავლო რესურსის მოძიება ან/და მომზადება მდგრადი განვითარების პრინციპების დაცვით;

დ) სასწავლო რესურსის მოძიება, მომზადება და გამოყენება მოსწავლეთა კულტურული მრავალფეროვნების გათვალისწინებით;

ე) სასწავლო მიზნისა და მოსწავლეთა საჭიროებების გათვალისწინებით, სასწავლო რესურსის მოძიება ან/და მომზადება მედიაწიგნიერების პრინციპების გათვალისწინებით.

მუხლი 8. მოსწავლეთა შეფასება

მოსწავლეთა შეფასების ინდიკატორები:

ა) მოსწავლეთა შეფასებისას შეფასების ძირითად პრინციპებზე ორიენტირება;

ბ) სასწავლო მიზნის შესაბამისი შეფასების ფორმების გამოყენება;

გ) ეფექტიანი განმავითარებელი შეფასების/უკუკავშირის მიწოდება;

დ) მოსწავლეთა შეფასების შედეგების ანალიზი ინკლუზიური განათლების პრინციპების დაცვით და სასწავლო პროცესის დაგეგმვა მასზე დაფუძნებით;

ე) მოსწავლეთა შედეგების შეფასების მრავალფეროვანი სტრატეგიების/ინსტრუმენტების გამოყენება.

თავი III. პროფესიული პასუხისმგებლობები და ეთიკა

მუხლი 9. თვითგანვითარებაზე ზრუნვა

თვითგანვითარებაზე ზრუნვა გულისხმობს:

ა) პროფესიული განვითარების მიზნით თვითშეფასების მრავალფეროვანი მეთოდების გამოყენებას;

ბ) თვითშეფასების შედეგების გათვალისწინებით პროფესიული განვითარების აქტივობების/სტრატეგიების დაგეგმვასა და განხორციელებას.

მუხლი 10. სასკოლო საზოგადოებასთან თანამშრომლობა და ეფექტური კომუნიკაცია

სასკოლო საზოგადოებასთან თანამშრომლობა და ეფექტური კომუნიკაცია გულისხმობს:

ა) მოსწავლეთა მშობლებთან/კანონიერ წარმომადგენლებთან ეფექტური კომუნიკაციის დამყარებას მოსწავლეთა აკადემიური მიღწევებისა და ქცევის შესახებ უკუკავშირის მიწოდებისა და პრობლემების ერთობლივად გადაჭრის მიზნით;

ბ) მოსწავლეთა მშობლების/კანონიერი წარმომადგენლების სასკოლო ცხოვრებაში ჩართვის ხელშეწყობას;

გ) კოლეგებთან თანამშრომლობას თვითგანვითარებისა და ურთიერთგანვითარების მიზნით, მოსწავლეთა შედეგების გასაუმჯობესებლად;

დ) სასკოლო საზოგადოების ადამიანური რესურსების მიზნობრივად გამოყენებას.

მუხლი 11. სკოლის განვითარებაზე ზრუნვა

სკოლის განვითარებაზე ზრუნვა გულისხმობს:

ა) სკოლის განვითარებისკენ მიმართულ აქტივობებში მონაწილეობას;

ბ) დემოკრატიული მართვის პრინციპების გათვალისწინებას, სკოლის პრესტიჟის შენარჩუნებასა და ამაღლებაზე ზრუნვას;

გ) მოსწავლეთა ჩართვას ისეთ აქტივობებში, რომლებიც ზრდის სკოლისადმი მათი მიკუთვნებულობის განცდას.

მუხლი 12. პროფესიული ეთიკის დაცვა

პროფესიული ეთიკის დაცვა გულისხმობს „მასწავლებლის პროფესიული ეთიკის კოდექსის დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის 2010 წლის 14 ივლისის №57/ნ ბრძანებით განსაზღვრული ნორმების შესრულებას, ასევე:

ა) მოსწავლეებისთვის ეთიკური ქცევის მაგალითის მიცემას;

ბ) მოსწავლეებისთვის ზოგადსაკაცობრიო და ეროვნული ღირებულებების დაცვის მაგალითის მიცემას;

გ) პროფესიული საქმიანობის განხორციელებისას კეთილსინდისიერი და მიუკერძოებელი გადაწყვეტილებების მიღებას;

დ) მოსწავლეებში მოქალაქეობის, აგრეთვე მდგრადი განვითარებისთვის აუცილებელი კომპეტენციების განვითარების ხელშეწყობას.

თავი IV. დამატებითი მოთხოვნები და კომპეტენციები წამყვანი და მენტორი მასწავლებლისთვის

მუხლი 13. დამატებითი მოთხოვნები და კომპეტენციები წამყვანი და მენტორი მასწავლებლისთვის

დამატებითი მოთხოვნები და კომპეტენციები წამყვანი და მენტორი მასწავლებლისთვის განსაზღვრულია ცხრილი 1-ისა და ცხრილი 2-ის შესაბამისად.

ცხრილი 1
წამყვანი მასწავლებელი
ვალდებულებებიკომპეტენციები
ზრუნავს მასწავლებელთა პროფესიულ განვითარებაზე: ეხმარება კოლეგებს მათი საჭიროებების განსაზღვრაში, პროფესიული განვითარების აქტივობების/სტრატეგიების შემუშავებასა და განხორციელებაში.საჭიროების შემთხვევაში, რეკომენდაციებს უწევს ტუტორებს/პრაქტიკის ხელმძღვანელებს ან თავად ასრულებს ტუტორის/პრაქტიკის ხელმძღვანელის ფუნქციებს.
  • შეუძლია მასწავლებლის საჭიროებების იდენტიფიცირება;
  • შეუძლია გამოვლენილი საჭიროებების შესაბამისი პროფესიული განვითარების აქტივობების/სტრატეგიების შერჩევა;
  • შეუძლია პროფესიული განვითარების ინდივიდუალური გეგმის შემუშვება და გეგმის განხორციელების მონიტრინგი;
  • აქვს ეფექტური კომუნიკაციის უნარი – შეუძლია განვითარებაზე ორიენტირებული უკუკავშირის მიწოდება.
აქვს ზოგადი განათლების სისტემის ფართო ხედვა. ეცნობა ზოგადად განათლების სფეროში და სასკოლო სისტემებში მიმდინარე მოვლენებს, თანამედროვე პროფესიულ ლიტერატურას და საგანმანათლებლო კვლევებს ადგილობრივ, ეროვნულ და გლობალურ დონეზე. მიღებულ გამოცდილებას იყენებს საკუთარ პედაგოგიურ პრაქტიკაში და, ასევე, უზიარებს კოლეგებს.
  • აქვს ინფორმაციის მოძიების, გაფილტვრის, დამუშავების უნარი;
  • აქვს ცოდნა ზოგადი განათლების პოლიტიკისა და მართვის შესახებ;
  • იცნობს თანამედროვე პროფესიულ ლიტერატურას და საგანმანათლებლო კვლევებს;
  • არსებულ ცოდნას იყენებს საკუთარი და კოლეგების პედაგოგიური პრაქტიკის გასაუმჯობესებლად.
ატარებს სკოლის/ადგილობრივი ადგილობრივი საზოგადოების(თემის) საჭიროების კვლევებს, მიგნებებს იყენებს სკოლის/თემის განვითარების მიზნით.
  • აქვს კვლევითი უნარები: შეუძლია საკვლევი საკითხის იდენტიფიცირება სკოლისა და ადგილობრივი საზოგადოების (თემის) საჭიროებიდან გამომდინარე, კვლევის დაგეგმვა და განხორციელება, ინტერვენციების შედეგების შეფასება და შესაბამისი რეკომენდაციების შემუშავება;
ამყარებს კონტაქტებს ეროვნულ დონეზე სხვა საგანმანათლებლო დაწესებულებებთან და ორგანიზაციებთან საუკეთესო პრაქტიკის დასანერგად და მოსწავლეთა შედეგების გასაუმჯობესებლად.
  • შეუძლია საქმიანი და თანამშრომლობითი კონტაქტების დამყარება;
  • აქვს უნარი, მკაფიოდ გამოკვეთოს სათქმელი და წარმოაჩინოს საკუთარი სკოლის ინტერესები;
  • შეუძლია ისეთი ღონისძიებების, პროექტების დაგეგმვა, რომლებიც ხელს შეუწყობს სკოლის, როგორც თვითგანვითარებადი ორგანიზაციის, ჩამოყალიბებასა და მოსწავლეთა შედეგების გაუმჯობესებას.
სკოლის საჭიროებებიდან გამომდინარე, ამყარებს კომუნიკაციას და თანამშრომლობს მესამე პირებთან.
  • შეუძლია საქმიანი და თანამშრომლობითი კონტაქტების დამყარება;
  • აქვს მკაფიო ხედვა სკოლის საგანმანათლებლო საჭიროებებისა და მათი გადაწყვეტის გზების შესახებ;
  • აქვს უნარი, მკაფიოდ გამოკვეთოს სათქმელი და წარმოაჩინოს საკუთარი ორგანიზაციის ინტერესები.
ინიცირებას უკეთებს და მონაწილეობს სოციალურ აქტივობებში: სასკოლო/სკოლათშორის/სათემო პროექტებში.
  • აქვს სოციალური პროექტების დაგეგმვისა და განხორციელების უნარები;
  • კარგად იცის და იზიარებს სამოქალაქო ღირებულებებს, შეუძლია მათი დანერგვა სკოლაში და თემში.
ხელს უწყობს მოსწავლეების პროფორიენტაციას.
  • აქვს ჩამოყალიბებული რეგიონის განვითარების ხედვა;
  • შეუძლია გაეცნოს და მოსწავლეებში პოპულარიზაცია გაუწიოს პროფესიებს, რომლებიც ხელს უწყობს რეგიონის განვითარებას.
არის ინიციატორი, გეგმავს და სხვათა თანამონაწილეობით/ჩართულობით ახორციელებს დემოკრატიული კულტურის, გარემოსდაცვითი პასუხისმგებლობის, ციფრული უნარების, ციფრული მოქალაქეობის, ინკლუზიური გარემოს, გლობალური მოქალაქეობის ხელშემწყობ აქტივობებს.
  • იცნობს და იზიარებს გლობალური მოქალაქეობისა და მდგრადი განვითარების ძირითად პრინციპებს;
  • აქვს უნარი, გააზიაროს და გაავრცელოს გლობალური მოქალაქეობისა და მდგრადი განვითარების ძირითადი პრინციპები სკოლაში;
  • ახორციელებს აქტივობებს სხვადასხვა საჭიროების მქონე მოსწავლეების ჩართულობით მათი ძლიერი და სუსტი მხარეების გათვალისწინებით
ცხრილი 2
მენტორი მასწავლებელი
ვალდებულებებიკომპეტენციები
ადგენს მასწავლებელთა საჭიროებებს და გამოვლენილი საჭიროებების გათვალისწინებით გეგმავს სკოლის პედაგოგთა პროფესიული განვითარების ერთიან სტრატეგიას.
  • ფლობს და იყენებს სკოლის საჭიროებების დადგენის სხვადასხვა მეთოდოლოგიას;
  • აქვს ანალიტიკური, კვლევითი უნარები და სტრატეგიული ხედვა;
  • შეუძლია სკოლის სტრატეგიული გეგმის შემუშავება მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების მიმართულებით.
შეიმუშავებს რეკომენდაციებს ეროვნულ დონეზე ზოგადი განათლების სფეროში მიმდინარე პროცესებთან დაკავშირებით.
  • აქვს კვლევითი უნარები: შეუძლია საკვლევი საკითხის იდენტიფიცირება, კვლევის დაგეგმვა და განხორციელება, შესაბამისი რეკომენდაციების შემუშავება.
ამყარებს კონტაქტებს საერთაშორისო საგანმანათლებლო დაწესებულებებთან და ორგანიზაციებთან საუკეთესო პრაქტიკის დასანერგად და მოსწავლეთა შედეგების გასაუმჯობესებლად.
  • შეუძლია მოიძიოს ინფორმაცია სხვადასხვა საერთაშორისო თუ უცხოური ორგანიზაციის საქმიანობის, ასევე გლობალური პროექტების შესახებ;
  • შეუძლია თანამშრომლობის მიზნის განსაზღვრა და პარტნიორული ურთიერთობების დამყარება საერთაშორისო და უცხოურ ორგანიზაციებთან სკოლის/თემის/რეგიონის საგანმანათლებლო საჭიროებებიდან და შესაძლებლობებიდან გამომდინარე;
  • შეუძლია ისეთი ღონისძიებების, პროექტების დაგეგმვა, რომლებიც ხელს შეუწყობს სკოლის, როგორც თვითგანვითარებადი ორგანიზაციის, ჩამოყალიბებასა და მოსწავლეთა შედეგების გაუმჯობესებას;
  • შეუძლია საქმიანი და თანამშრომლობითი კონტაქტების დამყარება;
  • აქვს უნარი, მკაფიოდ გამოკვეთოს სათქმელი და წარმოაჩინოს სკოლის ინტერესები;
  • აქვს კარგად განვითარებული აკადემიური და ფუნქციური წერის უნარები.

თავი V. სპეციალური მასწავლებლის სასწავლო პროცესი

მუხლი 14. სპეციალური მასწავლებლის მიერ პოზიტიური, უსაფრთხო, მოსწავლეზე ორიენტირებული სასწავლო გარემოს ფორმირება

პოზიტიური, უსაფრთხო, მოსწავლეზე ორიენტირებული სასწავლო გარემოს შექმნის (ან ფორმირება) ინდიკატორები:

ა) სპეციალური და ინკლუზიური განათლების პრინციპების გამოყენება მოსწავლესთან კომუნიკაციის პროცესში;

ბ) უნივერსალური დიზაინის პრინციპების გამოყენება სსსმ მოსწავლის სწავლებისა და რესურსოთახის მოწყობის პროცესში;

გ) სსსმ მოსწავლესა და კლასის სხვა მოსწავლეებს შორის პოზიტიური ურთიერთობების ჩამოყალიბების ხელშეწყობა;

დ) სსსმ მოსწავლის სკოლის სხვადასხვა ჯგუფთან მიკუთვნებულობის ხარისხის გაზრდის ხელშეწყობა;

ე) საჭიროების შემთხვევაში სსსმ მოსწავლისათვის სწავლის პროცესში კომუნიკაციის დამხმარე ან/და ალტერნატიული საშუალებების გამოყენების ხელშეწყობა;

ვ) სსსმ მოსწავლეების საბაზო ან/და საშუალო საფეხურიდან შემდეგ საფეხურზე გადასვლის – ტრანზიციის ხელშეწყობა;

ზ) რეკომენდაციის გაწევა მასწავლებლების, სხვა სპეციალისტებისა და მშობლებისთვის სსსმ მოსწავლესთან მუშაობის დროს აუცილებელი უნარების განვითარების მიზნით;

თ) სსსმ და სხვა მოსწავლეების უსაფრთხოებასთან დაკავშირებით მშობლებთან, მასწავლებლებთან, სკოლის ადმინისტრაციასა და სხვა სპეციალისტებთან თანამშრომლობა;

ი) სსსმ მოსწავლის ან მისი მშობლის/კანონიერი წარმომადგენლის შესაბამის სერვისში რეფერირება (გადამისამართება);

კ) კანონით დადგენილი და საერთაშორისოდ აღიარებული ტერმინოლოგიის დანერგვა სასკოლო გარემოში.

მუხლი 15. სპეციალური მასწავლებლის მიერ სასწავლო პროცესის დაგეგმვა

სპეციალური მასწავლებლის მიერ სასწავლო პროცესის დაგეგმვის ინდიკატორები:

ა) ეროვნული სასწავლო გეგმის ადაპტაციაში (ინდივიდუალური სასწავლო გეგმა – მოდიფიკაცია, აკომოდაცია, ალტერნატიული სასწავლო მიზნები; ალტერნატიული სასწავლო გეგმა, გაფართოებული სასწავლო გეგმა), შექმნა/განხორციელებაში მონაწილეობის მიღება;

ბ) საგნის/საგნობრივი ჯგუფის მასწავლებელთან, დამრიგებელთან, სხვა სპეციალისტებთან და მშობლებთან/კანონიერ წარმომადგენლებთან ერთად ინდივიდუალური სასწავლო გეგმის დოკუმენტის შექმნა-განხორციელებაში მონაწილეობა;

გ) სსსმ მოსწავლის აკადემიურ მიღწევასთან დაკავშირებით რელევანტური საგანმანათლებლო მიზნების დასახვა;

დ) სსსმ მოსწავლისთვის ეფექტიანი სასწავლო პროცესის დაგეგმვისა და განხორციელების მიზნით ალტერნატიული სასწავლო გეგმის გამოყენება;

ე) სსსმ მოსწავლეებთან მათი საგანმანათლებლო საჭიროებების უზრუნველყოფის მიზნით ინდივიდუალურ და მცირე ჯგუფებში მუშაობის დაგეგმვა და განხორციელება;

ვ) ინდივიდუალური სასწავლო გეგმის შედგენა-განხორციელების სუპერვიზია და მონიტორინგი;

ზ) სასწავლო პროცესის დაგეგმვის დროს სსსმ მოსწავლის ინტერესებისა და პრიორიტეტების გათვალისწინება;

თ) სსსმ მოსწავლის მომზადება სასწავლო გარემოსთან დაკავშირებული ცვლილებებისთვის, სხვა სკოლაში ან განათლების სხვა საფეხურზე ტრანზიციისათვის.

მუხლი 16. სპეციალური მასწავლებლის მიერ სწავლისა და სწავლების სტრატეგიების გამოყენება

სპეციალური მასწავლებლის მიერ სწავლისა და სწავლების სტრატეგიების გამოყენების ინდიკატორები:

ა) საჭიროების შემთხვევაში, გაკვეთილზე დასწრება და მოსწავლისთვის გაცემულ ინსტრუქციებთან დაკავშირებით საგნის მასწავლებლისთვის რეკომენდაციების მომზადება;

ბ) სსსმ მოსწავლის სწავლების პროცესში მულტიდისციპლინური გუნდის რეკომენდაციების გათვალისწინება;

გ) სსსმ პირის ასისტენტისთვის რეკომენდაციების მომზადების მიზნით გაკვეთილზე დასწრება;

დ) წინა აკადემიური უნარ-ჩვევების დაუფლების მიზნით სსსმ მოსწავლესთან მუშაობის პროცესში სწავლების განსხვავებული მიდგომების, მეთოდებისა და სტრატეგიების გამოყენება;

ე) სსსმ მოსწავლის საგაკვეთილო პროცესში ჩართვის მიზნით ინდივიდუალური სასწავლო გეგმის ჯგუფთან მუშაობა;

ვ) სსსმ მოსწავლეების საზოგადოებაში ინტეგრაციის ხელშეწყობის მიზნით ფუნქციური უნარების, ადაპტური ქცევისა და სოციალური უნარების სწავლების მეთოდიკის გამოყენება;

ზ) ეფექტური სწავლების მიზნით სსსმ მოსწავლის პრობლემური ქცევის შეფასების, პრევენციისა და მართვის მრავალფეროვანი ტექნიკის, მათ შორის, ქცევის გამოყენებითი (Applide Behavioral Analysis- ABA) ანალიზის გამოყენება;

თ) სსსმ მოსწავლეების შემეცნებითი, სოციალური, ემოციური, მოტორული და ქცევითი თავისებურებების შესაბამისად სწავლების სტრატეგიების გამოყენება;

ი) სსსმ მოსწავლეებისთვის შესაბამისი აკადემიური უნარების განვითარების პროცესში სწავლების უნივერსალური დიზაინის პრინციპებისა და ინდივიდუალიზებული მეთოდების გამოყენება;

კ) სსსმ მოსწავლის სწავლების მეთოდოლოგიების/სტრატეგიების და დახმარების ტექნოლოგიების გამოყენება;

ლ) სსსმ მოსწავლისათვის თვითგანვითარებისა და თვითრეგულაციის სტრატეგიების სწავლება;

მ) საბაზო აკადემიური უნარების (წერა, კითხვა და ანგარიში) განვითარების მიზნით, სსსმ მოსწავლის საჭიროების გათვალისწინებით, შესაბამისი სწავლების მეთოდებისა და სტრატეგიების გამოყენება;

ნ) ქცევის მართვის სტრატეგიების გამოყენება.

მუხლი 17. სპეციალური მასწავლებლის მიერ სასწავლო რესურსების გამოყენება

სპეციალური მასწავლებლის მიერ სასწავლო რესურსების გამოყენების ინდიკატორები:

ა) სსსმ მოსწავლის ინდივიდუალური საჭიროების მიხედვით საგანმანათლებლო რესურსების შექმნა;

ბ) სსსმ მოსწავლის სწავლების პროცესში დამხმარე რესურსების გამოყენება;

გ) სსსმ მოსწავლის საქაღალდის წარმოება, რაც გულისხმობს მოსწავლის აკადემიური და კოგნიტური უნარების განვითარების ისტორიის აღრიცხვას, საგანმანათლებლო რესურსების გამოყენებით;

დ) სსსმ მოსწავლის საჭიროებიდან გამომდინარე, მისი შესაძლებლობებისა და ინტერესების გათვალისწინებით არასაგაკვეთილო რესურსების შექმნა და აქტივობების დაგეგმვა.

მუხლი 18. სპეციალური მასწავლებლის მიერ მოსწავლეთა შეფასება

სპეციალური მასწავლებლის მიერ მოსწავლეთა შეფასების ინდიკატორები:

ა) სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროებების რისკის ქვეშ მყოფი მოსწავლის დროული იდენტიფიცირება და პირველადი მართვის გეგმის შედგენა;

ბ) სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების იდენტიფიცირების მიზნით პირის დროული რეფერირება შესაბამის სპეციალისტთან;

გ) სსსმ მოსწავლის კოგნიტური, აკადემიური, კომუნიკაციური, სოციალური, ემოციური, მოტორული და ფუნქციური უნარების პირველადი შეფასება;

დ) მულტიდისციპლინური გუნდისა და სხვა სპეციალისტის/სპეციალისტების (ასეთის არსებობის შემთხვევაში) შეფასების შედეგების გაცნობა და გათვალისწინება სასწავლო პროცესში საჭიროებიდან გამომდინარე;

ე) სსსმ მოსწავლის წინა აკადემიური ცოდნისა და უნარ-ჩვევების შეფასება/იდენტიფიკაცია;

ვ) სსსმ მოსწავლის შეფასებისას, მოსწავლის ეთნიკური, რელიგიური, კულტურული, სქესობრივი და სხვა თავისებურებების (უნიკალობის) გათვალისწინება;

ზ) სსსმ მოსწავლის სწავლისა და სწავლების პროცესთან დაკავშირებით შეფასების საფუძველზე სკოლის თანამშრომლებისა და მოსწავლის მშობლის/კანონიერი წარმომადგენლისთვის რეკომენდაციების გაცემა;

თ) სასწავლო მიზნების პროგრესის მონიტორინგისთვის სსსმ მოსწავლეთა გადაფასება;

ი) ინდივიდუალური სასწავლო გეგმის მიზნებთან მიმართებით სსსმ მოსწავლეების სწავლის შედეგების შეფასება.

თავი VI. სპეციალური მასწავლებლის პროფესიული პასუხისმგებლობები და ეთიკა

მუხლი 19. სპეციალური მასწავლებლის მიერ თვითგანვითარებაზე ზრუნვა

სპეციალური მასწავლებლის მიერ თვითგანვითარებაზე ზრუნვა გულისხმობს:

ა) პროფესიული განვითარების მიზნით თვითშეფასების მრავალფეროვანი მეთოდების გამოყენებას;

ბ) თვითშეფასების შედეგების გათვალისწინებით ინდივიდუალური სამოქმედო გეგმის შემუშავებას/განახლებას და საკუთარ სამასწავლებლო საქმიანობაში ცვლილებების განხორციელებას;

გ) საკუთარი სამუშაო გამოცდილების კრიტიკულად შეფასებას და განვითარებასა და გაუმჯობესებაზე ზრუნვას;

დ) პროფესიული განვითარების სხვადასხვა საშუალებისა და რესურსის გამოყენებას პროფესიული ცოდნისა და უნარ-ჩვევების განსავითარებლად;

ე) პროფესიული ლიტერატურის მოძიებას და გამოყენებას საკუთარი პედაგოგიური პრაქტიკის შეფასებისა და გაუმჯობესებისათვის.

მუხლი 20. სპეციალური მასწავლებლის სასკოლო საზოგადოებასთან თანამშრომლობა და ეფექტური კომუნიკაცია

სპეციალური მასწავლებლის სასკოლო საზოგადოებასთან თანამშრომლობა და ეფექტური კომუნიკაცია გულისხმობს:

ა) სსსმ მოსწავლის საგანმანათლებლო საჭიროებებიდან გამომდინარე, დამატებითი მატერიალური და ადამიანური რესურსის ჩართვის მიზნით სკოლის ადმინისტრაციასთან თანამშრომლობას;

ბ) სსსმ მოსწავლის კლასში ქცევის მართვის, ისევე, როგორც მთლიანად კლასში პოზიტიური ქცევის მხარდაჭერის მიზნით საგნის მასწავლებელთან/მასწავლებლებთან თანამშრომლობას;

გ) კოლეგებთან და სსსმ მოსწავლის კანონიერ წარმომადგენელთან საუბრისას კომუნიკაციის ეფექტური საშუალებების გამოყენებას (ფორმალურ და შინაარსობრივ დონეზე);

დ) ინდივიდუალური სასწავლო გეგმა ჯგუფში წარმოქმნილი პრობლემის იდენტიფიცირებას და პრობლემის მოგვარების მიზნით რეკომენდაციების გაცემას;

ე) სსსმ მოსწავლის მშობელთან/კანონიერ წარმომადგენელთან ეფექტურ თანამშრომლობას;

ვ) სსსმ მოსწავლის მშობლისთვის/კანონიერი წარმომადგენლისთვის, აღმზრდელისთვის მოსწავლის საგანმანათლებლო საჭიროებების შესახებ ინფორმაციის მიწოდებას;

ზ) სსსმ მოსწავლის საგანმანათლებლო პროცესში და საზოგადოებაში ინტეგრირებისათვის საჭირო ღონისძიებების დაგეგმვასა და განხორციელებაში მისი მშობლის/კანონიერი წარმომადგენლის ჩართვის მხარდაჭერას;

თ) სსსმ მოსწავლის მიერ სასწავლო პროცესში მიღწეული წარმატებებისა და სხვა საჭიროებების გაცნობის მიზნით მოსწავლის სხვა საგანმანათლებლო დაწესებულებაში გადასვლის შემთხვევაში, ამ დაწესებულების ადმინისტრაციასთან, სპეციალურ მასწავლებელთან, საგნის/საგნობრივი ჯგუფის მასწავლებლებთან და სასწავლო პროცესთან დაკავშირებულ სხვა პირებთან თანამშრომლობას;

ი) საჭიროების შემთხვევაში, სსსმ მოსწავლის სკოლისშემდგომი განათლებისა და მისი საზოგადოებაში ინტეგრირების მიზნით, სხვა საგანმანათლებლო დაწესებულების წარმომადგენლებისათვის რეკომენდაციების მიცემას.

მუხლი 21. სპეციალური მასწავლებლის მიერ სკოლის განვითარებაზე ზრუნვა

სპეციალური მასწავლებლის მიერ სკოლის განვითარებაზე ზრუნვა გულისხმობს:

ა) სკოლის განვითარებისაკენ მიმართულ აქტივობებში მონაწილეობას;

ბ) სკოლისადმი მიკუთვნებულობის განცდას; სკოლის პრესტიჟის შენარჩუნებასა და ამაღლებაზე ზრუნვას;

გ) სსსმ საჭიროების მქონე მოსწავლეთა ჩართვას ისეთ აქტივობებში, რომლებიც ზრდის სკოლისადმი მათი მიკუთვნებულობის განცდას;

დ) ინკლუზიური კულტურის დამკვიდრების ხელშეწყობას;

ე) ინკლუზური განათლების შესახებ ცნობიერების ამაღლებაზე მიმართული კამპანიების ორგანიზება ან/და თანამონაწილეობას.

მუხლი 22. სპეციალური მასწავლებლის მიერ პროფესიული ეთიკის დაცვა

სპეციალური მასწავლებლის მიერ პროფესიული ეთიკის დაცვა გულისხმობს „მასწავლებლის პროფესიული ეთიკის კოდექსის დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის 2010 წლის 14 ივლისის №57/ნ ბრძანებით განსაზღვრული ნორმების შესრულებას, ასევე:

ა) სსსმ მოსწავლეებისთვის ეთიკური ქცევის მაგალითის მიცემას;

ბ) სსსმ მოსწავლეებისთვის ზოგადსაკაცობრიო და ეროვნული ღირებულებების დაცვის მაგალითის მიცემას;

გ) პროფესიული საქმიანობის განხორციელებისას კეთილსინდისიერი და მიუკერძოებელი გადაწყვეტილებების მიღებას;

დ) სსსმ მოსწავლეებში მოქალაქეობის, აგრეთვე მდგრადი განვითარებისთვის აუცილებელი კომპეტენციების განვითარების ხელშეწყობას.

თავი VII. დამატებითი მოთხოვნები და კომპეტენციები წამყვანი სპეციალური მასწავლებლისათვის

მუხლი 23. დამატებითი მოთხოვნები და კომპეტენციები წამყვანი სპეციალური მასწავლებლისათვის

დამატებითი მოთხოვნები და კომპეტენციები წამყვანი სპეციალური მასწავლებლისათვის განსაზღვრულია ცხრილი 3-ის, ცხრილი 4-ისა და ცხრილი 5-ის შესაბამისად.

ცხრილი 3
წამყვანი სპეციალური მასწავლებელი ინტელექტუალური და დასწავლის დარღვევებისთვის
ვალდებულებებიკომპეტენციები
  • დამხმარე ტექნოლოგიების, აპლიკაციების, ინფორმაციული რესურსების გამოყენება სსსმ მოსწავლის სწავლების პროცესში;
  • დამხმარე ტექნოლოგიების, აპლიკაციების, ინფორმაციული რესურსების ცოდნა და ხელმისაწვდომობა.
  • სსსმ მოსწავლის ხელშეწყობა, შემდგომ სასწავლო საფეხურზე ტრანზიციის მიზნით მის უნარებსა და ინტერესებზე მუშაობა;
  • სსსმ მოსწავლის ინტერესების გამოკვლევა – ინტერესებისა და ძლიერი მხარეების გამოვლენა და საბაზო აკადემიური და წინარე პროფესიული უნარ-ჩვევების გამომუშავებაზე ორიენტირებული შემოქმედებითი, სპორტული და სხვა აქტივობების გამოყენება;
  • სსსმ მოსწავლეზე დაკვირვება სხვადასხვა საგანმანათლებლო გარემოში;
  • სხვა სპეციალისტისგან და მშობლებისგან/სხვა კანონიერი წამომადგენელისგან/აღმზრდელისგან ინფორმაციის მიღება და/ან ინტერვიუირება;
  • სასწავლო გარემოს შეფასება;
  • სსსმ მოსწავლის სასწავლო გარემოს, სწავლისა და ქცევის სიძნელეების, სწავლის ინდივიდუალური სტილის შეფასება და შესაბამისი სტრატეგიების გამოყენება;
  • სსსმ მოსწავლის სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების იდენტიფიცირება, შეფასება და დასკვნის გაკეთება;
  • სსსმ მოსწავლის შეფასების პროცესის დაგეგმვა და განხორციელება – შეფასების ინსტრუმენტების გამოყენება, სტატისტიკური და თვისებრივი მონაცემების დამუშავება/ინტერპრეტაცია;
  • სსსმ მოსწავლის საჭიროების იდენტიფიცირება და საჭირო სპეციალისტების ინტერვენციის დასკვნა;
  • შეფასების საფუძველზე სსსმ მოსწავლესთან ინდივიდუალური მუშაობის გრაფიკისა და ინტერვენციის გეგმის შედგენა.
  • ინკლუზიური განათლების დამხმარე სპეციალისტების კოორდინირება სსსმ მოსწავლის განვითარების მიზნით (ან მდგომარეობის გაუმჯობესების მიზნით);
  • ინკლუზიური განათლების დამხმარე სპეციალისტების პროფესიისა და სამუშაო აღწერილობის ცოდნა.
  • სსსმ მოსწავლეთა საჭიროებების კვლევა და შედეგების გამოყენება მათი მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად;
  • კვლევის მეთოდების, კვლევის დაგეგმვისა და განხორციელების ცოდნა;
  • კვლევის შედეგების გამოყენება სსსმ მოსწავლეებთან პრაქტიკული მუშაობის დაგეგმვისა და განხორციელების პროცესისთვის.
  • საკუთარი და სხვა სკოლების/ დღის ცენტრების სპეციალური მასწავლებლებისა და სხვა სპეციალისტების მხარდაჭერა ინკლუზიური და სპეციალური განათლების ხარისხის გაუმჯობესების მიზნით;
  • კონსულტაციების გაცემა საკუთარი პრაქტიკის მაგალითზე.
  • პროფესიული რესურსების შექმნა, წერილობითი, ვიდეო ან აუდიომასალები პროფესიულ განვითარებაზე.
  • თეორიული ცოდნა ინტელექტუალური განვითარების/დასწავლის სპეციფიკური დარღვევის მქონე პირთა განათლების ისტორიული და ფილოსოფიური საფუძვლების შესახებ;
  • პროფესიული ცოდნა ინტელექტუალური განვითარების/დასწავლის სპეციფიკური დარღვევის მქონე პირთა განათლების თანამედროვე თეორიების შესახებ;
  • პროფესიული ცოდნა ინტელექტუალური განვითარების/დასწავლის სპეციფიკური დარღვევის მქონე პირების შემეცნებითი, სოციალური, ემოციური, მოტორული და ქცევითი თავისებურებების შესახებ.
ცხრილი 4
წამყვანი სპეციალური მასწავლებელი სენსორული დარღვევებისთვის
ვალდებულებებიკომპეტენციები
  • ნარჩენი მხედველობის ოპტიმალურად გამოყენების გზების განსაზღვრა;
  • მცირემხედველი სსსმ მოსწავლის ფუნქციური მხედველობის შეფასების უნარი;
  • მხედველობის/სმენის დარღვევის მქონე ინდივიდის საჭიროების დონის მიხედვით ტექნიკური აღჭურვილობის საჭიროების დადგენა;
  • ოფთალმოლოგიური/აუდიოლოგიური შეფასების გამოყენების უნარი მხედველობის ან სმენის დარღვევის მქონე ინდივიდის სწავლების სტრატეგიებისა და ტექნოლოგიების საჭიროების დაგეგმვაში;
  • ბრაილის შრიფტის/ჟესტური ენის გამოყენება მოსწავლის სწავლების პროცესში, მისი სწავლება მოსწავლის სოციალური გარემოცვისთვის (გარემოცვაში იგულისხმება ადამიანები);
  • ბრაილის შრიფტის/ჟესტური ენის გამოყენების ტექნიკის ცოდნა;
  • საჭიროების შემთხვევაში კომპენსატორული აუდიოუნარების/აუდიოვერბალურ, აუდიოორალურ, ტოტალური კომუნიკაციის, სიმულტანური კომუნიკაციის და ალტერნატიული და გაფართოებული კომუნიკაციის ტექნოლოგიების გამოყენება;
  • კომპენსატორული აუდიოუნარების/აუდიოვერბალურ, აუდიოორალურ, ტოტალური კომუნიკაციის, სიმულტანური კომუნიკაციის და ალტერნატიული და გაფართოებული კომუნიკაციის ტექნოლოგიის ცოდნა;
  • შესაბამისი სენსორული დეფიციტის აღმოსაფხვრელი/შესამცირებელი ტექნოლოგიების გამოყენება სსსმ მოსწავლისათვის;
  • სენსორული დეფიციტის აღმოსაფხვრელი/შესამცირებელი ტექნოლოგიების ცოდნა;
  • სმენის დამხმარე და გამაძლიერებელი/ მცირემხედველთათვის ვიზუალიზაციის გამაძლიერებელი ტექნოლოგიების გამართვა, გამოყენება და შენახვა;
  • სმენის დამხმარე და გამაძლიერებელი/ მცირემხედველთათვის ვიზუალიზაციის გამაძლიერებელი ტექნოლოგიების ცოდნა;
  • ბილინგვური მეთოდოლოგიის გამოყენება ყრუ და სმენადაქვეითებულ მოსწავლეებთან;
  • ყრუ და სმენადაქვეითებული მოსწავლეების ბილინგვური სწავლების მეთოდოლოგიის ცოდნა.
  • სმენის/მხედველობის დარღვევის თანმხლები მდგომარეობების იდენტიფიცირება და მათზე მუშაობა;
  • სმენის/მხედველობის დარღვევასთან თანმხლები მდგომარეობების და განვითარებაზე მათი გავლენის იდენტიფიცირების ცოდნა;
  • დამოუკიდებელი გადაადგილების, მობილობა-ორიენტაციის ტექნიკების გამოყენება,
  • სმენის/მხედველობის დეფიციტზე ადაპტირებული ტექნოლოგიების გამოყენება საყოფაცხოვრებო დონეზე;
  • სტრატეგიებისა და პროგრამების ცოდნა, რომლებიც ხელს უწყობს სმენის/მხედველობის დარღვევის მქონე მოსწავლის კომუნიკაციური, დამოუკიდებელი ცხოვრების და წიგნიერების უნარების განვითარებას;
  • უსინათლო/ყრუ მოსწავლის ხელშეწყობა სხვა სასწავლო საფეხურზე ტრანზიციის მიზნით, მის უნარებსა და ინტერესებზე მუშაობა;
  • სსსმ მოსწავლის ინტერესების გამოკვლევა – ინტერესებისა და ძლიერი მხარეების გამოვლენა და საბაზო აკადემიური და წინარე პროფესიული უნარ-ჩვევების გამომუშავებაზე ორიენტირებული შემოქმედებითი, სპორტული და სხვა აქტივობების გამოყენება;
  • სსსმ მოსწავლეთა საჭიროებების კვლევა და შედეგების გამოყენება მათი მდგომარეობის გაუმჯობესებისათვის;
  • კვლევის მეთოდების, კვლევის დაგეგმვისა და განხორციელების ცოდნა;
  • კვლევის შედეგების გამოყენება სსსმ მოსწავლეებთან პრაქტიკული მუშაობის დაგეგმვისა და განხორციელების პროცესისთვის.
  • საკუთარი და სხვა სკოლების/დღის ცენტრების სპეციალური მასწავლებლებისა და სხვა სპეციალისტების მხარდაჭერა ინკლუზიური და სპეციალური განათლების ხარისხის გაუმჯობესების მიზნით.
  • კონსულტაციების გაცემა საკუთარი პრაქტიკის მაგალითზე.
  • პროფესიული რესურსების შექმნა, წერილობითი, ვიდეო ან აუდიომასალები პროფესიულ განვითარებაზე.
  • თეორიული ცოდნა ყრუ და სმენადაქვეითებული/უსინათლო და მცირემხედველ მოსწავლეთა განათლების ისტორიული და ფილოსოფიური საფუძვლების შესახებ;
  • პროფესიული ცოდნა მხედველობის/სმენის დარღვევის მქონე პირების სწავლების მეთოდოლოგიების, სწავლების სტრატეგიების და დახმარების ტექნოლოგიების შესახებ; სწავლების მტკიცებულებებზე დაფუძნებული მიდგომების ცოდნა;
  • პროფესიული ცოდნა ადამიანის მხედველობის სისტემის აგებულებისა და მისი ფუნქციონირების შესახებ; ადამიანის მხედველობის/სმენის სისტემასთან დაკავშირებული დარღვევებისა და დაავადებების თანამედროვე კლასიფიკაცია.

ცხრილი 5
წამყვანი სპეციალური მასწავლებელი მრავლობითი დარღვევებისთვის
ვალდებულებებიკომპეტენციები
  • მრავლობითი დარღვევის მქონე მოსწავლეების ხელშეწყობა დამოუკიდებელი ცხოვრებისთვის;
  • ფუნქციურობის ამაღლება;
  • ადაპტური ქცევისა და სოციალური უნარების სწავლების მეთოდიკა და მრავლობითი დარღვევის მქონე მოსწავლეების ინტეგრაციის ხელშეწყობა საზოგადოებრივ ცხოვრებაში;
  • მრავლობითი დარღვევის მქონე მოსწავლეების შეფასება და სხვა სპეციალისტების შეფასების გამოყენება სასწავლო პროცესის დაგეგმვაში;
  • მრავლობითი დარღვევის მქონე სსსმ მოსწავლის ძლიერი მხარეების და საჭიროებების იდენტიფიკაციისა და დიაგნოსტირების ინსტრუმენტებისა და კრიტერიუმების ცოდნა;
  • მრავლობითი დარღვევის მქონე სსსმ მოსწავლეებისათვის აქტივობებისა და სასწავლო მასალის ადაპტირება მათზე მორგებული საჭიროებების მიხედვით;
  • მრავლობითი დარღვევის მქონე სსსმ პირების შემეცნებითი, სოციალური, ემოციური, მოტორული და ქცევითი თავისებურებების შესახებ თეორიული და პრაქტიკული ცოდნა;
  • მრავლობითი დარღვევის მქონე სსსმ მოსწავლეების სწავლება საჭიროების შესაფერისი მეთოდიკით;
  • მრავლობითი დარღვევის მქონე სსსმ პირების სწავლების მეთოდოლოგიების, სწავლების სტრატეგიების და დახმარების ტექნოლოგიების შესახებ პროფესიული ცოდნა; სწავლების მტკიცებულებებზე დაფუძნებული მიდგომები;
  • მრავლობითი დარღვევის მქონე სსსმ მოსწავლეების ხელშეწყობა სხვა სასწავლო საფეხურზე ტრანზიციის მიზნით, მის უნარებსა და ინტერესებზე მუშაობა;
  • სსსმ მოსწავლის ინტერესების გამოკვლევა – ინტერესებისა და ძლიერი მხარეების გამოვლენა და საბაზო აკადემიური და წინარე პროფესიული უნარ-ჩვევების გამომუშავებაზე ორიენტირებული შემოქმედებითი, სპორტული და სხვა აქტივობების გამოყენება;
  • სსსმ მოსწავლეთა საჭიროებების კვლევა და შედეგების გამოყენება მათი მდგომარეობის გაუმჯობესებისათვის;
  • კვლევის მეთოდების, კვლევის დაგეგმვისა და განხორციელების ცოდნა;
  • კვლევის შედეგების გამოყენება მოსწავლეებთან პრაქტიკული მუშაობის დაგეგმვისა და განხორციელების პროცესისთვის.
  • საკუთარი და სხვა სკოლების/დღის ცენტრების სპეციალური მასწავლებლებისა და სხვა სპეციალისტების მხარდაჭერა ინკლუზიური და სპეციალური განათლების ხარისხის გაუმჯობესების მიზნით;
  • კონსულტაციების გაცემა საკუთარი პრაქტიკის მაგალითზე.
  • პროფესიული განვითარების ამსახველი წერილობითი, ვიდეო ან აუდიორესურსების შექმნა.
  • თეორიული ცოდნა მრავლობითი დარღვევის მქონე სსსმ მოსწავლეთა განათლების ისტორიული და ფილოსოფიური საფუძვლების შესახებ;
  • პროფესიული ცოდნა მრავლობითი დარღვევის მქონე სსსმ პირების სწავლების მეთოდოლოგიების, სწავლების სტრატეგიებისა და დახმარების ტექნოლოგიების შესახებ; სწავლების მტკიცებულებებზე დაფუძნებული მიდგომები;
  • პროფესიული ცოდნა ადამიანის მრავლობითი დარღვევისა და მისი ფუნქციონირების შესახებ.

თუ გინდათ, რომ განათლების სფეროში მიმდინარე სიახლეების შესახებ ინფორმირებულები იყოთ, მოიწონეთ გვერდი „მასწავლებლე​ბის სანდო წყარო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ახალი სკოლის მოდელის“ ექსპერტი ფილოლოგ გია მურღულიას პოსტს ეხმიანება

„ახალი სკოლის მოდელის“ ექსპერტი ფილოლოგ გია მურღულიას პოსტს ეხმიანება

განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს პროექტის „ახალი სკოლის მოდელის“ ექსპერტი თამარ ჯაყელი სოციალურ ქსელში გუშინ ფილოლოგ გია მურღულიას ,,ახალი სკოლის'' მოდელთან დაკავშირებით გამოქვეყნებულ ​პოსტს ეხმიანება, რომელსაც ​Momsedu.ge უცვლელად გთავაზობთ:

,,​პასუხი ბატონ გია მურღულიას

ბატონო გია,

როგორ გული დამწყვიტეთ - ამდენი საინტერესო გადაცემა მიუძღვენით ახალი სკოლის მოდელს, მის განხილვას მთლიანად დაუთმეთ თქვენი ორგანიზაციის ჟურნალის ერთ-ერთი ნომერი და შესანიშნავი წინასიტყვაობაც დაურთეთ! მიხაროდა, რომ თქვენი სახით ავტორიტეტული გულშემატკივარი ჰყავდა ახალ სკოლას. . .

თქვენი ფეისბუქგვერდის გუშინდელი პოსტიდან ვიგებ, რომ დიდ გაუგებრობაში ვყოფილვართ! სამწუხაროდ, როგორც ჩანს, თქვენს გულსა და გონებამდე ვერ მივიტანეთ ახალი სკოლის პედაგოგიკის არსი!

მოვიხმობ თქვენი პოსტიდან რამდენიმე ამონარიდს და მათ შუქზე ვეცდები წარმოქმნილ გაუგებრობათა გაფანტვას.

პოსტში წერთ:

„სწავლისას შეცნობის მომენტს სწორედ ფრაზა ქმნის, რომელიც, ცხადია, ცნებებისგან შედგება, მაგრამ არ არის მათ მნიშვნელობათა უბრალო არითმეტიკული ჯამი.

„ყორღანებიდან გნოლი აფრინდა“; არ არის ამ სამი ცნების უბრალო მიმატება - არც„გაზაფხულის საღამოა მშვიდი, ხიდან ხეზე გადაფრინდა ჩიტი“. ფიქრის სული ფრაზაში ჩანს და არა ცნებაში“(ხაზგასმა ჩემია).

როგორ მივიდა საქმე იქამდე, რომ საგნობრივი სამიზნე ცნებები გააიგივეთ წინადადებების ცალკეულ სიტყვებთან? გაუგებრობის შედეგად უნდა მივიჩნიოთ თუ ხუმრობად ჩავთვალოთ?(ოღონდ არ ვიცი, ერთად ვიტიროთ თუ ერთად ვიცინოთ?). თქვენ მიერ დამოწმებულ ციტატაში მოყვანილი ცალკეული სიტყვები - ყორღანი, გნოლი, აფრინდა - კი არ წარმოადგენს საგნობრივ სამიზნე ცნებებს (ეს რამ გაფიქრებინათ!), არამედ ლექსის კომპოზიცია.

რას გულისხმობს სამიზნე ცნებაზე „ლექსის კომპოზიცია“ მუშაობა ახალი სკოლის მოდელის პედაგოგიკაში? ამ ცნების განმარტების დასწავლას? არამც და არამც! ეს გულისხმობს მრავალი ლექსის „დაგემოვნებას“, მრავალი წინადადების „დაგემოვნებას“ (უკაცრავად ტავტოლოგიისთვის) და ამ გამოცდილებაზე დაფუძნებით იმის აღმოჩენას, თუ როგორ, რა ენობრივ-გამომსახველობითი საშუალებებით გამოხატავენ პოეტები მთავარ სათქმელს; როგორ ზემოქმედებენ ისინი მკითხველის განცდებსა და ემოციებზე. . . ასე რომ „სამიზნე ცნება“ ერთი განცალკევებული სიტყვა არ არის, მას ასი ათასობით წინადადების მომცველი „სანახები“ აქვს, ხოლო ცნებაზე მუშაობა ცალკე მდგომ სიტყვაზე მუშაობას კი არ გულისხმობს, არამედ, თქვენი სიტყვებით რომ ვთქვათ, ლექსებსა და წინადადებებში „ფიქრის სულის“ აღმოჩენას.

სამიზნე ცნება „კომპოზიცია“ გრძელვადიანი ორიენტირია მასწავლებლისთვის, ამ ცნებაზე მიმართული სამუშაოს ფარგლებში იგი მოსწავლის გულისყურს მიმართავს იმაზე, თუ რა ქმნის ამა თუ იმ ლექსის კომპოზიციურ მთლიანობას, როგორ უკავშირდება ერთმანეთს თემა, მთავარი სათქმელი, მხატვრულ საშუალებები, რა მიმართებებია მათ შორის . . . ამ პრაქტიკულ გამოცდილებაზე დაფუძნებით მასწავლებელი მოსწავლეს ჩამოუყალიბებს „გონებრივ ლინზებს“, რომლებითაც იგი შეძლებს დაინახოს ლექსის კომპოზიციური ელემენტების დინამიკური ერთიანობა, განაზოგადოს მათი შესწავლით მიღებული ცოდნა-გამოცდილება და დაეუფლოს ამ ცნების „სანახებს“ - გახდეს ლექსის, როგორც ასეთის, კარგი მკითხველი. როგორც ხედავთ, ახალი სკოლის მოდელის პედაგოგიკაში სამიზნე ცნება ფიქრს კი არ ანაწევრებს, არამედ ამთლიანებს!!!

რამ გაფიქრებინათ, რომ დაქუცმაცებულ, უკონტექსტო, მოსწავლისთვის უშინაარსო სიტყვებს ვასწავლით?

ალბათ, ეს გაფიქრებინათ ცოდნის რეპროდუცირებაზე ორიენტირებულმა პედაგოგიკამ, რომელსაც სხვაგვარად შეიძლება სწავლების პედაგოგიკაც ვუწოდოთ. ეს პედაგოგიკა სიტყვა-ცნებას მის მნიშვნელობასთან აიგივებს. ასეთ პედაგოგიკას ჰგონია, რომ თუ სიტყვის მნიშვნელობას ასწავლის მოსწავლეს, ანუ აუხსნის, რა არის ეს (მაგალითად, რა არის კომპოზიცია), ამ გზით ამ სიტყვა-ცნებას დაასწავლის. ეს მართლაც, თქვენი თქმისა არ იყოს, სწავლებაა ემოციის გარეშე, „სულის“ გარეშე! მოსწავლე ამ სიტყვის მნიშვნელობას კიდეც დაიმახსოვრებს, კიდეც განგიმარტავს, მაგრამ ეს იქნება ზედაპირული, ხელოვნურად „მიტმასნილი“ ცოდნა. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, არა მის მიერ „კონსტრუირებული“, არამედ რეპროდუცირებული ცოდნა, რომელსაც სიღრმე არა აქვს, რომელიც ვერ იქნება დაფესვიანებული მისი ცნობიერების შრეებში. ესაა გამოუყენებელი ცოდნა - რასაც ფესვი არა აქვს, ის ნაყოფს ვერ იძლევა.

ახალი სკოლის მოდელის პედაგოგიკა ცოდნის კონსტრუირებაზე ორიენტირებული პედაგოგიკაა, სხვაგვარად მას შეიძლება ვუწოდოთ სწავლის (და არა სწავლების) პედაგოგიკა. იგი სიტყვა-ცნებას განიხილავს, როგორც გარსს, რომლის მიღმა უვრცესი მოცულობაა/სანახებია. მაგ.., სიტყვა-ცნების „ ლექსის კომპოზიციის“ მოცულობას ქმნის ყველა ლექსი, რაც კი ოდესმე დაწერილა. ამას გარდა, სიტყვა-ცნებას „ლექსის კომპოზიცია“ აქვს გამაერთინებელი „სული“, ანუ არსიც - ეს არის ის არსებითი მახასიათებლები, რომლებიც მის მოცულობაში შემავალ ყველა ელემენტს (ლექსს) ახასიათებს.

ცოდნის კონსტრუირებაზე ორიენტირებული სწავლის პედაგოგიკის მიხედვით, რა გზით უნდა დაეუფლოს მოსწავლე ამ სიტყვა-ცნებას?

პირად გამოცდილებაზე დაფუძნებული აღმოჩენის გზით - მან გემო უნდა გაუსინჯოს ლექსებს, „ფრაზებს“, ერთს, მეორეს, მესამეს და თანდანობით აღმოაჩინოს, რა ქმნის ლექსს ლექსად, თავად შეიცნოს პირად გამოცდილებაზე დაფუძნებით, რა აქვს საერთო ლექსებს, რა არსებითი მახასაითებლები აქვთ მათ, ანუ მან უნდა მოძებნოს პასუხები კითხვებზე: როგორია ტექსტი, რომელსაც ლექსს ვუწოდებთ, რატომ ჰქვია ამ ტექსტს ლექსი? რა განაპირობებს ლექსის მთლიანობას? რა განაპირობებს ლექსის მიმზიდევლობას? მოსწავლე გამოცდილებაზე დაფუძნებით თავად აღმოაჩენს სამიზნე ცნების ლექსის კომპოზიციის მნიშვნელობას - ეს არის კონსტრუირებული ცოდნა, რომელიც ფესვიანდება ცნობიერების ღრმა შრეებში. სწავლის პედაგოგიკა მეგზურია - იგი მოსწავლეს ამოგზაურებს ცნების „სანახებში“, პირად გამოცდილებაზე დაყრდნობით და აღმოჩენების გზით, მიჰყავს მოსწავლე სიტყვის გარსიდან მის არსისეულ, დაფარულ, უნივერსალურ სიღრმეებისკენ.

ეს არის ახალი სკოლის მოდელის პედაგოგიკა. ილია ჭავჭავაძე ამბობდა: „. . . დღევანდელს დღეს ადვილად შესაძლოა შეჰხვდეთ, - კაცი ცოდნით ერთი იყოს, მოქმედებით და ცხოვრებით კი - სრულებით სხვა. ეს იმიტომ არის, რომ დედა-აზრნი, სკოლაში სწავლა-ცოდნით გამორკვეულნი, მარტო ფორმალურად არიან მიღებულნი და არა მათის შინაგანი აზრით, არა მათის ბუნებურის შინაარსითა“. ამაზე უკეთესად ვერც ახსნი განსხვავებას „რეპროდუცირებულ“, ანუ „ფორმალურად“ მიღებულ ცოდნასა და „კონსტრუირებულ“ ცოდნას შორის, დაუკავშირებელ საკითხებზე ორიენტირებულ პედაგოგიკასა და ცნებაზე ორიენტირებულ პედაგოგიკას შორის. მართლაც, „დედა-აზრნი, სკოლაში სწავლა-ცოდნით გამორკვეულნი . . მათის შინაგანი აზრით. . .მათის ბუნებურის შინაარსით“ სხვა რა არის, თუ არა ცნების არსებითი მახასიათებლები.

ზემოხსენებულ სტატუსში ბრძანეთ:

„ცნებების გააზრებაზე ორიენტირებული სასწავლო (მით უმეტეს - აღმზრდელობითი) პროცესის გაფეტიშება და ამგვარ განწყობაზე დაფუძნებული მეთოდიკის „ერთადერთობისა" და უმაღლესი დიდაქტიკური ნიშნით დამკვიდრება დიდი შეცდომაა - არცერთი საგანმანათლებლო იდეის გააბსოლუტება არ ვარგა. მხოლოდ უნივერსალური მიდგომა და ხედვა ამართლებს. ამ უნივერსალურშიც ნამდვილად მთავარი უნდა დავინახოთ“.

მოგახსენებთ, რომ ახალი სკოლის მოდელის კონცეპტუალურ ჩარჩოს, ერთი მხრივ, დიმიტრი უზნაძის საგანმანათლებლო ხედვა წარმოადგენს, მეორე მხრივ, კონსტრუქტივისტული პარადიგმის პრინციპები, რომლებსაც ქვემოთ შევეხებით.

დიმიტრი უზნაძის შეხედულებით, სასკოლო განათლება ძირითად მიზნად უნდა ისახავდეს მოზარდებში ცნებითი აზროვნების განვითარებას, ცნებითი აზროვნების კულტურის ჩამოყალიბებას, რადგანაც ადამიანის აზრი მხოლოდ ცნებების საშუალებით სწვდება სამყაროს მთლიანობას, იგებს საგანთა მნიშვნელობასა და მათ მიმართებებს სინამდვილის სხვადასხვა ასპექტთან. ამავე მოსაზრებას გამოთქვამდა თავის დროზე ლევ ვიგოტსკი, შემდეგ - ბრუნერი და მისი მიმდევრები; დღეისათვის ცნება, როგორც აზროვნების უნივერსალური ინსტრუმენტი და ცოდნის კონსტრუირებისათვის უალტერნატივო პედაგოგიკური ინსტრუმენტი , საყოველთაოდაა აღიარებული განათლების მეცნიერებაში.

ამ ხედვის შესაბამისად, „ახალი სკოლის მოდელში“ თითოეული საგნის სწავლების გრძელვადიან (საფეხურებრივ) მიზნებად განისაზღვრა საგნობრივი ეგრეთ წოდებული სამიზნე ცნებები. ყველა საგნობრივი საკითხის სწავლა-სწავლება სწორედ ამ სამიზნე ცნებების ნიადაგზე უნდა განხორციელდეს და ემსახურებოდეს მათ სიღრმისეულად გააზრებასა და დაუფლებას - ცხადია, სწავლის პედაგოგიკით, კონსტრუირებაზე ორიენტირებული პედაგოგიკით.

აღსანიშნავია, რომ ცნებითი აზროვნების განვითარების უმთავრეს პირობად უზნაძე „ობიექტივაციას“, ანუ გაცნობიერების ფაქტს მიიჩნევს. ამიტომაცაა, რომ ამ უკანასკნელს ქართველი მკვლევარი გადამწყვეტ მნიშვნელობას ანიჭებს და თვლის, რომ ადამიანის წინსვლის, მისი სწრაფი კულტურული განვითარების საფუძველი სწორედ ობიექტივაციის უნარია; მაგრამ ობიექტივაცია, ანუ რაიმე მოცემულობის ცნობიერების საგნად ქცევა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, თუკი ეს მოცემულობა პრაქტიკული გამოცდილების ნაწილს წარმოადგენს. აი რას წერს იგი: „ იმისთვის, რომ რისამე ცნობიერების საგნად ქცევა მოხერხდეს, მისი პრაქტიკული მოცემულობა უნდა იყოს შესაძლებელი; ის, რაც ჩვენთვის პრაქტიკულად არაა მოცემული, მისი გაცნობიერების შესახებ ზედმეტია ლაპარაკი; სწავლების დედააზრი სწორედ ისაა, რომ იგი ამ წინასწარ მოცემულობას ემყარება და მას მეორე მოცემულობად, ესე იგი, ცნობიერ მოცემულობად აქცევს.“

იმედია, ამოიცნობდით ახალი სკოლის მოდელს: კომპლექსური დავალებების პრაქტიკულად განხორციელების გზით მიღებულ პრაქტიკულ მოცემულობაზე დაყრდნობით ცნების არსობრივი ასპექტების გაცნობიერება.

საგნობრივ სამიზნე ცნებებზე ორიენტირებული პედაგოგიკა სწორედაც რომ დანაწევრებული სწავლა-სწავლების საწინააღმდეგო პოლუსზე დგას და მოსწავლეს ეხმარება, დაინახოს ნაწილებს შორის არსებული მიმართებები. მაგალითად, სამიზნე ცნება კომპოზიციის წვდომა მოსწავლეს დაეხმარება დაინახოს თითოეული ნაწარმოები, როგორც დინამიკური მთლიანობა და ეს წვდომა წინადადებების და წინადადებათა ერთობლიობების შეცნობის გზით ხორციელდება.

მეტიც, სამიზნე ცნებების პედაგოგიკის წყალობით მოსწავლე არა მხოლოდ აღმოაჩენს, არამედ თვითონაც ახდენს აღმოჩენილი ცოდნის შემოქმედებითად რეკონსტრუირებას იმ დავალებებში, რომლებსაც უხვად სთავაზობს მათ ახალი სკოლის მოდელი: მაგ., ლექსის შეთხზვა ტროპების გამოყენებით, მოთხრობის შეთხზვა, პერსონაჟის დღიური, ერთი პერსონაჟის წერილი მეორის მიმართ, წარმოსახვითი ინტერვიუ პერსონაჟთან, მოთხრობის გაგრძელება, თხრობა მთხრობლის შეცვლით, დიალოგი ტექსტებს შორის, ჟანრის შეცვლა და ა.შ. ამ დავალებებიდან კარგად ჩანს, რომ მოსწავლე - როგორც კოგნიტურად, ისე ემოციურად- აქტიურადაა ჩართული იმ ფაქტებში, მოვლენებში თუ რეალიებში, რომლებიც ნაწარმოებშია წარმოდგენილი.

ამ მხრივ, სრულიად უადგილოა თქვენი შენიშვნა :„რაღაცის აღქმა და შეცნობა არა მხოლოდ ინტელექტუალური, არამედ ემოციური აქტიც არის“. ახალი სკოლის მოდელის პედაგოგიკის ერთ-ერთი არსებითი პრინციპია მოსწავლის ემოცური ჩართულობის უზრუნველყოფა, რის გარეშეც მიწოდებული ინფორმაცია ვერაფრით გარდაიქმნება ორგანულ ცოდნად, პიროვნების შემადგენელ ნაწილად. მოსწავლის ემოციური ჩართულობის აუცილებელი პირობაა საგანმანათლებლო პროცესის მოსწავლის პირად გამოცდილებაზე დაფუძნება. ეს პრინციპი ზემოთ დასახელებული დავალებების სათაურებიდანაც კარგად ჩანს.

ფეისბუქის გუშინდელ სტატუსში ბრძანეთ:

„არამართებული ფუნდამენტი მყარ და უსაფრთხო შენობას ვერ დაიჭერს“.

ახალი სკოლის პედაგოგიკის ფუნდამენტი სხვა არაფერია, თუ არა საყოველთაოდ აღიარებული ხუთი ძირეული საგანმანათლებლო პრინციპი. ისინი კოგნიტური ფსიქოლოგიის სხვადასხვა განშტოების განვითარების შედეგად განისაზღვრა, როგორც აუცილებელი პირობა მყარი და საფუძვლიანი ცოდნის კონსტრუირებისთვის.

ეს პრინციპებია:

1. მოსწავლის შინაგანი ძალების გააქტიურება: აქტიური სწავლა - სწავლა-სწავლების პროცესი ხელს უნდა უწყობდეს მოსწავლის აქტიურ, შემოქმედებით საქმიანობას (კვლევა, შემოქმედებითი პროდუქტის შექმნა და ა.შ.) და არა მის პასიური მსმენელის მდგომარეობაში ყოფნას;მოსწავლის ცოდნის სტრუქტურების ზრდის საფუძველი მისი შინაგანი აქტივობაა. ასე რომ, გონებაში ცოდნის სტრუქტურების ზრდა-განვითარება მოზარდის შინაგანი აქტივობის პირდაპირპროპორციულია.

2. ახალი ცოდნის კონსტრუირება წინარე ცოდნა-გამოცდილებაზე დაყრდნობით - სწავლა-სწავლების პროცესში თანდათანობით,გამოცდილებაზე დაფუძნებით უნდა ხდებოდეს მოსწავლის მიყვანა ახალ ცოდნამდე ; წინარე ცოდნა-გამოცდილება სწავლის ინსტრუმენტია. როცა მოსწავლეს ვთავაზობთ ისეთ კონტექსტებს, რომელიც არ შეესაბამება მისი ცოდნა-გამოცდილების სფეროებს, მას ვართმევთ ამ ინსტრუმენტებს და ვტოვებთ უსუსურ მდგომარეობაში, განაიარაღებულს. ასეთი მოსწავლეკარგავსცოდნისშეძენისბუნებრივსურვილს.

3. ცოდნათა ურთიერთდაკავშირება და ორგანიზება - სწავლა-სწავლების პროცესი ხელს უნდა უწყობდეს სამიზნე ცნების გარშემო ურთიერთდაკავშირებულ ცოდნათა აგებას (და არა დაქუცმაცებულ-დანაწევრებული ინფორმაციის მიწოდებას);აზროვნების სიძლიერე დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენადაა ცოდნათა კომპონენტებიურთიერთდაკავშირებული და ორგანიზებული.კომპეტენციას ქმნის არ ცოდნის ცალკეული კომპონენტები, არამედ ცოდნათა კომპონენტებს შორის მჭიდრო ინტერაქცია, ამ კომპონენტების ინტეგრირებულად გამოყენების უნარი. (ცოდნათა ორგანიზება უზრუნველყოფს ცნებების პედაგოგიკა, რადგანაც ცნება აზრობრივ კონსტრუქტია, რომელიც განაპირობებს აზროვნების ორგანიზებას, სტრუქტურირებას.).

4. სწავლის სწავლა - სწავლა-სწავლების პროცესში აქცენტი უნდა კეთდებოდეს არა მხოლოდ რას სწავლობს მოსწავლე, არამედ - როგორ სწავლობს; მას უნდა შევიწყო ხელი, რომ დაეუფლოს იმ საშუალებებს, რომლითაც ცოდნის განვავითარებთ. სწავლაში მეტი მიღწევა იმას აქვს, ვინც ამ საშუალებებს ფლობს.

5. ცოდნის სამი კატეგორია (დეკლარატიული, პროცედურული, პირობისეული) - სწავლა-სწავლების პროცესში მხოლოდ თეორიული მასალის დამახსოვრებაზე კი არ უნდა კეთდებოდეს აქცენტი, არამედ ყურადღება უნდა მიექცეს პროცედურებსაც (როგორ გავაკეთო?) და თეორიული მასალის განსხვავებულ კონტექსტებში გამოყენებას, რა მოითხოვს არსობრვი ასპეტების შეცნობას..

ეს ის უნივერსალური პედაგოგიკური პრიციპებია, რომლებიც უზრუნველყოფს ცოდნის „მყარი და უსაფრთხო შენობის“ აგებას.

სწორედ ეს პრინციპებია ჩაშენებული ახალი სკოლის პედაგოგიკასა და დიდაქტიკურ ინსტრუმენტებში. თქვენს პოსტში ამოვიკითხე საყვედური, რომელიც გაისმის აქა-იქ: „ჩარჩოში აქცევთ მასწავლებლებსო“!

აი, რას ვიტყვი ამის თაობაზე: ოსტატობას წინ უძღვის შეგირდობის პერიოდი, რომელიც ეფუძნება საკმაოდ ხანგრძლივ პრაქტიკულ გამოცდილებას. მასწავლებელს, რომელმაც არ იცის, როგორ უზრუნველყოს მოსწავლეში ცოდნის კონსტრუირება, ანუ არ იცის, როგორ დააფუძნოს თავისი პრაქტიკა ხუთ ძირეულ საგანმანათლებლო პრინციპზე, შეგირდობის პერიოდი აქვს გასავლელი. ამ პერიოდში მას საუკეთესო მეგზურობას გაუწევს ახალი სკოლის მოდელის პედაგოგიკა. როცა მასწავლებელი ამ მოდელით მიღებული გამოცდილების საფუძველზე ჩაწვდება ცოდნის კონსტრუირებაზე ორიენტირებული პედაგოგიკის არსს, ის უკვე თავადაც გახდება ოსტატი, თავადაც შეძლებს ცოდნის “ მყარი შენობის აგებას“ და ამის შემდეგ თვითონვე შეიმუშავებს მოდელს თავისი პრაქტიკისთვის. ზემოხსენებული ფუნდამენტური პედაგოგიკური პრინციპების დანერგვა-გაცნობიერება მხოლოდ ამ პრინციპების შემცველ პრაქტიკითაა შესაძლებელი.

დაბოლოს, განათლების სისტემაში მეფე არც ცნებაა, არც ფრაზა, არც აზრი, არამედ მოსწავლე და მისი „სამოქმედოდ აღძრული ძალები“. დავასრულებთ დიმიტრი უზნაძის სიტყვებით, რომლებიც ეროვნულ სასწავლოს გეგმას აქვს წამძღვარებული: „სწავლაში ძირითადი მნიშვნელობა , , , , აქვს განსაზრული მიმართლებით მოსწავლის ძალების განვითარებას. . .“

წაიკითხეთ სრულად