Baby Bag

,,მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში...'' - პედაგოგი უდაბნოს საჯარო სკოლიდან

,,მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში...'' - პედაგოგი უდაბნოს საჯარო სკოლიდან

„ფოტოგრაფმა გვანცა თვარაძემ ფოტოპროექტზე – „მასწავლებლის ისტორია ფოტოგრაფის დღიურიდან”, მუშაობა ცოტა ხნის წინ დაიწყო. გაგაცნობთ პროექტის პირველ მონაწილეს, უდაბნოს საჯარო სკოლის მასწავლებელს ფიქრია ხაჩიძე, რომელიც ქალაქიდან სოფელში მომავალი თაობისთვის ქართულის სასწავლებლად წავიდა.

​MomsEdu.ge-ს მკითხველმა გვანცა თვარაძის ფოტოპროექტის შესახებ ​უკვე იცის. პროექტის მიზანია უკეთ გაგაცნოთ ის მასწავლებლები, რომელთა უმეტესობამ დატოვა ქალაქის სკოლები და უფრო რთულ, თუმცა საინტერესო გზად, კარიერის გასაგრძელებლად, რეგიონის სკოლები მიიჩნია, სადაც ბავშვებს ყველაზე მეტად სჭირდებათ განათლების მაღალი ხარისხი და კვალიფიციური პედაგოგები.

როგორც გვანცა ამბობს: „კრიტიკა ისედაც ბევრი ისმინეს, დამსახურებულად და დაუმსახურებლად. ვფიქრობ, დროა, ყველამ რეალურად შევაფასოთ და დადებითი მხრიდან შევხედოთ მასწავლებლის პროფესიას. ფოტოკადრებით მოთხრობილი ისტორიებით ყველას შეეძლება ნახოს ამ ადამიანების ყოველდღიურობა, მათი ყოფა, რა გამოწვევების წინაშე დგანან, რა მიზნები აქვთ, მათი თვალით დაინახონ ის გარემო, სადაც ისინი სირთულეებს უმკლავდებიან.

P.S. მხარდაჭერისთვის მადლობას ვუხდი სოფელ უდაბნოს სკოლის დირექტორს – მაია გელაშვილს და მის კოლექტივს, ასევე არაჩვეულებრივ ბავშვებს, რომლებმაც ჩემი სკოლაში გატარებული წლები გამახსენეს.”

ფიქრია ხაჩიძე

მე ვარ ფიქრია ხაჩიძე, სოფელ უდაბნოს საჯარო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი. მასწავლებლობამდე რთული გზის გავლა მომიხდა. ვთვლი, რომ ეს საჭირო და სავალდებულო იყო. პროფესიით ფილოლოგი ვარ, მაგრამ მხოლოდ ეს ცოდნა საკმარისი არ არის სკოლაში სამუშაოდ. მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში. მასწავლებელი უნდა ფლობდეს პედაგოგიკის თეორიას, ისტორიას, საგნის მეთოდიკას, ასაკობრივ ფსიქოლოგიასა და ინკლუზიური განათლების სპეციფიკას. ფილოლოგიის ფაკულტეტზე ეს ცოდნა, რასაკვირველია, არ მიმიღია. რადგან მტკიცედ მქონდა გადაწყვეტილი, მასწავლებელი გავმხდარიყავი, ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში გავიარე მასწავლებლის მომზადების 60-კრედიტიანი პროგრამა. ამ პროგრამამ უზრუნველყო, დავუფლებოდი ზემოთხსენებულ საჭირო თეორიებსაც და კარგი პრაქტიკაც გამევლო რუსთავის ერთ-ერთ საჯარო სკოლაში. ასევე წარმატებით გავიარე საგნის კომპეტენციის დამადასტურებელი გამოცდები, ჯერ – I-VI და შემდეგ – VII-XII კლასების. ამჟამად პროექტის „ასწავლე საქართველოსთვის“ ფარგლებში საშუალო საფეხურზე ვასწავლი ქართულ ენასა და ლიტერატურას.

პროფესია მასწავლებელი

მასწავლებლობა მხოლოდ პროფესია არ არის, ის გაცილებით მეტ ვალდებულებას გულისხმობს, პირველ რიგში, უდიდეს პასუხისმგებლობას. რადგან საქმე გვაქვს ბავშვებთან, რომელთაც ძალიან ბევრი რამ აქვთ სასწავლი და შესაცნობი. ბევრი ადამიანის ცხოვრებაში ეს პერიოდი მნიშვნელოვან როლს თამაშობს, ამიტომ კარგად უნდა გვესმოდეს მასწავლებლის როლი და გავლენა მათზე. მასწავლებელს ამ გზაზე არ აქვს შეცდომის დაშვების უფლება.

წარმატების ფორმულა

მასწავლებლის პიროვნული თვისებები, საგნის ზედმიწევნით ცოდნა და პროფესიული უნარები, ერთნაირად მნიშვნელოვანია წარმატების მისაღწევად. კომუნიკაცია, დიალოგი საკუთარ მოსწავლეებთან, მათ გვერდით დგომა მაშინ, როცა ამის საჭიროება დგას – ალბათ, ესაა ავტორიტეტის მოპოვებაც და შენარჩუნებაც.

​განაგრძეთ კითხვა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უნდა გამოვრთოთ ყველა ის საინფორმაციო საშუალება, სადაც ვაკვირდებით სტატისტიკას, სად რამდენი გარდაიცვალა,“ - ფსიქოლოგი ხათუნა მუზაშვილი

„უნდა გამოვრთოთ ყველა ის საინფორმაციო საშუალება, სადაც ვაკვირდებით სტატისტიკას, სად რამდენი გარდაიცვალა,“ - ფსიქოლოგი ხათუნა მუზაშვილი

ფსიქოლოგმა ხათუნა მუზაშვილმა ნ​ეგატივის დაძლევისა და პოზიტიური განწყობის შექმნისთვის საინტერესო რჩევები მოგვცა, მისი თქმით, გარდაცვალების შესახებ სტატისტიკის გაცნობას თავი უნდა დავანებოთ:

„უნდა გამოვრთოთ და ავკრძალოთ ყველა ის საინფორმაციო საშუალება, სადაც ჩვენ ვაკვირდებით სტატისტიკას, სად რამდენი გარდაიცვალა, სად რამდენი ცუდი ამბავი მოხდა და ა.შ. ამას წინათ გადავავლე თვალი წამყვან საინფორმაციო გვერდებს. იყო რომ აქ ამდენი ადამიანი გარდაიცვალა, გუშინ მოხდა მკვლელობა, გუშინწინ ქურდობა, თუ ჩვენ რამე შეგვიძლია შევცვალოთ იმით, რომ გავიგებთ სად რამდენი ადამიანი გარდაიცვალა, არა, ჩვენ ვერაფერს ვერ ვშველით, გარდა იმისა, რომ ნერვებს ვიშლით. პირველი რჩევაა, რომ გამოვრთოთ ნეგატივი, მოვსპოთ რამდენადაც შეგვიძლია.“

ხათუნა მუზაშვილის თქმით, წუწუნა ადამიანებს მაქსიმალურად უნდა მოვერიდოთ:

„მეორე რჩევაა, რომ მოვერიდოთ წუწუნა ადამიანებს. ​რაც შეიძლება მოვშორდეთ ადამიანებს, რომლებიც სულ წუწუნებენ და ნეგატივს ავრცელებენ. ჩემს გვერდზე მყოფი ადამიანის აზრები გადმოდის ჩემზე.“

„მესამე ძალიან საინტერესო რჩევაა, რომ გავაკეთოთ სავარჯიშო. 21 დღის განმავლობაში არ უნდა ვთქვათ არაფერი ნეგატიური. პირველ რიგში, ვიღებთ გადაწყვეტილებას, რომ ამ წამიდან 21 დღე ნეგატივს არ ვავრცელებ. ვიკეთებ სამაჯურს. ორ წუთში მავიწყდება, რაც ვთქვი და ვავრცელებ ნეგატივს. ვიხსნი სამაჯურს და გადმომაქვს მეორე ხელზე. როგორც კი ვაფიქსირებ, რომ ნეგატივს ვავრცელებ, გადამაქვს შემდეგ ხელზე. ეს გვაძლევს კონტროლის შესაძლებლობას. თუ ერთ დღეს მე ოცჯერ გადავიტანე სამაჯური ხელიდან ხელზე, ხვალ უკვე ათჯერ. ამოცანა მდგომარეობს იმაში, რომ ეს სამაჯური ერთ ხელზე უნდა გაჩერდეს 21 დღე. ყველა ქალს ექნება სამაჯური სახლში. 21 დღე ნეგატივის გარეშე იქნება სასწაული. უამრავ კომპლიმენტს მივიღებთ, ყველაფერი შეიცვლება,“ -აღნიშნულ საკითხზე ხათუნა მუზაშვილმა რადიო „უცნობის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „უცნობი“

წაიკითხეთ სრულად