Baby Bag

,,მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში...'' - პედაგოგი უდაბნოს საჯარო სკოლიდან

,,მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში...'' - პედაგოგი უდაბნოს საჯარო სკოლიდან

„ფოტოგრაფმა გვანცა თვარაძემ ფოტოპროექტზე – „მასწავლებლის ისტორია ფოტოგრაფის დღიურიდან”, მუშაობა ცოტა ხნის წინ დაიწყო. გაგაცნობთ პროექტის პირველ მონაწილეს, უდაბნოს საჯარო სკოლის მასწავლებელს ფიქრია ხაჩიძე, რომელიც ქალაქიდან სოფელში მომავალი თაობისთვის ქართულის სასწავლებლად წავიდა.

​MomsEdu.ge-ს მკითხველმა გვანცა თვარაძის ფოტოპროექტის შესახებ ​უკვე იცის. პროექტის მიზანია უკეთ გაგაცნოთ ის მასწავლებლები, რომელთა უმეტესობამ დატოვა ქალაქის სკოლები და უფრო რთულ, თუმცა საინტერესო გზად, კარიერის გასაგრძელებლად, რეგიონის სკოლები მიიჩნია, სადაც ბავშვებს ყველაზე მეტად სჭირდებათ განათლების მაღალი ხარისხი და კვალიფიციური პედაგოგები.

როგორც გვანცა ამბობს: „კრიტიკა ისედაც ბევრი ისმინეს, დამსახურებულად და დაუმსახურებლად. ვფიქრობ, დროა, ყველამ რეალურად შევაფასოთ და დადებითი მხრიდან შევხედოთ მასწავლებლის პროფესიას. ფოტოკადრებით მოთხრობილი ისტორიებით ყველას შეეძლება ნახოს ამ ადამიანების ყოველდღიურობა, მათი ყოფა, რა გამოწვევების წინაშე დგანან, რა მიზნები აქვთ, მათი თვალით დაინახონ ის გარემო, სადაც ისინი სირთულეებს უმკლავდებიან.

P.S. მხარდაჭერისთვის მადლობას ვუხდი სოფელ უდაბნოს სკოლის დირექტორს – მაია გელაშვილს და მის კოლექტივს, ასევე არაჩვეულებრივ ბავშვებს, რომლებმაც ჩემი სკოლაში გატარებული წლები გამახსენეს.”

ფიქრია ხაჩიძე

მე ვარ ფიქრია ხაჩიძე, სოფელ უდაბნოს საჯარო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი. მასწავლებლობამდე რთული გზის გავლა მომიხდა. ვთვლი, რომ ეს საჭირო და სავალდებულო იყო. პროფესიით ფილოლოგი ვარ, მაგრამ მხოლოდ ეს ცოდნა საკმარისი არ არის სკოლაში სამუშაოდ. მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში. მასწავლებელი უნდა ფლობდეს პედაგოგიკის თეორიას, ისტორიას, საგნის მეთოდიკას, ასაკობრივ ფსიქოლოგიასა და ინკლუზიური განათლების სპეციფიკას. ფილოლოგიის ფაკულტეტზე ეს ცოდნა, რასაკვირველია, არ მიმიღია. რადგან მტკიცედ მქონდა გადაწყვეტილი, მასწავლებელი გავმხდარიყავი, ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში გავიარე მასწავლებლის მომზადების 60-კრედიტიანი პროგრამა. ამ პროგრამამ უზრუნველყო, დავუფლებოდი ზემოთხსენებულ საჭირო თეორიებსაც და კარგი პრაქტიკაც გამევლო რუსთავის ერთ-ერთ საჯარო სკოლაში. ასევე წარმატებით გავიარე საგნის კომპეტენციის დამადასტურებელი გამოცდები, ჯერ – I-VI და შემდეგ – VII-XII კლასების. ამჟამად პროექტის „ასწავლე საქართველოსთვის“ ფარგლებში საშუალო საფეხურზე ვასწავლი ქართულ ენასა და ლიტერატურას.

პროფესია მასწავლებელი

მასწავლებლობა მხოლოდ პროფესია არ არის, ის გაცილებით მეტ ვალდებულებას გულისხმობს, პირველ რიგში, უდიდეს პასუხისმგებლობას. რადგან საქმე გვაქვს ბავშვებთან, რომელთაც ძალიან ბევრი რამ აქვთ სასწავლი და შესაცნობი. ბევრი ადამიანის ცხოვრებაში ეს პერიოდი მნიშვნელოვან როლს თამაშობს, ამიტომ კარგად უნდა გვესმოდეს მასწავლებლის როლი და გავლენა მათზე. მასწავლებელს ამ გზაზე არ აქვს შეცდომის დაშვების უფლება.

წარმატების ფორმულა

მასწავლებლის პიროვნული თვისებები, საგნის ზედმიწევნით ცოდნა და პროფესიული უნარები, ერთნაირად მნიშვნელოვანია წარმატების მისაღწევად. კომუნიკაცია, დიალოგი საკუთარ მოსწავლეებთან, მათ გვერდით დგომა მაშინ, როცა ამის საჭიროება დგას – ალბათ, ესაა ავტორიტეტის მოპოვებაც და შენარჩუნებაც.

​განაგრძეთ კითხვა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვთა ვაქცინაციაზე რა ვთქვათ, როდესაც ყველაზე მოწყვლადი მოსახლეობის ძალიან მცირე ნაწილი გვყავს აცრილი,“ - პედიატრი მაია ხერხეულიძე

„ბავშვთა ვაქცინაციაზე რა ვთქვათ, როდესაც ყველაზე მოწყვლადი მოსახლეობის ძალიან მცირე ნაწილი გვყავს აცრილი,“ - პედიატრი მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ საქართველოში ვაქცინაციის დაბალი ტემპის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ქვეყანაში ყველაზე მოწყვლადი მოსახლეობის მხოლოდ მცირე ნაწილია აცრილი:

​ბავშვთა ვაქცინაციაზე რა ვთქვათ, როდესაც ყველაზე მოწყვლადი მოსახლეობის ძალიან მცირე ნაწილი გვყავს აცრილი. ჩემი პირველი გაკვირვება არის ის, რომ ეს ადამიანები ყოველგვარი კითხვის გარეშე, აბსოლუტურად მშვიდად ცრიან თავიანთ შვილებს ყველა სხვა ვაქცინით. სამშობიაროში უკეთებენ ვაქცინებს, მერე ცრიან როგორც საჭიროა. არასოდეს ისინი კითხვას არ სვამენ და უცებ, როდესაც მათ აცრას ეხება საქმე, აქ უჩნდებათ საოცარი კითხვები.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, სხვებისა და საკუთარი სიცოცხლის გადასარჩენად უნდა ავიცრათ:

„რატომ უნდა აიცრათ? იმიტომ, რომ თქვენი სიცოცხლე და თქვენ გვერდით მყოფი ადამიანების სიცოცხლე გადაარჩინოთ. იმიტომ უნდა აიცრათ, რომ დღეს საავადმყოფოში ვინც გვეღუპება, იმათი 98% არის აუცრელი.“

„ერთ შემთხვევას ვიტყვი. ჩვენი კოლეგა ზამთარში დაიღუპა, მაშინ, როდესაც ვაქცინა ჯერ კიდევ არ იყო. ახლა მეხუთე ტალღაზე დაიღუპა მისი ძმა. ის იყო 51 წლის, ჯანმრთელი, რომელიც არ იყო აცრილი. ​ამიტომ უნდა აიცრათ, რომ თქვენი სიცოცხლე იხსნათ. უამრავი პაციენტი იღუპება, რომელსაც არ აქვს რაიმე თანმდევი დაავადება,“- აღნიშნულ საკითხზე მაია ხერხეულიძემ ტელეკომპანია პირველის გადაცემაში „შუადღე - Live” ისაუბრა.

წყარო: ​„შუადღე - Live”

წაიკითხეთ სრულად